КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
пра гэта мне ноччу і днём паўтараюць пра тое знаменьне мне яўлена з сэрца I каго прызываў Шунахшэпа зьвязаны хай вызваліць нас уладыка Варуна II12II прызваў Шунахшэпа нашчадка Бязьмежы да трох стажараў прывязаны вяроўкай I каб вызваліў яго валадыка Варуна вядун непадманны хай путы разьвяжа 1113II прэч гнеў Варуна адвядзема паклонам прэч ятру адгонім аброкам жаротвай I о Духу валодны чукавы ўладыка усе нашы грэхі здымі з нас дазваньня II14II угору верхнюю а ніжнюю долу здымі з нас Варуна сярэднюю путу I о сын Бязьмежы каб у тваім законе прабыці бязгрэшнымі перад Бязьмежай II15II 21 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вітвамітраў як Дэварата I Варуна I гайатры о Варуна божа які б мы не ламалі з тваіх законаў I як твае падданыя дзённа 111 II не давай нас у гневе зброі ты забойчай забіці божа I ані ятры ў разьюсе лютай II2II нам бы мысьль тваю на ласку як вазьніца на конях путы I разьвязаці сваім хвалебнам ІІЗІІ мчаць далёка мае ўлагоды добрабыту лятуць шукаці I як імкнуцца да гнёздаў птахі 114II то калі апяём Варуну мы апору валоды мужа I дзеля ласкі далёказорцу? 115II той валодай уладнуць разам два дазорцы песьняскладальцам I не пагардзяць законаверным 116II ведам ведае сьлед птушыны птушак v паветры лятучых I ведам ведае караблі ён II7II ведам ведае ён законьнік тузін месяцаў із патомствам I ведам ведае пасьляродка 118II ведам ведае пуць-дарогу ветру дужага ўшыр і ўвышкі I ведам ведае тых што зьверху II9II разьмясьціўся законадзержца многадухі ІЗаруна ў водах I бог чукавы на ўсёдзяржаўе II10II аглядае адтуль уважны ўсе праявы што адбыліся I і ўсе тыя што толькі будуць 1111II хай пуці нам лёгкія творыць сын Бязьмежы штодня цямушчы I хай жыцыдё нам наша прадоўжыць II12II залатыя адзежы носіць бог Варуна чыстыя ўборы I абакол жа сядзяць дазорцы II13II не зашкодзіць яму шкадлівец ні напасьнік богу сьмяротны I ні зламысьнік ліхі ў намерах II14II ён стварыў сабе ясну славу ён стварыў непадзельну веліч між людзей і ў чэравах нашых 1115II мчаць далёка мае празоры як каровы ідуць на пашу I у шуканьні далёказорцы II16II пагаворма з табою знову бо прынесьлі напой мядовы I як жрацу табе на паспытак 1117II мне б убачыць усепаглядны мне б убачыць воз над Зямлёю I хай мае ўпадабае сьпевы II18II мой прызыў о Варуна сёньня ты пачуй і прабудзь ласкавым I да цябе я мкнуся па помач 1119II над усім ты ўладнеш о мудры правіш Небам правіш Зямлёю I слых зьвярні да маёй прасітвы II20II верхнюю ўверх здымі з нас божа разьвяжы сярэднюю путу I ніжнія ўніз на доўгалецьце 1121II 10 Шўнахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вітвамііпраў як Дэварата I Агні I гайатры апраніся годны заколу ў апранахі пане падсілкаў I абрачы ты адправу нашу 111 II сядзь у нас за жраца абраны на мысьлітвы прыйдзі найюны I на дабожныя словы нашы II2II то ж для сына айцец аброчыць пабрацім дзеля пабраціма I дзеля сябра сябар жаданы НЗІІ хай Варуна Мітра Арйаман велягодныя на мурог наш I сядуць так як сядалі ў Продка 114II жрэча даўні радуйся рада Агні божа сяброўству з намі I хваласьпевы пачуй жа гэты II5II кожны раз як багом жаротву безупынна аброк аброчым і то ў цябе ён ліецца Агні II6II хай жа будзе мілы пан весяў дарагім для нас жрэц абраны I як і мы пры агні прыгожым II7II пры агні бо прыгожым богі нас заўжды адорваюць дарам I быць жа нам пры агні прыгожым 118II хай жа будзе тады ўзаемнай о нясьмертны гэта хвалітва I і багоў і людзей сьмяротных II9II ты з усімі агнямі Агні наш аброк і нашу прамову I прымі рада о сыне сілы II10II хбалёІоёЧ 57 13 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэварата I 1-12 Агні, 13 багі I 1-12 гайатры, 13 трыштубг нібы каня здабычаношу належыць славіць бога Агні I усіх адправаў усядзержцу 111 II няхай жа з моцай сын сваёю шырокасяжны шматласкавы I прабудзе з намі шчадравіты II2II здалёку ды зблізу о Агні баронь ад ліхамысных сьмертных I баронь усё жыцьцё нас божа 113II дар новы прыўкрасную песьню нясі да багоў неўміручых I хвалітву прамоў нашу Агні 114II надзель нагародаю вышняй надзель нас о божа сярэдняй I пра найблізкую паклапоцься 115II ты надзелыда о яркасьветлы імкліва бы на хвалі Сіндгу I для ўгодніка дары струменіш II6II муж сьмертны якому ў спаборах пасобіш здабыці здабычу I насытак адзержыць бясконцы II7II нікому яго не адолець кім бы ня быў ён о здольча I чата яго слава здабычы 118II здабычу ўсенародны Агні хай здабудзе з гюмаччу коней I хай прыдбае з помаччу рушаў II9II складзі заруючы сьпеўча пачэснаму ў кожнай сялібе I траскучаму славень пазорны II10II няхай вялікі невымерны шматбліскучы дымазнаменны I натхніць нас адорыць здабычай 1111II як багаты пан весяў Агні сыдяг багоў высокапраменны I хай пачуе нашы рачэньні 1112II паклон вялікім багом паклон маленькім паклон маладым багом паклон старэйшым I мы хочам пачціць іх калі стане змогі няхай не заваджу я лепшаму слаўню 1113II 9 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэбарата I 1-4 Індра, 5-6 ступа, 7-8 ступа й таўкач, 9 народаўладыка Гарышчандра або выціскальная шкура на Сому I 1-6 ануштубг, 7-9 гайатры дзе жарон шырокаасноўны прыпадняты на выжыманьне I Сому выжматы ў ступе выжым пі о Індра глынаючы глынам 111 II дзе нібы шырокія сьцёгны гіара зроблена выжымалаў I Сому выжматы ў ступе выжым пі о Індра глынаючы глынам II2II дзе жанчына займаецца спраўна утаўхае ды вытаўхае I Сому выжматы ў ступе выжым пі о Індра глынаючы глынам 113II дзе прывязваюць калатоўку каб нібы павадамі правіць I Сому выжматы ў ступе выжым пі о Індра глынаючы глынам 114II як у доме кожным о ступка запрагаюць цябе на выжым I тут гучы найгучней стучы ты як барабан у пераможцаў 115II абвявае тваю вяршыню вецер макаўку пане лесу I выжымай на піцьцё ддя Індры Сому цісьні яму о ступа 116II двое носяцца дараношау снадзь аброчная трэцца з шумам I як буланкі зжырае зёлкі II7II о два волата-дрэвы сёньня разам з волата-выжымцлмі I пой мядовы цісьнеце Індру II8II вымі жом зь дзьвюх чашаў на выжым прапусыді праз цадзіла Сому I пакладзі на бычыну шкуру II9II ХІО^АЙ^ЙЧ 7 Шунахтэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвамітраў як Дэварата I Індра I панкці як о ісыдінны сомапіўча мы жывём нібы без надзеі I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многашчодры 111 II краснагубы пане спабораў о валоднік дзівоснай моцы I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны ІІ2ІІ ты прысьпі крываглядных пару хай заснуць яны беспрабудна I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны ІІЗІІ хай заснунь усе непадаўцы хай чуваюць о дужы даўцы I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II4II ты асла сяго Індра зьнішчы што раве так агідна брыдка I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II5II хай ляціць са злавесным птахам прэч ад лесу далёка вецер I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II6II раздушы усякага крыксу загрызі напасьніка божа I дай жа нам надзею о Індра на кароваў тысячу коней на прыгожых о многаможны II7II 22 Шунахшэпа, сын Аджыгартаў, нарэчаны сын Вішвпмітраў як Дэварата I 1-16 Індра, 17-19 Ашвіны, 20-22 Зарп I 1-10, 12-15, 17-22 гайатры, 16 трыштубг Індру нібы каня рудога многакемнага найшчадроўцу I падганяем кропячы сядрам 111 II сто ачышчаных плыняў плынуць ці забеленых дзесяць соцень I бы ў нізіну струменяць сокі II2II як сьцякуцца ў яго нутробе ап'яненьня дзеля запалу I ён бы мора стае разлогім II311 вось ён твой да яго імчыш ты нібы голуб ляціць да самкі I нашы слаўні заўваж паслухай 114II о асілку пане адгодаў хваланоша дябе слаўляем I на тваю ўлагоду буйную II5II стань на помач нам о стадухі у спаборы гэтым і ў іншых I мы з табою ўмовіцца хочам 116II хто дужэе з кожнаю справай Індру ў кожным спаборы клічам I як таварышы на падмогу II7II хай жа прыйдзе калі пачуе Індра з сотняй сотняў падмогаў I з нагародамі на прызыў наш II8II прызываю ў звычаі даўнім мужа дужага ў супраціве I як айцец твой зываў дагэтуль 119II цябе мы цябе ўсёпадаўчы благаем о многапрызыўны I о сябра о сьвятча зь пяўцамі II10II у нас краснагубых о Індра сомапіўча у сомапіўцаў I у таварышаў о таварыш 1111II так і быць таму сомапіўча ты зрабі як мы просім Індра I пасьпяшай прыйсьці перуноўча II12II няхай на бяседах сумесных нас Індра абдорвае скарбам на сытных дае нагароды II13II з уласнае ласкі прыходзіш о дзёрзкі на просьбы апеўцаў I як вось устаўляеш у колы II14II яўляючы дружбу стадухі спаўняеш жаданае сьпеўцам I як вось устаўляеш памочнік II15II заўжды заваёўваў з храпучымі Індра з іржачымі порсткімі коньмі надобу I залаты нам поваз дзівадзейны бог ён падарыў здабыўца нам дзеля здабычы 1116II о Ашвіны з падсілкам конным прыяжджайце з падсілкам дужым I адарэце золатам гоўем II17II поваз ваш о дзівы нясьмертны што запрэжаны для абодвух I о Ашвіны едзе па моры 1118II вы трымаеце кола воза на галаве быка о дзівы I другое ж коціцца па Небе II19II хто й калі табе даспадобы о Зара нясьмертная зь сьмертных? I да каго зіхавіца прыйдзеш? II20II мы ж у мысьлях былі з табою ці далёка ці блізка ўсёды I о рабая чырвань-кабыла 1121II прыхадзі з нагародамі гэтуль нагародзь нас о дочка Неба I адары о Зара дарамі II22II Si 18 Гіранйаступа з роду Ангірасаў I Агні I джагаці, 8,16,18 трыштубг Агні ты есі першым сярод Ангірасаў сябар наймілы багоў сам бог і празорца I у законе тваім нарадзіліся сьпеўцы яркадзідыя ўмелыя мужы Маруты 111 II Агні ты есі найпершым най-Ангірасам божы закон аздабляеш сабой празорца I ты разгарнуўся мудры на ўсё бытаваньне сыне дзьвюх матак ляжыш паўсюды для люду II2II Агні ты першым сябе пакажы Заплодку у натхненьні о божа сваім Сьветлавіту I Неба й Дол задрыжалі на жрэцавыбраньні ношу прыняўшы пачціў ты вялікіх сьвятча 113II Агні ты Неба прымусіў грымець для Продка шчодра аддзячыў шчодраму Пуруравасу I толькі ты выйдзеш з улоньня бацькоў набухшы правяць цябе на усход а потым на захад 114II Агні ты есі быком памножнікам спору годны таго каб цябе праслаўляў чарпалец I жортва пад "вашат" табе вядомая добра вабіш спакону адзіны на ўсіх плямёны II5II