Рыгведа Кола першае

Рыгведа

Кола першае
Выдавец: Медысонт
Памер: 594с.
Мінск 2016
81.37 МБ
бога што ў гневе забіў Шамбару ды Вйамсу бога што загубіў беззаконьніка Піпру I Індру бога што Шушну жарлівага зьнішчыў мы ў сябры прызываем важая Марутаў 112II
бога чый вычын вялікі Зямля ды Неба
бога ў чыім законе Варуна ды Сонца I Індру чыйму закону сьлядуюць патокі мы ў сябры прызываем важая Марутаў 113II
богу ўладыку гавяды ўладыку коней
богу апетаму стойкаму ў кожным чыне I Індру забойцу і дужых жаротваскупіндаў мы ў сябры прызываем важая Марутаў II4II
бога ўладыку ўсяго што рушыць і дышыць бога што першым здабыў кароў малітоўцу I Індру бога што зрынуў паганцаў дадолу мы ў сябры прызываем важая Марутаў II5II
бога што кліча і сьмелы і баязьлівы
бога што кліча і ўцеклы і пераможца I
Індру на кім асяроджаны ўсе істоты
мы ў сябры прызываем важая Марутаў II6II
рушыць на Рудраў загад ён далёкабачны сьцеле свой з Рудрамі пуць шырока юніца I Індру славутага словаславіць мысьлітва мы ў сябры прызываем важая Марутаў II7II
ці ты ў найдалейшай сялібе на сходзе
ці ты ў набліжэйшай п'янееш грамадзе I адтуль прыяжджай ты на нашу адправу табе шчырадарча мы зьберлі жаротву II8II
табе многаздольны мы выжмалі Сому
табе гэта жортва о мкнёны малітвай I дык разам з Марутамі пане запрэжак п'яніся на мурогу нашым аброкам II9II
п'яніся з буланымі конямі Індра
раскрый свае вусны растулі пашчэнкі I хай коні цябе прывязуць краснагубы
смакуй з асалодаю нашы жаротвы II10II
ахоўцы грамады марутахвалебнай
няхай мы здабудзем нагароду зь Індрам I хай дарадаруюць нам Мітра з Варунам хай Сіндгу Бязьмежа ды Неба зь Зямлёю Illi II
11	КутсазродуАнгірасаў I Індра I джагаці, 11 трыштубг
веляму велі табе я празор прыношу
праслаўляю твой розум у гэтым хвалебне I пераможцу у гонах усіх і пагонях
Індру ўзрадзелі радасна богу багове 111 II
славу ягоную рупна нясуць сем рэкаў
Неба зь Зямлёю ягоны вобраз пазорны I рушаць уверсе Сонца ды месяц чародна каб мы бачылі Індру каб верылі ў Індру 112II
памажы таму возу здабыць перамогу
што абраны табою на радасьць нам божа I
атулі нас у гонах шматслаўлены Індра
дай адданым сваім о шчадроўча ахову 113II
пераможма у зьвязе з табою варожжа
дай здабыці нам долю у кожным змаганьні I сутвары нам Індра лёгкі пуць і прывольле ты зламі о шчадроўча варожую мужнасьць II4II
адусюль прызываюць цябе песьнятворцы о надзельча надобай памочнік дзівосны I наш ты выберы поваз каб выйгралі ў гонах пёрамогу твая бо прыносіць увага II5II
здабываюць кароў стопаможнага рукі безьбярэжнага духу ён бітвазацейнік I процівагі няма сіле Індры патужнай вось і клічуць наўзахват яго супраціўцы II6II
твая слава ў людзей перавысіць і сотню перавысіць і тысячу славаў і болей I запаліла цябе о бязьмерны натхненьне дык раскідай супорцаў о горадабурча II7II
тройчыкротная сіле тваёй процівага
тры Зямлі тры сьвятліцы о мужаўладару I над быцьцём усім гэтым ты высісься божа
і няма з нараджэньня табе супраціўцы 118II
першым з усіх багоў мы цябе прызываем меў заўжды перамогу ты ў любым спаборы I хай падгоніць ён нашага сьпеўцу ўпаманйу хай перадуе ягоная калясьніца II9II
ты ніколі ня ўдзержваў здабытых надобаў ані ў гонах малых ні ў вялікіх шчадроўча I навастраем цябе мы о Індра на помач паспрыяй жа нам божа у нашых прызывах II10II
хай Індра заўсёды бароніць нас словам
хай будзе няўхільна нагарода нашай I
хай дарадаруюць нам Мітра з Варунам
хай Сіндгу Бязьмежа ды Неба зь Зямлёю 1111II
8	Kynica з роду Ангірасаў I Індра I трыштубг
далёка навышняя твая індровасьць
калісьці валодалі ёю празорцы I адна дзель на Доле другая на Небе зьліваецца разам у сьветлыя промні 111 II
Зямлю укарэніў і ўшыркі пашырыў усьмерціўшы Врытру ён выпусыдіў воды I усьмерціў ён зьмея расшчапіў Раўгіну усьмерціў ён Вйамсу сваёй магутою II2II
адвечны падтрымца надзейная сіла блукаў разбураючы цьвержы паганцаў I шпурні ж у паганца пярун свой умела памнож о шчадроўча бліск арйаў і сілу II311
завуць яго людзі адвеку шчадроўцам хвалебнае носіць імя ён папраўдзе I як бойца паганцаў пярунадзяржалец здабыў для сябе ён імя Сына славы 114II
убачце ж ягоную веліч бучную
уверце ж у мужнасьць магутнага Індры I знайшоў ён каровы знайшоў ён і коні знайшоў ён і травы і воды і дрэвы 115II
праўдзіва сьмеламу быку над быкамі шматчыннаму выжмем сомавы выжым I асілку што сочыць нібыта разбойнік каб жортваскупенду пазбавіць пажытку II6II
вялікі ты вычын о Індра ўчыніў быў калі пабудзіў перуном сваім зьмея I узрадзелі запалу твайму дружыны узрадзелі богі няўрымснай жывіцы II7II
ты Шушну ты Піпру Куйаву ды Врытру забіў і раскідаў Шамбаравы цьвержы I хай дарадаруюць нам Мітра з Варунам хай Сіндгу Бязьмежа ды Неба зь Зямлёю 118II
9	Кутса з роду Ангірасаў I Індра I трыштубг
гатова табе для сядзеньня улоньне сядай жа нібыта стаеньнік іржлівы I распрэж о Індра сваіх коней крылатых
што зьмеркам і ўдосьвіт вязуць на бяседу II1II
вось людзі да Індры прыйшлі за падмогай хай вырушыць зараз пуцямі сваімі I хай богі стамуюць паганцаву ятру
і нашы народ прывядуць да прыдобы II2II
сама бурапеніць пра замысел знае
сама бурапеніць віруючы Шыпха I купаюцца дзьве ў малацэ маладзіцы
хай згінуць дружыны Куйавы ў патоку II311
сьцяло пупавіну наступнага Айу
даўней жа шырока ён правіў адважнік I нясуць Аньджасі Кулішы Вірапатні
струменяць з вадою малако імкліва 114II
калі стала яўнай паганцава хітрасьць знайшла яго дом як уласны Сарама I ня грэбуй намі клапаціся шчадроўча
ня дай нас чужому як стратнік багацьці 115II
ты доляю ў Сонцы надзель нас о божа у славе жывых у бязгрэшнасьці ў водах I ты радасыді нашай ня нішчы у сэрцы мы верым у веліч індровасьці Індры II6II
я мысьлю і ты ў яе верыш шчадроўча натхніся о быча на многаздабычу I ты нас не сялі ў негатовым улоньні дай клёку галодным пітвом напаі нас II7II
ты нас не губі о шматзваны ня кідай ня крадзь у нас божа прыемных уцехаў I ты яйцаў о волаце не раздушы нам
ня чэпай судзінаў ты з нашым патомствам 118II
прыходзь жа п'яніся гатовым напоем гавораць што любіш ты сомавы выжым I дык лі о прасторны сабе яго ў бруха пачуй жа як бацька ты нашы прызывы II9II
Т5Д
19 Трыта Аптйа або Кутса з роду Ангірасаў I усе багі I панкці, 8 йавамадгйа магабрыгаці, 19 трыштубг
бачу месяц у глыбі водаў краснакрылы лунае ў Небе I зьзяюць зоркі але ня ўхопіш абадоў залатых рукамі Дол і Неба мяне пачуйце 111 II
дасягае ж дацэльны цэлі
прыхінецца да мужа жонка I каб сачыцца валогай жарсьці сок аддаўшы соку надойваць Дол і Неба мяне пачуйце II2II
не упасьці б гэтаму Сонцу о багі з высокага Неба I не пакінула б нас ніколі мірадаўчая вільгаць Сомы Дол і Неба мяне пачуйце II311
аб астатняй спытаю жортве хай пасланьнік багоў адкажа I дзе ранейшы лад падзяваўся? ці блюдзе яго хто сягоньня?
Дол і Неба мяне пачуйце 114II
адкажэце ж багі нясьмертны жыхары трох сьвятліц нябёсных I што ёсьць ладам а што няладам? дзе пярэжняе паднашэньне?
Дол і Неба мяне пачуйце II5II
дзе ж цяпер апірышча ладу?
дзе ж Варунаў назор за ладам? I як жа нам абмінуць зламысных на пуці Арйамана бога?
Дол і Неба мяне пачуйце II6II
я ж той самы каторы колісь славасловіў на выжыманьнях I сёньня ж гоніць мяне няшчасьце як асьмяглага зьвера воўкі Дол і Неба мяне пачуйце II7II
грудзі мне апаляюць рэбры
як раўнівыя жонкі мужа I
як шчуры о стадухі свой хвост пажыраюць I твайго слаўцу грызуць згрызоты
Дол і Неба мяне пачуйце II8II
да сямі прамянёў тамтэйшых пупавіна мая ўзыходзіць I гэта ведае Трыта Аптйа радавод пацьвярджае песьняй Дол і Неба мяне пачуйце II9II
вось пяцёра быкоў вялікіх пасярэдзіне Неба стаўшы I богаслаўнае дзіва зь дзіваў зноў назад вяртаюцца разам Дол і Неба мяне пачуйце II10II
краснакрылыя селі седма пасярод падойму на Неба I праганяюць з дарогі воўка што празь юныя рушыць воды Дол і Неба мяне пачуйце 1111II
вось і знову славаславуты хвалагодны стаіць у Небе I заструменілі ладам рэкі Сонца ісьціну працягнула Дол і Неба мяне пачуйце II12II
Агні божа ты годны славы ты з усімі багамі дружыш I сядзь у нас як даўней у Продка абрачы як болей вядушчы Дол і Неба мяне пачуйце II13II
за жраца як даўней у Продка сядзь у нас як болей вядушчы I саладзі ж для багоў жаротвы Агні бог між багоў прамудры Дол і Неба мяне пачуйце II14II
мы Варуну малітватворцу пуцяведнага просім просам I раскрывае ён сэрцам мысьлі хай народзіцца лад нанова Дол і Неба мяне пачуйце II15II
вось ён тор пратораны ў Небе славаслаўны дзяцей Бязьмежы I не зыходзьце зь яго багове зь невідочнага уміручым
Дол і Неба мяне пачуйце 1116II
увязьнёны у студні Трыта прызывае багоў на помач I
і пачуў яго Пан малітвы ізь-цясьніны-прасторатворца Дол і Неба мяне пачуйце 1117II
углядзеў рыжы воўк аднойчы як іду я сваёй дарогай I разагнуўся мяне закмеўшы бы з натруджанай сьпінай цесьля Дол і Неба мяне пачуйце II18II
узвысьмася сім у грамадзе хвалебнам бо з намі мужы з намі Індра магутны I хай дарадаруюць нам Мітра з Варунам хай Сіндгу Бязьмежа ды Неба зь Зямлёю II19II
7	Kymca з роду Ангірасаў I усебагі I джагаці, 7 трыштубг
Індру Мітру Варуну ды Агні на помач прызываем Марутаў зываем Бязьмежу I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі 111 II
прыхадзеце о богі на цэласыдь і посьпех прынясеце удачу у ворагаборстве I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі II2II
хай памогуць нам продкі дастойныя славы богаматкі багіні дзьве множніцы ладу I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі II311
Мужаслава дароўцу пра дар нагароды ваяводу Пушана малітвамі просім I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі 114II
Пан малітвы заўжды нам чыні най-дарогу спору здароўя просім як некалі Продак I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі II5II
Індру Кутса прызваў увязьнёны у студні пана моцы пясьняр Врытрабойцу на помач I калясьніцу нібы зь бездарожжа о сьвятцы уратуйце нас шчодрыя з кожнай атугі II6II
хай нас ахавае Бязьмежа з багамі
хай нас абароніць бог пільнастарожы I хай дарадаруюць нам Мітра з Варунам
хай Сіндгу Бязьмежа ды Неба зь Зямлёю II7II
хбаЛёІгёН Ry?
3 Кі/іпсл з роду Анпрасаў I усе багі I трыштубг
на міласьць багоў адпраўляецца жортва над намі зьлітуйцеся дзеці Бязьмежы I хай вашая ласка да нас прыхінецца