КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
ПЫТАНЬНЕ Чаго Бог хоча ад нас у гэтым слове? АДКАЗ Ён хоча, каб мы разважалі пра Ягоны Закон інакш, чым пра законы чалавечыя. Чалавечыя бо статуты або законы забараняюць рабіць благое толькі відавоку ды ўважаюць за справядлівага таго, хто іх толькі звонку спаўняе. Закон жа Божы ня толькі забараняе чыненьне благіх справаў, але і ад кожнага патрабуе ані ў сэрцы, ані думкай, ані жаданьнем яго не парушаць. Таго, хто гэта спаўняе, значыць, не пажадае, Закон Божы ўважае за нявіннага. ПЫТАНЬНЕ Ці можа чалавек так жыць, каб анічога не пажадаць? АДКАЗ I самі па сабе можам зьведаць, і Слова Божае нам сьведчыць, што ня можа ніхто так зрабіць, каб у ім не было пажаданьня. ПЫТАНЬНЕ Дзеля чаго ж Бог даў гэтае прыказаньне, калі яго ніхто ня можа выканаць? АДКАЗ Ня толькі гэтага прыказаньня, але і ўсіх іншых чалавек ня можа выканаць. Бо кожнае прыказаньне патрабуе і хоча дасканалага выкананьня, як ужо мы казалі, але чалавек страціў такую сілу, стаўшыся падданым граху, як і Апостал пра гэтую ж прычыну засьведчыў, калі сказаў: «Бо мы ведаем, што Закон духоўны, а я цялесны» (Рым. 7: 14). Не дзеля таго Бог даў Закон, каб чалавек мог яго выканаць, але найбольш дзеля таго, каб спазнаў ды ўбачыў сваю недасканаласьць. Ды, убачыўшы, каб не на самога сябе спадзяваўся, але каб дзе ў іншым мейсцы шукаў лекаў ды збаўленьня. А дзеля лепшага разуменьня пабач ды памятай, што траякі ёсьць прыбытак ад Закону. Першы прыбытак ад Закону пакараньне, якога патрабуюць і добрыя, і благія, бо Бог хоча благіх людзей уціхамірваць ды караць. А добрым людзям патрэбны навука ды пакараньне, найбольш маладым людзям ды простым. Другі прыбытак Закону выкрыцьцё грахоў ды перасьцярога сумленьню, пра гэта Апостал піша: «Бо праз Закон пазнаецца грэх» (Рым. 3: 20) і ў іншым мейсцы: «Бо Закон выклікае гнеў, а дзе няма Закону, Третій пожитокъ Закона оправданымъ, абы ведали, которие дела чинити винни. Бо хотя жь слободни суть от Закона, абы их не осужалъ, але от того не волные, абы могли чинити, што бы хотели. Прото Хрістос поведелъ: «Не прійдох разорити Закона» (Матф. 5: 14-20). ПЫТАНЬЕ Што надобе при кажъномъ слове заповедей Божіих обачати? ОТКАЗЪ Чотыри речи при кажномъ слове потреба обачати и паметати. Первая речь што нам чинити велить и чого боронить. Другая речь къ которому концу. Третяя речь естли бы есмо могли выполняти. Четвертая яко Богъ любить недостаточное выполнянье. О перъвой речи мели есмо при кажномъ слове. О другой пакъ маем ведати, ижь кажьная заповедь к тому концу от Господа Бога естъ подана, абыхом ся Его бояли, а што Онъ велелъ чинили. О третей речи маемъ ведати, яко есмо теперъ розмавляли, то естъ ижь таковъ человекъ не былъ на свете, ани естъ, ани будетъ, которій бы достаточне Законъ выполнилъ, а не рекучи весь Закон, але единому слову николи никто досыть не учинилъ. Кроме только Самого Сына Божіего, Господа нашего Ісус Хріста. Той Законъ Самъ исполнилъ. Четвертая речь, которую маемъ ведати, естъ яко ся нашие дела подабати Богу могуть, понеже недостаточные. О том тако розумети маемъ, ижь хотя жь послушество нашое не естъ достаточно, але ижь мы верою в Сына Божіего угодни бываемъ Богу и Ему ся подобаемъ, прото и нашие дела любить, хотя жь недостаточные, але ижь особу Богъ любить, и дела любить. Опять, если которого человека не полюбить, тогды и делъ его полюбити никак не можеть. Яко Апостолъ къ Евреом пишеть: «Без веры невозможно угодити Богу» (Евр. 10: 35-11: 7). А на ином месте рече: «Все, еже не ест от вери, грех естъ» (Рим. 14: 18-26). КОНЕЦЪ первое части КАТИХИСИ няма і праступку. Калі б не было Закону, як бы спазналі, што ёсьць грэх?» (Рым.4: 15). Трэці прыбытак ад Закону — апраўданым, каб яны ведалі, якія справы павінны рабіць. Бо хаця яны і вольныя ад асуджэньня Закону, але ня вольныя рабіць усё, што захочацца. Пра гэта Хрыстос сказаў: «Не прыйшоў Я скасаваць Закон» (Мц. 5: 17). ПЫТАНЬНЕ Што трэба заўважыць пры кожным слове Божых прыказаньняў? АДКАЗ Чатыры рэчы пры кожным прыказаньні патрэбна заўважыць ды памятаць. Першая рэч што прыказаньне нам загадвае ды што забараняе. Другая рэч дзеля чаго. Трэцяя рэч каб маглі прыказаньне выконваць. Чацьвёртая што Бог любіць і недасканалае выкананьне прыказаньняў. Пра першую рэч мы казалі пры кожным прыказаньні. Пра другую рэч мусім ведаць, што кожнае прыказаньне дадзена Богам дзеля таго, каб мы баяліся Бога ды рабілі тое, што Ён загадвае. Пра трэцюю рэч мусім ведаць, як мы ўжо гаварылі, што не было, няма ды ня будзе на сьвеце чалавека, які б увесь Закон выканаў дасканала. Ды ня кажучы ўжо пра ўвесь Закон, нават аднаго прыказаньня ніхто дасканала ня выканаў, акрамя толькі Самога Сына Божага Госпада нашага Ісуса Хрыста. Ён увесь Закон Сам споўніў. Чацьвёртая рэч, якую маем ведаць: нашыя ўчынкі могуць падабацца Богу, нават калі яны недасканалыя. Гэта так мусім разумець: хаця нашая паслухмянасьць і недасканалая, але мы вераю ў Сына Божага дагаджаем Богу і Яму падабаемся. Таму і ўчынкі нашыя, хаця і недасканалыя, Бог любіць. Бо калі Бог любіць чалавека, то і ягоныя ўчынкі любіць. Ды зноў жа, калі нейкага чалавека Бог ня любіць, тады і ягоныя ўчынкі палюбіць ніяк ня можа, як Апостал да Гебраяў піша: «А бязь веры немагчыма падабацца Богу» (Гебр.11: 6). I ў іншым мейсцы кажа: «А ўсё, што робіцца не па веры, грэх» (Рым. 14: 23). КАНЕЦ першай часткі КАТЭХІЗІСУ ПОЧИНАЕТСЯ ВТОРАЯ ЧАСТЬ КАТИХИСІ О ВЕРЕ ПЫТАНЬЕ Поведелъ есь на початку сее розмовы, яко чотыри суть части наоуки Хрістіанской, и сказалъ есь, яко Першая часть есть десятеро Божіе приказанье, Другая вызнаньне веры, Третяя молитва Господня, Четвертая часть наука о тайнех Хрістовыхъ. Иле ся дотычеть первое части, уже ведаю, яко ся кажное приказанье розумееть и яко оныхъ Богъ караетъ, которіи непослушни, яко теже милуеть послушнихъ, и иншие таковые речи паметую. Тепер прошю тебе, ростолкуй ми вторую часть о вере и ее исповеданію, или о вызнаньню. Наболей пакъ скажи ми, што ест вера? ОТКАЗЪ Вера по Апостолу естъ надеемым вешчемъ составъ, обличение невидимымъ (Евр. 10: 35-11:8). То естъ хотя жь кто чого не виделъ, а предся такъ тому веру иметь, яко коли бы виделъ, тое вера словеть. Яко на взорь, никто от людей при том не былъ, коли светь створон, а предся веруемъ, яко и Богъ створилъ. ПЫТАНЬЕ Колько ест способовъ веры? ОТКАЗЪ Двой ест способъ веры. Первый естъ, коли которую речь за правдивую кто маеть, хотя жь при ней не былъ. А таковую верю зовоуть верою деанія. Яко коли кто верить, иже все, што о Христе написали святіи Евангелисты, естъ правда. Опять, другый способ веры естъ, коли не только веруемъ, ижь Хрістос народилъся, умерь и въскресъ, але над тое веруемъ, яко для того оправданіи быти маемъ. ПЫТАНЬЕ Што естъ оправдание? ОТКАЗЪ Естъ къ правде или къ справедливости приверненье. Бо человекъ не остоялъся въ оной правде, у которой был створонъ, понеже ПАЧЫНАЕЦЦА ДРУГАЯ ЧАСТКА КАТЭХІЗІСУ ПРА ВЕРУ ПЫТАНЬНЕ Распавёў ты напачатку гэтай размовы, што чатыры ёсьць часткі навукі хрысьціянскай, і сказаў, што першая частка гэта дзесяць Божых прыказаньняў, другая вызнаньне веры, трэцяя малітва Госпадава, чацьвёртая частка навука пра Таямніцы Хрыстовыя. Што датычыцца першай часткі, ужо я ведаю, як разумець кожнае прыказаньне, як Бог карае непаслухмяных, як паслухмяных мілуе, ды іншыя гэтакія рэчы памятаю. Цяпер, прашу цябе, растлумач мне другую частку пра веру ды пра яе вызнаньне. Перадусім скажы мне, што ёсьць вера? АДКАЗ Вера, паводле Апостала, ёсьць зарука чаканага і пэўнасьць у рэчах нябачных (Гебр.11:1). Значыць, хаця хтосьці нечага і ня бачыў, аднак так у тое верыць, быццам бы тое бачыў, гэта і ёсьць вера. Напрыклад, нікога зь людзей не было пры стварэньні сьвету, аднак жа мы верым, што ён Богам створаны. ПЫТАНЬНЕ Колькі ёсьць спосабаў веры? АДКАЗ Ёсьць два спосабы веры. Першы калі нейкую справу маем за праўдзівую, хаця ж самі пры ёй не былі. Такую веру завуць верай дзеяньня. Напрыклад, мы верым у праўдзівасьць усяго, што сьвятыя Эвангелісты напісалі пра Хрыста. Зноў жа, другі спосаб веры калі мы ня толькі верым, што Хрыстос нарадзіўся, памёр ды ўваскрос, але і верым, што мы дзеля гэтага маем апраўданьне. ПЫТАНЬНЕ Што такое апраўданьне? АДКАЗ Гэта навярненьне да праўды або да справядлівасьці. Бо чалавек над Божие росказанье змиовой рады послухалъ. Зачим до вечной смерти былъ упалъ. Прото потребовалъ лекарства, яко бы опять ожилъ и къ справедливости пріити могъ. ПЫТАНЬЕ Которого жь лекарства потребовалъ? ОТКАЗЪ Самъ человекъ на оный часъ не разумелъ, о чим бы могъ понравитися, але Богъ ему тогды жь ознаймил, ижь мело пріити таково семя, которое бы главу зміову потоптало и съкрушило. Тако бо къ змію Богъ рече: «Вражду посреди тебе и посреди жены, и посреди семенемъ твоим и посреди тобою, и той тебе блюдеть главу, ты же ему блюдеши пяту» (Быт. 3). Тую жь опять обетницу поновилъ Богъ къ Аврааму, где тако рече: «Благославятся о семени твоемъ вси народы земли» (Быт. 22). Тое пак семя по Апостолу Павлу естъ и розумеется Хрістос (Гал. 3). ПЫТАНЬЕ Всем ли Хрістос благословение наготовалъ? ОТКАЗЪ Правда есть, ижь Богъ Сына Своего всем людемъ послалъ и за всехъ и предалъ, бо и Сам Спасъ рече: «Тако Богъ възлюби мирь, яко же и Сын Свой единородный далъ естъ» (Іоан 3:16-21). Где слышишь, ижь мир або светъ възлюбилъ Богъ, и Сына Своего за нь выдалъ, можешь розумети, ижь не за одного ани за тисечь, але за всехъ учинилъ Богу досыть. Яко и Іоаннъ о Нимъ поведелъ: «Се, Агнецъ Божій вземляй грехы мироу» (Іоан 1: 29-34). По тому жь и Апостолъ рече: «Се естъ добро и приатно пред Спасителем нашим Богом, иже всем человеком хочеть спастися и в разум истины пріити» (1 Тім. 2:1-15). Прото, мовлю, правда, ижь всемъ Хрістос благословеніе наготовалъ. Да вед же не вси къ тому уготованному благославенію пріидут. Не с стороны Бога, але для своей вины, ижь того благословеніа не пріимают. То естъ, не верують, ани на Хрістово заслуженье уповають, и того для им заслугы Его пожитку не делають. Хочеть бо Хрістос, абы хотяшчіи спастися в Него верили. Прото где рече: «Тако Богъ възлюби мирь, или светъ, иже Сына Своего далъ» приложилъ оные слова: «Да всяк веруяй во нь, не погыбнеть, но имать животъ вечный».