КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
на месца вядуць вечнаюнага бога у сэрцы хаваючы сваім празорцы I раку аглядзелі шукаючы шукма зьявілася Сонца мужоў асьвяціўшы 114II вачэй задзіўленьне жыхара згародаў малы ды вялікі заве жыцьцядаўцу I шматкротна бываў ён радзіцелем шчодры для нованародкаў усюдывідомы 115II 5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I трыштубг як Агні табе палымяныя рушы гадзілі даўней нагародахоты I каб радзелі сьпевамі ладу багове у дзецях унуках спасобячы людзям? Ill II ты зваж на малітву о Агні найюны дару найшчодрую табе самавольны I адзін цябе гудзіць другі ж апявае табе славаслоўлю сабе я на славу II2II сьляпога відушчыя твае баронцы спасьлі Маматэйу ад ліха о Агні I ратуе ўсяведец мужоў добрачынных ушкодзіць ня зможа і шкодаахвочы 113II каторы ж зламысьнік о Агні ня дорыць а раніць сваёю двудушнасьцю хцівы I няхай сам сябе ён сурочыць сурочнік хай раніць самога сябе ліхаслоўем 114II ад мужа што мужа о дужы мардуе сваёю о волаце мовай двудушнай I хавай апяваны свайго песьнятворцу о Агні ніколі ў бядзе не кідай нас 115II 5 ДырГгатамас, сын Учатхйаў I Агні I трыштубг калі яго выкраў руплівы Заплодак жраца ўсябожнага ўсяежнага Агні I зіхоткага ў весях людзкіх пасадзілі падобнага Сонцу прыгожага відам 111 II хай шкоды ня чыняць мысьлітвадаўцу мне Агні аховай хай прыме хвалебен I хай кожнаму ўчынку радуюцца рада апеватварушчага малітваношы II2II схапіўшы яго жортвагодныя богі вярнулі пад сьпевы на сьледнае месца I знайшоўшы беглага прывялі дадому бегучы бы коні запрэжаны ў поваз 113II шмат ён разгрызае сваімі зубамі у лесе дзівосны зіхціць вызьнівае I разносіць ягонае полымя вецер як стрэлы стралка падганяе штодзённа 114II ніякі зласьлівец ніякі зламысьнік яму не завадзіць у лоне зародку I сьляпыя паглядам яго не сурочаць сябры ахавалі яго ад уразу 115II 5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I вірадж да веляга скарбу імкнецца пан дому магутны да месца магутных багацьцяў I страчаюць пачціва пасьпешнага жорны 111 II ён бык Небазем'я ён бык чалавецтва ўсёжыванасытны ягоныя плыні I ліюцца з улоньня зіхценьнем зіхоткім II2II ён асьвятліў быў цьвярдыню Нарміні празорца імклівы як порсткі стаеньнік I як Сонца сьвятлівы ён сотнедыханны 113II паўстаў над сьвятліцай трайной палымяны над кожнай прасторай жрэц двойчыраджоны I найлепшы аброчнік у сутоку водаў 114II усякі трымае дарунак жаданы ён двойчыраджоны сабе на славу I для сьмертнага мужа што годзіць гарліва II5II 3 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I ушніг часта слаўлю цябе я Агні і завуся мужам пачцівым I нібыта ў пабудніка ў цябе пад апекай 111 II багацеяў скупых на жортву унікаю тваіх перагудаў I анічога бязбожнік здабыць не прымее II2II гэты ж сьмертны вялікаясны найдужэйшы о Агні ў Небе I будзьма першымі ўсёды твае пашаноўцы II311 і5і 9 Дырггатамас, сын Учатхйаў I 1 Мітра, Мітра-Вар\/на I джагаці сябра сабе да кароваў каровахоты спарадзілі дбалыя на абрадзе ў водах I задрыжэлі два сьветы перад зычным асілкам перад мілым пачэсным атульцам спародаў 111 II першаважаць памочнікі вас Пурумідгі як сяброве сябру аддаюць перавагу I вы ж раскрыйце натхненьне апеўцу пуціну о быкі пачуйце гаспадара сялібы II2II хай шануюць плямёны на спор на пажытак славагоднае ваша быкі нараджэньне I дараносіце ж вы скакуну ды абраду вабіць вас адпраўленьне трудом і завітвай II311 працьвітае о Духі вам любае племя абвясьцілі суладныя вы лад высокі I здолю Неба высокага вы на падмогу як быка у дышаль запрагаеце ў вучту 114II тут на Зямлі спаўняеце нашы жаданьні томяцца ў лоне ладу бяспыльныя дойкі I шумна галосяць яны у прыціне Сонца на зары на заходзе як злодзеялоўца II5II зычна прывецілі лад ваш калматыя дзевы там дзе пуць апяваеце Мітра-Варуна I дык пусьцеце на волю насыцьце малітвы правіце мысьлямі вы песьняра-празорцы 116II хто аброкамі годзіць вам жрэц трудавіты хто аброчыць натхнёны малітвавыконца I да таго на адправу вы рушыце рада дык прыйдзеце зычлівыя да нас на песьні II7II першымі вас малаком націраюць жортвай масыдяць нібыта малітву багоў суладных I песьні падносяць вам засяроджаным мыслам мыслам уважлівым вы дасягнулі вялікай II8II сілай вялікай валоднеце вы жыцьцёвай о чарадзеі натхняльнаю вечнаюнай I сілы божай ні днінам з начамі ні рэкам не дасягнуці ні скнарам вашых багацьцяў 119II 7 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Мітра-Варуна I трыштубг у жырныя вы разадзеты адзежы цякуць несупыніста вашыя мысьлі I адрынуўшы нелад сваёй магутою у ладзе вы правіце Мітра-Варуна 111 II ня кожны прымее спасьцігнуці гэта ёсьць ісьцінным грозны заклён празарліўцаў I трохкутнага грозны б'е двойчыдвухкутны хто ганіць багоў той састарыцца першым II2II бязногая рушыць уперад суногіх хто тое о Мітра-Варуна спасьцігне? I зародак нясе сам бярэмя сусьвету спаўняючы лад вынішчае бязладзьдзе 113II мы зорым як кружыць вакол маладзіцаў каханак але не зьлягаецца зь імі I ў адзежы бяскрайнія адзеючыся устава прыемная Мітры-Варуны 114II няконь з нараджэньня скакун беспаводны ляціць іржучы ён дагары сьпіною I няздумнай радуюцца мужы малітве уставу шануючы Мітры-Варуны 115II насыцілі словалюбца Маматэйу каровы з вымя таго памачніцы I хай мкне да насыціва вехавядушчы Бязьмежы трымаецца вусназдабыўца 116II на жортву салодкую вас запрашаю паклонам о Мітра-Варуна любоўю I хай наша малітва змагае ў спаборах хай лівень нябёсны нам спорыць заўсёды II7II 4 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Мітра-Варі/на I трыштубг мы чцім вас о волаты адзінамысна паклонам о Мітра-Варуна жаротвай I жырамі о жырасачлівыя ўсім што нясуць як абраднікі у нас з малітвай 111 II узьнесены славень вам мысьлезапрэжны хвалебен вялікі як вашая ўстава I на вучтах дзе жрэц намашчае вас жырам уладнік шукаючы вашае ласкі II2II набухла карова Бязьмежа для мужа суладнага Мітра-Варуна узьліўцы I што вас прыскорвае на жортвараздачу як жрэц чалавечы з гатовым узьлівам 113II хай воды нябёсныя вам і каровы у весях гасьцінных закрашваюць Сому I хай нашы пан дому у гэтым пяршуе усьпеце ж малокаў сьвітальнай каровы 114II 6 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Вішну I трыштпубг я вычыны Вішну прамоўлю сягоньня як вымераў велі прасторы зямныя I як вышнюю зборню ён выставіў цьвёрда шагнуўшы трыкротна шырокасягалец 111 II за ўчынкі выбітныя вельбіцца Вішну жыхар на гары зьверагрозны блукалец I у чыіх трох кроках шырокіх шаганьнях знайшлі прыстанішча ўсе быты жывыя II2II хай рушыць зычная да Вішну малітва да горца да быка да шырокасяжца I што гэту вышнюю разлогую зборню адзін за тры крокі разьмераў сялібу 113II яго невычэрпныя поўныя мёду тры крокі п'яняцца яны самавольна I Зямлю ды Неба ён адзін трыадзіна падтрымвае стала апора ўсім бытам 114II папасьці б мне ў мілы ягоны прыстанак дзе рада раююць набожныя людзі I радзіна шырокасягальнага бога у вышнім сьледзе Вішну крыніца мёду 115II папасьці б у вашы двубогавы жытлы кароў многарогіх нястомных прыстанак I адкуль нам шырокасягальнага тура сьлед вышні пралівае сьвятло дадолу II6II 6 Дырггатамас, сын Учатхйаў I 1-3 Індра-Вішну, 4-6 Вішну I джагаці усхвалеце ж ваш выжым уважнаму богу веляволату й Вішну нязманным асілкам I што на горным удвух узвышаюцца верху як на спрытным стаеньніку магутны вершнік 111 II грозныя вы Індра-Вішну багове ў бітве творыць для вас абарону сомапітушчы I о багі вы нацэлены ў сьмертнага выстрал прэч адводзіце стрэлы стральбіта Крышану II2II насычаюць яны яго сілай мужчынскай сын схіляе бацькоў насалодзіцца семем I зьнізу зьверху імя накладае айцова трэцяе ж ён разьмяшчае ў сьвятліцы Неба 113II сіле мужняй ягонай мы творым хвалебен невярэднаму сторажу шчодраму сьмельцу I што разьмераў шырокімі трыма шагамі на жыцьцё на прывольле зямныя абшары 114II толькі два сонцавіднага волата крокі бачыць сьмертны ў вялікім ужо задзіўленьні I а на трэці ніхто й не дзярзае глядзеці нават птахі крылатыя ў сваім палёце 115II налажыўшы тры сотні шэсьцьдзесят імёнаў ён стаеньнікаў выпусьціў колаваротных I веляцелы зьмераўшы сябе зь песьнярамі на завітву ідзе юны муж не хлапчына II6II 5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Вішну I джагаці будзь ласкавым як сябар о жырапітушчы хуткі хадок шырокабліскучы разьлеглы I вось для цябе о Вішну хвалебен успорны спорны аброк ад вядушчага жортвадаўцы 111 II хто ж урадніку даўняму й новаму богу годзіць Вішну ды жонкам яго пачціва I хто абвесьціць вялікага велераджэньне той у славе і роўню сваю перавысіць II2II дараносьце яму што вядомы вам слаўцам як дзіця пракаветнае ісьціны-ладу I абвясьцеце ж імя яго знаючы добра мы бажаем о Вішну тваёй памыслоты 113II сіле ягонага духу важа Марутаў верны валодар Варуна верны Ашвіны I здоляй навышняю Вішну дніназнаходнай з другам-супольцам ён раскрывае кароўнік 114II памагалец бажысты бажыстаму Індру добрачыннаму шчэ добрачыньнейшы Вішну I арйу ўраднік напоўніў жыцыдём трыдамовы надзяліў ён аброчніка доляю ў ладзе II5II 6 ДырГгатамас, сын Учатхйаў I Ашвіны I 1-4 джагаці, 5-6 трыштубг абудзіўся Агні запалала Зара ўжо падымаецца Сонца зь Зямлі прамяніста I запраглі і Ашвіны свой воз у дарогу да жыцьця ўсё рухавае падняў Савітар 111 II мужны воз о Ашвіны запрогшы хупава мёдам жырам акропце вы нашую ўладу I узмацнеце вы нашую ў бітве малітву нагародам жаднь/ мы ў спаборы асілкаў II2II хай жа едзе да нас воз Ашвінаў славуты мёданосны трохколавы імкліваконны I хай жа спору ўсяшчасны трохмесцавы шчодры прывязе нам двуногім і двойчыдвуногім II311 прывязеце Ашвіны нам клёку-падсілку акрапеце вы нас медавітаю пугай I працягнеце жыцьцё ды сатрэце хваробы адхілеце варажнечу будзьце сябрамі 114II то ж вы укладаеце ў самак зародак то ж вы ўнутар бытаў усіх о быкове I то ж вы да жыцьця падымаеце воды збуджаеце дрэвы Ашвіны агонь вы II5II то ж вы гаяры з гойным гоівам розным калясьнічыя на сваёй калясьніцы I уладу Ашвіны даруеце мужу што вас жаротваю пачціў шчырасэрда II6II бДырггатамас, сын Учатхйаў I Ліавіны I 1-5 трыштубг, 6 ануштубг о добрыя Рудры шматмудрыя спорцы адорце нас многаласкавыя дзівы I як вам сын Учатхйаў службуе нажыткам калі зь нескупою мчыце дапамогай 111 II які вам угодзіць угоднік на вучце што тут вы сядзеце у сьледзе каровы? I абудзьце сваю дараносную шчодрасьць