Выдавец: Медысонт
Памер: 594с.
Мінск 2016
старымі пуцямі сваймі Савітару бяспыльнымі торнымі цераз паветра I прыйдзі да нас сёньня дарогаю лёгкай
надай нам ахову замоў за нас слова 1111II
20 Канва, сын Ггораў I Агні, 13-14 Агні або аброчны слуп I напеў = няцотны славень брыгаці, цотны слпвень саіпобрыгаці
дзеля вас да юнага бога
многалікіх весяў набожных I
мы да Агні мкнёмся з хвалебнам хвалебным да яго жаданага многім 111 II
здабылі ўжо людзі Агні парастка сілы жортвай будзем табе служыці I
стань нам сягоньня на помач памысны божа у спаборах даруй пярэймы II2II
мы паслом цябе абіраем
усяведа жрацом аброку I
разрастаецца полым шугае высока
дастае да Неба праменьне II311
першапасла запаляюць цябе багове
Дух Варуна Мітра Арйаман I
Агні з табой любую надобу здабудзе
той сьмяротны што годзіць годна II4II
жрэц уцешлівы пан гасподы
Агні ты пасланец ад весяў I у табе ўсе вечныя сабраны законы устаноўленыя багамі 115II
толькі ў цябе о Агні ўзьліваецца жортва у найюнага кожны ўзьлівень I
будзь заўжды памысным абракай неўміручым дзеля нас на многапатомства II6II
то яму самаўладцу служаць ісыдінна набожныя людзі I пад прызывы мужове запальваюць Агні перамогшы усіх аблудных II7II
пераадолелі Неба Зямлю ды воды
дом шырокі сабе стварылі I
хай іржэ ён жарабец бліскучы паліты
на кароваздабычах Канвы 118II
сядзь жа з намі магутны ўспыхні о запросьнік багоў найлепшы I задымі рыжым дымам о ўслаўлены Агні
закрасуй о варты заколу II9II
ты каго разлажылі багі дзеля Продка жортвадаўцам найлепшым гэтта I той каго скарбадаўцам Мэдгйатытхі Канва той каго Врышан з Упастутам 1110II
той каго Мэдгйатытхі Канва
запаліў паводле абраду I
ярка яркне ягоная сыць ад праславаў
так мы Агні сілкуем сілай 1111II
дарам багацьцем напоўні нас самавольны
ты ж сябруеш з багамі Агні I нагародаю ты валадарыш славутай літуй мілуй нас о магутны II12II
стойма Агні ўздыміся зараз
стань як бог Савітар на помач I стойма зьзяй калі будзем цябе здабыўча адзываць у іншых прызыўцаў 1113II
стойма нас барані ад атугі знаменьнем языкамі спалі ядухаў I
стойма пастаў нас Агні каб жыці хадзіці дружбу божую адшукай нам II14II
барані нас Агні ад чортаў
барані ад суроку хціўцы I
барані ад ушкодніка нас ад забойцы
о найюны высокапромны II15II
бі скупога каторы нам хоча нашкодзіць жаразубы нібы дубінай I
хай жа хцівы сурокаў ня точыць начамі
хай над намі ня мае ўлады 1116II
Агні ўдачу здабыў для Канвы
Агні многа сыноў-нашчадкаў I
Агні зь Мітрам-Варунам памог Мэдгйатытхі
Агні ў бораньні Упастуту II17II
з Агні разам Турвашу Йаду Уградэву прызываем здалёк супольна I
хай прывядзе для Нававаствы й Брыгадратхі для Турвіці сілу ад чортаў II18II
разлажыў цябе Агні Продак
роду вечнаму сьветач яркі I
ты сьвяціў у Канвы сыне ладу паліты чыняць людзі табе паклоны 1119II
языкі яго ярыя іскрамі сыплюць
полым страшны не падступіцца I ты чартоў ведзьмакоў ты паганых заўсёды ты ядухаў палі о Агні II20II
15 Канва, сын Геораў I Марі/ты I гайатры
вы гульлівай гурбе Марутаў што на возе красуюцца воі I Канвы песьню сваю напраўце 111 II
ім народжаным у аздобах самазыркім разам з рабымі I разам з коп'ямі ды клінкамі II2II
ясна чутны ўдары іх пугі
нібы тут руку падымаюць I
па дарозе ўбіраюцца зьзяньнем 113II
вы прапейце гурбе няўрымснай мігатлівай бліскучай зычнай I
богададзеную малітву II4II
славаслоў быку між кароваў
ты гульлівай гурбе Марутаў I крэпнуць воі сокам з-пад зуба II5II
хто мужове з вас найвышэйшы калі Неба й Зямлю трасальцы I трасяце як прыпол адзежы? 116II
перад вашым рушэньнем клякне чалавек перад гневам грозным I
асядаюць і скалы й горы II7II
Дол зямны перад іх рушэньнем як пан весі стары дрыгоча I перад гонам трасецца ў страху 118II
вельмідужае іх раджэньне толькі выйшаўшы з маці сілу I здабывае гурба Марутаў II9II
запяваюць сынове сьпевы расьцягнуўшыся ўсестаронна I наўскапыт яны мчацца з рэвам II10II
несутомнага сына хмары мчаць высокага гоняць гонам I мчаць шырокага вернуць долу 1111II
о Маруты сваёю сілай вы людзей павалілі долу I пахіснулі вы самі горы II12II
як яны выяжджаюць разам то гамоняць мужы міжсобку I чутна ўсякаму іх размова 1113II
вырушайце хутчэй на порсткіх назьбіралі пачостку Канвы I ап'яняйцеся тут удосыць 1114II
ёсьць для вас тут чым ап'яніцца вам мы служым заўжды рупліва I каб жыцьця поўны век пражыці 1115II
15 Канва, сын Ггораў I Маруты I гайатры
што ў руках шукаючы сябра дзержыце вы як бацька сына? I мы ж мурог для вас разаслалі 111 II
дзе цяпер вы? зь якою цэльлю?
мчэце ж Долам нібы па Небе I
дзе вам рады як пашы гоўе? II2II
ці праявіце знову ласку?
о Маруты дасьце нам ручы? I
ці падорыце зноў удачу? 113II
каб былі вы о дзеці Прышні уміручымі о Маруты I
слаўца ваш неўміручым стаў бы 114II
хай ня будзе ваш песьнятворца нежаданым як зьвер на пашы I хай ня пойдзе дарогай Йамы II5II
хай ня возьме ў дальнюю далеч хай пагібель нас не загубіць I хай падзе са смагаю разам 116II
і ў пустыні Рудравы дзеці наганяюць лёгка залеву
у зацішша мужы парыўчы II7II
раве бы карова маланка ідзе нібы матка за целем I за проліўнем імі насланым II8II
і днём наганяюць цямрэчу
калі з вадавозам Парджанйем I
Зямлю акрапляюць вадою 119II
вось ад грому грозных Марутаў задрыжала Зямля наўкола задрыжалі паўсюды людзі 1110II
вы едзьце на цьвёрдакапытых на конях нястомных імчэце I ўсьлед яркім высокабярэжным 1111II
быць трывалым вашаму возу абадом скакуном Марутаў I павады хай вашы ня рвуцца 1112II
зьвярніся песьнясьпевам доўгім па старасьць да Пана малітвы I да сябра прыгожага Агні II13II
адмерай жа ў роце хвалебен загудзі як Парджанйа грымны I запявай напеў урачысты II14II
слаў натоўп Марутаў іскрысты дзівагодны лік песьняпеўцаў I хай у нас насыцяцца сілай II15II
10 Канва, сын Ггораў I Маруты I напеў = няцотны славень брыгаці, цотны славснь сатобрыгаці
калі вы здалёку мужове
як полым міргаеце мерна I
кім намоўлены кім вы натхнёны Маруты
да каго вы мчыце трасальцы? Ill II
цьвёрдай быць вашай зброі бяду адганяці трыўкай быці проці варожжа I вашай сіле спраўляць дзівагодныя дзівы а ня сьмертнага чарадзея II2II
цьвёрдае вы друшчыце ўдрузгі
цяжкае вы коціце лёгка I
дзеці Рудры мчыце вы па макаўках дрэваў
прасторамі горных вяршыняў 113II
не знайсьці на Небе роўнага вам супорцы
не знайсыді на Зямлі праціўцы I вашай сіле любую навалу стрымаці покуль вы разам мужове 114II
сутрасаюць Маруты горы
вырываюць лясныя дрэвы I о багі вы бушуеце нібы п'яныя ўсёй гурбой о ворагабойцы 115II
у вазы вы запрэглі пярэстых аленяў перадуе ім рыжы корань I
і сама Зямля схіліла слых да выправы
і спужаліся пужма людзі II6II
выбіраем вашу памогу
каб хутчэй здабыці патомства I вырушайце ж на помач да нас як калісьці да Канвы спужанага пужма II7II
небыль Маруты што галіцца нам нашкодзіць насланую вамі ці сьмертным I прэч адхілеце змогай сваёю патужнай прэч ад нас праганеце Рудры 118II
непалоўна вы адарылі
о пачэсныя Канву дарам I непалоўнай падмогаю нас адарэце як маланкі дажджом Маруты II9II
непалоўная ваша патуга о даўцы
непалоўная ваша змога I
кіньце нянавісыдь у ненавісьніка рушаў як стралу пусьцеце ў ліхога II10II
8 Канва, сын Ггораў I Пан малітвы I напеў = няцотны славень брыгаці, цотны славснь сатобрыгаці
уздыміся Пане малітвы
богалюбы цябе благаем I
хай прыедуць сюды дарадаўцы Маруты
будзь і ты нашым госьцем Індра 111 II
то цябе сыне сілы прызывае сьмертны
як толькі прызначана стаўка I
хай здабудзе сыноў о Маруты шмат коней
той хто вас палюбляў заўсёды II2II
хай прыйдзе сюды Пан малітвы
хай прыйдзе багіня ўлагода I
хай адгоду да мужнага дар пяцікротны
аднясуць наш аброк багове 113II
хто вядоўцу дабром надзяляе прыўкрасным здабывае вечную славу I
для яго мы просім падмацунку патомствам
пераможных сыноў-асілкаў 114II
засьпяваў урачысты славень
Пан малітвы завёў мысьлітву I
дзе багове Індра Варуна Арйаман
знаходзяць сабе насалоду 115II
гэту мысьлітву прамовім для вас на вечы незраўнаны добрахвалебен I
гэту прамову прымеце мужы ласкава
усякае споўніць жаданьне II6II
хто зраўнаецца з богалюбам
з чалавекам мурог паслаўшым? I далёка прасунуўся па рэках угоднік пасярод заснаваў сялібу II7II
хай уладу сваю з валадыкамі множыць
у навале яго зацішак I
не стрымаць не змагчы перуноўца ў спаборы ні ў малым ні ў вялікім бога II8II
9 Канва, сын Ггораў I Варуна, Мітра й Арйаман, 4-6 сыны Бязьмежы I гайатры
чалавек які пад аховай
Варуны Мітры Арйамана I ніколі яго не падманеш 111 II
сьмяротны якога ад шкоды нібы на руках выбаўляюць I працьвітае цэлы й здаровы II2II
праганяюць варожасьць праўцы перашкоды на іх дарозе I праз усе вядуць небясьпекі 113II
лёгкі пуць о сыны Бязьмежы для таго хто рушыць суладна I не бывае для вас затору 114II
хай аброк які ведзяце вы нацянькі о сыны Бязьмежы I дасягне вашай думкі богі II5II
здабывае такі сьмяротны сам багацьця ды ўсё патомства I дар атрымвае неадольны 116II
як жа выканаць нам сяброве вялебен Арйаману й Мітру I пір вялікі Духу Варуну? II7II
не даносам на тых што шкодзяць праклінаюць людзей субожных I толькі слаўнем вас прызываю II8II
як трымальца чацьвёркі трэба баяцца да раскладу цырак I уракаць абмаўляць ня варта II9II
75
10 Канва, сын Ггораў I Пушан I гайатры
о Пушане прайдзі пуцямі разгарні цясьніну о божа I ачалі нас сыне вызволу 111 II
о Пушане лютага воўка што сіберны нам пагражае I прагані яго прэч з дарогі II2II
прагані разбойніка божа што задумаў рабоўнік ліха I прэч з дарогі жані зладзея II311
у двудушнага мужа божа
у зламоўцы кім ён ні быў бы I раздушы галаўню нагою II4II
дапамогай тваёй о мудры заручыцца хочам о дзіве I што дзядом памагаў ты ёю 115II
о найлепшы носьбіце меча
залатога о ўседабротны I
хай здабыча нам будзе лёгкай 116II
адвядзі ад нас перасьледцаў сутвары нам дарогу лёгку I надзялі о Пушане духам II7II
адвядзі нас на добры выпас хай дарога ня будзе цяжкай I надзялі о Пушане духам 118II
памажы адары дай плёну навастры ды жывот напоўні I надзялі о Пушане духам II9II
мы Пушана бога ня крыўдзім апяваем дзіва ў хвалебнах I пра багацьці яго благаем II10II
9 Канва, сын Ггораў I Рудра, 3 Рудра ды Мітра-Варуна, 7-9 Сома I гайатры, 9 ануштубг
КНІГІ ОНЛАЙН
