Выдавец: Медысонт
Памер: 594с.
Мінск 2016
нібыта заснулага ва ўлоньні сьмерці
нібыта Сонца спачываючы ў цемры I Вандану нібы залатую аздобу
зарытага вырылі сабе на славу 115II
слаўляе о дзівы ваш вычын Какшыват дзівосную дзею калі вы ў аб'езьдзе I з капыта стаеньніка ў сотню карчагаў людзям мядовага налілі напою 116II
вы слаўцу сваяму Вішваку Крышнійу вярнулі ягонага сыну Вішнапу I вы Ггошы мадзелай у доме бацькоўскім знайшлі о Ашвіны векавусе мужа II7II
вы белай о Спасы кароваю Шйаву адарылі зь вялікага статку Канву I хай слыне ваш вычын калі о быкове вы сына Нрышады ахінулі славай II8II
о многааблічныя мужы Ашвіны імклівым порсткім вы адарылі Пэду I нястрымным стаеньнікам тысячаносным канём зьмеяборчым славутым адольцам II9II
хай слынуць вычыны вашы шчадроўцы малітва о Спасы ваш дом небаземны I калі о дзівы вас прызываюць Паджры да мужа вядушчага едзьце з падсілкам II10II
апетыя песьнетварцом Сунор Манам далі вы празорцу здабыць нагароду I пакрэпшы малітваю ў руша Агастйі сцалілі нагу вы кабыле Вішпале 1111II
ці ехалі вы на хвалебен да Кавйі о ўнукаве Неба альбо на спачынак I зарытага нібы гаршчок залатовак на дзень дзясяты вы адкапалі мужа 1112II
мужы бушлівыя старому Чйавану вы юнасьць вярнулі сваёй магутою I на вашу ўзышла калясьніцу Санцоўна красою бліскучаю вас ахінула 1113II
вы знову зважылі на Тугравы просьбы
о Спасы ўважныя заўсёды Ашвіны I вы з вод бурапенных танулага Бгуджйу на птахах вывезьлі на конях рыжавых II14II
прызваў прызываючы вас о Ашвіны аднесены ў мора адважны сын Туграў I
на возе вы лёгказапрэжным о Спасы
на хуткім як мысьль яго ўратавалі 1115II
прызвала о Ашвіны вас перапёлка
каб з пашчы ваўчынай яе ўратавалі I на возе вяршыню гары перасеклі забілі атрутай Вішвачава ўродзьдзе II16II
Рыджрашву што сотню аўноў для ваўчыхі зарэзаў ды бацькам быў кінуты ў цемру I вярнулі вы мужу о Ашвіны вочы сьвятло о Спасы падарылі сьляпому II17II
сказала жадаючы сьляпому шчасьця ваўчыха о Спасы мяне адарыў ён I як юны каханак дарункам багатым зарэзаў Рыждрашва мне сотню баранаў II18II
вялікая вашая міласьць ды помач
калек ацаляеце вы клапатліўцы I прызвала прызыўна вас неяк Пурандгі
і вы прыехалі з памогаю шчодрай II19II
пярэдайку вы падаілі для Шайу
вярнулі ялавай малако карове I знайшлі о дзівы жану для Вімады дачку Пурумітраву юную дзеву II20II
ваўком аручы ды сеючы збожжа насытак доячы сыну людзкому I паганца гучным адганяючы рогам вы арйу сьвятло разгарнулі шырока 1121II
вы конскую голаў Атхарвана сыну прыладзілі Спасы песьняру Дадгйачу I ён выдаў вам праведны тайніцу мёду ад вас схаванага напою Тваштара II22II
заўсёды благаў я аб вашую ласку спрыяйце ж празорам маім вешчунове I вялікім нас дарам о Спасы адорце славутым багацьцем багатасыноўнім 1123II
далі вы бязьдзетухне сына о дзівы радзіла Вадгрымаці Гіранйагасту I натрое расьцятага Шйаву сцаліўшы вы знову Ашвіны жыцьцём надзялілі 1124II
учынкі дзівосныя вашы о Спасы прамовілі людзі прадаўнія дзеі I малітваю гэтаю вас запрашаем
на вучту Ашвіны па дзеля патомства II25II
ns
П Какшыват, сын Дырггатамаса й Утыдж I Атвіны трыштубг
на возе о Спасы арлінай запрэжцы
яжджайце да нас на пасобу Ашвіны I на ветраімклівым на тройчымясцовым хутчэйшым ад мысьлі сьмяротнага мужа 111 II
на тройчымясцовым на тройчычастковым яжджайце да нас на трохколавым возе I напоўнеце спрытам стаеньнікаў нашых кароў малаком а грамаду патомствам II2II
на шпаркалётнай летучы калясьніцы
пачуйце о дзівы кліч нашага жорна I хіба ж то ня вас старажытныя рушы назвалі найскорай у бядзе падмогай? 113II
няхай прывязе вас сюды калясьніца
запрэжка арлоў о быкі быстралётных I нібы каршакі празь нябёсныя воды вязуць яны вас на ласунак жаротвы 114II
на вашы калёсы мужы з асалодай
узышла маладзіца Сонцава дочка I няхай вас крылатыя гожыя коні абвозяць учасна рыжавыя птахі II5II
вы цудам о дзівы адрылі Вандану
вы Рэбгу ажывілі сваім уменьнем I
вы сына Тугры выбаўляеце з мора
вярнулі юнацтва старому Чйавану II6II
вы Атры ўкінутаму у пекла печы прыйшлі о Ашвіны на многападмогу I вы Канву асьлепленага песьнятворцу зрабілі відушчым за добры хвалебен II7II
для Шайі вы некалі споўнілі просьбу напоўнілі вымя малаком карове I з атугі выбавілі вы перапёлку
Вішпале галёнку прыладзілі спраўна 118II
каня зьмеяборца падарылі Пэду
сам Індра белага яго паганяе I жарабца магутнага слаўнага ў бітве трывалацелага заваёўцу тысяч II9II
вас двух о Ашвіны мы клічам на помач завём на пасобу мужоў краснародных I прымчэце на гружаных скарбам калёсах на руч з уцехаю прымеце хвалебен II10II
арлом імклівым абганяючы мгненьне яжджайце о Спасы да нас аднамысна I
заву я на жортву Ашвіны сюды вас адвечнай Зарою на самым сьвітанку 1111II
10 Какшыват, сын Дырггатамаса й Утыдж I Ашвіны I джагаці
вашы воз чарадзейны імклівы як мысьль
дзеля жыцьця гірызываю жваваскакунны I сотнезнаменны сотнескарбовы уважны
творцу прывольля вартага жортвы на жортву 111 II
толькі ён выедзе мкнецца насустрач малітва сьветастароны узносяць яму хвалебен I малако саладжу вам з памогай памогаў
узышла на ваш воз о Ашвіны Жывіца II2II
толькі зышлася ў спаборы сабе на славу сіла спаборцаў прагных здабыць перамогу I як паказаўся ваш поваз на небасхіле
везьлі на ім спадарыню вы ў нагароду II311
вы на птахах о Спасы на самазапрэжных
вывезьлі Бгуджйу вярнуўшы яго ад продкаў I пуць няблізкую вы о быкі праляцелі
Дыводасу памогай памаглі вялікай 114II
вамі запрэжаны поваз каб красавацца
два галасы прывялі о быкі да цэлі I
дзеля дружбы пабраўшыся з вамі Ашвіны
зацная дзева вашаю стала дружынай 115II
Рэбгу зь цясьніны вынялі вы на прастору астудзілі сьнегам запяканага Атры I вы для Шайу напоўнілі вымя карове працягнулі жыцьцё ажывіўшы Вандану 116II
мужа старога Вандану згнілага ў яме вы сабралі нібыта майстры калясьніцу I з долу дзівосна вы паднялі песьнятворцу вашаму чціўцу хай явіцца ваша цуда II7II
пуць няблізкую вы праляцелі да Бгуджйу што ў бядзе бедаваў ад зламыснага бацькі I Сонцу падобныя вашы многапасобы ярка для просьбіта ўчас яны заярчэлі II8II
прашаптала пчала вам таямніцу мёду сын Ушыдж праракае ап'янёны Сомам I мысьль Дадгйачаву вы да сябе схілілі тайну адкрыла тады вам конская голаў II9II
вы адарылі Пэду канём шматжаданым белым стаеньнікам Спасы ворагаборчым I небаясным няўразным для стрэлаў у сечах вартага песень як Індра народаўладца II10II
12 Какшыват, сын Дырггатамаса й Ушыдж I Ашвіны (12 проці дурных сноу) I 1 гайатры, 2 какубг, 3 кавірадж 4 наштарупі, 5 танушырас, 6 ушніг, 7 віштарабрыгаці, 8 крыці, 9 вірадж, 10-12 гайатры
якім зовам да вас дазвацца?
хто Ашвіны вам даспадобы? I
як някемцу вам дагадзіці? Ill II
вас вядушчых (каго другога?)
невядушчы пытае пра дзьверы Неба I
вы ж заўжды паможаце мужу 112II
вось мы і клічам вас о Ашвіны
ці не падкажаце знаўцы вы нам малітву? I засьпявае сьпеўца вам на уздачу 113II
у вас ня ў іншых багоў я пытаю
аб жортве таемнай о дзівы дзівоснай I
бароньце вы нас ад болей хупавых і дужых 114II
прыгожа ды гучна нібы ў Бгрыгаваны
прамовіў хвалебен вам Паджрыйа знаўца I
жадзён узнагародзе II5II
вы пачуйце хваласьпеў Такаваны гэта я вам славаслоўлю Ашвіны I домаўладцам паном зіхценьня II6II
вы паны вялікай уцехі
вы дарамі сыплеце з калясьніцы I
будзьце о сьвятцы нам пастухамі
хароньце ад лютага воўка II7II
мужом ліхамысным ня дайце у крыўду хай ручаць каровы у нашых сялібах I хай дояцца безь цялятаў 118II
хай доіцца гоўе на вашую дружбу адмерце дароў нам нагароданосных I адмерце сыты нам карованадойнай II9II
ад Ашвінаў здабыў я поваз
без каня атрымаў ад шчодрых I
вельмі я падарунку рады II10II
што ж цягні мяне неяк возе
за людзямі пляціся сьледам I
быстраходны на сомапітву 1111II
а цяпер сон дурны забуду
багача забуду скупога I
зьнікнуць разам яны паранку 1112II
Г5і
15 Какшыват, сын Дырггашамаса й Ушыдж I Індра або ўсе багі I трыштубг
ці прыме мужоў ён субожных судзіну?
ці ўчуе ў пасьпеху ён сьпеў Ангірасаў?
няхай на абрад зашагае шырока
у гэты сядзібу дастойнік жаротвы 111 II
укарэніў ён Неба акрапіў аснову
прызначыў за ўздачу для мужоў карову I сачыў за саміцай самароднай буйвал
кабылу ў маці перавярнуў каровы II2II
заўжды прыходзіў валадар на сьвітаньні магутны на зоў Ангірасаў штодзённы I
перуном гатовым укарэніў Неба
для бытаў двуногіх для двойчыдвуногіх 113II
уручыў ты ладу ап'янёны Сомам
чароду замкнёную шумных кароваў I калі б адступіў не напаўшы трыгорбы адчыніў бы вароты людзкой вярэды 114II
табе гэты чыстасяменны напітак
адгода бацькоў несутомных імклівых I твой спадак празрысты табе на жаротву напой малочны вечнадойнай каровы 115II
радзіўся нарэшце п'янючы напітак
зазьзяў нібы Сонца сягоньня на золку I здабыты мужамі што потам аброчаць ліецца сок сполам на дровы ў дамове II6II
няхай жа абрадны касьцёр распаляюць аточыць Сонца загароды кароваў I штодзённы сьветач для гоўездабыўцы для дужага пана калёснага роду II7II
ты восем стаеньнікаў прывёў нябёсных буланых змагацца за узнор буланы I надоены жорнамі сок сіладаўчы сядзёр забелены бушлівы п'янючы 118II
ты кінуў нябёсны з скураное прашчы жалезны пярун свой прынесены ўмельцам I ты вырваў для Кутсу перамогу ў бітве абняўшы бясконцымі зброямі Шушну II9II
пакуль цямрэча не затуліла Сонца пацісьні ў скалу жарнавіча суліцу I ты Шушнаў надзейна прывязаны покрыў сарваў зь небасхілу о шматпрызываны 1110II
абедзьве о Індра бясколыя цьвердзі
табе дзіваваліся Зямля ды Неба I калі ты разьлеглага у водах Врытру
прыспаў вепрука перуном пераможным 1111II
сядай жа на Ветравых лёгказапрэжных на коней найпорсткіх о мужапамочнік I натхненьне ўручыў табе Кавйа Ушанас пярун врытрабойчы змайстраваў Умелец 1112II
ты коней Сонца супыніў о памочнік панёс яго зыркае кола Эташа I закінуўшы за дзевяць дзясяткаў рэкаў ты рынуў у прорву людзей неаброчных II13II
ад гэтай вярэды барані нас надзейна ад ліха ўчасна затулі перуноўча I надай нагародаў калясьнічных конных пасіль нас о Індра на славу й лагоду II14II
няхай жа ня чэзьне да нас твая міласьць няхай атачае заўсёды сыта нас I надзель нагародча нас гоўем бясчынцаў піры найшчодрыя табе гатавацьмем 1115II
ITS
15 Какшыват, сын Дырггатамаса й Ушыдж I усе багі I трыштубг, 5-6 вірадрупа
КНІГІ ОНЛАЙН
