• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста. Святое Евангелле паводле Іаана.

    Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.

    Святое Евангелле паводле Іаана.

    Памер: 208с.
    Мінск 2005
    55.68 МБ
    39.	Καί ειπεν ό Ιησούς· εις κρίμα ’Εγώ εις τον κόσμον τούτον ήλθον, ί'να οι μή βλέποντες βλέπωσι, ζαί οί βλέποντες τυφλοί γένωνται.
    40.	Καί ήκουσαν έζ των φαρισαίων ταύτα οί δντες μετ’ Αύτού καί εΐπον Αύτω· μή ζαί ήμεΐς τυφλοί έσμεν;
    41.	Ειπεν αύτοΐς ό ’Ιησούς· εί τυφλοί ήτε, ούζ αν εϊχετε αμαρ­τίαν νύν δέ λέγετε, δτι βλέπομεν, ή ούν αμαρτία υμών μένει.
    ag. ω slitu н&ть самшано , гакш кто IUbe^e ohm cA'tnS1 рснкден^: ' ннчтожі (Η. 3. Св. A.)
    ΛΓ. AUJf HE GM GMAX OeH ίυ БгД, Hi ЛІОГАХ EM ТБОрНТН ННЧЕСШЖЕ*.
    АД.	СОб'ЦіАШД H ftuid 641$: GO Гр'ІІС'Ь^Х TM роднлсА ёсн КЕСЬ, й TEI AH нм оучншн; II ЙЗГНДШД ёго БОНХ. я
    Λ6.	Оусдмшд ІЙСХ, UKW HgCHdllfA бго бонх, н wGpirx его, рече ёлі^: теі	ah бх Онд Б^іа;
    »‘	1 \ nt η \	\
    AS. νϋΕ'ΚψΑ ОНХ Н р€ЧЕ: η кто 6СТК, Гдн, Д4 бх ΗίΓο;
    * у Св. А. нііть
    лд. Ргіе ж£ едЛ Ійсх: й бн_ д4ах есй бго, н Гаан сх тсбою tjv Zu л/ ІОН ССТБ.
    ah. Онх же речс: E'KpSw, Гдм.
    Й ПОНАОНЙСА	w
    л^. Й рече Ійсх: нд Лдх йзх
    БХ лмрх СЕН прІНДО^Х, ДД Н(БНДАІ|1Ш бндатх, н бЙдацпн саЧіпн Б'йДУГХ.
    AL II САМШДШД ω фдрісен СІА с£шім іх Нйліх й р'Кшд ёдд Й AIM (λΊπΗ бСАІМ;
    AU. p£‘li HAIX Ійіх: ДІНЕ GMCTt ίΛΈΠΗ БМАН ,Η£ ΕΜΙΤΕΗΛΙΈΛΗ Γ^Α: ΗΗ'Ιί ЖЕ ΓΛΑΓΟΛίΤΕ, tAKlU БНДНАІХ, tyGO БАНІХ fljlfKMGAETX.
    ίΛ·ίπΗ Бьііте
    (33) Ін. 3.2; 9.16. (34) Ін. 9,2. (37) Ін. 4.26. (39) Мф. 11, 25; 13.13-14. 2 Кар. 3,14-15.
    32.	οτέ віка не слышано, чтобы кто отверзв очп сл'Ьпорожденному;
    33.	есллбы Οπί> не былт> оть Бога, не могь бы творнть ннчего.
    34.	Сказалн ему вв οτβ4τβ: во rptaaxT» ты весь родплся, п ты лп нас'ь учншь? Η выгпалп его вонт>.
    35.	Інсус'ь, услыпіавт·, что выгналн его вонт, π нашедт· его, сказал'Ь ему: ты віруешь лн вт. Сына Божія?
    36.	Онь отвіічад’ь н сказал'ь: а кто Онв, Господн, чтобы мпР віровать вт> ІІего?
    37.	Інсусв сказал'ь ему: н вндВлв ты Его, u Οηβ говоріггь ст> тобою.
    38.	Онт» же сказал'ь: віірую, Господв! II поклоннлся Ему.
    39.	II сказал'ь Ііісуст.: на суд'ь прншел'ь Я вв мірв сей, чтобы невпдяпце вііділл, а впдяіціе сталп с.іішы.
    40.	Услышавшп это, нпкоторые язть фарнсеевв, 6βιβπιπχτ> ст> Ηημέ, сказалн Ему: пеужелн п мы слішы?
    41.	Ііісусв сказалг пмв: еслнбы вы былл с.тЬпы, το не пмІ5лп бы на себп гріха; но кат вы говорнте, что впдпте, το τρΐχτ. остается на васт>.
    32.	адвеку не чуваць было, каб хто адкрыў вочы сляпому ад нараджэння;
    33.	калі б не быў Ён ад Бога, не мог бы нічога зрабіць.
    34.	У адказ яны сказалі яму: у грахах увесь ты нарадзіўся, і ты вучыш нас? I выгналі яго вон.
    35.	Пачуў Іісус, што выгналі яго вон, і, знайшоўшы яго, сказаў яму: ты веруеш у Сына Божага?
    36.	У адказ той сказаў: а хто Ён, Госпадзі, каб я ўвераваў у Яго?
    37.	Сказаў яму Іісус: і бачыў ты Яго, і Той, Хто гаворыць з табою, — гэта Ён.
    38.	Ён жа сказаў: верую, Госпадзі! I пакланіўся Яму.
    39.	I сказаў Іісус: на суд Я ў свет гэты прыйшоў, каб невідушчыя бачылі, а відушчыя сляпымі сталі.
    40	.1 пачулі гэта некаторыя з фарысеяў, што былі з Ім, і сказалі Яму: няўжо і мы сляпыя?
    41.	Сказаў ім Іісус: калі б вы сляпыя былі, то не мелі б граху; але паколькі вы кажаце, што бачыце, то грэх ваш застаецца.
    (40)Рым.2.19. (41) Ін. 15,22,24.
    ΚΕΦΑΆΑΙΟΝ І' (δέχατον).
    Γ Λ Λ fi d 7.
    Αμήν, αμήν λέγω ύμΐν δ μή εισερχόμενος διά τής θύρας εις τήν αύλήν των προβάτων, αλλά άναβαίνωνάλλαχόθεν, έκεΐνος κλέπ­της έστί καί ληστής·
    2.	ό δέ εισερχόμενος διά τής θύρας ποιμήν εστι των προβά­των
    3.	τούτω δ θυρωρός ανοίγει, χαι τά πρόβατα τής φωνής αύτοΰ ακούει, και τά ’ίδια πρόβατα καλεΐ κατ’ όνομα και εξάγει αύτά-
    k.	και όταν τά ίδια πρόβατα έκβάλη, έμπροσθεν αυτών πορεύε­ται’ και τά πρόβατα αύτω ακο­λουθεί, ότι οϊδασι τήν φωνήν αύτου’
    5.	άλλοτρίω δέ ού μή άκολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται άπ’ αύ­του, ότι ούκ οίδασι των άλλοτρίων τήν φονήν.
    6.	Ταύτην τήν παροιμίαν εϊπεν αύτοΐς ό Ίησοΰς. Εκείνοι δέ ούκ έγνωσαν, τίνα ήν, α έλάλει αύ­τοΐς.
    7.	Εϊπεν ούν πάλιν αύτοΐς ό Ίησοΰς· αμήν, αμήν λέγω ύμΐν, ότι Έγώ είμι ή θύρα των προ­βάτων *вь пн. сп, η у Св. A. ΗΐΤΒ
    8.	πάντες, όσοι (προ Έμοΰ)* ήλθον, κλέπται είσι και λησταί· άλλ’ ούκ ήκουσαν αύτών τά πρόβατα·
    9.	’Εγώ είμι ή θύρα· δι’ Έμοΰ εάν τις είσέλθη, σωθήσεται, καί είσελεύσεται καί έςελεύσεται, καί νομήν εύρήσει·
    ^ілійнк, длійнь глм бдліх: не б\о_ ЖДАН ДК.ер/МН БО Дборх ОБЧІН, но прмдЗА йн^д'Ь, тон тдть есть н / U
    fAgGOHHHKX:
    W n	/U	/	/	*
    б.	л б^одан дьгрлін плпырк
    6СТК сэыуміх: * ПДІТ^Х (Н. 3. Св. А.)
    t+ НЗКОДНТЯ
    Г. ЙЛ1$ ДБСрННКХ ШБерЗД£ТХ, й ОБЦЫ ГДДСХ 6ГШ СЛЫШДТХ ,Н СБОА ОБІ^І ГЛДІІШТХІ ПО Йді£НП Й Й3ГО. HHTxtt Й^х: * СЛ^ШЛЮТХ t ЗОВІ'ГХ
    д. й бгдл сбоа обцы йжденетх, пред нйдін рднтх: й обцм no нміх haS’tx*, гакш Б'Кдатх гл«х
    бгю: * gmS ιιοιλΊα^κιτχ
    6.	no чйкделіх же не йд^тх*, но Б’Ьждтх ш нігш, гакш не зндктх Ч^ЖДДПіЛ ГЛДСД. *чк>жел^ Ж€ Hf асл>£. ді’кі'гя Ίηε в^ДАТХ чюжнр;
    п s. Сііо прнтч^ рече ішх Ійсх. СЭнй же не рдз^/й'Ьшд, что БАше*,
    тже глдше н.пх. кла at
    3.	Рече же пдкн йліх Ійсх: лдійнь, длійнь глю кджх, іакш Д3Х есліь ДБірЬ (ЗБІ^ЛІх:
    t 6ЛНЦН пріндошд
    Й. БСП, елйкш (н\х) npiHAft прЕЖДб Лене, тдтіе с’нтб й рдзБонннцм: но he посДшдшд н\х юбіш:
    д. Д3Х есліь дверь: /Нною діре кте Бнйдетх, сПсетса, й Бнйдетх й йзмдетх, й пджнть шБрАі|і£Тх:
    (1) Ів. 10, 7, 9; 14, 6. (2) Ін. 10, 7, 9; 14, 6. (7) Ін. 10,1-2, 9; 14, 6.
    ГЛАВА 10.
    Нстіінно, нстннно говорю вамт>: кто не дверью входптт, во дворт> овчій, но nepeaaBHTT. ннд'Ь, тота ворж н разбойнпк'ь;
    2.	а входяіцій дверью есть вастырь овцам’ь:
    3.	ему прпдверннкт> отворяетг, п овцы слушаются голоса его, a 0ΗΈ зоветь ΟΒΟΗΧΈ ОВеЦТ> no вмена н выводптгь ηχέ;
    4.	іі когда выведетт» свонх'ь οβοιιέ, ндетгь передч. ннмн; а овцы за ιιημέ іідутт», потомучто знаютч> голось его;
    5.	за чуяаімг же не пдутг, но бйгутт. отт. него, потомучто не знаютч> чужаго голоса.
    6.	Сію прптчу сказалт» ημέ Іясус'ь. Но онн не понялн, что такое Онт> говорнл’ь вмг.
    7.	Нтакь опять Іасусь сказалт> нм'ь: пстпнно, нстннно говорю вамг, что Я дверь овцамт>;
    8.	ВС'Й, скольно йзл нй прнходнло предо Мною, суть воры н разбойннкн; но овцы не послушадн нхт»;
    9.	Я есмь дверь: кто войдеть Мною, τοτέ спасется, н войдетт> я выйдетт», іі пажнть найдетж;
    РАЗДЗЕЛ X.
    1.	Праўду, праўду кажу вам: хто не праз дзверы ўваходзіць у двор авечы, а ўлазіць інакш, той злодзей і разбойнік;
    2.	а хто ўваходзіць праз дзверы, той пастух авечак;
    3.	яму прыдзвернік адчыняе, і авечкі голасу яго слухаюцца, і сваіх авечак ён кліча па імёнах і выводзіць іх;
    4.	і калі сваіх авечак выпусціць, ідзе перад імі, і авечкі за ім ідуць, бо ведаюць голас яго;
    5.	за чужым жа не пойдуць, а будуць уцякаць ад яго, бо не ведаюць чужога голасу.
    6.	Гэтую прытчу сказаў ім Іісус. Яны ж не зразумелі значэння таго, што Ён гаварыў ім.
    7.	Тады зноў сказаў ім Іісус: праўду, праўду кажу вам: Я — дзверы для авечак;
    8.	усе, колькі іх ні прыходзіла перада Мною, былі зладзеі ды разбойнікі; але авечкі не паслухаліся іх;
    9.	Я — дзверы; хто ўвойдзе праз Мяне, збаўлены будзе; і ўвойдзе, і выйдзе, і пашу знойдзе;
    (8) Іер. 23,1-2. Іез. 34, 2-3. (9) Пс. 22, 2. Ін. 10,1-2,7; 14,6.
    10.	ό κλέπτης ούζ έρχεται, εί μη ϊνα ζλέψη και θύση καί άπολέση· Έγώ ήλθον, ϊνα ζωήν έχωσι καί περισσόν έχωσιν
    11.	Έγώ είμι ό ποιμήν ό κα­λός· ό ποιμήν ό καλός τήν ψυχήν αύτού τίθησιν υπέρ των προβάτων,
    12.	ό μισθωτός δέ καί ούζ ών ποιμήν, ου ούζ εΐσί τά πρό­βατα ίδια, θεωρεί τον λύκον ερ­χόμενον και άφίησι τά πρόβατα καί φεύγει, και ό λύκος αρπάζει αύτά και σκορπίζει τά πρόβατα-
    13.	ό δέ μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός έστι, καί ού μέλει αύτω περί των προβάτων.
    14.	Έγώ είμι ό ποιμήν ό κα­λός, καί γινώσκω τά Έμά, καί γινώσκομαι ύπό των Έμών
    15.	καθώς γινώσκει Με ό Πα­τήρ, κάγώ γινώσκω τον Πατέρα, καί τήν ψυχήν Μου τίθημι υπέρ των προβάτων
    16.	καί άλλα πρόβατα έχω, ά ούκ έστιν έκ τής αύλής ταύτης, κάκεΐνά Με δει άγαγείν καί τής φωνής Μου άκούσουσι, καί γενήσεται μία ποίμνη, εις Ποιμήν.
    17.	Διά τούτο ό Πατήρ Με αγαπά, δτι Έγώ τίθημι τήν ψυ­χήν Μου, ϊνα πάλιν λάβω αυτήν
    18.	ούδείς αίρει αύτήν απ’ Εμού, άλλ’ Έγώ τίθημι αύτήν απ’ Έμαυτού· εξουσίαν έχω θεϊναι αύτήν καί εξουσίαν έχω πά­λιν λαβεΐν αύτήνταύτην τήν εν­τολήν έλαβον παρά τού Πατρός Μου.
    /	/	/ I *
    I.	ТАТЬ HE ПрНУОДНТХ, рАЗБ'Б ДЛ «укрддЕтх й «убГетх^ й поі’^бнтх: 9 ’	„	/ I	z ** лі
    Й3Х ПріНДО^Х, ДА ЖНБОТХ ΗιΜδΤΆ н лйшше emiStx:
    'лфене Тзлікштх "жнзнь (Η. 3. Св. A.) „ ϊ η,	z	z
    ΑΙ. Й3Х ПДІТЫРЬ добркін: ПАІТкірь AOGpklH A^luS СБОК ПОЛД. ГАЕТХ ЗА ОБЦкІ,
    si. д нде.мннкх, йгке н^сть (іас.
    ткірк*, елі^жЕ he с^тб сэьцкі ебоа, БНДНТХ КОЛКД ГрАД^ірА Й ШСТАБЛАЕТХ СЭКЦЫ Й Б'ёгДЕТХ, Й БОЛКХ fJA^Hтнтх μυϊ й рдсп^днтх окцкі:
    * ндемннкх же й Hi сьій iwrtrs
    „	. Z	I z Л *1
    ГІ. Л НАЬМННКХ К'КЖНТХ, гакш
    НДЕДІННКХ есть , Й НЕвДДНТХ* 113 п /	*	X Λ X
    окцд^х.я нЕкрецін
    ДІ. ЙЗ’Х 6СЖк llACTklfh ДОБ|>ЫН,
    Й 3HAW /йоА, Н ЗНАЮТХ /На ШоАІ
    * плст^ух
    6і.	іакоже ЗндЕтх /ііа Оцх, Й ЙЗХ ЗНАМ СЭца, й дш^ /Ной z	л/ * ’
    полдгАЮ зд сэы^бі :
    * ώ όιιιμχχ
    St й йны (эбцы нтдліх, гажсне rtiTk Ш дкорл сегш, й ткіл /Нй ІІОДОКАЕТХ прНБЕСТН: й глдсх /Kofi оуслкішдтх, й ь^детх едйно ІТАДО (Й)* едйнх Пдсткірь. * Ч-Ьгь У Св. А.
    3«. 6егшя/()4дн /На Оцх ΛΐίБНТХ, ΙΑΙίΐυ ЙЗХ ДШ^’ /How ІІОЛАГАЮ, дд пакн (ірінлЛ w;	t е*
    НІ.^ННКТОЖЕ КОЗШТХ wt ® ЛЬне, НО Й3Х полдгдк м ώ Οεβέ: об.
    * Л/	/	п Ш
    Л4СТк МЛІАЛІХ ПОЛОЖНТН Ю Μ ОК.
    * /V	/	„ / Л _ \
    ЛДСТк НЛШІХ ІІАКМ ПрАТН ю: СІ» ЗАПОБ'Ьдк npiAJJX ® СЭу /ІІоегш. * аласть
    10.	ворт> пряходнть только для того, чтобы украсть, убнть н погубнть; Я прншед'ь для того, чтобы ЛМІШІ ЖНЗНЬ Я ΗΜΐ.ΙΗ сж нзбытком-ь;
    11.	Я есмь пастырь добрый: пастырь добрый полагает'ь жнзнь свою за овецт>,
    12.	а наемннкт>, не пастырь, которому овцы не свон, внднть прнходяіцаго волка н оставляегь овець н біжят'ь, н волк'ь расхн-
    10.	злодзей прыходзіць толькі каб украсці і забіць, і загубі'ць; Я прыйшоў, каб жыццё мелі, і ўдосталь мелі;
    11.	Я — Пастыр добры; пастыр добры жыццё сваё аддае за авечак,
    12.	а найміт, які не пастыр і якому авечкі не свае, бачыць, як прыходзіць воўк, і пакідае авечак і ўцякае, і воўк хапае авечак і разганяе іх;
    ідаегь овеігь я разгоняегь нхч>;
    13.	а наемннк'Ь бізжнть, потомучто наемнйк-ь, п нераднгь обт> овцах'ь.
    14.	Я есль пастырь добрый, н знаю Монхж, а Мон знают'ь Меня: