КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Не аднолькава, але адным звычаем мусім прасіць за справы духоўныя, а за часовыя іншым. Просячы Бога за справы часовыя, мы павінны ўсё на Яго волю аддаваць, каб даў нам, калі будзе на тое Ягоная ласка. Напрыклад, калі нехта просіць Бога пра здароўе, то добра робіць, што просіць, аднак часам лепш яму застацца хворым. Дзеля таго той, хто просіць здароўя, мусіць на волю Божую, як ужо я сказаў, гэта аддаць. Тым звычаем пракажоны Хрысту маліўся, калі сказаў: «Госпадзе, калі хочаш, можаш мяне ачысьціць» (Мц. 8: 2). Тым жа звычаем і Сам Госпад маліўся, бо хаця і прасіў Айца, каб ухіліў ад Яго пакуты, але ўсё аддаў на волю Божую, так бо маліўся: «Абба Ойча! Табе ўсё магчыма, ухілі ад Мяне тэту чашу, аднак ня тое, што Я хачу, але тое, што Ты!» (Мк. 14: 36). А тое, што я расказаў пра малітву за здароўе, мусіш меркаваць пра кожную часовую справу. Зноў жа, калі за вечныя справы Богу не потреба с прокаженымъ говорити: «Господи, ашче Ты хошчеши», але потреба силно и статочно просити. Бо нам тые речи Богъ певне дати обецалъ и на тое нас створилъ, абы есмо животъ вечный мели. ПЫТАНЬЕ Который ест налепшейшій способъ молитвы? ОТКАЗЪ Много ест молитовъ людей святых у Святом Писмени, а наболей в псалмех, але мусить быти съ всехъ лепшейша, которую Самъ Христос Сынъ Божій Апостоломъ подалъ. ПЫТАНЬЕ Которая ест сіа молитва Господня? ОТКАЗЪ Сиа ест: «Отче нашь, иже еси на небесехъ, да святится имя Твое, да пріидеть царствіе Твое, да будеть воля Твоя, яко на небеси и на земли. Хлебъ нашь насушчный даждь нам днес, и остави нам долгы наша, яко жь и мы оставляемъ должником нашим. И не въведи нас въ напасть (искушеніе), но избави нас от лукавого. Яко Твое естъ царствіе, и сила, и слава въ векы, аминь» (Матф. 6:1-13; Лука 11:1-8). ПЫТАНЬЕ Абы порядней и к вырозуменью снадней быти могло, роздель молитву Господню на колко части. ОТКАЗЪ На осьмь частей может ся розделити молитва Г осподня, то естъ на предсловіе, на шесть прозбъ и на замкненье. ПЫТАНЬЕ Што называешь предсловіемъ? ОТКАЗЪ Першую часть, то естъ овы слова: «Отче нашь, иже есь на небесехъ». ПЫТАНЬЕ Чого для Бога называемъ Отцомъ, а не Господем? ОТКАЗЪ Христос для двух прічинъ наоучилъ нас звати Бога Отцом. Напервей, абы есмо моцней верили, иже нас выслухаеть. Бо отецъ борздей оучинить на просбу сына своего, нежели господинъ на чолом битье паробка. Другая причина, абы есмо сее ведаючи яко есмы сынове или дети Божіе, обычаем ся его приподобали. Бо на сыны правдивые а добрими родительми зрожоные, пристоить абы ся обычаевъ отцовских держали. Прото и мы симъ словом напоминаніи бываемъ, абы есмо добрие дела чинили. Бо если бы есмо добрих делъ не мели, детьми Божіеми быти не можемъ. молімся, ужо ня трэба, як той пракажоны, гаварыць: «Госпадзе, калі Ты хочаш...» , але трэба моцна і ўпэўнена прасіць, бо нам тыя рэчы Бог напэўна даць абяцаў ды дзеля таго нас стварыў, каб мы мелі жыцьцё вечнае. ПЫТАНЬНЕ Які спосаб малітвы самы лепшы? АДКАЗ У Сьвятым Пісьме ёсьць шмат малітваў сьвятых людзей, найбольш у Псальмах, але сярод усіх найлепшая тая, якую Сам Хрыстос, Сын Божы, даў Апосталам. ПЫТАНЬНЕ Што ж гэта за малітва Госпадава? АДКАЗ Вось яна: «Ойча наш, Каторы ёсьць у небе, сьвяціся імя Тваё, прыйдзі Валадарства Тваё, будзь воля Твая як у небе, так і на зямлі. Хлеба нашага штодзённага дай нам сёньня; і адпусьці нам правіны нашы, як і мы адпускаем вінаватым нашым; і ня ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад ліхога; бо Тваё Валадарства, і моц, і хвала навечна. Амін» (Мц. 6: 9-13, Лк. 11: 2-4). ПЫТАНЬНЕ Каб было больш прыдатна і проста да разуменьня, падзялі малітву Госпадаву на часткі. АДКАЗ На восем частак можна падзяліць малітву Госпадаву, гэта значыць, на пачатак, шэсьць просьбаў ды заканчэньне. ПЫТАНЬНЕ Што называеш «пачатак»? АДКАЗ Першую частку, гэта значыць словы «Ойча наш, Каторы ёсьць у небе». ПЫТАНЬНЕ Дзеля чаго называеш Бога «Айцец», а ня «Госпад»? АДКАЗ Хрыстос дзеля двух прычынаў навучыў нас зваць Бога Айцом. Першая каб мы мацней верылі, што Ён нас выслухае. Бо бацька хутчэй споўніць просьбу свайго сына, чым гаспадар чалабітную парабка. Другая прычына каб ведалі, што мы сыны або дзеці Божыя ды трымаліся Ягоных звычаяў. Бо праўдзівым сынам, народжаным добрымі бацькамі, належыць трымацца бацькоўскіх звычаяў. Гэтае слова нам нагадвае, што мы мусім рабіць дабро. Бо калі ня маем добрых учынкаў, то і ня можам быць дзецьмі Божымі. ПЫТАНЬЕ Чого для говорити нас наоучилъ Хрістос «Отче наш», а не «Отче мой»? ОТКАЗЪ Для того, абы нас покоры и сполочное любъви наоучил. Во естли говоришь: «Отче наш», а не «Отче мой», самъ на себе вызнаваешь, иже есь кажному человеку, бы наоубожшому, пред Богом ровен и братъ, поневажь и оубогы або калека по тому жь Бога, яко и ты, Отцомъ зоветь. Прото кто бы для богатества, або для оуроды, або наоуки иными, которіи тыхъ даров не мають, погорделъ, или их за братію свою не ставилъ, тако чинить, яко естли бы Бога за Отца своего мети не хотелъ. ПЫТАНЬЕ Чому Бога на небесехъ быти исповедуем, чи ли Его зде на земли и на мори нетъ? ОТКАЗЪ Певная речь, ижь Богъ везде естъ: на небеси, на земли, на мори, за морем, под землею и кроме небесъ, яко Пророк рече: «Камо иду от Духа Твоего и от лица Твоего камо бежъдю? Ашче взыду на небо Ты тамо есь, ашче зниду въ адъ тамо есь. Ашче возму криле моя рано и вселюся въ последних моря, и тамо бо рука Твоя наставить мя и оудержит мя десница Твоя» (Псалом 138). Соломон теже при обновлени оного славного храма Божія ясно в молитве своей сведчить, ижь не токмо везде Богъ ест, але ижь Его и небеса вместити не могут (3 Цар. 20, 2 Пар. 6). Прото о Богу тако домнимати маемъ и верити, ижь ест на кажном месте. Леч зде Хрістос наоучилъ нас на небесехъ Бога Отца исповедати, абы есмо певни были, ижь не кого иного Отцомъ призываемъ разве Бога, а не телесного отца. Ешче и для тое причины на небесехъ Отца исповедуемъ, абы есмо памятали на свое повиноватество. То естъ ижь ся земными речми бавити або оуплетати не маемъ, але хотя зде живемъ, предсе о небеских речах всегды мыслити маемъ. Яко Апостолъ рече: «Наше житие на небесехъ ест, отнюду же Спасителя ждемъ Г оспода Ісус Хріста» (Филип. 3: 20-4: 3). А на ином месте той же Апостолъ пишеть: «Ашче въскреснусте съ Хрістом, вышных ишчете иде же ест Хрістос одесную Бога седя, вышная мудрствуете, а не земная. Оумросте бо, и животъ вашъ съкровен ест съ Хрістом в Бозе» (Кол. 2: 20-3: 3). Тая ест причина. Прото каждый, кто схочеть сию молитву достойно къ Богу говорити и сыном Божіимъ от правды быти, маеть с собою розмышляти, естли старанья житейская и земная опустилъ, а на тое место духовная принялъ. Бо кто бы ешче небесных речей не любилъ або любити не почалъ, мало право маеть к тому Отцю. ПЫТАНЬЕ Оуже ми тепер росповежь, яко ся першая прозба розумееть, где мовим: «Да святится имя Твое»? А ведже имя Божіе давно свято. ПЫТАНЬНЕ Чаму Хрыстос навучыў нас гаварыць «Ойча наш», а ня «Ойча мой»? АДКАЗ Дзеля таго, каб навучыць нас пакоры ды любові адзін да аднаго. Бо калі ты гаворыш «Ойча наш», а ня «Ойча мой», перад самім сабою вызнаеш, што ты кожнаму чалавеку нават самаму ўбогам перад Богам роўны і брат, бо і ўбогі, і жабрак гэтаксама, як і ты, заве Бога «Ойча». Таму чалавек, які дзеля багацьця, дзеля прыгажосьці або дзеля вучонасьці гардзіць тымі, хто ня мае гэтых дароў, або ня лічыць іх сваімі братамі, і Бога ня хоча мець сваім Айцом. ПЫТАНЬНЕ Чаму вызнаём, што Бог ёсьць у небе? Хіба Яго тут або на моры няма? АДКАЗ Пэўная справа, што Бог ёсьць паўсюль: у небе, і, акрамя неба, на зямлі, на моры, за морам, пад зямлёю, як Прарок сказаў: «Куды аддалюся ад Духа Твайго? I куды ўцяку ад аблічча Твайго? Калі пайду ў неба Ты там, калі спушчуся ў цемру Ты там прабываеш. Хоць бы ўзяў крылы зарніцы, хоць бы апынуўся на канцы мора, таксама і там вяла б мяне рука Твая і трымала б мяне правіца Твая» (Пс. 138). Салямон таксама пры абнаўленьні слаўнага Божага храму ясна сьведчыць у сваёй малітве, што Бог ня толькі паўсюль ёсьць, але што Яго і нябёсы ня могуць зьмясьціць (1 Валад. 20; 2 Крон. 6). Дзеля гэтага пра Бога мусім так меркаваць ды верыць, што Ён ёсьць на кожным мейсцы. Аднак тут Хрыстос навучыў нас вызнаваць, што Бог ёсьць у небе, каб мы былі пэўныя, што як Айца прызываем Самога Бога, а не айца цялеснага ці некага іншага. Яшчэ і дзеля той прычыны мы вызнаём Айца ў небе, каб памятаць на свой абавязак. Значыць, што ня маем бавіцца або абцяжарваць сябе зямнымі справамі, але што заўсёды маем, хаця мы тут жывём, думаць пра справы нябесныя, як Апостал сказаў: «Нашае ж бытаваньне у небе, адкуль таксама чакаем Збаўцу, Госпада нашага Ісуса Хрыста» (Флп. 3: 20). А ў іншым мейсцы той жа Апостал піша: «Дык калі ўваскрэсьлі з Хрыстом, шукайце таго, што ўгары ёсьць, дзе Хрыстос сядзіць праваруч Бога, пра ўзгорнае думайце, а не пра зямное. Бо вы памерлыя і жыцьцё вашае пахаванае з Хрыстом у Богу» (Кал. 3:1-3). Вось такая прычына. Таму кожны, хто захоча належна гэтую малітву да Бога гаварыць ды быць праўдзівым сынам Божым, мусіць у сабе разважыць: ці пакінуў ён клопаты жыцьцёвыя і зямныя ды ці прыняў на іхняе мейсца клопаты духоўныя. Бо той, хто яшчэ ня любіць справы нябесныя або яшчэ не пачаў іх любіць, мала супольнага мае з гэтым Айцом. ПЫТАНЬНЕ А цяпер мне распавядзі, як разумець першую просьбу, калі мы гаворым: «Сьвяціся імя Тваё». Імя ж Бога заўсёды сьвятое. ОТКАЗЪ Имя Божіе всегда само в собе без начала от века было, ест и будеть свято, яко Пророк рече: «Свято и страшно имя Его» (Псалом 110). Нежли того просити маемъ, абы ся теже и межи нас святило. ПЫТАНЬЕ Якъ маю сее слово розумети «святится»? ОТКАЗЪ На иных местехъ может ся инакъ розумети, але зде положено вместо ведомости. Яко бы есмо тако просили: «Да ведомо будеть всемъ имя Твое». ПЫТАНЬЕ Которое се ест имя Божие? ОТКАЗЪ Оный речи, которихъ есть много, потребуют именъ. Яко ижь мнози суть человеци, надобе, абы кажному опрично было имя, сему Никифорь, тому Стефан, иному Александерь. Опять, естли которая речь естъ только сама одна, не надобе ей опричного имени ани прозвишча. Яко солнцю ненадобе другого имени, поневажь только едино ест солнце. Тако жь и Богъ единъ будучи, не потребуеть властивого имени, по котором бы Его знати. Бо хотя жь колько именъ оу Святом Писме Богу находимъ, але предся о них не тако розумети маемъ, абы властывуе имена Богу были. Бо такова имена не тако Бога, яко дела Его нам выписують. Такова имена сут: Адонай, Садай, Егова, Саваоф, Елъ или Елоимъ, Анна, Іа и прочая.