Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.
Святое Евангелле паводле Іаана.
Памер: 208с.
Мінск 2005
лІд. СЭк'Ьірд ініх: Лдх е4;сд не нлідліх, но чт£ Оцд дНоегс, н км не тгеті /Нене:
*ЕішествнтЕ (=БЕЗчесч’н|ге) ’ 01 п \ / \
н. flgx жі ні hwS ілдш Жоед: есть ΓϊψΑ й GS\a*:
*Нцілн ιί С^дан
нд. длійнь длійнь raw бдліх : 4ψε кто саоко /Ное cosawAerx, міертн ні млідть ьнд'ктн бо κϊκη .
*60 б^КХ
hr. Pdfiiia »уко Жйдом: HH't f аз^лг^холіх, ідкш κΈμ йлід. (іін: йкрддліх оудіре н прроцм, й Тм гаішн: діре кто саоьо /Ное coeawAETx, сліертн не йлідть кк^. сйтн* 60 R-Eiint: ’^не кііііснт'х tso
нг. пбда Тьі Боаій ёсй гітца нд. шегш Йбрддлй, йже вуліре; м π|ρόι^ι оулірошд: КОГО ОіБі Одліх Ты тко. рйшн;
(47) Ін. 10,26-27.1 Ін. 4, 6.
говорнгь ΟΙΙΊ> ложь, говорпть свое,' ябо онв лжецгь н отецд> лжн;
45. а какт> Я нстнну говорю, то не вйрлте Мн$;
46. кто Η3Έ вась облнчпть Меня вь HenpaBRi? еслн же Я говорю нстяну, почему вы не віірпте Мні?
47. кто оть Бога, тотт> слушает'ь слова Божін; вы потому не слупіаете, что вы не οτέ Бога.
48. ІІа это Іудеп отвФчалн п сказалн Ему: не правду лн мы ΓΟΒΟρΠΜΈ, ЧТО Ты СамарЯННІІ'Ь II что бЬсь вт> ТебФ?
49. Інсус'ь отві)чалт>: во Мнй біса ігЬт’ь, но Я чту Отца Моего, а вы безчестнте Меня;
50. Βΐιρο4βΜτ> Я не ніцу Моей славы: есть ІІіцупцй н Судяіцій;
51. нстлнно, нстпнно говорю вамгь: кто соблюдет’ь слово Мое, τοττ> не увпдпт'ь смертн βο-βϊκί>.
52. Іудеп сказалн Ему: теперь узналл мы, что бйсь вч> Тебіз: Авраам'ь умерч. н пророкн, а Ты говорншь: кто соблюдет’ь слово Мое, тогь не вкусыть смертя воВ'Ьк’ь;
53. неужелн Ты больше отца нашего Авраама, который умерг? іі пророкіі умерлп: 4ϊμϊ> Ты Себя, діЬлаешь?
бо ён ілгун і айцец ілжы;
45. а паколькі Я ісціну гавару, то не верыце Мне;
46. хто з вас вьікрые Мяне ў няпраўдзе? калі ж Я ісціну гавару, чаму вы не верыце Мне?
47. хто ад Бога, той словы Божыя слухае; вы таму не слухаеце, што вы не ад Бога.
48. Адказалі на гэта Іудзеі і сказалі Яму: хіба ня правільна мы кажам, што Ты Самаранін і дэман у Табе?
49. Адказаў Іісус: ува Мне дэмана няма, але Я шаную Айца Майго, а вы зневажаеце Мяне;
50. Я ж не шукаю славы Сваёй; ёсць Той, Хто шукае і сўдзіць;
51. праўду, праўду кажу вам: хто захавае слова Маё, той не ўбачыць смерці давеку.
52. Тады сказалі Яму Іудзеі: цяпер даведаліся мы, што ў Табе дэман: Аўраам памёр і прарокі, а Ты кажаш: “хто захавае слова Маё, той не спазнае смерці давеку”;
53. няўжо Ты большы за айца нашага Аўраама, які памёр? і прарокі памерлі; каго Ты з Сябе робіш?
54. Άπεκρίθη ’Ιησούς· εάν Έγώ δοξάζω Έμαυτόν, ή δόξα Μου ούδέν έστιν έστιν δ Πατήρ Μου ό δοξάζων Με, πΟν υμείς λέγετε, δτι θεός υμών* έστι,
*ві> нЬк. сп.: ήμών
55. καί ούκ έγνώκατε Αυτόν, Έγώ οέ οΐδα Αυτόν καί εάν εϊπω, δτι ούκ οΐδα Αυτόν, έσομαι όμοιος υμών, ψεύστης· άλλ’ οΐδα Αυτόν καί τόν λόγον Αυτού τηρώ·
56. ’Αβραάμ ό πατήρ υμών ήγαλλιάσατο, ϊνα ϊδη την ημέραν την Έμήν και είδε και έχάρη.
57. Εΐπον ουν οί Ιουδαίοι πρός Αυτόν πεντήκοντα έτη ούπω έχεις, καί ’Αβραάμ έώρακας;
58. Εΐπεν αύτοΐς δ ’Ιησούς· αμήν, αμήν λέγω ύμΐν πριν ’Αβραάμ γενέσθαι, Έγώ είμι.
59. Έραν ουν λίθους, ϊνα βάλωσιν έπ’ Αυτόν ’Ιησούς δέ έκρύβη καί έξήλθεν έκ τού ιερού, διελθών διά μέσου αύτών, καί παρήγεν ούτως.
ΚΕΦΑΆΑΙΟΝ Θ' (έννατον).
Καί παράγων εΐδεν άνθρωπον τυφλόν έκ γενετής.
2. Καί ήρώτησαν Αυτόν οί μαθηταί Αυτού, λέγοντες· 'Ραββί, τίς ήμαρτεν, ουτος ή οί γονείς αυτού, ϊνα τυφλός γεννηθή:
3. Άπεκρίθη ό Ιησούς· ούτε ουτος ήμαρτεν, ούτε οί γονείς αύτού, άλλ’ ϊνα φανερωθή τά έργα τού Θεού έν αύτώ·
'гг' ι \ Π Λ/ /
нд. СЭь'кі|м Інсх: аі|іе йзх (Λ·’МЮСА ОаНХ^СЛАБА ЛІОА HH'IECU?!K£t бстк: бстк СЭцх ДЙон садбан /На> Ьгоже км гааголете, гакш Бгх мшх' GCTh, *шялю Секе +ннчтоя:е
**ндшя (Новый Завіугь Св. Алексія)
нб. й т іюзнасте brio, Ддх me κ·ύιχ bro: й Αψε рек$, mkiu не g'Haix Ьгш, вйд^ подобенх бдлх, ложь: но Б'Клх bro й саобо Ьгю соблмдам:
hs. пкр4<нхотецх кдшх рдх км былх, ддбм бнд'Ьлх дені> Жон: й ΐώ,Έ Й БОЗ(МДОБАСАЛ
Й3. Р4йнд оуво Кдеб кх Нелі^: ПАТЙДНАТЬ А^ТХ Hi оу ЙліАШН , Н ikpAJAU лн еск бнд'Ьах;
НН. ΡίΊΕ (nw)* HAtX Ійсх: AUHHb, алійнк raw кааіх: прежде ддже Йб_ fjjiux Hi BbilTht, Л3Х eCAU.
*ΗΐΤΊ> у Св. А. ТА8(ШЛ^ кьітн
НД. бЗАША оуво ΚΑΗίΗΪί, ДА БЕ[>г^тх* Нань: ійсх же снрміА й йзм_ Ді Йз ЦЕрКБіТ, ПрОШЕДХ ПОірЕД’І Й\х, Й ЛІНАІОуОЖДАШЕ TAKIU.
*меці!?тх Tib ΕΚΑΤΗΛΗψυ
ΓΛІІПЙ Д. ο
Μ АІНАІОНДМН БНД'Ь ΗΕΛΟκΐκΑ Са4£_ πα ίυ оождеетба.
ft ' ' δ \
Б. Π БОПрОСНІНА СГ0 »y'IHl|M бгш, гАДГолюіре: Рабкі, кто corp-L ШН, ІЕН ЛН , ЙАН рОДНТбЛА 6ГШ , іакш ‘ ДЛ'Епх родйсА; *да
Г. ®К'Ь|ІА Ійсх: НН сен согр*Ьшй, НН рОДЙтеЛА erw, HO Д4 МБАТСА д'Ьлд Бжіа на неаіх:
(54) Ін. 16,14. Дзеян. 3,13. (56) Быц. 15,6; 22,16. Лк. 10, 24. Яўр. 11,13. (58) Вых. 3,14. Іс. 43,13. Ін.
1,1-2,15, 30; 17, 5,24.
54. Інсусь отв’Ьчал'ь: еслн Я Самт> Себя славлю, то слава Моя ннчто: Меня іірославляетгь Отецт> Мой, о Которомт. вы говорнте, что Онь Бог'ь ваш'ь,
55. п вы не позналя Его, а Я знаю Его; н есля скажу, что не знаю Его, то буду подобный вам'ь лжецг; по Я знаю Его н соблюдаю слово Его;
56. Авраамч> οτθΑΐ вашч> радч. бы л'ь увндііть депь Мой: я увпдЬл’ь іі возрадовался.
57. На это сказаля Ему Іуден: Тебіі нііть еіце пятпдесятп лйть, —н Ты вндАгь Авраама?
58. IncycTi сказалт. пм’ь: пстннно, ястшшо говорю вамгь: прежде нежелп бы.гь Авраам-ь, Я есмь.
59. Тогда взядн каменья, чтобы броснть на Hero; но Іпсусь скрылся іі вышел’ь нзг храма, прошедті посредя ηηχέ, н поше.і'ь даліе.
Г Л А В A 9.
Мпроходя увпд4іл'ь чсловііка, cainaro оть рожденія.
2. Учеішкн Его спросплп у Пего: Раввй! кто согрішнл'ь, он'ь пдц роднтелп его, что родплся слвПЫМЧ)?
3. Іясусь отвйчал'ь: не согр'Ьшнл'ь нп οηί>, нн родятелн его, но это для того, чтобы на ηθμέ явяліісь діла Божін;
54. Адказаў Іісус: калі Я праслаўляю Сам Сябе, то слава Мая нішто; ёсць АйцецМой, Які праслаўляе Мяне, Той, пра Каго вы гаворыце, што Ен Бог ваш;
55. і вы не пазналі Яго, а Я знаю Яго; і калі Я скажу, што не знаю Яго, то буду падобны да вас ілгун; але Я знаю Яго і захоўваю слова Яго;
56. Аўраам, айцец ваш, рады быў, што ўбачыць дзень Мой; і ўбачыў, і ўзрадаваўся.
57. На гэта сказалі Яму Іудзеі: Табе няма яшчэ пяцідзесяці гадоў, і Ты бачыў Аўраама?
58. Сказаў ім Іісус: праўду, праўду кажу вам: перш чым быў Аўраам, Я ёсць.
59. Тады ўзялі' яны камяні, каб кінуць у Яго, але Іісус знік і выйшаў з храма, прайшоўшы між імі; і пайшоў так.
РАЗДЗЕЛ IX.
1. 1, праходзячы, убачыў Ён чалавека сляпога ад нараджэння.
2. 1 спыталіся ў Яго вучні Яго, кажучы: Равві'! хто саграшыў: ён ці бацькі яго, што ён сляпым нарадзіўся?
3. Адказаў Іісус: ні ён не саграшыў, ні бацькі яго, але гэта дзеля таго, каб выявіліся дзеі Божыя на ім;
Кал. 1,17. Апак. 1, 8. (59) Лк. 4, 30. Ін. 10, 31, 39; 11, 8. (2) Ін. 9, 34. (3) Ін. 11, 4.
4. ’Εμέ δει έργάζεσθαι τα έργα του Πέμψαντός Με, έως ήμερα έστινέρχεται νύξ, δτε ούδε'ις δύναται έργάζεσθαι·
5. δταν έν τω κόσμω ω, φως είμι του κόσμου.
6. Ταΰτα εΐπών, έπτυσε χαμαί καί έποίησε πηλόν έκ του πτύσματος, καί έπέχρισε τον πηλόν επί τούς οφθαλμούς του τυφλού,
7. καί ειπεν αύτω· ϋπαγε, νίψαι εις την κολυμπήθραν τού Σιλωάμ, δ ερμηνεύεται απεσταλμένος. Άπηλθεν οΰν καί ένίψατο, καί ήλθε βλέπων.
8. Οϊ ούν γείτονες καί οί θεωρουντες αυτόν τό πρότερον, δτι τυφλός* ήν, έλεγον ούχ ουτός έστιν ό καθήμενος καί προσαίτών; *βέ ηΈκ. сп.: προσαίτης
9. ’Αλλοι έλεγον, δτι ουτός έστιν. 'Αλλοι δέ, δτι δμοιος αύτώ έστιν. ’Εκείνος έλεγεν, δτι εγω ειμι. * вь ніік. сп.: аоэ
10. Έλεγον ούν αύτω· πώς άνεώχθησάν σοι* οί οφθαλμοί;
11. Άπεκρίθη έκεινος καί ειπεν· Άνθρωπος λεγόμενος ’Ιησούς πηλόν έποίησε καί έπέχρισέ μου τούς οφθαλμούς, καί είπε μοτ ϋπαγε εις τήν κολυμπήθραν τού Σιλωάμ καί νίψαι. ’Απελθών δέ καί νιψάμενος, άνέβλεψα.
12. Εΐπον ούν αύτώ· πού έστιν Εκείνος; Αέγετ ούκ οιδα.
13. Άγουσιν αυτόν πρός τούς φαρισαίους, τόν ποτέ τυφλόν.
Д. псдобдетх a^uth a'L λλ Послдкшагш Ліа, дондеже денб естк: пріндетх ноціь, егдд ннктсже жогкстх Д'Клатн:
6. 6ГД4 БХ ЛНр'Ь 6МІБ , CK'ilTX ' a 1
6М1Ь Ліір.
s. Gia ρεκζ, плнн^ Н4 дьялю й соч-Борй боеніе iu плюнобеніа, й п 041434 сэчн Бреніміх
* EpiHif нл очйо сліпдга (Н. 3. С. А.)
3· й рече йдй, «ул»ый(А БХ К^П'КлМ GlAUM/HCT'L 6ЖЕ ЕК4-
/ Ζ п' ~
ЗЛеТСА ПОС44НХ. ІІДЕ оуко Й оуΛΙΜίΑ, й прійд« БНДА.
Й. Сос^дм Ш Н БАр БЙД'Ьн егс прежде, гакш сл^пх κι, ГЛДГОАЛр: НЕ «Η ΛΗ 6СТБ гЬдан н просАн;
* Н кндг^вйнн
д. Оын глдголар, гакш сен 6СТБ. Йнж IW (γΛ4ΗΜ4Υ^)*, I3KW подобснх Gits бсть. Шнх (же) глд. ГОЛ4ШЕ, WliW 43Х 6СА<Ь.* ΗΐΤ1> У ^Β· Α·
Ϊ. Глдголд^ же 6/М& кіііш тй ΙυΒί^όίτΊκΑ о'ін*; * ткон очн
ді. GDs'kiiu онх й рече: Члб'Ькх
Z „ \п
Н4[)НЦ4Е4ШН ІНСХ БрЕНІЕ COTbCjlH Н полйзА сэчн люй, й рсче лін: йдй 6Х КйП'Клк GmW44I4M Й вуДІЬІНЕА. ШедхТ же й вулімксА, прозр'^х».
глемын t шпіедх
rOF 7 \* ψ/ν
κι. ΓΈω4 «уко 64»»: кто Іон
бсть; Гл4гол4: he бтанх. * іід4 +
ί». 1іедош4 (же) его кх dupitE-
Л/ Т± п \ »/ * J ’ „
UM1X, нже Б'ВТ ННОГД4 СЛ'КПХ . * слФм
(4) Ін. 4, 34; 11, 9; 12, 35. (5) Іс. 42, 6. Лк. 2, 32. Ін. 1, 5; 8,12; 12, 35, 46. Дзеян. 13, 47.
4. Мні должно д^лать д-йла Пославшаго Меня, доколіі есть день; прнходнтть ночь, когда нпкто не можетт дізлать;
5. доколі; Я в'ь Μΐρΐ, Я CB^Tb міру.
6. Сказавт. это, Οηέ плюнул'ь на землю, сд’Ьлал'ь бреніе нзті іілюповенія н помазал’ь бреніемч» глаза cjinowy,
7. іі сказалт> ему: пойдп, умойся вч> купальн’Ь Сплоам’Ь, что значнть: посланііый. Οηί> пошел,ь іі умылся, іі прншел'ь зрячнм'ь.
8. Тугь сосбдн іі віід4вшіе прежде, что онт> былгь слізігь, говорплн: не тоть лп это, который СНД'ЙЛ'Ь II прОСІІЛ’Ь мнлостынн?
9. ІІные говорнлп: это οηί>. A шіые: похож'ь на него. Онгь же γοβορπ.ιί>: это я.
10. Тогда спрашявалп у него: кйкт> открылнсь у тебя глаза?
11. Οηέ сказал'ь βί> οτβϊτέ: Челов4кт>, называемый Інсусь, сд’Ьлал’ь бреніе, помазалт. глаза мой н сказал’Ь μη*: пойдіі на купальпю Снлоам'ь н умойся. Я пошел’ь, умылся II ΠροΒρίΛΈ.
12. Тогда сказалп ему: гдіі Οσιέ? Οηί> отвВчал'ь: не зяаю.
13. Повелн сего бывшаго сліяіца ΚΊ> φορίΙΟβΗΜΈ.
4. Мне належыць рабіць справы Таго, Хто паслаў Мяне, пакуль яшчэ дзень; надыходзіць ноч, калі ніхто не можа дзейнічаць;
5. пакуль Я ў свеце, Я святло свету.
6. Сказаўшы гэта, Ён плюнуў на зямлю і зрабіў глей са слі'ны, і памазаў глеем вочы сляпому,