Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.
Святое Евангелле паводле Іаана.
Памер: 208с.
Мінск 2005
22. Іудзеі тады гаварылі: ці не заб’е Ен Сам Сябе, калі кажа: “куды Я іду, вы не можаце прыйсці”?
23. Ён сказаў ім: вы ад нізу, а Я з вышыні; вы з гэтага свету, Я не з гэтага свету;
24. таму і сказаў Я вам, што памрацё ў грахах сваіх; бо калі не ўверуеце, што гэта Я, то памрацё ў грахах сваіх.
25. Тады сказалі Яму: хто Ты? I сказаў ім Іісус: Той, Хто ад пачатку, як і кажу вам;
26. многа маю Я пра вас гаварыць і судзі'ць; але Той, Хто паслаў Мяне, ісцінны, і што Я чуў ад Яго, тое і кажу свету.
27. Ούχ έγνωσαν, ον τον Πατέρα αύτοΐς έλεγεν.
28. Εΐπεν οοο αύτοΐς δ Ιησούςόταν ύψώσητε τον Υιόν του ’Ανθρώπου, τότε γνώσεσθε, δτι Έγώ είμι, χαί άπ Έμαυτοΰ ποιώ ούδέν, άλλα ζαθώς έδίδαξέ Με ό Πατήρ Μου*, ταΰτα λαλώ· *βέηββ. сп. нвгь
29. χαί δ Πέμψας Με μετ’ Έμοΰ έστιν ούζ άφήχέ Με μόνον ό Πατήρ, δτι ’Εγώ τά αρεστά Αύτώ ποιώ πάντοτε.
30. Ταΰτα Αύτοϋ λαλοΰντος, πολλοί έπίστευσαν εις Αύτόν.
31. Έλεγεν ουν ό ’Ιησούς προς τούς πεπιστευχότας Αύτώ ’Ιουδαίους· εάν ύμεΐς μείνητε έν τώ λόγω τώ Έμώ, αληθώς μαθηταί Μου έστέ,
32. ζα'ι γνώσεσθε την αλήθειαν, ζα'ι ή άλήθεια ελευθερώσει υμάς.
33. Άπεχρίθησαν Αύτώ· σπέρμα ’Αβραάμ έσμεν, καί ούδενίδεδουλεύκαμεν πώποτε· πώς Σύ λέγεις, ότι έλεύθεροι γενήσεσθε;
34. Άπεκρίθη αύτοΐς δ ’Ιησούςαμήν, αμήν λέγω ύμΐν, δτι πας ό ποιών τήν αμαρτίαν δούλος 'εστι τής. αμαρτίας·
35. δ δέ δούλος ού μένει έν τη οικία εις τον αιώνα' δ υιός μένει εις τον αιώνα·
36. εάν ουν ό Υίδς ύμάς έλευθερώση, όντως ελεύθεροι έσεσθε-
η кз· Ηί рдз^^шд \ гакш Οί^Α йліх глдше.
* ηΒτέ у Св. Алексія
кн. Рече me йліх Ійсх: егдд ьоЗнеіЕте Снд ЧлБ^ческдго, тогдд оурдзытте , ткю gmu, н w Gefi'b ннчссш;кеТ тбойк, ho, мкожб НД^ЧН ДІА ОцХ ДІОН, ίΪΑ глю:
Тннчтоже
К,0,. й Послдбын zHa co Жнон бстн: не шстдбн zHewe бдйндгш Оцх, вкш Йзх сугшдндА БСеГДД ТБОрЮ.
л. 6ϊα 6лі$ глкі|і$’, жнезн βΈроБдшд бх Hero. п
ЛД. ГлДШСп»ўБО ІЙСХ КХ Б^ОКДБшмліх І^деоміх: діре бм пре. бЧдстс бо слокесй /Номіх, ко. hcthhhS’ еучнцкі /Ной Б^дсте,
лб. й еурз^н'Кете йстнн^, й Йс'ГННД СБОБОДЙЧ’Х БМ.
*ΗΐΤΊ> н у Св. А. І"ііОГД4
лг ОЭБ'Ьфдшд (н р‘Кшд)* блі^: с€. діа Йкрдаліле еслім, й нн коді^же рдБотдхоліх HHKCAWKet: кдкш Ткі глешн, мііш сбободннп Б^дете;
лд. СЭб'Ьцід нліх ійсх : ддійнь, длійнь raw бімх, гакш ВСАКХ ТБОрАН Γρ4ή\χ равх 6СТБ Гр4^д:
ле. рдБх же не преБМБлетх бх до_ 44$ БО Б'^кх: СЫНХ ПрбБЫБДеТХ БО б^нх:
AS. діре iyso Онх км сбободнтх, бонстннн$ сбободнн ь$дсте:
(28) Ін. 3,14; 5,19, 30; 12, 32. (32) Рым. 6.14,18, 22; 8, 2. (33) Мф. 3, 9. Ін. 8, 39.
27. He понялп, что Онв говорплг нігь об’ь ОтцВ.
28. ΙΙτακΊ. Іпсусь сказалч> ημβ: когда вознесете Сына Человйческаго, тогда узваете, что это Я, н что ннчего не ділаю ота Себя, но какт> научнл>ь Мепя 0тецг Мой, такг й говорю;
29. Пославшій Меня есть co Мною; Отецв не оставшгь Меня одпого, пбо Я всегда дізлаю то, чтб Ему угодно.
30. Когда Οηέ говорнл'ь это, многіе увйровалп вв Hero.
31. Тогда сказалч. Іпсусч· кч> увііровавшнмт> вч> Hero Іудеям"ь: еслн пребудете вв caoBt Моеігь, то вы нстннно Моп ученнкя,
32. н познаете ястнну, н пстяна сдізлает'ь васч> свободнымя.
33. Ему отв^чаля: мы сЬмя Авраамово, н не былн рабамя нн кому ннкогда; как-ь же Ты говорпшь: сдВлаетесь свободнымп?
34. Іпсусь отв'Рчал'ь нм'ь: нстянно, пстннно говорю вамть: всякій, ділаюіцій гр'Іжь, есть рабв грАха;
35. но раб'ь не пребываегь вв дом* вічно: сыігь пребывает'ь вічно;
36. птакч> еслн Сынч, освободятт. вась, то вствнно свободны будете;
27. He зразумелі яны, што Ён гаварыў ім пра Айца.
28. I сказаў ім Іісус: калі ўздымеце Сына Чалавечага, тады даведаецеся, што гэта Я і што ад Сябе Я нічога не раблю, але як навучыў Мяне Айцец Мой, так і гавару;
29. і Той, Хто паслаў Мяне, са Мною; Айцец не пакінуў Мяне аднаго, бо Я заўсёды раблю ўгоднае Яму.
30. Калі Ён гаварыў гэта, многія ўверавалі ў Яго.
31. Казаў тады Іісус Іудзеям, якія ўверавалі ў Яго: калі застаняцеся ў слове Маім, то вы сапраўды вучні Mae,
32. і спазнаеце ісціну, і ісціна вызваліць вас.
33. Яны адказалі Яму: мы семя Аўраамава і нікому не былі рабамі ніколі; якжа Ты кажаш: "станеце вольнымі”?
34. Адказаў ім Іісус: праўду, праўду кажу вам: кожны, хто грашыць, ёсць раб граху;
35. але раб не застаецца ў доме вечна — сын застаецца вечна;
36. дык вось, калі Сын вызваліць вас, то сапраўды вольнымі будзеце;
5,1.
37. οΐδα, δτι σπέρμα ’Αβραάμ έστε, άλλα ζητεΐτέ Με· άποκτεΐναι, δτι ό λόγος ό Έμός ού χωρεΐ έν ύμΐν
38. Εγώ, δ έώραζα παρά τώ Πατρί Μου, λαλώ, καί υμείς ούν, δ έωράκατε παρά τώ πατρί υμών, ποιείτε.
39. Άπεκρίθησαν καί εΐπον Αύτώό πατήρ ημών ’Αβραάμ έστι. Λέγει αύτοΐς ό ’Ιησούςεί τέκνα του ’Αβραάμ ήτε, τά έργα του ’Αβραάμ έποιεΐτε αν
40. νυν δέ ζητεΐτέ Με άποκτεΐναι, ""Ανθρωπον, Ός τήν αλήθειαν ύμΐν λελάληκα, ήν ήκουσα παρά του Θεούτούτο ’Αβραάμ ούκ έποίησεν
41. υμείς ποιείτε τά έργα του πατρός ύμών. Εΐπον ουν Αύτώ· ήμεΐς έκ πορνείας ού γεγεννήμεθα· ένα Πατέρα έχομεν, τον Θεόν.
42. Εΐπεν ουν αύτοΐς ό’Ιησούς· εί ό Θεός Πατήρ ύμών ήν, ήγαπατε αν ’Εμέ· Έγώ γάρ έκ του Θεοΰ έξήλθον καί ήκω· ούδέ γάρ άπ’ Έμαυτου έλήλυθα, άλλ’ Έκεΐνός Με άπέστειλε·
43. διατί τήν λαλιάν τήν Έμήν ού γινώσκετε; δτι ού δύνασθε άκούειν τον λόγον τον Εμον *βί> нік. сп. τού опуіцено
44. ύμεΐς εκ του* πατρός του διαβόλου έστέ καί τάς επιθυμίας τοΰ πατρός ύμών θέλετε ποιεΐν εκείνος άνθρωποκτόνος ήν άπ’ άρχής καί έν τή άληθεία ούχ έστη-
Λ3· б^ліх, гакш C'Lha йкрлімш η \ nt ДТ \ η / nt
6сте, но нціете ΖΗεηε оувнтн, Μκιυ САОБО ΖΗθΕ Hi ΕΛίΊίψΑΕΤΕΑ EX Eki I
Л/ nl .
ΛΗ. dgx, «ί Оцл
дНоЕГЮ, ГАЮ, Н ЕкІ eyko, еже EH. Д'Ь(ТЕ ty ОТЦД ЕЛНІЕГШ, ТБОрНТЕ.
лд. СЭб'Ьцмшл Й р^ШД
ОТЕЦХ НЛШХ ІІБрДДЛІХ еіТЬ. Глд йліх Ійсх: дір£пчддд dБрдллілА gmcte БкІАН , Д'клл ЙкрЛЛЛМА GklCTE Т60. рнлн:
м. нн4, же ίϊψετε /Нене оуьйтн, 4λεΊκ4, ЙжЕ Йстнн^ ЕЛ4ІХо ГАДуХ , Йже слкішл^х ίυ Бгд: еегш Дкрлдліх H'fccTk (OTEOpHAxt: *ογ 4не гтворн (Новый 3λβϊτί> Св. Алексія)
ЛІЛ. БкІ ТЕОрМТЕ Д'ЬлЛ ОТЦЛ блшегш. Р^шл же лікі ίυ aw.
БОДФаНІА ΗΈί/Hkl рожденн: 6ДННАГО Оцл НЛЛАІкІ, Бгл.
п аіб Річе mt йаіх інсх: лціі Бгх ОГ^Х БЛШХ (енГБкІАХ, АКБЙаН GMCTf (оукш)* /Нсне: ilgx ео ш Бгл йзм. доух й пріндоух: HE w (ζΕΒ·έ бо пріндо](х, но Toil zHa посал:
♦ηϊ ττ. y Св. A.
Air. ПОЧТО БЕС^ДкІ zHoea HE АЛЗ. Hr 4 / / 1 *
μιέετε; Μΐίΐυ he аюяіете слкішдтн слобесе /Ноегш:
^сл^шлтн г- \ п \ / \* м/
ДІД. Бкі ОТЦД (ЕДШЕГШ) ДІДБОЛД 6ίΤΕ Й nOXlUTHt отцд ЕДШЕГШ χό. ψΕΤΕ творйтн: ОНХ ЧЕЛОБ'Ько^ЕІНЦД ненонЙН Й БО НСТНН'к НЕСТОНТХ, пі ** I/ nt / П \
hlKW H-tCTh HCTHHkt EX HEAtx: 6ГДЛ
(37) Μφ. 3, 9. Ін. 7,19; 8, 40. (39) Мф. 3, 9. Лк. 3, 8. Ін. 8, 33. Рым. 4,11-12; 9,7. Гал. 3, 7, 29.
37. знаю, что вы сймя Авраамово: однако піцете убііть Меня, потомучто слово Мое вс вмйтается в'ь вась;
38. Я говорю то, что вндй.гь у Отца Моего; а вы д$лаете то, чтб вядйлн у отца вашего.
39. Сказалн Ему вт> οτβϊτέ: οτβΒΈ наш'ь есть Авраамт>. IncycTs сказал’ь ημέ: еслпбы вы былп дФтіі Авраама, то дйла Авраамовы ділалн бы;
40. а теперь піцете убнть Меня, Человйка, сказавшаго Bains пстнну, которую слышал'ь от-ь Бога: Авраамть этого пе дйлалг;
41. вы діілаете д'Ьла отца вашего. На это сказалп Ему: мы пе оть любод’Ьянія рождены; одного Отца пм'Ьем'ь, Бога.
42. Інсусь сказалч) пмт>: еслнбы Богь был'ь Отец'ь вапгь, то вы любплп бы Меня, потомучто Я οτί> Бога псшел'ь н прншел'ь; пбо Я не CaMi оть Ссбя прншел'ь, по Онч> послал'ь Меня;
43. почему вы не понпмаете річн Моей? потомучто не можете слышать слова Моего:
44. Βαπΐϊ> отец'ь діаволт, л вы хотнте нсполнять похотп отца вашего; он-ь былгь человйкоубійца оть начала н не устоял'ь вгь нстшгй, нбо ηϊτί> вг ΗβΜΈ нстііны; когда
37. ведаю, што вы семя Аўраамава; аднак вы шукаеце, як забіць Мяне, бо слова Маё не ўмяшчаецца ў вас;
38. Я кажу тое, што бачыў у Айца Майго; а вы робіце тое, што бачылі ў айца вашага.
39. Яны сказалі Яму ў адказ: айцец наш — Аўраам. Кажа ім Іісус: калі б вы былі дзецьмі Аўраама, то рабілі б учынкі Аўраамавы;
40. а цяпер шукаеце, як забіць Мяне, Чалавека, што сказаў вам ісціну, якую чуў ад Бога; Аўраам гэтага не рабіў;
41. вы робіце ўчынкі айца вашага. На гэта сказалі Яму: мы не ад блуду народжаныя; адзін Айцец у нас — Бог.
42. Сказаў жа ім Іісус: калі б Бог быў Айцом вашым, то вы любілі б Мяне, бо Я ад Бога выйшаў і прыйшоў; бо не Сам ад Сябе Я прыйшоў, a Ен паслаў Мяне;
43. чаму вы не разумееце мовы Маёй? бо не можаце чуць слова Майго;
44. вы — ад айца вашага дыявала, і хочаце выконваць жаданні айца вашага; ён быў чалавеказабойцам ад пачатку і не ўстаяў у ісціне, таму што няма ісціны ў ім; калі ён ілжэ, то сваё гаворыць,
(40) Ін. 8, 37. (41) Іс. 63,16; 64, 8. (44) Мф. 13, 38.1 Ін. 3, 8-9.
ζεν, δτι ούζ έστιν αλήθεια έν αύτωδταν λαλή τό ψευδός, έκ των ιδίων λαλεΐ, δτι ψεύστης έστί καί δ πατήρ αύτοΰ·
45. Έγώ δέ δτι τήν αλήθειαν λέγω, ού πιστεύετε Mor
46. τις έξ υμών ελέγχει Με περί αμαρτίας; εί δέ αλήθειαν λέγω, διατί ύμεΐς ού πιστεύετέ Mot;
47. ό ών έκ του Θεοϋ τα ρήματα τού θεού ακούειδιά τοΰτο ύμεΐς ούκ ακούετε, δτι έκ του θεού ούζ έστέ.
48. Άπεκρίθησαν ούν οί Ιουδαίοι και εΐπον Αύτψού καλώς λέγομεν ημείς, δτι Σαμαρείτης εΐ Συ καί δαιμόνων έχεις;
49. Απεζρίθη ’Ιησούς· Έγώ δαιμόνων ούκ έχω, άλλα τιμώ τόν Πατέρα Μου, καί ύμεΐς άτιμάζετέ Με-
50. Έγώ δέ ού ζητώ τήν δόξαν Μουέστιν ό Ζητών καί Κρίνων
51. άμήν, αμήν λέγω ύμΐν έάν τις τον λόγον τον Έμόν τηρήση, θάνατον ού μή θεωρήση εις τον αιώνα.
52. Εΐπον ούν Αύτω οί ’Ιουδαίοινυν έγνώκαμεν, δτι δαιμόνων έχεις’Αβραάμ άπέθανε καί οί προφήται, καί Σύ λέγειςέάν τις τον λόγον Μου τηρήση, ού μή γεύσεται θανάτου εις τον αίώνα-
53. μή Σύ μείζων εΐ του πατρδς ημών ’Αβραάμ, δστις άπέθανε; καί οί προφήται άπέθανον τίνα Σεαυτον Σύ ποιείς;
ГаДГОаіТХ Ш CEOHYX ГаДГОаіТХ, л/ / т η η
witu аожь есть н отецх джн :
*у Св. А. Нітг ΐκΜΛΗΪΑ ttw нлчдхд
ЗЛН£ erw
ліб. Дз» ТКі ЗДНІ hcthhS raw, he /Нн'к:
·-· \ /О / IT \
AIS. KTO W Б4СХ WG4H'l4fTX Λ1Α w rp-tcb; aijif ant нстнн^ raw, no. ίτο rm hi R^pSZTi /Нн'Ь;
j. ·
«3
Λ/ fM TTT 1 ·~· /
лід. нже ecTh ιυ пгд, глгелшвд Бжінгх поса8ііштх: «гш рддн бм не nocaSuiaiTet, мкш w Бгд н'Ксте.
*{ЫН tcA^UMfTi
лпі. СОк'Бірашд оуко І^діб н pallia 6лі8: ні докр'Ь ан лім гадгс. ЛіЛІХ, tAKtU Ігдлідрнннх 6СН 1 ы н К’БсД Йлідшн; ІСлмдрі'ГХ w