КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Раздзел LXI Якім шчаслівым для матчыных пачуццяў місіс Бэнэт зрабіўся дзень, калі яна пазбавілася ад дзвюх самых годных сваіх дачок! Можна лёгка ўявіць, з якой самазадаволенасцю і пыхлівасцю яна пасля наведвала місіс Бінглі і расказвала пра місіс Дарсі. Дзеля яе сям’і я б хацела сказаць, што калі яе гарачая мара — уладкаваць столькіх дзяцей — спраўдзілася, пад дабратворным уплывам гэтае акалічнасці місіс Бэнэт зрабілася больш разважлівай, ветлівай і мудрай жанчынай, аднак яна і далей вылучалася нязменнай дурнотай і гэтак жа часта раздражнялася — магчыма, на шчасце для мужа, які напэўна не змог бы насалоджвацца сямейным дабрабытам у такой нязвыклай для сябе форме. Містару Бэнэту моцна не хапала другой дачкі, і прывязанасць да яе прымушала яго выязджаць з дому часцей, чым любая іншая прычына. Ен з прыемнасцю наведваўся ў Пэмбэрлі, асабліва тады, калі яго найменш там чакалі. Містар Бінглі і Джэйн пражылі ў Нэзэрфілдзе ўсяго год. Такога блізкага суседства з місіс Бэнэт і сваякамі з Мэрытана было занадта нават для яго лёгкага характару і явадданага сэрца. Так запаветная мара яго сясцёр урэшце здзейснілася — ён купіў маёнтак у графстве побач з Дэрбішырам, і Джэйн з Элізабэт, у дадатак да іншых крыніц радасці, аказаліся цяпер усяго за трыццаць міляў адна ад адной. Кіці з вялікай карысцю для сябе бавіла цяпер шмат часу са старэйшымі сёстрамі. У таварыстве, якое настолькі перасягалаўсё, што яна ведала раней, яе характар адчувальна палепшыўся. Яна не была такой неўтаймоўнай, як Лідыя, і, пазбавіўшыся ўплыву старэйшае сястры, зрабілася дзякуючы правільнаму клопату і кіраўніцтву менш раздражнёнай, дурной і млявай. Яе, безумоўна, старанна аберагалі ад шкоднага таварыства Лідыі, і хоць місіс Уікхэм часта запрашала сястру ў госці, абяцаючы балі і маладых кавалераў, бацька ніколі не дазваляў Кіці паехаць да яе. Мэры была адзінай дачкой, што засталася дома, і абставіны змусілі яе адарвацца ад самаўдасканалення, бо місіс Бэнэт была не здольная заставацца на самоце. Мэры давялося больш часу бавіць з людзьмі, але яна магла і далей маралізаваць з нагоды кожнага ранішняга візіту, і паколькі яна больш не мучылася, параўноўваючы сябе з прыгожымі сёстрамі, бацька падазраваў, што дачка скарылася абставінам без асаблівай агіды. Што да Уікхэма і Лідыі, на іх характарах замужжа яе старэйшых сясцёр ніяк не адлюстравалася. Уікхэм філасофскі паставіўся да таго, што Элізабэт цяпер, відаць, паўней дазнаецца пра яго няўдзячнасць і хлуслівасць, аднак усё адно не страчваў надзеі, што Дарсі ўрэшце забяспечыць яго будучыню. Віншавальны ліст, які Элізабэт атрымала ад Лідыі з нагоды вяселля, сведчыў, што калі не ён сам, дык яго жонка цешыць сябе такімі спадзяваннямі. У лісце вялося пра наступнае: «Дарагая Лізі! Жадаю табе радасці. Калі ты кахаеш містара Дарсі хоць напалову так моцна, як я дарагога Уікхэма, ты мусіш быць вельмі шчаслівай. Як добра, што ты зробішся такой багатай! Калі табе не будзе чым заняцца, спадзяюся, тыўспомніш пра нас. Яўпэўненая, што Уікхэм марыць пра месца пры двары, алеў нас не хопіць сродкаў, каб весці такое жыццё без пэўнай дапамогі. Нам падышло блюбое месца на тры-чатыры сотні ў год, але калі ты супраць, не расказвай нічога містару Дарсі. Твая і г. д.» Паколькі Элізабэт была рашуча супраць, у адказе яна паспрабавала пакласці канец просьбам і надзеям такога кшталту. Але яна часта дасылала ім тое, што змагла адкласці, ашчаджаючы на ўласных тратах. Яна заўжды разумела, што іх даходаў не хопіць, каб пакрыць выдаткі дзвюх марнатраўных асобаў, што так бесклапотна ставяцца да будучыні, і кожны раз, калі яны пераязджалі на новае месца, Элізабэт ці Джэйн атрымлівалі ліст з просьбай трохі дапамагчы ў аплаце рахункаў. Лад жыцця Уікхэмаў, нават калі прыпыненне ваенных дзеянняў дазволіла ім вярнуцца на радзіму, заставаўся ў найвышэйшай ступені няўстойлівым. Яны ўвесь час шукалі таннейшае жытло і заўсёды трацілі больш, чым мелі. Прыхільнасць Уікхэма да жонкі неўзабаве ператварылася ў абыякавасць, яе пачуцці пражылі не нашмат даўжэй, і, нягледзячы на маладосць і абыходлівасць, яна так і не пазбавілася ад рэпутацыі, якую прынесла ёй замужжа. Хоць Дарсі ніколі не пагаджаўся прыняць Уікхэма ў Пэмбэрлі, дзеля Элізабэт ён і далей дапамагаў яму ў кар’еры. Час ад часу Лідыя прыязджала да іх у адведзіны, пакуль яе муж бавіўся ў Лондане ці Баце, а вось у Бінглі яны абое гасцявалі так падоўгу, што супраць гэтага паўставаў нават дабрадушны гаспадар дому: даходзіла да таго, што ён загаворваў пра неабходнасць намякнуць гасцям на ад’езд. Шлюб Дарсі моцна ўразіў міс Бінглі, але паколькі яна палічыла за лепшае захаваць за сабой права наведвацца ў Пэмбэрлі, крыўды ёй давялося адкінуць. Яна болып чым калі захаплялася Джарджыянай, ставілася да Дарсі з той жа ўвагай, што і раней, і аддавала Элізабэт неабходны доўг ветлівасці. Цяпер Пэмбэрлі зрабіўся для Джарджыяны домам, і паміж ёй і Элізабэт узнікла тая прыхільнасць, на якую спадзяваўся Дарсі. Яны змаглі палюбіць адна адну так моцна, як і збіраліся. Джарджыяна была найвышэйшага ў свеце меркавання пра Элізабэт, хоць спярша прыслухоўвалася да яе жывой і вясёлай манеры размаўляць з мужам са здзіўленнем, якое межавала са страхам. Містар Дарсі, які заўсёды выклікаўу самой Джарджыяны павагу, што часта перасягала любоў, цяпер увесь час рабіўся мішэнню непрыхаваных жартаў. Так яна зразумела тое, пра што ніколі раней не задумвалася. Элізабэт дапамагла ёй усвядоміць, піто з мужам жанчына можа трымацца з вольнасцю, якую ніколі не дазволіць сабе ў адносінах са старэйшым на дзесяць гадоў братам сястра. Шлюб пляменніка надзвычай абурыў лэдзі Кэтрын, і, адказваючы на ліст пра хуткае вяселле, яна дала волю сваёй нястрымнай просталінейнасці, абраўшы такія абразлівыя, асабліва ў дачыненні да Элізабэт, словы, што на некаторы час стасункі паміж сваякамі перапыніліся. Але ўрэшце пасля ўгавораў Элізабэт Дарсі пагадзіўся закрыць вочы на крыўду і шукаць прымірэння, і цётка, трошкі пасупраціўляўшыся, ці то праз прывя- занасць да пляменніка, ці то праз жаданне паглядзець, як паводзіцца яго жонка, адкінула гнеў і ўшанавала Пэмбэрлі візітам, нягледзячы на тое, што абшары маёнтка былі апаганеныя прысутнасцю не толькі новай гаспадыні, але і яе лонданскіх цёткі з дзядзькам, якія часта прыязджалі ў госці. 3 Гардынерамі іх ядналі найлепшыя адносіны. Дарсі любіў іх не менш, чым сама Элізабэт, і яны абое захавалі самую цёплую ўдзячнасць да сваякоў, якія прывезлі пляменніцу ў Дэрбішыр і такім чынам паспрыялі гэтаму саюзу. ЗМЕСТ ЧАСТКА ПЕРШАЯ Раздзел I 9 Раздзел II 12 Раздзел III 15 Раздзел IV 20 Раздзел V 23 Раздзел VI 26 Раздзел VII 34 Раздзел VIII 41 Раздзел IX 47 Раздзел X 53 Раздзел XI 60 РаздзелХІІ 64 Раздзел XIII 67 Раздзел XIV 72 Раздзел XV 75 Раздзел XVI 81 Раздзел XVII 91 Раздзел XVIII 95 Раздзел XIX 111 Раздзел XX 117 РаздзелХХІ 122 Раздзел XXII 128 Раздзел XXIII 134 ЧАСТКА ДРУГАЯ РаздзелХХІУ 141 Раздзел XXV 147 Раздзел XXVI 151 Раздзел XXVII 158 Раздзел XXVIII 163 Раздзел XXIX 167 РаздзелХХХ 175 РаздзелХХХІ 179 Раздзел XXXII .....184 Раздзел XXXIII 189 Раздзел XXXIV 194 Раздзел XXXV 201 Раздзел XXXVI 209 Раздзел XXXVII 215 Раздзел XXXVIII 219 Раздзел XXXIX 222 Раздзел XL 227 Раздзел XLI 232 РаздзелХЫІ 239 ЧАСТКА ТРЭЦЯЯ Раздзел XLIII 249 Раздзел XLFV 264 Раздзел XLV 271 Раздзел XLVI 276 PaздзeлXLVII 285 Раздзел XLVIII 297 Раздзел XLIX 304 Раздзел L 311 Раздзел LI 317 Раздзел LII 324 Раздзел LIII 333 Раздзел LIV 341 Раздзел LV 347 Раздзел LVI 354 Раздзел LVII 363 Раздзел LVIII 368 Раздзел LIX 376 Раздзел LX 384 Раздзел LXI 389 Літаратурна-мастацкае выданне Остэн Джэйн ПЫХА I ПЕРАДУЗЯТАСЦЬ Раман © Адказны за выпуск Андрзй Янушкевіч Рэдактар Антон Францішак Брыль Карэктар Кацярына Маціеуская Камп’ютарная вёрстка Андрэй Янушкевіч Дызайн вокладкі Натамя Паваляева Падпісана да друку 05.01.2019. Фармат 60x90/16. ГІапера Holmen Book. Друк афсетны. Ум. друк. арк. 22,9. Ул.-выд. арк. 15,8. Наклад 1000 экз. Заказ PRO00096. Індывідуальны прадпрымальнік Янушкевіч Андрэй Мікалаевіч. Пасведчанне аб дзяржаўнай рэгістрацыі выдаўца, вытворцы і распаўсюджвальніка друкаваных выданняў № 1/218 ад 18.03.2015. Вул. Шафарнянская, 3/135, 220125 г. Мінск. https://januskevic.by Акцыянернае таварыства «Спаўда». Пр-т Лайсвес, 60, LT-05120 г. Вільнюс, Літоўская рэспубліка. https://www.spauda.com стэн