Выдавец: Медысонт
Памер: 594с.
Мінск 2016
на месца вядуць вечнаюнага бога
у сэрцы хаваючы сваім празорцы I
раку аглядзелі шукаючы шукма
зьявілася Сонца мужоў асьвяціўшы 114II
вачэй задзіўленьне жыхара згародаў
малы ды вялікі заве жыцьцядаўцу I шматкротна бываў ён радзіцелем шчодры для нованародкаў усюдывідомы 115II
5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I трыштубг
як Агні табе палымяныя рушы
гадзілі даўней нагародахоты I каб радзелі сьпевамі ладу багове
у дзецях унуках спасобячы людзям? Ill II
ты зваж на малітву о Агні найюны
дару найшчодрую табе самавольны I адзін цябе гудзіць другі ж апявае табе славаслоўлю сабе я на славу II2II
сьляпога відушчыя твае баронцы
спасьлі Маматэйу ад ліха о Агні I ратуе ўсяведец мужоў добрачынных ушкодзіць ня зможа і шкодаахвочы 113II
каторы ж зламысьнік о Агні ня дорыць а раніць сваёю двудушнасьцю хцівы I няхай сам сябе ён сурочыць сурочнік хай раніць самога сябе ліхаслоўем 114II
ад мужа што мужа о дужы мардуе
сваёю о волаце мовай двудушнай I хавай апяваны свайго песьнятворцу
о Агні ніколі ў бядзе не кідай нас 115II
5 ДырГгатамас, сын Учатхйаў I Агні I трыштубг
калі яго выкраў руплівы Заплодак жраца ўсябожнага ўсяежнага Агні I зіхоткага ў весях людзкіх пасадзілі падобнага Сонцу прыгожага відам 111 II
хай шкоды ня чыняць мысьлітвадаўцу мне Агні аховай хай прыме хвалебен I хай кожнаму ўчынку радуюцца рада апеватварушчага малітваношы II2II
схапіўшы яго жортвагодныя богі
вярнулі пад сьпевы на сьледнае месца I знайшоўшы беглага прывялі дадому бегучы бы коні запрэжаны ў поваз 113II
шмат ён разгрызае сваімі зубамі
у лесе дзівосны зіхціць вызьнівае I разносіць ягонае полымя вецер як стрэлы стралка падганяе штодзённа 114II
ніякі зласьлівец ніякі зламысьнік
яму не завадзіць у лоне зародку I сьляпыя паглядам яго не сурочаць сябры ахавалі яго ад уразу 115II
5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I вірадж
да веляга скарбу імкнецца пан дому магутны да месца магутных багацьцяў I страчаюць пачціва пасьпешнага жорны 111 II
ён бык Небазем'я ён бык чалавецтва ўсёжыванасытны ягоныя плыні I
ліюцца з улоньня зіхценьнем зіхоткім II2II
ён асьвятліў быў цьвярдыню Нарміні празорца імклівы як порсткі стаеньнік I як Сонца сьвятлівы ён сотнедыханны 113II
паўстаў над сьвятліцай трайной палымяны над кожнай прасторай жрэц двойчыраджоны I найлепшы аброчнік у сутоку водаў 114II
усякі трымае дарунак жаданы
ён двойчыраджоны сабе на славу I
для сьмертнага мужа што годзіць гарліва II5II
3 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Агні I ушніг
часта слаўлю цябе я Агні
і завуся мужам пачцівым I
нібыта ў пабудніка ў цябе пад апекай 111 II
багацеяў скупых на жортву
унікаю тваіх перагудаў I
анічога бязбожнік здабыць не прымее II2II
гэты ж сьмертны вялікаясны
найдужэйшы о Агні ў Небе I
будзьма першымі ўсёды твае пашаноўцы II311
і5і
9 Дырггатамас, сын Учатхйаў I 1 Мітра, Мітра-Вар\/на I джагаці
сябра сабе да кароваў каровахоты
спарадзілі дбалыя на абрадзе ў водах I задрыжэлі два сьветы перад зычным асілкам перад мілым пачэсным атульцам спародаў 111 II
першаважаць памочнікі вас Пурумідгі
як сяброве сябру аддаюць перавагу I вы ж раскрыйце натхненьне апеўцу пуціну
о быкі пачуйце гаспадара сялібы II2II
хай шануюць плямёны на спор на пажытак славагоднае ваша быкі нараджэньне I дараносіце ж вы скакуну ды абраду
вабіць вас адпраўленьне трудом і завітвай II311
працьвітае о Духі вам любае племя
абвясьцілі суладныя вы лад высокі I
здолю Неба высокага вы на падмогу
як быка у дышаль запрагаеце ў вучту 114II
тут на Зямлі спаўняеце нашы жаданьні
томяцца ў лоне ладу бяспыльныя дойкі I шумна галосяць яны у прыціне Сонца на зары на заходзе як злодзеялоўца II5II
зычна прывецілі лад ваш калматыя дзевы
там дзе пуць апяваеце Мітра-Варуна I дык пусьцеце на волю насыцьце малітвы правіце мысьлямі вы песьняра-празорцы 116II
хто аброкамі годзіць вам жрэц трудавіты хто аброчыць натхнёны малітвавыконца I да таго на адправу вы рушыце рада
дык прыйдзеце зычлівыя да нас на песьні II7II
першымі вас малаком націраюць жортвай масыдяць нібыта малітву багоў суладных I песьні падносяць вам засяроджаным мыслам мыслам уважлівым вы дасягнулі вялікай II8II
сілай вялікай валоднеце вы жыцьцёвай
о чарадзеі натхняльнаю вечнаюнай I сілы божай ні днінам з начамі ні рэкам
не дасягнуці ні скнарам вашых багацьцяў 119II
7 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Мітра-Варуна I трыштубг
у жырныя вы разадзеты адзежы
цякуць несупыніста вашыя мысьлі I адрынуўшы нелад сваёй магутою у ладзе вы правіце Мітра-Варуна 111 II
ня кожны прымее спасьцігнуці гэта
ёсьць ісьцінным грозны заклён празарліўцаў I трохкутнага грозны б'е двойчыдвухкутны
хто ганіць багоў той састарыцца першым II2II
бязногая рушыць уперад суногіх
хто тое о Мітра-Варуна спасьцігне? I зародак нясе сам бярэмя сусьвету спаўняючы лад вынішчае бязладзьдзе 113II
мы зорым як кружыць вакол маладзіцаў каханак але не зьлягаецца зь імі I
ў адзежы бяскрайнія адзеючыся
устава прыемная Мітры-Варуны 114II
няконь з нараджэньня скакун беспаводны
ляціць іржучы ён дагары сьпіною I няздумнай радуюцца мужы малітве уставу шануючы Мітры-Варуны 115II
насыцілі словалюбца Маматэйу
каровы з вымя таго памачніцы I хай мкне да насыціва вехавядушчы Бязьмежы трымаецца вусназдабыўца 116II
на жортву салодкую вас запрашаю паклонам о Мітра-Варуна любоўю I хай наша малітва змагае ў спаборах хай лівень нябёсны нам спорыць заўсёды II7II
4 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Мітра-Варі/на I трыштубг
мы чцім вас о волаты адзінамысна паклонам о Мітра-Варуна жаротвай I жырамі о жырасачлівыя ўсім што нясуць як абраднікі у нас з малітвай 111 II
узьнесены славень вам мысьлезапрэжны хвалебен вялікі як вашая ўстава I на вучтах дзе жрэц намашчае вас жырам уладнік шукаючы вашае ласкі II2II
набухла карова Бязьмежа для мужа суладнага Мітра-Варуна узьліўцы I што вас прыскорвае на жортвараздачу як жрэц чалавечы з гатовым узьлівам 113II
хай воды нябёсныя вам і каровы у весях гасьцінных закрашваюць Сому I хай нашы пан дому у гэтым пяршуе усьпеце ж малокаў сьвітальнай каровы 114II
6 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Вішну I трыштпубг
я вычыны Вішну прамоўлю сягоньня
як вымераў велі прасторы зямныя I як вышнюю зборню ён выставіў цьвёрда шагнуўшы трыкротна шырокасягалец 111 II
за ўчынкі выбітныя вельбіцца Вішну жыхар на гары зьверагрозны блукалец I у чыіх трох кроках шырокіх шаганьнях знайшлі прыстанішча ўсе быты жывыя II2II
хай рушыць зычная да Вішну малітва
да горца да быка да шырокасяжца I што гэту вышнюю разлогую зборню адзін за тры крокі разьмераў сялібу 113II
яго невычэрпныя поўныя мёду
тры крокі п'яняцца яны самавольна I
Зямлю ды Неба ён адзін трыадзіна
падтрымвае стала апора ўсім бытам 114II
папасьці б мне ў мілы ягоны прыстанак дзе рада раююць набожныя людзі I радзіна шырокасягальнага бога
у вышнім сьледзе Вішну крыніца мёду 115II
папасьці б у вашы двубогавы жытлы
кароў многарогіх нястомных прыстанак I адкуль нам шырокасягальнага тура
сьлед вышні пралівае сьвятло дадолу II6II
6 Дырггатамас, сын Учатхйаў I 1-3 Індра-Вішну, 4-6 Вішну I джагаці
усхвалеце ж ваш выжым уважнаму богу веляволату й Вішну нязманным асілкам I што на горным удвух узвышаюцца верху як на спрытным стаеньніку магутны вершнік 111 II
грозныя вы Індра-Вішну багове ў бітве
творыць для вас абарону сомапітушчы I о багі вы нацэлены ў сьмертнага выстрал прэч адводзіце стрэлы стральбіта Крышану II2II
насычаюць яны яго сілай мужчынскай
сын схіляе бацькоў насалодзіцца семем I зьнізу зьверху імя накладае айцова
трэцяе ж ён разьмяшчае ў сьвятліцы Неба 113II
сіле мужняй ягонай мы творым хвалебен невярэднаму сторажу шчодраму сьмельцу I што разьмераў шырокімі трыма шагамі на жыцьцё на прывольле зямныя абшары 114II
толькі два сонцавіднага волата крокі
бачыць сьмертны ў вялікім ужо задзіўленьні I а на трэці ніхто й не дзярзае глядзеці
нават птахі крылатыя ў сваім палёце 115II
налажыўшы тры сотні шэсьцьдзесят імёнаў
ён стаеньнікаў выпусьціў колаваротных I веляцелы зьмераўшы сябе зь песьнярамі
на завітву ідзе юны муж не хлапчына II6II
5 Дырггатамас, сын Учатхйаў I Вішну I джагаці
будзь ласкавым як сябар о жырапітушчы хуткі хадок шырокабліскучы разьлеглы I вось для цябе о Вішну хвалебен успорны спорны аброк ад вядушчага жортвадаўцы 111 II
хто ж урадніку даўняму й новаму богу годзіць Вішну ды жонкам яго пачціва I хто абвесьціць вялікага велераджэньне той у славе і роўню сваю перавысіць II2II
дараносьце яму што вядомы вам слаўцам як дзіця пракаветнае ісьціны-ладу I абвясьцеце ж імя яго знаючы добра мы бажаем о Вішну тваёй памыслоты 113II
сіле ягонага духу важа Марутаў
верны валодар Варуна верны Ашвіны I здоляй навышняю Вішну дніназнаходнай з другам-супольцам ён раскрывае кароўнік 114II
памагалец бажысты бажыстаму Індру добрачыннаму шчэ добрачыньнейшы Вішну I арйу ўраднік напоўніў жыцыдём трыдамовы надзяліў ён аброчніка доляю ў ладзе II5II
6 ДырГгатамас, сын Учатхйаў I Ашвіны I 1-4 джагаці, 5-6 трыштубг
абудзіўся Агні запалала Зара ўжо
падымаецца Сонца зь Зямлі прамяніста I
запраглі і Ашвіны свой воз у дарогу
да жыцьця ўсё рухавае падняў Савітар 111 II
мужны воз о Ашвіны запрогшы хупава
мёдам жырам акропце вы нашую ўладу I узмацнеце вы нашую ў бітве малітву нагародам жаднь/ мы ў спаборы асілкаў II2II
хай жа едзе да нас воз Ашвінаў славуты мёданосны трохколавы імкліваконны I хай жа спору ўсяшчасны трохмесцавы шчодры прывязе нам двуногім і двойчыдвуногім II311
прывязеце Ашвіны нам клёку-падсілку
акрапеце вы нас медавітаю пугай I працягнеце жыцьцё ды сатрэце хваробы адхілеце варажнечу будзьце сябрамі 114II
то ж вы укладаеце ў самак зародак
то ж вы ўнутар бытаў усіх о быкове I
то ж вы да жыцьця падымаеце воды
збуджаеце дрэвы Ашвіны агонь вы II5II
то ж вы гаяры з гойным гоівам розным калясьнічыя на сваёй калясьніцы I
уладу Ашвіны даруеце мужу
што вас жаротваю пачціў шчырасэрда II6II
бДырггатамас, сын Учатхйаў I Ліавіны I 1-5 трыштубг, 6 ануштубг
о добрыя Рудры шматмудрыя спорцы адорце нас многаласкавыя дзівы I як вам сын Учатхйаў службуе нажыткам калі зь нескупою мчыце дапамогай 111 II
які вам угодзіць угоднік на вучце
што тут вы сядзеце у сьледзе каровы? I абудзьце сваю дараносную шчодрасьць
КНІГІ ОНЛАЙН
