КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
на руплівы род чалавечы I ты глядзіш о Духу Варуна 116II церазь Неба паветра рушыш вымяраючы дні начамі I на спароды глядзіш о Сонца II7II сем вязуць цябе кабыліцаў сем у возе о божа Сонца I агнякосага о празорча II8II ён запрог семярыцу чыстых дачарок калясьніцы Сонца I мчыцца ён на самазапрэжных II9II падымаемся мы зь цямрэчы да сьвятла што віднее вышай I мы да бога з багоў да Сонца да сьвятла навышняга мкнёмся 1110II узыходзячы сябраможны на вышэйшае сёньня Неба I адгані ад сэрца хваробу забяры о Сонца жаўтуху 1111II у папугаў маю жаўтуху у драздоў укладаем хіру I укладаем у жоўтадрэвы хай пакіне мяне жаўтуха 1112II узышоў гэты сын Бязьмежы у супоўным сваім магуцьці I ненавісьніка мне аддаўшы ненавісьніку не паддамся 1113II хіоалёіоёч 15 Савйа з роду Ангірасаў I Індра I джагаці, 14-15 трыштубг ап'яняйце аўна шмытпрызыўнага Індру сьпевам сваім славагодны паток багацьця I дзеля карысьці слаўце найшчодрага мужа чыйныя ўчынкі шырацца нібы нябёсы 111 II прысягнулі падмогі памочніку Індру што паўняе паветра аточаны сілай I ап'янёнага Сомам здаляшчыя ўмельцы ахапіла стадухага тут жа ўлагода II2II ты раскрыў Ангірасам згароду з гавядай паказаў дарогу Атры ў стадзьверным доме I ты прывёз ураджай і багацьце Вімаду ты скалу разгайдаў дзе схаваўся акрутнік 113II ты раскрыў о пагрозны загароды водаў выдабыў з горных нетраў багацьце валогі I Врытру-зьмея ты ўсьмерціў о Індра адужаў Сонцу праклаўшы дарогу каб зноў сьвяціла 114II ты сваім чараваньнем садзьмуў чарадзеяў што чынілі ўзьліваньні сабе на рамёны I ты разбурыў мужнамысны цьвярдыні Піпру дапамог Рыджышвану адолець паганцаў II5II дапамог ты і Кутсу у бораньні з Шушнам падкарыў Шамбару на карысьць Атытхігву I раздушыў нагою ты магута Арбуду нішчыць паганцаў народжаны ты о Індра II6II разам сабранае божа тваё магуцьце цешыцца шчодрасьць твая смакаваньню Сомы I зброя твая перуноўча ляжыць у далонях адсячы ж у ворага ўсе мужнія сілы II7II хто паганец хто арйа адрозьнівай божа падкары нечасыдівых часьціваму мужу I будзь магутным натхненьнем замоўцу аброку дзеям тваім я цешуся на субяседах 118II Індра ты падкараў нечасьцівых часьцівым разам з супольцамі расьцінаў несуполыдаў I хоць і дужэў імкнуўся да Неба акрутнік мурашом ты прапоўз разбурыў яго сыдены II9II сіла што сілай табе сутварыў Ушанас могуць твая магутна рассунула сьветы I о мужнамысны мыслам запрэжныя Ветру коні прывезьлі цябе напітага к славе II10II ап'янеўшы на вучце ва ўшанаса Кавйі Індра сядае на коней вельмівілястых I грозны на поваз выпусьціў воды патокам Шушнавы цьвёрдыя ён разбурыў цьвярдыні 1111II ты сядаеш на воз па напоі мужнечы паднашэньні Шарйаты твае ап'янялыды I мілуеш ты мужоў выжымаючых Сому славы нярушнай Індра сягаеш на Небе 1112II ты аддаў Какшывату добраму сьпеўцу сомажымцу старому юніцу Врычайу I ты о Індра дружынаю стаў Врышанашвы кожны твой вычын згадаем мы на выжманьнях II13II апораю Індру найперш празарліўцы у Паджраў вялебен бы шула варотаў I кароваў ды коней вазоў ды багацьцяў адзінаўладар ён адзінападаўца II14II прапеты хвалебен быку самаўладцу праўдзіва харобраму богу асілку I апекуйся ж добра ты гэтай грамадай о Індра мужамі уладцамі й намі II15II 15 Савйа з роду Ангірасаў I Індра I джагаці, 13,15 трыштубг славіцьму зараз аўна знаходніка Сонца што ў аточыве рушыць зычлівае сотні I калясьніцу на зоў як скакун да надобы сьпевамі Індру хачу прывярнуць на помач 111 II непахісны бы горы на цьвёрдых асновах тысячакротны памочнік вырас у сілах I Врытру забіўшы што рэкі сабой загаціў ап'янёны сокам выжымаючы плыні II2II ён вароты ў заворах атворына ў вымі соманапоены мудрымі на служэньні I сьветлакарэннага я прызваў славаслоўем повен бо соку найшчодры дарападаўца 113II поўняць яго бы мора пасобы на Небе добразычлівыя седзячы на мурогу I памаглі памочнікі няўрымсныя Індру неадольныя сьмелыя усьмерціць Врытру 114II хлынулі падмогі на дапамогу Індру як быстрыні ў нізіну да воя п'янога I расшчапіў перуном асьмялеўшы ад соку праламіў нібы Трыта загароды Валы II5II ахапіў Індру захват клякоча магуцьце воды загаціўшы лёгшы на дне прасторы I набрыняў неабхопна у тхлані акрутнік выцяў ты зьмея ў сківіцу громааружжам II6II напаўняюць цябе нібы возера плыні малітоўі о Індра твая падмацова I бог Тваштар павялічыў тваю самасілу сутварыўшы табе перуна-пераможцу II7II так наважыўся ты і прымчаў на буланых жарабцох ашчаперыўшы пярун жалезны I Врытру ўсьмерціўшы воды адкрыў чалавецтву Сонца відомае ты ўкарэніў на Небе 118II годны апеву вялікі грозны бліскучы узыход іх парыўчы у страху на Неба I уступіўшы ў бітву дзеля людзей паможцы прывіталі Індру правадыра Маруты II9II нават грознае Неба адступіла ў страху перад зьмеевым рэвам калі твая зброя I ў ап'яненьні Сомам галаву расшчапіла Врытру акрутнаму прыгнятальніку сьветаў II10II хай у дзесяць ахопаў Зямля пашырэе хай плямёны людзкія пладзяцца штодзённа I не паменее ўславы табе аніколі Небу роўная веліч твая ды магуцьце 1111II ты на краі паветра на краі разлогу самасільны паставіў Зямлю процівагай I сіле сваёй славаслыннай о мысьлядзёрзкі воды Сонца абняўшы сягаеш да Неба 1112II ты стаў процівагай шырокага Долу гаспадаром волатамужнага Неба I ты запоўніў сваёй магутой паветра напраўду о Індра няма табе роўні II13II Небу й Зямлі не абняць ягонай шырэчы як не даплынуць рэкам да канца прасторы I не зраўнацца нікому з п'янелым ваякам сам-адзін учыняе ўсе вычыны Індра II14II запелі Маруты у тым баруканьні багове усе табе ўзрадзелі разам I калі зброяй шыпастай ліхога Врытру ты ўсьмерціў о Індра ударам у пашчу II15II 11 Савйа з роду Ангірасаў I Індра I джагаці, 10,11 трыштубг красны славень узносім вялікаму Індру хваласьпеў на пасадзе Сьветлавіта бога I дару шчодрага згораць ня ў сьпячага красьці дрэнны апеў ня цэніцца ў скарбападаўцаў 111 II ты здабыўца коней ты здабыўца кароваў ты здабыўца ячменю пан дужы багацьця I апякун спрадвечны не падводзіць ніколі сябар для сябраў узносіцца сёньня намі II2II о магутны Індра многачынны прасьветлы то табе аднаму ўсё належыць багацьце I о неадольны долю зь яго прынясі нам не пагрэбуй жаданьнем свайго песьняпеўцы II311 гэтымі днямі памысны ад гэтых сядраў гоніць галечу ён дарам з кароў і коней I Індравай дужжу раструшчыць бы нам паганца сядрам насытку здабыці б нам безварожным 114II сыці здабыць бы нам Індра шчодрадарунку нагародаў бліскучых зіхоткіх вызьзяйных I божай апекі здабыць бы мужапарыўчай ласкі каровавяршыннай конепадаўчай II5II ап'янілі цябе ап'янючыя Сомы сілы мужнасьці ў бітвах о пане пасаду I пасьцяліў ты долу дзесяць тысяч акрутных песьняру што мурог пасьцяліў табе Індра II6II у бітві/ за бітвой ты ўступаеш адважна о неадольны бурыш за цьвержаю цьвержу I разам з Намі супольцам у краі далёкім Індра ты перамог чарадзея Намучы II7II ты перамог Караньджу й Парнайу о Індра забіў найвастрэйшым вобадам Атытхігвы I ты разбурыў і сотню цьвярдыняў Вангрыды абляганых о Індра Рыджышванам сьмелым 118II ты з Сушравасам разам пазбытым супольцаў дваццаць прыйшлых перамог народаўладыкаў I пасьцяліў калясьнічным цяжкавітым колам шэсьцьдзесят тысяч вояў дзевяноста дзевяць II9II памог Сушравасу сваёй дапамогай сваёй абаронай памог Турвайану I о Індра ты Кутсу Атытхігву Айу сяму падначаліў маладому праўцу 1110II сканчаючы славень тваёй абароны мы просім тваімі б нам стаць най-сябрамі I прымі наш хвалебен на многапатомства прадоўжы о Індра славуты жыцьцё нам 1111II 11 Спвйа з роду Ангіраспў I Індрп I джагаці, 6,8,9,11 трыштубг не пакідай нас шчодры ў атузе змаганьняў хто ж дасягне о Індра канца тваёй сілы? I стогнуць ад рэву твайго і рэкі і дрэвы як жа людзям ад страху ня скупіцца разам? Ill II пей магуча магутнаму могуту зараз узьвяліч і праслаў прыслухмянага бога I Індру што дзёрзкаю сілай абодва сьветы мужнасьцю мужны буйвал сабе падкарае II2II пей жа высокаму Небу зычнае слова самаўладная дзёрзкага дзёрзкая мысьль I Дух высокаславуты ён зладжаны крэпка бык-калясьніца стаў ён паперад буланых 113II ты страсянуў вяршыню высокага Неба сам разрубіў у дзёрзкім парыве Шамбару I дзёрзкі ад Сомы ударыў па дзідавострай выцяў па лапе абмяклага чарадзея 114II кінуўся Індра ты на шыпучага Шушну дрэвам прыціснуў яму абмякламу голаў I хто ж запярэчыць табе як сягоньня захочаш у парыве парыўчым паўтарыць той вычын? 115II ты Нарйу Турвашу дапамог і Йаду ты Ваййу памог о стадухі Турвіці I ты возу Эташу ў рашучым спаборы ты зьмёў дзевяноста і дзевяць цьвярдыняў 116II той валадар пан пасаду і муж квітучы хто прыносіць жаротвы трымае парадак I хто ўхваляе хвалебны адгодай вялікай вільгаць Неба яму праліваецца шчодра II7II уладзе ды мысьлі яго няма роўных хай тыя прасунуцца з сомапітушчых I што крэпкую ўладу тваю падкрапляюць мацуюць мужную трудом абрачэньня II8II табе гэты жорнанадоены Сома паўнюткія чашы напою для Індры I напіся насыць сваю прагу да сокаў каб мысьль настроіць на дарадарэньне 119II агарнула цямрэча падваліны водаў скрыта гара ў нутробах акрутнага зьмея I выгнаў схаваныя ён запруднікам рэкі выпусьціў Індра плыні адну за другою II10II надай жа сілы багацьцепамножнай улады магутнай народазваёўчай I хавай нам шчадроўцаў барані уладцаў спрыяй у прыдобе сыце ды патомстве 1111II 8 Савйа з роду Ангірасаў I Індра I джагаці нават ад Неба самога Індра шырэйшы нават Зямлі ня стацца яму процівагай I страшны магутны людзей апаляе скварам точыць пярун свой нібыта бык навастрае 111 II ён абдымае як мора рачныя плыні Індра патокі песень сваёй шырынёю I прагне ён Сомы напіцца як бык карову дзівіць спрадвеку патугай сваёю воін II2II мужнасьць табе ўласьціва вялікая Індра карыстайся жа ёю нібыта гарою I ведамы ён між багоў сваёю адвагай грозны бог учольнены ва ўсялякай справе 113II гэта ён славаслоўцамі мовіць ля кадзі мілае Індры іменьне зьвястуючы людзям I бык стаецца прыемным стаецца жаданым чуючы плынь малітвы ад шчодрага мужа 114II гэта ён сутварае патугай сваёю бітвы вялікія людзям бог ваяўнічы I так у яго пагрознага вераць народы Індру што перыць сваім перуном жалезным 115II ён вынішчае зь Зямлі спатворныя сёлы вырастаючы ў сіле магут славахочы I сьветачы верныя ён стварыў жортвадаўцу