КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
за ўрадніка ўсякага лепшы ў празорах сабраўшы ў далоні сваёй мужавітасьць I ён стаўся багатым валодцам багацьцяў прыўласьціў сабе ўсё нясьмертнае Агні 111 II уцеклае чада шукаючы ўсюды у нас не знайшлі яго мудрыя богі I у стоме па сьледзе прыйшлі празарліўцы у сьлед найвышэйшы дзе Агні схаваўся II2II тры восені запар яны намашчалі цябе Агні чыстага чыстыя жырам I адзержалі годныя аброку імёны уродныя ладна аздобілі целы ІІЗІІ дасягшы двух сьветаў высокіх наперад памчаліся годныя аброку Рудры I прыкмеціўшы ў далі знайшоў яго сьмертны у сьледзе навышнім дзе ён прытаіўся II4II укляклі яны перад ім аднадушна ўчынілі з дружынамі разам паклоны I пакінуўшы целы стварылі другія чуняючы адзін над адным чародна 115II знайшоўшы ў табе тройчы сем тайнасловаў багі дастойныя пашаны й аброку I сумысна ахоўваюць імі нясьмерце баронь жа усё што стаіць і што рушыць 116II вядомча граніцаў паселішчаў Агні даруй нам няспынна пасілак ажыўчы I вядомча выдатны дарогаў бажыстых ты стаўся нястомным паслом жортваносным II7II спусьцілі сем рэкаў руплівыя зь Неба пазналі ладазнаўцы дзьверы багацьця I знайшла Сарама загароду кароваў якой раскашуе й цяпер чалавецтва II8II прыўкрасныя справы свае завяршыўшы стварыўшы дарогу сабе да нясьмерця I Зямлю вялікую прасьцерлі Бязьмежу сыны сваю маці для жыўленьня птаха 119II чароўнай красою яго надзялілі багі сутварыўшы нябёсныя вочы I заплынулі ўзьлівы як рэкі на волю да рыжых о Агні тваіх кабыліцаў II10II 10 Парашара, сын Шакці I Агні I трыштубг хто дорыць жывіцу нібыта айчызна хто добры настаўнік як мудрага словы I як госыдь усьцешаны на мяккай ляжанцы спусьціўся жрацом на пасад песьнятворцы 111 II хто ісыдіннамысны як бог Савітар сам хто духам сваім сьцеражэ што-грамаду I як сонечны бліск многаслаўны ды істы як дых уласны дарагі чалавеку II2II хто богам жыве на Зямлі ўсеажыўчым хто праўцам аточаным вернай сябрынай I уперадзе пільны як воі на варце бясхібны як жонка каханая мужу 113II таму што заўсёды запалены ў доме слугуюць мужы у сялібах трывалых I вялікай пашанай яго надзяліўшы будзь Агні ўсявечна апорай багацьця 114II няхай насычэньняў адзержаць шчадроўцы няхай доўгалецьце адзержаць уладцы I здабудзьма здабычу ў змаганьнях зь бясчынцам надзельма чатою багоў дзеля славы II5II набухлі рыклівыя каровы ладу вялікавыменны падарунак Неба I здалёку благаючы ласкі ягонай заплынулі рэкі праз горную тоўшчу II6II благаючы ласкі ў цябе атрымалі аброку дастойныя славу на Небе I стварылі адрознымі Ноч і Зарыцу злучыўшы чырвонае разам із чорным 117II хай мы са шчадроўцамі станемся тымі каго ты о Агні дастойніш для скарбу I за цэлым быцьцём ты ідзеш нібы ценем запоўнішы Неба Зямлю ды паветра II8II хай конямі коней мужамі мужоў мы ды воямі вояў з табой пераможам I айчызнаю ўладнучы бацькавым скарбам хай нашы шчадроўцы пражывуць сто зімаў II9II табе гэты слаўні о ўрадніча Агні хай будуць прыемнымі мыслу ды сэрцу I стаеньнікаў скарбу тваіх акілзайма каб славу адзержаць бажысты дарунак II10II 75 9 Готама, сын Рагуганаў I Агні I гайатры хочам на пачатку адправы запрасіць хваласьпевам Агні I ён пачуе нас і здалёку 111 II у сутычках плямён заўсёды бараніў ён скарб і набытак I тых што сьледна яму гадзілі II2II пачынайце прамову Агні ўжо радзіўся ворагабойца I здабывальнік здабычы ў бітве 113II да каго пасланцом прыходзіш на спажыву жаротвы ў доме I каб адправу ўчыніць умела II4II вось таго і завуць Ангірасе богумілым жаротвадаўцам I сыне сілы добрамурожным II5II прывязі ўсіх багоў о Агні на праславу о краснасьветлы I на спажыву нашых жаротваў II6II не чуваць тваёй калясьніцы як храпуць і тупочуць коні I калі едзеш Агні з пасланьнем II7II як скакун вырываецца ўперад падтрыманы табою ўгоднік I апынаецца ўперадзе Агні 118II дык здабудзь жа многасыноўні дар бліскучы й высокі Агні I у багоў для ўгодніка божа II9II 5 Готама, сын Рагуганаў I Агні I гайатры ты прымі наш далёказычны славень сама боганасытны I абракаючы ротам жортвы 111 II для цябе Ангірас найлепшы Агні божа найлепшы ўраднік I пладаносну чынім малітву II2II хто твой родзіч з роду людзкога? Агні хто адправамі годзіць? I у каго ты знаходзісься божа? 113II ты суродзіч роду людзкога Агні мілы яго супольнік I сябар прызываны сябрамі 114II абрачы для Мітры-Варуны для багоў і веляга ладу I абрачы для ўласнага дому 115II 5 Готама, сын Рагуганаў I Агні I трыштубг як лепей увагу тваю прывярнуці? якая малітва табе даспадобы? I ці можа здабыць тваёй здолі аброкам? якою павагай табе дагадзіці? Ill II прыйдзі да нас Агні жрацом у нас сеўшы вадатарам нашым ты будзь беспахібным I з памогаю Неба й Зямлі ўсеабсяжных аброкам багоў ты пачці улагодні II2II спалі ўсіх чартоў унівеч абаронча хавай наш аброк ад праклёну ды ўроку I на пары буланых вязі пана Сомы сабралі гасьціну мы шчодрападаўцу II311 нашчадагалосны ты ротавазьніца цябе прызываю тут сесьці з багамі I стань нам за жраца й чыстара на аброку ты будзь о надаўча спародча дабротаў II4II як ты абракаў у натхнёнага Продка празорца з празорцамі чыніў жаротвы I так Агні й сягоньня найісьцінны жрэча абрачы для багоў языком уцешным II5II zfejVsfep 77 5 Готама, сын Рагуганаў I Агні I трыштубг як нам дагадзіць табе Агні якою хвалою прыемнай зіхоткаму богу I жрацу неўміручаму між уміручых што лепей за ўсіх для багоў абракае 111 II хто жрэц найспрыяльны на ўсякай адправе суладны таго і прывабце паклонам I калі ддя сьмертнага багоў запрашае хай чыніць уважна аброчыць умысна 112II сам дух ён малойца дацэльны адважны як сябар дорыць небывалае Агні I яго дзівадзея праслаўляюць першым набожныя арйі на годах аброчных 113II хай прыме велягодны муж над мужамі гатоўна празор наш і малітваслоўе I і тых шчадроўцаў найдужых з патомствам малітвазамоўцаў нагародашчодрых 114II так Агні суладны цябе Родаведзе апеўцы праславілі з роду Готамы I хай бліск ім памножыць надасьць нагароду ахвотна вядзе ён вяшчун да прыдобы 115II 5 Готама, сын Рагуганаў I Агні I гайатры то цябе вітаем Готамы Родаведзе руплівы божа I праслаўляем цябе яскрава 111 II то цябе шануе Готама дарахочы даруе песьню I праслаўляем цябе яскрава II2II то цябе прызываем Агні най-здабыўцу ўсіх нагародаў I праслаўляем цябе яскрава 113II то цябе най-ворагабойцу што паганцаў кідае долу I праслаўляем цябе яскрава 114II рэклі мову мядовую Агні Ратуганы як Ангірасы I праслаўляем цябе яскрава II5II 12 Готама, сын Рагуганаў I Агні I 1-3 трыштубг, 4-6 ушніг, 7-12 гаііатры залотавалосы ў разьліве прасторы зьвіваецца зьмей і шумуе як вецер I знаёмец Зары палымяназіхоткі ён істы як гожыя спраўныя воды 111 II твае разьляцеліся паўсюды птахі калі заравеў чорны буйвал раўліва I сьмяюцца маланкі як мілыя дзевы цурболіць вада перунуюць аблокі 112II калі ён валогаю ладу набухлы вядзе за сабою цянькамі абраду I Арйаман Мітра і Варуна паўсюдны намочваюць шкуру у ніжнім улоньні 113II о ўладарча карованоснай нагароды о сыне сілы I надзялі нас о Агні вялікаю славай 114II о запалены сьвятча Агні хваласьпеву варты празорча I насьвяці нам багацьця о многааблічны II5II ты што зьзяеш самаўладарна цёмнай ноччу ды на сьвітаньні I папалі ўсіх чартоў дзеля нас вастразубы II6II памажы нам Агні паможна як падносім табе хвалебны I о праслаўны ва ўсіх празорах II7II прынясі нам Агні багацьце скарб адборны ўсёпераможны I неадольны ў кожным барэньні 118II прынясі нам Агні самохаць усявечны росквіт-багацьце I адары жыцьцядайнай ласкай II9II прынясі ты чыстыя словы палымянавостраму Агні I о Готама ўлагодні песьняй II10II хто нам будзе чыніці шкоду блізкі дальні няхай падзе ён I толькі нам памагай о Агні 1111II рупатлівы тысячавокі праганяе чартоў упрочкі I апяваецца жрэц хвалебны II12II 16 Гоіпама, сын Рагуганаў I Індра, 16 Індра (Ашхарван, Продак і Дадгйач) I панкці вось табе ў ап'яненьні Сомам малітоўца стварыў насытак I о найдужы Індра ты зьмея сьцёр зь Зямлі патугай сваёю слава тваяму самаўладзтву 111 II ап'яніў цябе бык п'янлівы сок арлом прынесены Сомы I чыёй сілай ты выбіў з водаў перуноўча ліхога Врытру слава тваяму самаўладзтву II2II наступай нападай харобра перуна твайго не стрымаці I мужнасьць сіла твая о Індра зьнішчы Врытру вызвалі воды слава тваяму самаўладзтву 113II выбіў Врытру зь Зямлі о Індра ты акрутніка выбіў зь Неба I выпусьці ажыўчыя воды божа ў суправодзе Марутаў слава тваяму самаўладзтву 114II Індра ў гневе напаў на Врытру перуном буянага перыць I па сьпіне акрутнага зьмея выпускаючы плыні водаў слава тваяму самаўладзтву ІІ5ІІ па сьпіне акрутніка перыць перуном яго стасустаўным I ап'янёны выжымам Індра для сяброў шукаючы выхад слава тваяму самаўладзтву II6II надалі табе Індра мужнасьць жарнавіча калі на зьвера I ты напаў на таго чарадзея чарадзействам яго усьмерціў слава тваяму самаўладзтву 117II разышліся па дзевяноста перуны суднаходных рэках I велізарна твая харобрасьць укладзена ў рукі магуцьце слава тваяму самаўладзтву 118II апявайце тысячным колам удваццацера праслаўляйце I сто мужоў прывіталі Індру узьнесьлі ддя яго малітву слава тваяму самаўладзтву II9II выбіў Індра зь ліхога зьмея сілай сілу выдушыў з Врытры I веляслаўны ягоны вычын воды вызваліў Врытрабойца слава тваяму самаўладзтву II10II нават два вялікія сьветы перад гневам тваім дрыжалі I калі ты з Марутамі разам перуном забіваў ізьмея слава тваяму самаўладзтву 1111II ні трасеньнем Врытра ні громам напалохаць ня здолеў Індру I пранаскрозіў пярун жалезны ліхазьмея тысячазубы слава тваяму самаўладзтву II12II як змагаўся пярун са зьмеем бліскавіца з акрутным Врытрам I ледзь твая зьмясьцілася сіла змагарова на Небе Індра слава тваяму самаўладзтву II13II перад громам тваім дрыгоча і стаячы і рухавіты I сам Тваштар затрымціць ад страху перад гневам тваім о Індра слава тваяму самаўладзтву II14II аніхто яшчэ не спрамогся перавысіць у духу Індру I мужнасыдь дух і многапатугу спалучылі у ім багове слава тваяму самаўладзтву II15II да каго напінаў наш Продак Атхарван і Дадгйач празоры I ў тым і сёньня зышліся разам малітоўі ў харобрым Індру слава тваяму самаўладзтву 1116II 9 Готама, сын Рагуганаў I Індра I панкці