• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста. Святое Евангелле паводле Іаана.

    Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.

    Святое Евангелле паводле Іаана.

    Памер: 208с.
    Мінск 2005
    55.68 МБ
    4.	Кажа ёй Іісус: што Мне і Табе, Жанчына? яшчэ не прыйшоў час Мой.
    5.	Кажа Яго Маці слугам: што скажа Ён вам, зрабіце.
    6.	Было ж там шэсць каменных пасудзін для вады, якія стаялі дзеля ачышчэння Іудзейскага і змяшчалі па дзве ці па тры меры.
    7.	Кажа ім Іісус: напоўніце пасудзіны вадою. I напоўнілі іх да верху.
    8.	I кажа ім: цяпер чэрпайце і нясіце да распарадчыка застолля. I яны панеслі.
    9.	Калі ж распарадчык пакаштаваў вады, што зрабілася віном, — а ён не ведаў, адкуль яно, ведалі толькі слугі, якія налівалі ваду, — кліча жаніха распарадчык застолля
    10.	і кажа яму: кожны чалавек спачатку добрае віно падае, а калі нап’юцца, тады горшае; ты ж добрае віно захаваў дагэтуль.
    11.	Так паклаў Іісус пачатак цудам у Кане Галілейскай і явіў славу Сваю, і уверавалі ў Яго вучні Яго.
    12.	Пасля гэтага прыйшоў Ён у Капернаўм, Сам і Маці Яго, і браты Яго, і вучні Яго, і там заставаліся некалькі дзён.
    16
    13.	Και εγγύς ήν το πάσχα των ’Ιουδαίων, καί άνέβη εις 'Ιεροσόλυμα ό ’Ιησούς
    14.	καί εύρεν έν τω ίερω τούς πωλούντας βόας καί πρόβατα καί περιστεράς, καί τούς κερματιστάς καθημένους·
    15.	καί ποιήσας φραγέλλιον έκ σχοινιών, πάντας έζέβαλεν έκ τού ιερού, τά τε πρόβατα καί τούς βόας· καί των κολλυβιστών έζέχεε το κέρμα καί τάς τραπέζας άνέ-1 στρεψε·
    16.	καί τοΐς τάς περιστεράς πωλούσιν εΤπεν άρατε ταύτα εντεύθεν, [καί]* μή ποιείτε τον οίκον τού Πατρός Μου οίκον εμπο­ρίου. *βΤ> ННЫХЬ СП. ПІ>ГЬ
    17.	Έμνήσθησαν δε οί μαθηταί Αύτοΰ, δτι γεγραμμένον έστίν· ό ζήλος τού οικου Σου κατέφαγέ Με.
    18.	Άπεκρίθησαν ούν οί ’Ιου­δαίοι καί ειπον Αύτω· τί σημειον δεικνύεις ήμΐν, δτι ταύτα ποιείς;
    19.	Άπεκρίθη ό ’Ιησούς καί ειπεν αύτοϊς· λύσατε τύν ναόν τούτον, καί έν τρισίν ήμέραις έγερώ αύτόν.
    20.	Ειπον ούν οί ’Ιουδαίοι· τεσσαράκοντα καί ές ετεσιν ωκοδομήθη ό ναός ούτος, καί Σύ εν τρισίν ήμέραις έγερεΐς αύτόν;
    21.	Εκείνος δέ έλεγε περί τού ναού τού Σώματος Αύτοΰ.
    22.	Ότε ούν ήγερθη έκ νε­κρών, έμνήσθησαν οί μαθηταί Αύ-
    II, 13-22.
    ri. Й	Іўденскз,
    н БЗ^де бо Ьўлнліх Ійсх
    At. й бх церквн прсддю. ірЫА ОБІ^І Й БОЛМ н гнм&м, н П^НАЖННКН С'ЬдАШБІА! r· n	/	u
    61.	Н СОТБООНБХ GKMk W
    л п \ Λ ί ’/	** л/ k \
    бса нзгн-і нз церкве , оы^мТ н so. лм: й торжннкнлнх рзімпд пііназн н дскн turifobffWf:	створь ю
    £8АТЙЛНІ|М + О8Ц4 Ж1 (Н. 3. Св. А)
    st. й upодаюірылгА гшл^бн five: Бозлійте сіа шсюд^, й не ТБорйте долі^ Оца zlioeriu долі^ к*мшн4Гіу*
    ■ώπΗΙΙΗΓω
    . л
    31.	Поліан^шд Ж£ вўмнцы Grui, wkw пнсдно есть: ждлостк делдЧ Тбо«гш ін'ёсть /На.
    ЙІ.	С0б4ці4ШД ж« І^дее й f+ulM OllS: KOf 3Η4ΛΙ£ΗΪ£ ІДБЛАСШН німх, Miitu сІА TSofHiim;
    ді. СОб'Цід Ijkx й five й<нх: f430fH’re Ц^ІІОБК СІЮ, Й TfFMH денлін* боздбнгн^ ю. *н в» трн днй
    к. Р'Ьшд же І^дее: 'іетыредеіАТь н шестііо л'Ітх юзд4нл быстб l^fKObK CIA, Н Tkl AH 'FfHIH ДЕНЛІН воздьйгнешн w;
    K4.	Онх <ке глдше ιύ церііБК Т'Ёла Обоегш.
    ЙБ. бі'ДА оўко ΒΟίΤΑ W ‘«ffTББЦХ, ПОЛІАН5Ш4 ОуЧНЦкІ ίϊΓΐύ,
    (13	) Вых. 12,14. Друг. 16.1. (14) Мф. 21,12. Мк. 11,15. Лк. 19,45. (17) Пс. 68,10. (18) Мф. 12,38; 16,1.
    Ін. 6,30.
    13.	ІІрнблнжалась пасха Іудейская, іі Інсусь прншелг βέ Іерусалнмт>
    14.	н нашел'ь, что вт> храмФ продаваліі воловг, овецт> п голубей, п οπλϊλπ м4іновіціікн денег-ь;
    15.	π сд'Ьлав'ь бнчт, пзт> веревокт>, выгпал’ь η3ί> храма βοϊχέ, піакже н овецт> н воловт., п деньгп у м'Ьновпдпков’ь разсьіпал'ь, а столы йхь опрокіінулт.;
    16.	π сказалт. προΛαιοπνίΜτ. голубей: возьмпте это отсюда, й дома Отца Моего не дФлайте λομομέ торговлп.
    17.	ІІрп cewb ученнкн Его вспомнііліі , что паппсано: ревность во домФ Твоем-ь снЬдает'ь Меня.
    18.	На это Іуден сказалп Ему вт> οτβϊτέ: какнмт> знаменіемг докажешь Ты нам'ь, что ймпешь власть такт> поступать?
    19.	Інсусь сказал’ь ημέ βέ οτβ&γέ: разруіпьте храмт> сей, н Я в-ь тріі дня воздвнгну его.
    20.	На это сказалн Іудеп: сей храмт> стронлея сорокть шесть лФть, іі Ты вт> трн дня воздвпгнешь его?
    21.	А Οηέ говоріі.гь о храміі ТФла Своего.
    22.	Когда же воскресь Οιιέ π3έ· мертвыхт>, το ученнкіі Его вспо-і
    13.	I набліжалася Пасха Іудзейская, і прыйшоў Іісус у Іерусалім
    14.	і знайшоў, што ў храме прадавалі валоў і авечак, і галубоў, і сядзелі мянялы грошай;
    15.	і, зрабіўшы біч з вяровак, усіх выгнаў з храма, і авечак, і валоў, і парассыпаў грошы мянялаў і сталы перавярнуў;
    16.	і прадаўцам галубоў сказаў: забярыце гэта адсюль, не рабіце дом Айца Майго домам гандлю.
    17	.1 ўспомнілі вучні Яго, што наш'сана: “клопат пра дом Твой паглынае Мяне".
    18.	На гэта Іудзеі сказалі Яму: якім знаменнем Ты пакажаш нам, штолаеш права гэта рабіць?
    19.	У адказ Іісус сказаў ім: разбурыце храм гэты, і Я за тры дні ўзвяду яго.
    20	.1 сказалі Іудзеі: сорак шэсць гадоў будаваўся храм гэты, а Ты за тры дні ўзвядзеш яго?
    21.	Ён жа гаварыў пра храм Цела Свайго.
    22.	Калі ж Ён уваскрэс з мёртвых, успомнілі вучні Яго, што Ён гэта казаў,
    (19)	Мф. 26,61; 27,40. Мк. 14,58; 15,29. (21) 1 Кар. 3,16; 6,19.2 Кар. 6,16. (22) Пс. 15,10. Мф. 17,23. Лк. 24,8. Дзеян. 13,34.
    τού, δτι τούτο ελεγεν, καί έπίστευσαν τη 7Ρ«φή "ω λόγω, ώ εϊπεν δ ’Ιησούς.
    23.	'Ως δέ ήν έν τοΐς Ίεροσολύμοις εν τω πάσχα έν τή έορτη, πολλοί έπίστευσαν εις τό ι όνομα Αύτοΰ, θεωροΰντες Αύτοΰ I τά σημεία, α έποίει.
    24.	Αυτός δέ δ Ιησούς ούκ έπίστευεν Εαυτόν αύτοΐς, διά τό Αυτόν γινώσκειν πάντας,
    25.	καί δτι ού χρείαν ειχεν, "να τις μαρτυρήση περί του αν­θρώπου· Αυτός γάρ έγίνωσκε, τί ήν έν τω άνθρώπω.
    Б'^ОБДШД ПНрече Інсх.
    БО Ιε^ΛΗΛιΈυΧ
    йкш се гддше, й слнТю й слобесн, 6ЖЕ
    кг. бгдд же“ g^
    БХ П[)43ДННКХ ПЛ^Н, Λ1ΗΟ3Η B’llfO-
    БДНІД SO ΗΛΙΑ Ь'гШ, БНДАІЦЕ ЗНД-
    ы	✓	*	*
    ΛίθΗίΑ vrw, tame тБоржше. «кожг (Нов. Зав. Св. Алексія)
    йд. Одліх же Ійсх he бддаше 0ЕБЕ БХ Б'^ Й\Х*, ЗДНЕ Слліх Б'ЕДАШЕ БСА, не ογβΐρΑω· Gtst ймх
    К6. Й miiW HE ТрЕКОБДШЕ, ДД КТО (БНД'ІП’ЕЛЕТБХеТХ IU ЧЕЛОБ'Сl^X*! СдЛІХ KO Б'КДАШЕ, ЧТО G'ti БХ ЧЕАОБ'ЕЦ'Ь. ώ чмов'бц'і
    ΚΕΦΑ'ΛΑΙΟΝ Г (τρίτον).
    Г Л d fi ή f·
    Ην δέ άνθρωπος έκ των φαρισαίων, Νικόδημος όνομα αύτω, αρχών των ’Ιουδαίων·
    2.	ουτος ήλθε προς τόν Ίησοΰν νυκτός καί εϊπεν Αύτω· 'Ρα^ί, οϊδαμεν, ότι από Θεού έλήλυθας Διδάσκαλος· ούδείς γάρ ταΰτα τά σημεία δύναται ποιεΐν, α Σύ ποι­είς, εάν μή ή δ Θεός μετ’ αύτοΰ.
    3.	Άπεκρίθη δ ’Ιησούς καί εϊπεν αύτω· άμήν, αμήν λέγω σοι· εάν μή τις γεννηθή άνωθεν, ού δύνα­ται ΐδεϊν τήν Βασιλείαν του Θεού.
    4.	Λέγει πρός Αύτόν δ Νικό­δημος· πώς δύναται άνθρωπος γεννηθήναι γέρων ών; μή δύναται εις τήν κοιλίαν τής μητρός αύτοΰ δεύτερον είσελθεϊν καί γεννηθήναι;
    Іуі; ЖЕ 'ІЕАОБ'КкХ ω фдріГсен, Hi.
    КОдЙіНХ ЙліА (Mi's, KHAgk Жн.
    / м u ift	u „
    ДОБСКіН : ’ ІюдФнекх п
    Б. СЕН ІІРІЙдЕ КО ІЙІ^ HOIIIIW Н prie V/hS: гдббі, бчыга , ткш ш Бгл П^НШЕАХ есн Оу'ІТЛБ: ННКТОЖЕ GO АІОЖЕТХ ЗіШІЕНІН сЙ\’Х ТБОрКТМ, гааіЕ Ткі чгкормшн, лі|іе не g£ детхі· Бгх сх ннліх. * β^Μκι + sm
    Г. СОб'ЦіЛ ІЙСХ Й рЕЧЕ ёлі^: ллійнь, длійнь l'AW TEGTU 4ψΕ КТО HE СОДЙЧ'СА (БЬІШЕ, HE ЛІО/КЕТХ БНДТТН ЦрГБІА БжІА.
    д. Галгоад кх Нелі^ НікодЙліх: KAKW ЛІОЖЕТХ чеаоб4;кх роДНТНСА СТАўХ (ЬІЙ; ёдд ЛІОЖЕТХ БТОрОЕ КНЙЧ'Н KO syTpOG^ 4ІДТЕ[)Е ЕБОЕА н роднтнсА;
    (24) Мф. 9,4. Мк. 2,8. (25) 1 Цар. 16,7.1 Пар. 28,9; 29,17. Пс. 7,10. Іер. 11,20. Мф. 9,4. Мк. 2,8. Ін.
    6,64; 16, 30. Апак. 2,23.
    МНЯЛВ, ЧТО ОнЧ> ГОВОрПЛ'Ь это, п повіірйлн пнсапію н слову, которое сказалч, Інсусь.
    23.	II когда Οπέ былв βέ ІерусалнмВ на празднпкіі пасхн, то многіе, впдя чудеса, которыя Онч> творнл'ь, увйровалп во нмя Его.
    24.	Но Самв Івсус'ь нс ввірялч> Себя пмг, потомучто зпа.гь βοϊχέ,
    25.	іі не іімйл'ь нужды, чтобы кто засвндВтельствовал’ь о челоBt>Kt; нбо Самгь знал’ь, что вч> чеΛΟΒΐκΐ.
    і паверылі Пісанню і слову, якое сказаў Іісус.
    23.	А калі Ен быў у Іерусаліме на свята Пасхі, многія ўверавалі ў імя Яго, бачачы цуды, якія Ён тварыў.
    24.	Але Сам Іісус не давяраўся ім, таму што Сам ведаў усіх,
    25.	і не меў патрэбы, каб хто сведчыў пра чалавека, бо Сам ведаў, што было ў чалавеку.
    Г Л A В A 3 .
    РАЗДЗЕЛ III.
    Между фарпсеямн былч> нВкто, ΗΜβΗβΜΈ Нпкоднмт>, одйн'о нзч> HanaabHUKOB-b Іудейскпх'ь;
    2.	овч> прншелг кч> Іпсусу ночыо н сказалч. Ему: Раввй! мы SHacMB, что Ты—Учптель, прншедшій оть Бога; нбо такнхть чудесг, какія Ты творншь, шікто не можеть творнть, еслв не будеть сть ннмч> Богь.
    3.	Іпсус'ь сказалч. ему βέ οτβίιτέ: пстішпо, нстнпно говорю тебі: еслн кто не родптся свыше, не можетг увпдВть Царствія Божія.
    4.	ІІіікоднм’ь γοβοριιτέ Ему: какч> μοκοτέ человік’ь родпться, будучп старг? неужелн можета онч> вч> другой разв войтп вч> утробу матеря своей н родііться?
    1.	Быў жа чалавек з фарысеяў, імя яму Нікадзім, начальнік Іудзейскі;
    2.	ён прыйшоў да Іісуса ўначы і сказаў Яму: Равві'! мы ведаем, што Ты Вучыцель, Які прыйшоў ад Бога, бо ніхто не можа тварыць такіх цудаў, якія Ты творыш, калі Бог не будзе з ім.
    3.	У адказ Іісус сказаў яму: праўду, праўду кажу табе: калі хто не народзіцца звыш, не можа ўбачыць Царства Божага.
    4.	Кажа Яму Нікадзім: як можа чалавек нарадзіцца, калі ён стары? хіба можа ён другі раз увайсці ва ўлонне маці сваёй і нарадзіцца?
    (1) Ін. 7, 50; 19, 39. (2) Ін. 7, 50; 9,16,33; 19, 39. Дзеян. 2,22; 10, 38. (3) Ін. 1,13. Іак. 1,18.1 Пят. 1,23. 1 Ін. 3, 9. 2 Кар. 5,17. Гал. 6,15. Ціт. 3, 5.
    5.	Άπεκρίθη ο ’Ιησούςαμήν, αμήν λέγω oor έάν μή τις γεννηθή έξ ύδατος καί Πνεύματος, ού δύ-
    ναται εϊσελθεϊν εις τήν Βασιλείαν του θεού·
    6.	τό γεγεννημένον έκ τής σαρκος σαρξ έστι, καί τό γεγεννημένον έκ του Πνεύματος πνεύμά έστι.
    7.	Μή θαυμάσης, δτι εΐπόν σοι· δει ύμας γεννηθήναι άνωθεν.
    8.	Τό πνεύμα δπου θέλει πνεΐ, καί τήν φωνήν αύτού ακούεις, άλλ’ ούκ οΐδας, πόθεν έρχεται καί πού ύπάγει· ούτως έστι πάς ό γεγεννημένος έκ τού Πνεύματος.
    9.	Άπεκρίθη Ν ικόδημος καί ε ιπεν Αύτώ· πώς δύναται ταύτα γενέσθαι;
    10.	Άπεκρίθη ό ’Ιησούς καί εΐπεν αύτω· σύ εΐ ό διδάσκαλος τού ’Ισραήλ, καί ταύτα ού γινώσκεις;
    11.	Αμήν, αμήν λέγω σοι, δτι δ οϊδαμεν λαλοΰμεν, καί δ έωράκαμεν μαρτυρούμεν, καί τήν μαρτυρίαν Ημών ού λαμβάνετε·
    12.	εϊ τα έπίγεια ειπον ύμΐν, καί ού πιστεύετε· πώς, έάν ε’ίπω ύμΐν τά έπουράν ta, πιστεύσετε;
    13.	Καί ούδείς άναβέβηκεν εις τόν ούρανόν, εΐ μή ό έκ τού ούρανού καταβάς ό Χίος τού ’Ανθρώπου, ό ών έν τω ούρανώ·
    IX.	καί καθώς Μωύσής ύψωσε τόν δφιν έν τή έρήμω, ούτως ύψωθήναι δεΐ τόν Υιόν τού Ανθρώπου,
    I 6. С0б4і|ц ійсх: дліннк, інннк raw τηΛ: ύψί кто ні роднтіа