• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста. Святое Евангелле паводле Іаана.

    Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.

    Святое Евангелле паводле Іаана.

    Памер: 208с.
    Мінск 2005
    55.68 МБ
    26.	Іісус жа, убачыўшы Маці і вучня, які стаяў побач і якога Ён любіў, кажа Маці Сваёй: Жанчына, вось сын Твой.
    27.	Потым кажа вучню: вось Маці твая. I з таго часу вучань ўзяў Яе да сябе.
    28.	Пасля гэтага Іісус, ведаючы, што ўсё ўжо здзейснілася, каб збылося Пісанне, кажа: смагну.
    29.	Тут стаяла пасудзіна, поўная воцату. I воіны, напоўніўшы губку воцатам і насадзіўшы яе на сцябліну ісопу, паднеслі да Яго вуснаў;
    30.	і калі паспытаў Іісус воцату, Ён сказаў: здзейснілася! I, схіліўшы галаву, аддаў дух.
    31.	А паколькі была пятніца, то Іудзеі, каб не засталіся целы на крыжы ў суботу, — бо вялікі дзень была тая субота, — прасілі Пілата, каб перабіць у іх голені і зняць;
    Мф. 27, 48. Мк. 15, 36. Лк. 23, 36. (30) Пс. 30, 6. Мф. 27, 50. Мк. 15,37. Лк. 23,46. Дзеян. 7, 59. (31) Друг. 21,23. Ін. 19, 42.
    32.	ήλθον ουν οί στρατιώται, καί τοΰ μέν πρώτου κατέαξαν τά σκέλη, καί του άλλου του συσταυρωθέντος Αύτώ·
    33.	επί δε τόν Ίησοΰν έλθόντες, ως εΐδον Αΰτόν ήδη τεθνηκότα, ού κατέαξαν Αΰτοΰ τά σκέλη, 34. άλλ’ εις των στρατιωτών λόγχη Αΰτου την πλευράν ένυξε, καί εύθύς έξήλθεν αίμα καί ϋδωρ·
    35.	καί όέωρακώς μεμαρτύρηκε, καί αληθινή αΰτου έστιν ή μαρτυρία, κακεΐνος οΐδεν, δτι αληθή λέγει,ϊνα* ύμεΐς πιστεύσητε· *βέ η. сп. ϊνα καΐ
    36.	έγένετο γάρ ταΰτα, ϊνα ή γραφή πληρωθή· όστοΰν οΰ συντριβήσεται Αΰτου·
    37.	καί πάλιν έτέρα γραφή λέγει* δψονται εις "Ον έξεκέντησαν.
    38.	Μετά δέ ταΰτα ήρώτησε τόν Πιλάτον ό ’Ιωσήφ ό από ’Aptμαθαίας, ών μαθητής του Ίησοΰ, κεκρυμμένος δε διά τον φόβον των ’Ιουδαίων, ϊνα άρη τό Σώμα του Ίησοΰ· καί έπέτρεψενό Πιλάτος· ήλθεν ουν καί ήρε τό Σώμα τοΰ Ίησοΰ.
    39.	Ήλθε δέ καί Νικόδημος, ό έλθών προς τόν Ίησοΰν νυκτός τό πρώτον, φέρων μίγμα σμύρνης καί αλόης ώσεί* λίτρας εκατόν. *ώς
    40.	Έλαβον ουν τό Σώμα τοΰ Ίησοΰ καί έ'δησαν αύτό όθονίοις μετά τών αρωμάτων, καθώς έθος έστί τοϊς Ίουδαιοις ένταφιάζειν.
    41.	Ήν δέ έν τω τόπω, όπου έσταυρώθη, κήπος, καί έν τώ κήπω μνημεΐον καινόν, έν ω ούοεπω ουοεις ετεθη· fjo шгр4Д*й
    ль. прндошд же ноннн, й nep. ОГБШ ПрЕ6НШ4 ГШАЕНН, Й Др^_ (МЕПАТО/Н^ tx Нйлй:
    ΛΓ.	Н4 ІЙС4 Я»Е ПрНШЕДШЕ, вкш вйд4:ш4 ^го »ужЕ »уж(>ш4, he прЕ. БНШ4 ГОЛЕНІН,
    ЛД.	^О 6ДННХ ш кшннх копі£йх рекрл прсБоде, н лбіе йдмДЕ КрОКЬ Й БОД4:
    46.	й КНД'ЬбЫН СКНд4;ТШТКОБ4, Й HCTHHHO 6СТБ СБНД^ТЕЛСТКО 6ГШ, Й TCH К&ТЬ, МКШ НСТНН^ ГЛ4Г0_ летх, Д4 бм йлмте*: *βίρ&ψΕ
    4S.	БМШ4 БО ΕΪΑ, Д4 СК^ДЕТЕА* пнсдніе: костк he еокр^шнтса ш He(’М14ДЕ4, ЕМН «рНКХп ІЙСОБХ, ПОТ4ЕНХ ЖЕ iTp\A £4ДН І^Д£НСК4, Д4 K034UTX Т^ЛО Ійюко: н побелФ Пілдтх: прінде mt Й КЗАТХ Т^ЛО ІЙС060.
    * '	** ' I
    шгдз ПЕркФе
    ЛД. ПрІНДЕ ЖЕ Й Нікодйлх, ПрНШЕДЫН КО ІНЕОБН ΗΟψΙΜ ПрЕЖДЕ , HOtA МгЬшЕНІЕ GHVpHEHO Й 44ОННО, ΐΛΐίΐυ літрх сто. кздшл Тпонавлмн
    ІІ.	Пр«АЕТ4* ЖЕ Т^ЛО ІЙСОКО Й ШБбЙсТА 6 pM344lHt (Ο 4рШ4І4ТЫ, мкоже шббпан есть І^дешліх по. ГРЕБ4ТН. ΊΨρίθπΑΤΧ ЕЬІСТЬ, шгрлдх
    <Й4. ЖЕ Н4 ЛІ^СТ'Ь, ЙД'Іі'же рДСПАТСА, &EpTxtt,H БХ bEpT'fct ГрОБХ НОБХ, БХ НеЛІЖЕ ННКОЛНЖЕ ННКТОЖЕ положенх б^*: **Е$ н’Ьт'ь у Св. а.
    32.	птакт> прпшлп волны, п у перваго перебплл голенп, я у другаго, распятаго сь Нлмт>;
    33.	но, лрпшедшп кт> Ііісусу, какт> увнд'Ьлн Его уже умершпм’ь, не перебплп у Hero голеней,
    34.	НО ОДПН'Ь Π3Τ> βοηποβέ копьθμέ пронзйлт. Ему рёбра, н тотчась лстекла кровь л вода;
    35.	л впдт,вшій засвлд-Ьтельствовалг, л пстлнно свлд'бтельство его; онт> знаетть, что γοβορβτέ лстпну, дабы вы пов'Ьрплл·,
    36.	пбо сіе пролзошло, да сбудется Ппсапіе: кость Его да не сокрушптся;
    37.	также л вв другомт. мпстп Плсапіе говорлтт.: воззрягь на Того, Котораго пропздлп.
    38.	Пос.тіі сего іосйфт> μ3έ Арпмаеел, ученшгь Іпсуса, но тайный пзт> страха отт> Іудеев’ь, προοπ.ΐΈ Пплата, чтобы снять Ті>ло Іпсуса; л Пплатт> позволлл'ь; οηέ попіелт> п снял'ь ТФло Ілсуса.
    39.	Прлшел'ь также л Ηπκολμμέ, прлходлвпіій прежде кт. Іпсусу ночью, п прпнесь составв лзт> смлрпы п алоя, лптрг около ста.
    40.	Нтакг онл взялл Тілоіпсуса л обвллл его пеленамп сь благовоніямп, каісь обыкновепно погребают’ь Іудел.
    41.	На τομέ Μΐοτί, гдіі Онт> pacnaTT», былт> сад'ь, п вт> саду гробт> новый, вт> котором'ь еіце нлкто пе былт> положен'ь:
    32.	і вось прыйшлі воіны і ў першага перабілі голені, і ў другога, распятага зІм;
    33.	прыйшоўшы ж да Іісуса, як убачылі, што Ён ужо памёр, то не перабівалі ў Яго голеняў;
    34.	але адзін з воінаў кап’ём працяў Яму бок, і адразу выцекла кроў і вада;
    35.	і той, хто бачыў, засведчыў, і сведчанне яго праўдзівае; і ён ведае, што ісціну гаворыць, каб вы паверылі;
    36.	бо гэта сталася, каб споўнілася Пісанне: “косць Яго не будзе паламана”;
    37.	яшчэ і ў другім месцы Пісанне гаворыць: “будуць глядзець на Таго, Каго працялі”.
    38.	Пасля гэтага Іосіф з Арымафеі, які быў вучнем Іісуса, але тайным з-за страху перад Іудзеямі, папрасіў Пілата, каб узяць Цела Іісусава; і Пілат дазволіў; тады прыйшоў ён і ўзяў Цела Іісусава.
    39.	Прыйшоў і Нікадзім, які прыходзіў раней да Іісуса ўначы, і прынёс сумесь з смірны і алою фунтаў* каля ста.
    40.	Узялі' яны Цела Іісусава і абвілі' Яго палотнамі з духмянасцямі, як паводле звычаю хаваюць Іудзеі.
    41.	Быў жа на тым месцы, дзе Ён быў распяты, сад, і ў садзе магіла новая, у якой ніколі яшчэ ніхто не быў пакладзены;
    * рымскі фунт роўны 314 грамам.
    (38) Мф. 27, 57. Мк. 15,42-43. Лк. 23, 50-51. (39) Ін. 3,1-2; 7, 50.
    42.	έχει ουν διά την παρα­σκευήν των ’Ιουδαίων, δτι εγγύς ήν το μνημεΐον, εθηκαν τον Ίησοΰν.
    ΚΕΦΑ'ΛΑΙΟΝ Κ' (εικοστόν).
    Τή δέ μια των σαββάτων Μαρία ή Μαγδαληνή έρχεται πρωί, σκοτίας έτι ούσης, εις το μνη­μεΐον, και βλέπει τον λίθον ήρμένον έκ του μνημείου·
    2.	τρέχει ουν και έρχεται προς Σίμωνα Πέτρον και προς τον άλ­λον μαθητήν, δν έφίλει ό Ίησοϋς, και λέγει αύτοΐς· ήραν τον Κύ­ριον έκ του μνημείου, και ούκ οϊδαμεν, που έθηκαν Αυτόν.
    3.	Έςήλθεν ουν ό Πέτρος καί ό άλλος μαθητής, και ήρχοντο εις το μνημεΐον
    4.	έτρεχον δέ οί δυο όμου· και ό άλλος μαθητής προέδραμε τάχιον τού Πέτρου καί ήλθε πρώ­τος εις τό μνημεΐον,
    5.	καί παρακόψας βλέπει κεί­μενα τα όθόνια' ού μέντοι είσήλθεν.
    6.	Έρχεται ουν Σιμών Πέτρος ακολουθών αύτώ καί είσήλθεν εις τό μνημεΐον, καί θεωρεί τα όθόνια κείμενα,
    7.	καί τό σουδάριον, δ ήν επί τής κεφαλής Αύτου, ού μετά τών όθονίων κείμενον, άλλα χωρίς έντετυλιγμένον εις ένα τόπον.
    8.	Τότε ουν είσήλθε καί ό άλ­λος μαθητής, ό έλθών πρώτος εις τό μνημεΐον, καί είδε καί έπίστευσεν
    4Ϊ6. Τ$ »ГБО ПАТКД АДДН І^ДСН-
    rtf	I/ ί ✓	*	’ /
    CM, ШчШ GAH3 БАШС ГрОБХ, Π0Λ0ЖНСТА ІЙСД. (Н. 3. Св. Алексія)
    Г Л d fi d к.
    γΣο вдйн^’ же ίΰ Л’ббштх /Ндрід u /Ндгдддйнд прійде зд^трд, ёціе с^цнн нд гровх, й бйд4І кд_ дннь Бддтх ш грсБд:
    *ГрАДеТХ рдНШ ТМ'К ίέψΗ Ткнднтх к. тече* оуьо й пршдЛ і« Сьнш.
    hS’ ΠίΤ^ Й І5ХП
    бГОЖВ ДЮБДАШ6 Ійіх, й гддгодд й<нд: кздшд Гдд ίυ гровд, й не К&НХ, гд^ ііоложншд 6го.
    тччетх Тпрн^однтх глдголетх
    г.	Йзьіде же Шт|>х й д^гш оўчнкх, Й ЙДАСТД ко гров^*:
    *ГрАДА^ нд грокя
    д.	течдстд mt сІбд бк^п'І: й ApSViH вўчнкх тече* скор^е ГЬтра й прінде прежд« ко rposSt,
    *пред'гічлше Тперв'Ье нд грокя /	/ і л *	/
    6.	н прннмкх бнд'к рнзы леждірд: ОБДЧ£ Н£ БННД«.
    ¥6НДНТЯ ПОНАБЫ
    s.	Прійде* жс Смішнх Штрх ΚΙΛΈΛΧ ertvt Й Бнйде 60 ГрОБХ, й кйд'Ь рйзм** (едйны) леждціА, прн^однтя tefaiA^A e«S **нонАвы 3й с^’ддрь, йже si нд глдб^ 0гш, н£ сх ўйздлш леждірк, но OCOEbt tEHTX НД 6ΑΗηΈηΧ ЛІ'ЕсТ'Е
    *понавдмн
    й. Тогдл tyso кнйд« й др^гін «^чнкх, прншедьін прежд^ ко rposS, н бнд4; й к^рокд:
    (42) Ін. 19, 31. Раздз. 20. (1) Мф. 28,1. Мк. 16,1. Лк. 24,1.
    42.	тамт> положнлн Інсуса радп пятннцы Іудейской, потомучто гробт> былт> бліізко.
    Г Л A В A 20.
    Βέ первый же день вед*лн Марія Магдалвна πρηχολητί. ко гробу рано, когда было еіце тсмпо, н впдпть, что камень отвален'ь отт> гроба;
    2.	ητβκέ біжнт'Ь н прнходнт’ь кг Сммону Петру н кт> другому ученвку, котораго любнлг Інсусь, н ΓΟΒορπτΊ» нмт>: унеслн Господа нз'ь гроба, п не знаемт, гді; положплн Его.
    3.	Тотчась вышел'ь Πθτρτ> п другой ученвкть, н пошлн ко гробу;
    4.	онн поб’бжалн оба BMtcTt; но другой Υ46ηβκί> б’Ьжал'ь CKopie Петра н прншел'ь ко гробу первый,
    5.	п наклоннвшлсь увнділ'Ь лежаіція пелены; но не вошел-ь во гробь.
    6.	за	ηημί> прнходпт'Ь
    Οβμοηέ Петр-ь н входнтть во rpooi, н βηαπτέ однп пелены лежаіція,
    7.	н плат'ь, который былт> па главіз Его, не сь пеленамн лежаіцій, но особо свнтый надруГОМ'Ь МІСТІ.
    8.	Тогда вошелт> н другой учеηηκί>, прежде прпшедшій ко гробу, н уввд’Ьд'ь н ув'Ьровалг;
    42.	і там, з-за пятніцы Іудзейскай, паколькі блізка была магіла, паклалі Іісуса.
    РАЗДЗЕЛ XX.
    1.	А ў першы дзень тыдня Марыя Магдаліна прыходзіць рана, калі было яшчэ цёмна, да магілы і бачыць, што камень адвалены ад магілы;
    2.	тады бяжыць яна і прыходзіць да Сімана Пятра і да другога вучня, якога любіў Іісус, і кажа ім: узялі Госпада з магілы, і не ведаем, дзе паклалі Яго.
    3.	Выйшаў тады Пётр і другі вучань, і пайшлі да магілы;
    4.	яны беглі абодва разам, але другі вучань бег хутчэй за Пятра і прыйшоў першым да магілы,
    5.	і, нахіліўшыся, бачыць, што ляжаць палотны; аднак не ўвайшоў.
    6.	Прыходзіць тады Сіман Пётр услед за ім і ўваходзіць у магілу, і бачыць, што ляжаць палотны
    7.	і што хуста, якая была на галаве Яго, не з палотнамі ляжыць, а асобна скручаная на іншым месцы.
    8.	Тады ўвайшоў і другі вучань, што першым прыйшоў да магілы, і ўбачыў ён, і ўвераваў;
    (3) Лк. 24,12. (6)Лк. 24,12.
    9.	ούδέπω γάρ ήδεισαν την γραφήν, δτι δει Αύτόν έχ νεκρών άναστήναί.
    10.	Άπηλθον ουν πάλιν προς εαυτούς οί μαθηταί.
    11.	Μαρία δέ είστηκει προς τό μνημεΐον κλαίουσα έξω*· ως ούν έκλαιε, παρέκυψεν εις τό μνημεΐον * ВЬ ΗΐΚ. СП. ΗΐΤΈ
    12.	και θεωρεί δύο ’Αγγέλους έν λευκοϊς καθεζομένους, ένα προς τή κεφαλή χαί ένα προς τοΐς ποσίν, δπου έκειτο τό Σώμα του ’Ιησού-
    13-	και λέγουαιν αυτή εκείνοι· γύναι, τι κλαίεις; Λέγει αύτοΐς, δτι ήραν τον Κύριόν μου, καί ούκ οιδα, που έθηκαν Αυτόν.
    14.	Καί* ταΰτα είπούσα έστράφη εις τα όπίσω καί θεωρεί τον Ίησοΰν έστώτα, καί ούκ ήδει, δτι ό ’Ιησούς έστιΥ . * βέ ηϊκ. сп. нЬть
    15.	Λέγει αυτή ό ’Ιησούς· γύ­ναι, τί κλαίεις; τίνα ζητείς; ’Εκείνη δοκούσα, δτι ό κηπουρός έστι, λέ­γει Αύτώ· κύριε, εί σύ έβάστασας Αυτόν, είπέ μοι, πού έθηκας Αυ­τόν κάγώ Αυτόν άρώ. ІІметя