Выдавец: Медысонт
Памер: 594с.
Мінск 2016
пра гэта мне ноччу і днём паўтараюць пра тое знаменьне мне яўлена з сэрца I каго прызываў Шунахшэпа зьвязаны хай вызваліць нас уладыка Варуна II12II
прызваў Шунахшэпа нашчадка Бязьмежы да трох стажараў прывязаны вяроўкай I каб вызваліў яго валадыка Варуна
вядун непадманны хай путы разьвяжа 1113II
прэч гнеў Варуна адвядзема паклонам прэч ятру адгонім аброкам жаротвай I
о Духу валодны чукавы ўладыка
усе нашы грэхі здымі з нас дазваньня II14II
угору верхнюю а ніжнюю долу
здымі з нас Варуна сярэднюю путу I о сын Бязьмежы каб у тваім законе прабыці бязгрэшнымі перад Бязьмежай II15II
21 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вітвамітраў як Дэварата I Варуна I гайатры
о Варуна божа які б мы
не ламалі з тваіх законаў I
як твае падданыя дзённа 111 II
не давай нас у гневе зброі ты забойчай забіці божа I ані ятры ў разьюсе лютай II2II
нам бы мысьль тваю на ласку як вазьніца на конях путы I разьвязаці сваім хвалебнам ІІЗІІ
мчаць далёка мае ўлагоды добрабыту лятуць шукаці I як імкнуцца да гнёздаў птахі 114II
то калі апяём Варуну мы апору валоды мужа I дзеля ласкі далёказорцу? 115II
той валодай уладнуць разам два дазорцы песьняскладальцам I не пагардзяць законаверным 116II
ведам ведае сьлед птушыны птушак v паветры лятучых I ведам ведае караблі ён II7II
ведам ведае ён законьнік тузін месяцаў із патомствам I ведам ведае пасьляродка 118II
ведам ведае пуць-дарогу
ветру дужага ўшыр і ўвышкі I
ведам ведае тых што зьверху II9II
разьмясьціўся законадзержца многадухі ІЗаруна ў водах I бог чукавы на ўсёдзяржаўе II10II
аглядае адтуль уважны
ўсе праявы што адбыліся I
і ўсе тыя што толькі будуць 1111II
хай пуці нам лёгкія творыць
сын Бязьмежы штодня цямушчы I хай жыцыдё нам наша прадоўжыць II12II
залатыя адзежы носіць
бог Варуна чыстыя ўборы I
абакол жа сядзяць дазорцы II13II
не зашкодзіць яму шкадлівец ні напасьнік богу сьмяротны I ні зламысьнік ліхі ў намерах II14II
ён стварыў сабе ясну славу ён стварыў непадзельну веліч
між людзей і ў чэравах нашых 1115II
мчаць далёка мае празоры
як каровы ідуць на пашу I
у шуканьні далёказорцы II16II
пагаворма з табою знову бо прынесьлі напой мядовы I як жрацу табе на паспытак 1117II
мне б убачыць усепаглядны мне б убачыць воз над Зямлёю I хай мае ўпадабае сьпевы II18II
мой прызыў о Варуна сёньня ты пачуй і прабудзь ласкавым I да цябе я мкнуся па помач 1119II
над усім ты ўладнеш о мудры правіш Небам правіш Зямлёю I слых зьвярні да маёй прасітвы II20II
верхнюю ўверх здымі з нас божа разьвяжы сярэднюю путу I
ніжнія ўніз на доўгалецьце 1121II
10 Шўнахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вітвамііпраў як Дэварата I Агні I гайатры
апраніся годны заколу ў апранахі пане падсілкаў I абрачы ты адправу нашу 111 II
сядзь у нас за жраца абраны на мысьлітвы прыйдзі найюны I на дабожныя словы нашы II2II
то ж для сына айцец аброчыць пабрацім дзеля пабраціма I дзеля сябра сябар жаданы НЗІІ
хай Варуна Мітра Арйаман велягодныя на мурог наш I сядуць так як сядалі ў Продка 114II
жрэча даўні радуйся рада Агні божа сяброўству з намі I хваласьпевы пачуй жа гэты II5II
кожны раз як багом жаротву безупынна аброк аброчым і то ў цябе ён ліецца Агні II6II
хай жа будзе мілы пан весяў дарагім для нас жрэц абраны I як і мы пры агні прыгожым II7II
пры агні бо прыгожым богі нас заўжды адорваюць дарам I быць жа нам пры агні прыгожым 118II
хай жа будзе тады ўзаемнай
о нясьмертны гэта хвалітва I
і багоў і людзей сьмяротных II9II
ты з усімі агнямі Агні
наш аброк і нашу прамову I
прымі рада о сыне сілы II10II
хбалёІоёЧ 57
13 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэварата I 1-12 Агні, 13 багі I 1-12 гайатры, 13 трыштубг
нібы каня здабычаношу належыць славіць бога Агні I усіх адправаў усядзержцу 111 II
няхай жа з моцай сын сваёю шырокасяжны шматласкавы I прабудзе з намі шчадравіты II2II
здалёку ды зблізу о Агні
баронь ад ліхамысных сьмертных I
баронь усё жыцьцё нас божа 113II
дар новы прыўкрасную песьню нясі да багоў неўміручых I хвалітву прамоў нашу Агні 114II
надзель нагародаю вышняй надзель нас о божа сярэдняй I пра найблізкую паклапоцься 115II
ты надзелыда о яркасьветлы імкліва бы на хвалі Сіндгу I для ўгодніка дары струменіш II6II
муж сьмертны якому ў спаборах пасобіш здабыці здабычу I насытак адзержыць бясконцы II7II
нікому яго не адолець
кім бы ня быў ён о здольча I
чата яго слава здабычы 118II
здабычу ўсенародны Агні
хай здабудзе з гюмаччу коней I
хай прыдбае з помаччу рушаў II9II
складзі заруючы сьпеўча
пачэснаму ў кожнай сялібе I
траскучаму славень пазорны II10II
няхай вялікі невымерны
шматбліскучы дымазнаменны I
натхніць нас адорыць здабычай 1111II
як багаты пан весяў Агні
сыдяг багоў высокапраменны I
хай пачуе нашы рачэньні 1112II
паклон вялікім багом паклон маленькім паклон маладым багом паклон старэйшым I мы хочам пачціць іх калі стане змогі
няхай не заваджу я лепшаму слаўню 1113II
9 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэбарата I 1-4 Індра, 5-6 ступа, 7-8 ступа й таўкач, 9 народаўладыка Гарышчандра або выціскальная шкура на Сому I 1-6 ануштубг, 7-9 гайатры
дзе жарон шырокаасноўны
прыпадняты на выжыманьне I Сому выжматы ў ступе выжым пі о Індра глынаючы глынам 111 II
дзе нібы шырокія сьцёгны
гіара зроблена выжымалаў I
Сому выжматы ў ступе выжым
пі о Індра глынаючы глынам II2II
дзе жанчына займаецца спраўна
утаўхае ды вытаўхае I
Сому выжматы ў ступе выжым
пі о Індра глынаючы глынам 113II
дзе прывязваюць калатоўку
каб нібы павадамі правіць I
Сому выжматы ў ступе выжым
пі о Індра глынаючы глынам 114II
як у доме кожным о ступка
запрагаюць цябе на выжым I
тут гучы найгучней стучы ты
як барабан у пераможцаў 115II
абвявае тваю вяршыню
вецер макаўку пане лесу I
выжымай на піцьцё ддя Індры
Сому цісьні яму о ступа 116II
двое носяцца дараношау
снадзь аброчная трэцца з шумам I
як буланкі зжырае зёлкі II7II
о два волата-дрэвы сёньня
разам з волата-выжымцлмі I
пой мядовы цісьнеце Індру II8II
вымі жом зь дзьвюх чашаў на выжым прапусыді праз цадзіла Сому I пакладзі на бычыну шкуру II9II
ХІО^АЙ^ЙЧ
7 Шунахтэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэварата I Індра I панкці
як о ісыдінны сомапіўча мы жывём нібы без надзеі I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многашчодры 111 II
краснагубы пане спабораў о валоднік дзівоснай моцы I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны ІІ2ІІ
ты прысьпі крываглядных пару хай заснуць яны беспрабудна I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны ІІЗІІ
хай заснунь усе непадаўцы хай чуваюць о дужы даўцы I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II4II
ты асла сяго Індра зьнішчы што раве так агідна брыдка I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II5II
хай ляціць са злавесным птахам прэч ад лесу далёка вецер I
дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней
на прыгожых о многаможны II6II
раздушы усякага крыксу загрызі напасьніка божа I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II7II
22 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвпмітраў як Дэварата I 1-16 Індра, 17-19 Ашвіны, 20-22 Зарп I 1-10, 12-15, 17-22 гайатры, 16 трыштубг
Індру нібы каня рудога
многакемнага найшчадроўцу I
падганяем кропячы сядрам 111 II
сто ачышчаных плыняў плынуць
ці забеленых дзесяць соцень I
бы ў нізіну струменяць сокі II2II
як сьцякуцца ў яго нутробе ап'яненьня дзеля запалу I ён бы мора стае разлогім II311
вось ён твой да яго імчыш ты
нібы голуб ляціць да самкі I
нашы слаўні заўваж паслухай 114II
о асілку пане адгодаў
хваланоша дябе слаўляем I
на тваю ўлагоду буйную II5II
стань на помач нам о стадухі у спаборы гэтым і ў іншых I мы з табою ўмовіцца хочам 116II
хто дужэе з кожнаю справай
Індру ў кожным спаборы клічам I
як таварышы на падмогу II7II
хай жа прыйдзе калі пачуе Індра з сотняй сотняў падмогаў I з нагародамі на прызыў наш II8II
прызываю ў звычаі даўнім
мужа дужага ў супраціве I
як айцец твой зываў дагэтуль 119II
цябе мы цябе ўсёпадаўчы благаем о многапрызыўны I о сябра о сьвятча зь пяўцамі II10II
у нас краснагубых о Індра
сомапіўча у сомапіўцаў I
у таварышаў о таварыш 1111II
так і быць таму сомапіўча
ты зрабі як мы просім Індра I пасьпяшай прыйсьці перуноўча II12II
няхай на бяседах сумесных
нас Індра абдорвае скарбам
на сытных дае нагароды II13II
з уласнае ласкі прыходзіш
о дзёрзкі на просьбы апеўцаў I як вось устаўляеш у колы II14II
яўляючы дружбу стадухі
спаўняеш жаданае сьпеўцам I як вось устаўляеш памочнік II15II
заўжды заваёўваў з храпучымі Індра з іржачымі порсткімі коньмі надобу I
залаты нам поваз дзівадзейны бог ён падарыў здабыўца нам дзеля здабычы 1116II
о Ашвіны з падсілкам конным прыяжджайце з падсілкам дужым I адарэце золатам гоўем II17II
поваз ваш о дзівы нясьмертны што запрэжаны для абодвух I
о Ашвіны едзе па моры 1118II
вы трымаеце кола воза
на галаве быка о дзівы I
другое ж коціцца па Небе II19II
хто й калі табе даспадобы
о Зара нясьмертная зь сьмертных? I
да каго зіхавіца прыйдзеш? II20II
мы ж у мысьлях былі з табою
ці далёка ці блізка ўсёды I
о рабая чырвань-кабыла 1121II
прыхадзі з нагародамі гэтуль
нагародзь нас о дочка Неба I
адары о Зара дарамі II22II
Si
18 Гіранйаступа з роду Ангірасаў I Агні I джагаці, 8,16,18 трыштубг
Агні ты есі першым сярод Ангірасаў сябар наймілы багоў сам бог і празорца I у законе тваім нарадзіліся сьпеўцы яркадзідыя ўмелыя мужы Маруты 111 II
Агні ты есі найпершым най-Ангірасам божы закон аздабляеш сабой празорца I ты разгарнуўся мудры на ўсё бытаваньне сыне дзьвюх матак ляжыш паўсюды для люду II2II
Агні ты першым сябе пакажы Заплодку у натхненьні о божа сваім Сьветлавіту I Неба й Дол задрыжалі на жрэцавыбраньні ношу прыняўшы пачціў ты вялікіх сьвятча 113II
Агні ты Неба прымусіў грымець для Продка шчодра аддзячыў шчодраму Пуруравасу I толькі ты выйдзеш з улоньня бацькоў набухшы правяць цябе на усход а потым на захад 114II
Агні ты есі быком памножнікам спору годны таго каб цябе праслаўляў чарпалец I жортва пад "вашат" табе вядомая добра вабіш спакону адзіны на ўсіх плямёны II5II
КНІГІ ОНЛАЙН
