Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.
Святое Евангелле паводле Іаана.
Памер: 208с.
Мінск 2005
15. какг Отецт> 3iiaeTT> Меня, mdm н Я знаю Отца, н жнзнь Мою полагаю за οβοιγβ;
16. есть у Меня н другія овцы, которыя не сего двора, н τίχτ> вадлежят'ь Мн* прнвесть: н онЬ услышать голось Мой, н будеть одно стадо й οαπητ> ІІастырь.
17. Потому любнгь МеняОтецд·, что Я отдаю жпзнь Маю, чтобы ояять прннять ее;
18. ннкто не отнпмаегь ея у Меня, но Я Самгь отдаю ее: нм Ью власть отдать ее н власть нмізю опять прянять ее; сію заповіідь получнл'ь Я от'ь Отца Моего.
13. а найміт уцякае, бо ён найміт і не дбае пра авечак.
14. Я — Пастыр добры і ведаю Маіх, і Mae ведаюць Мяне;
15. як ведае Мяне Айцец, так і Я ведаю Айца, і жыццё Маё аддаю за авечак;
16. ёсць у Мяне і іншыя авечкі, якія не з гэтага двара, і тых Мне трэба прывёсці; і голас Мой яны пачуюць, і будзе адно стада і адзін Пастыр.
17. За тое Айцец Мяне любіць, што Я аддаю жыццё Маё, каб зноў прыняць яго;
18. ніхто не адбірае яго ў Мяне, а Я аддаю яго Сам; уладу маю аддаць яго і ўладу маю зноў прыняць яго; гэтую запаведзь атрымаў Я ад Айца Майго.
(15) Мф. 11.27. Лк. 10,22. Ін. 15,13. (16) Іс. 56. 8. Іез. 37,22. Mix. 2,12.1 Пят. 2, 25. (17) Іс. 53. 7-8,1112. Яўр. 2, 9.
19. Σχίσμα ουν πάλιν έγενετο έν τοΐς Ίουδαίοις διά τούς λόγους τούτους·
20. έλεγον δέ πολλοί έζ αυτών δαιμόνων έχει ζαί μαίνεται· τί Αυτού άζούετε;
21. Άλλοι έλεγον ταύτα τα ρήματα ούζ έστι δαιμονιζόμενου· μή δαιμόνων δύναται τυφλών οφθαλμούς άνοίγειν;
22. Έγενετο δέ τα εγκαίνια έν τοΐς 'Ιεροσολύμοις, ζαί χειμών ψ·
23. ζαί περιεπάτει ό ’Ιησούς έν τώ ίερώ, έν τή στοά τού Σολομώντος.
24. Έχύχλωσαν ούν Αύτόν οί ’Ιουδαίοι ζαί έλεγον Αύτώ· έως πότε την ψυχήν ημών αίρεις; εί Σύ εΐ ό Χριστός, είπέ ήμΐν παρρησία.
25. Άπεκρίθη αύτοΐς ό ’Ιησούς· εΐπον ύμΐν,ζαί ού πιστεύετε· τα έργα, α Έγώ ποιώ έν τώ όνόματί τού Πατρός Μου, ταύτα μαρτυρεί περί Εμού·
26. άλλ’ ύμεΐς ού πιστεύετε, ού γάρ έστε έζ τών προβάτων τών Έμών, ζαθώς εΐπον ύμΐν
27. τά πρόβατα τα Έμά τής φωνής Μου ακούει, καγώ γινώσζω αύτά, ζαί άζολουθούσί Μοι,
28. κάγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αύτοΐς, καί ού μή άπόλωνται εις τον αιώνα, ζαί ούχ άρπάσει τις αύτά έζ τής χειρός Μου·
29. ό Πατήρ Μου, Ός δέδωζέ Μοι, μείζων πάντων έστί, καί ούδείς δύναται άρπάζειν αύτά* εκ τής χειρός τού Πατρός Μου·
п ді. Ρμποα* же пдкм бьість бо IS’aEEYX Зд СЛОБШ CIAt;
fnpA Тмобкя рлдн снух (Η. 3. Св. A.) / ί 1 / wr /
к. глдголдр же αιηο^η w ннух: Б'КсА ЙЛЦТЬ й НЕНЕТОБХ 6СТЬ! ЧТО 0Γΐυ ПОЕЛ^ШАЕТЕ*; * м^шдете
ІІА. ЙнШ ΓΛΑΓΟΛΑ^! tin ГАГШАН Hi c'stk б4сн^кі|іаі’шса: едд ліожетх б*Ксх очн ίυΒψΤΗ;
КК. EkUUA ЖЕ (тОГДдГ ШБНОБАбНІА бо й зжма ві:
‘ HtTb у Св. Алексія
п / ° / %
йг. й рждашЕ ІЙ(Х БХ н^кбн , 6Х ПрНТКОр'Ь СЛіожшнн. *СВАТНЛНш4
кд. ІРбкідоніА же 6го Іідее н ГААГОАА^ докол-Ь д^шм нашаІ бзілілішн; άψί Tu etA X ртосх, рцы НАНХ не wbhh’saca.
шка^жншд t дЧііім нлшю ** рцн кб. GDb'fciju й.ііх Ійсх: ffc^x кімх, й he Б'Кр&те: п д'Еы, «жг ^Зх ТБорк w нліснн Оца /ііоегш, ТА ІБНД'КтЕА(ТБ»КТХ W
Rs. но бьі he Б'£рете, нілте бо ίυ еэБНіх /Мойух, мкоже flip ьінх:
ЙЗ· (ЭБЦЫ ^/НоА ГАІСА /НоЕГн) м^шамтх, й Дзх знаю ні(х, й no /Нн'Ь TjlA^TX , * погл^д^ютх Лін'Е
ЙН. Й Йзх жнкотх Б'КчнМН дінх ΗΛΙΧ, Й HE ПОГНБН^'ГХ 60 Б'БКН*, Й HE 60ίχΗΤΗΤΧ нр ННКТОЖе+ W flSjiH /Ноеа: * βΊιϊχ f кфо^х
іі ,4. Οί^χ ЛІой, Йже даде Ліні, 6ΟΛΪΗ БС'І’^Х бсть, Й ННКТОЖЕ о<НО_ ЖЕТХ БОС^ЙТІІТН Й^Х W ^КН Оіў ; /НсЕІ’(VI * ΒΈ HtK. СП. Ηΐτΐ»
19. Οττ. 3τπχτ> словгь опять про19.1 нязгода зноў узнікла паміж Іудзевзошла между Іудеямн распря; ямі з-за гэтых слоў;
20. многіе пзь ннх-ь говорнлн: Οηέ одержймт> б1>соыв ц безумствуеть: чтб слушаете Его?
21. Другіе говорвлв: это слова не біісноватаго; может-ь лп бізст· отверзать очн μϊπμμέ?
22. Наста.і'ь же тогда вь ІерусалнмЬ п2)азднйкь обновленія, п была знма;
23. π ходпл-ь Іпсусь вгь храмі, вт> πρπτΒορί Соломоновомт>.
24. Туть Іудем обступнлн Его п говормлв Ему: долго лн Тебі держать насгь вгь педоуміініп? еслп Ты Хрвстось, скажн ηβμέ прямо.
25. Інсус'ь отв’Ьчал’ь нм'ь: Я сказал'Ь вам'ь, п не ΒίρΗτο; діі.іа, которыя творю Я во нмя Отца Моего, оіш свндгЬтельствуюгь о Мні;
26. но вы не в'Ьряте, ябо вы не нзв овец’ь Монхт>, какт> Я сказад-ь ββμέ;
27. овцы Моіі слушаются голоса Моего, іі Я знаю ιιχί., н оні ндугь за Мною,
28. іі Я даю іімгь жнзнь вЬчную, а не погнбнут'ь βο-βϊκέ, в ннкто яе похятять яхть нзі. рукн Моей;
29. Отець Мой, Который дал-ь Мні мжг, больше βοϊχέ, іі ннкто ’ пе можеть похнтять ιιχτ> нзв рукн' Отца Моего:
20. гаварылі многія з іх: Ён мае ў Сабе дэмана і шалее; чаго вы Яю слухаеце?
21. Іншыя гаварылі: гэта словы не апантанага, хіба можа дэман адкрываць вочы сляпым?
22 .1 настала ў Іерусаліме свята аднаўлення, і была зіма;
23. і хадзіў Іісус у храме, у прытворы Саламонавым.
24. Абступілі Яго Іудзеі і казалі Яму: дакуль Ты будзеш таміць дўшы нашы? калі Ты Хрыстос, скажы нам адкрыта.
25. Адказаў ім Іісус: Я сказаў вам, і вы не верыце; справы, якія Я раблю ў імя Айца Майго, яны сведчаць пра Мяне;
26. але вы не верыце, бо вы не з авечак Маіх, як Я сказаў вам;
27. авечкі Mae голасу Майго слухаюцца, і Я ведаю іх, і яны ідуць за Мною,
28. і Я жыццё вечнае даю ім, і не загінуць давеку, і не вырве іх ніхто з рукі Маёй;
29. Айцец Мой, Які даў Мне іх, большы за ўсіх, і ніхто не можа вырваць іх з рукі Айца Майго;
(25) Ін. 5. 36. (26) Ін. 8, 47.1 Ін. 4, 6. (27) Ін. 10,4,14.
30. ’Εγώ καί ό Πατήρ έν έσμεν.
31. Έβάστασαν ούν πάλιν λίθους οί ’Ιουδαίοι, ϊνα λιθάσωσιν Αυτόν.
32. Άπεκριθη αύτοΐς ό ’Ιησούς· πολλά χαλά έργα έδειξα ύμΐν έχ τού Πατρός Μου· διά ποιον αυτών έργον λιθάζετε Με;
33. Άπεκρίθησαν Αύτώ οί ’Ιουδαίοι, λέγοντες· περί καλού έργου ού λιθάζομέν Σε, αλλά περί βλασφημίας, καί ότι Σύ, άνθρωπος ών, ποιείς Σεαυτόν Θεόν.
34. Άπεκρίθη αύτοΐς ό ’Ιησούς· ούκ έστι γεγραμμένον έν τώ νόμω ύμών Έγώ είπα, θεοί έστε;
35. εϊ εκείνους είπε θεούς, προς ούς ό λόγος τού Θεού έγένετο, καί ού δύναται λυθήναι ή γραφή·
36. "Ον ό Πατήρ ήγίασε καί άπέστείλεν εις τον κόσμον, ύμεΐς λέγετε, ότι βλασφημεΐς, ότι ειπον Υιός τού Θεού είμι;
37. εί ού ποιώ τά έργα τού Πατρός Μου, μή πιστεύετέ Mor
38. εί δέ ποιώ, καν Έμοί μή πιστεύητε, τοΐς έργοις πιστεύσατε, ϊνα γνώτε καί πιστεύσητε, ότι έν Έμοί ό Πατήρ, κάγώ έν Αύτώ.
39. Έζήτουν ούν πάλιν Αύτόν πιάσαι, καί έςήλθεν έκ τής χειρός αυτών,
40. καί άπήλθε πάλιν πέραν τού Ίορδάνου, εις τον τόπον, όπου ήν ’Ιωάννης τό πρώτον βαπτίζων καί έμεινεν έκεΐ.
41. Καί πολλοί ήλθον προς Αύτόν καί έλεγον, ότι ’Ιωάννης μέν σημεΐον έποίησεν ούδέν πάν-
λ. ilgx й Оцх бднно ес^д.
Л4. nj.HfHlf пікн І^дее,
Д4 ПОБІКТХ Ого.
АБ. COb'fcljlJ ЙЛ4Х Ійсх: Л<НШГ4 ДОБрЛ Д’ЬлА Мбйхх Ε4Λ1Χ ίίί 0ц4 /Homo: 34 net нух д4ло ійлйніе .ιίΕψίΤί Н4* /На; ^ποκΗβώτί (Н.З.С.А.)
ΛΓ. (Йб'Ь|14Ш4 Олі^ Іадеб, ГЛ4ΓΟΛΜψί: Ш ДОБО^ Д'ЕА'Ь КЛЛІіНІі Hi
/ ' * rrv η <1 Τ пі X
ΑΚψίΛΙΧ Η4 1 A, HC' IU ^δΛΈ, «KUH Thl, 'ІЛБ^КХ СкНЦТБСрЙіІІН СіКі Бг4.
* / X Λ * ’
ПОБНБЛеМХ Τ Η ГДКШ ντ· - Λ
лд. С0б4;і|іл йліх Ійсх: н4стья/лн ІІНІЛНО БХ ЗЛКСН'Ь Б4ШМ1Х : Лзх |)'^х, Еозн еіте;
46- 4ψί OHkl^X fi'lf Б0Г10БХ, кх нйліжі слобо Бжіі бмстб, й ні ліожітх ^з^рйтніА пнслніе:
AS. ОгоЖі Оцх tTH Й П0СА4 кх днрх, Бкі гл4голт, ткю глайн, З4не р'Ь\х: Снх Бя?ін біліь:
f ні Яій
Λ3· Αψί Hi TbefK Д'Ьла Оца /Ноегіо, не й.нйте /ІІЙ Б'^м : Іже
AH. 4l|lf Attt ТБОрК, 4ψ£ Й /ΗηΊ ні bl'pSfTf, д'Ьлш^х (/Нен<нх),б*£. pSim, Д4 рАЗ^лгЬете^ й
Βκιυ бо /Нн^ СЭцх,й 11зх бх Нміх.
ЛД. Й(К4¥^ iVQO П4КН НТН ІІГС, » « / ,/ 1
Η НЗкІД£ ц» ркх н\х,
А <Й. Й НД£* П4КН Н4 WHX ПОАХ 10^4^4, Н4 ЛГІСТО, ЙД'Бке+ БІ іш_ а'ннх прегкдеН кр«тА: й прсБкість tS . *1онде ήκχΐ ΉΊιίρκΐί **тамш
4Ϊ4. Й лінодн ПрІНД— одно.
31. Туть опять Іуден схватмлн каменья, чтобы побнть Его.
32. Інсусь отвічалг нмг: много добрыхг д’Вл'ь показал'ь Я Bant оть Отца Моего; за которое пз% ηπχτ> хотнте побнть Мепя камнямн?
33. Іуден сказалн Ему βί> οτβϊτβ: не за доброе дгЬло χοτημέ побнть Тебя камнямн, но за богохульство н за mo, что Ты, будучн челов4кгь, діілаешь Себя Богомч».
34. Інсусь отвіічал'ь нмг: не папнсано лн вг saitoHl) вашем"ь: Я сказал'ь: вы богн?
35. еслн Out назвал'ь богамн тг>хч>, ка> которымг было слово Божіе, н не можеть нарушнться Пйсаніе,—
36. Тому лн, Котораго Отеігь освятнл'ь н послал'ь вг мірт>, вы говорнте: богохульствуепіь, потомучто Я сказалг: ЯСыіі'ь Божій?
37. еслн Я не творю Отца Моего, не вЬрьте Мніі;
38. а еслн творю, то, когда не вЬрнте Мн4, вВрьте д'йламіь Монмг, чтобы узнать м повіірпть, что Отей/ь во Мнй в Я bt> Немг.
39. Тогда опять пскалм схватнть Его, но Οηϊ> уклоішлся отт. рукт> яхгь
40. н пошел'ь опять за Іордан-ь, на то мізсто. гдй прежде крестнл'ь Іоаннт>; 11 остался тамть.
30. Я і Айцец — адно.
31. I ўзялі' зноў камянямі Іудзеі, каб пабіць Яго.
32. Сказаў ім Іісус: многа добрых спраў паказаў Я вам ад Айца Майго; за якую з гэтых спраў вы хочаце пабіць Мяне камянямі?
33. Адказалі Яму Іудзеі, гаворачы: не за добрую справу мы хочам пабіць Цябе камянямі, а за блюзнерства і за тое, што Ты, будучы чалавекам, робіш Сябе Богам.
34. Адказаў ім Іісус: хіба не напісана ў законе вашым: “Я сказаў: вы багі".
35. Калі Ен назваў багамі тых, да каго было звернута слова Божае, a Пісанне не можа быць парўшана,
36. тады як жа Таму, Каго Айцец асвяціў і паслаў у свет, вы кажаце: “блюзнерыш”, паколькі Я сказаў: “Я Сын Божы”?
37. калі Я не раблю спраў Айца Майго, не верце Мне;
38. а калі раблю, то, калі Мне не верыце, дык справам верце, каб вы спазналі і ўверавалі, што Айцец ува Мне і Я ў Ім.
39. Тады шукалі зноў, як схапіць Яго, але Ен унік рук іх
40. і пайшоў зноў за Іардан, на тое месца, дзе раней хрысціў Іаан, і застаўся там.
41. Многіе првшлн κί> Нему н 41. I многія прыйшлі да Яго і гаваговорнлн. что Іоаннг не сотво-1 рылі, што Іаан не зрабіў ніякага цуду; рйлт» нм какого чуда; но все, чтб |
(40) Ін. 1,28. (41) Ін. 5, 33.
τα δέ, δσα εΐπεν ’Ιωάννης περί Τούτου, αληθή ήν.
42. Καί έπίστευσαν πολλοί έχει εις Αύτόν.
me, елйкд реме Ішаннх ιΰ Оеліх , МСТНННД БАр. Β&ΤΊ> У Св· Α·
Λ16. Й Λ4ΗΟ3Η Б'КрОБДНМ 6Χ ΗίΓΟ
ΚΕΦΑ'ΛΑΙΟΝ ΙΑ' (ενδέκατον).