КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
на радасьць табе гэты выжымы ў моры валога багоў што іграе ў малоках I хай кожная натоліць цябе карова калі да людзей ты прыйдзеш да ўладцаў II8II хай будзе у нас зь яго помаччу сябар падтрымца добры як на мужахвалітвах I хай Індра у нашым прабудзе вяльбеньні як спрытны работай хай слаўнямі правіць 119II змагаймася ж тут як на мужахвалітвах хай нашым ён будзе пярунарукі I у войце як сябра шукаюць падмогай пасярэдніка так у Індру аброкам II10II удачны ж аброк хоць і будзе блукаці у мысьлях кружляючы наўкола Індры I а бога прыводзіць як смаглага к прошчы як пуць далёкая дацэльнага мужа 1111II ня ўцягвай нас Індра ў спаборы з багамі насыцься буяны аброкам адкупным I у жортвападаўцы малітвай найноўшай што славіць магутна шчадрыстых Марутаў 1112II табе гэты славень о Індра хвалебен знайдзі ім дарогу для нас дабрабыту I вядзі нас о пане буланых к прыдобе хай будзе грамада насытнай і шчодрай 1113II 10 Aracim'ia, сын Мішры й Варуны I Індра I трыштубг ты праўца о Індра багоў і народаў баронь мужоў о Духу ды нас ахоўвай I ты пан пасаду шчодры наш уратоўца ты ісьцінны скарбаўладар сіладаўца 111 II прыгнёў ты о Індра зласлоўныя племі сем іх пабурыўшы асеньніх цьвярдыняў I пусьціў бязганны ты водапатокі скарыў наступетніка для Пурукутсы 112II выводзь жа о Індра як дужы ачольнік ты войскі па дзённае сьвятло сягоньня I ахоўвай бы леў ты жарлівага Агні абрады што раніцай чыняцца ў доме 113II хай зьлягуць о Індра у лоне адзіным акрутнікі ў славу валочні жалезнай I ён выпусьціў воды у валцы каровы на конях буланых захапіў здабычу 114II імкліў жа о Індра ўлюбёнага Кутсу на пары слухмяных рудых коней Ветру I сарві кола Сонца ў рашучае мгненьне хай супараў стрэне пярунадалонны 115II ты зьнішчыў о Індра таварышаздрайцаў натхнёны пасілкам патрушчыў бязбожных I убачыўшы пры арйах вернага друга разьбегліся ворагі разам з патомствам 116II запеў ён о Індра вяшчун дзеля Сонца зямною пакрыў ты пасьцеляй паганца I напоўніў шчадровец тры плыні вадою у лона няславы улажыў Куйавачу II7II ня сёньня о Індра былі тыя ўчынкі далей і надалей натоўпы паганцаў I валі як цьвярдыні навалы бязбожных гні грозную зброю бязбожных ганьбоўцаў 118II ты ўзбурнік о Індра бурлівыя воды пусьціў на волю як плыні патокаў I калі пераправіш о дужы праз мора то іх перапраў і Турвашу і Йаду 119II ты нашых о Індра як найневарожы заўсёды мужоў будзь мужабаронцам I хай дорыць нам сілу ва ўсякім спаборы хай будзе грамада насытнай і шчодрай II10II TfejVsfen 175 6 Агастйа, сын Мітры й Варі/ны I Індра I 1 скандгогрыві брыгаці, 2-5 ануштубг, 6 трыштубг ап'яняйся Індра напоем поўначашнай п'янючай апойнай сытою I бык быку табе гэты выжым нагародамногапрыносны 111 II хай памкне да цябе п'янючы бык апойны адборны нашы I тур адольца здабычаносны адалюшчы ў бітвах нясьмертны II2II ты ж асілак ты заваёўнік падганяй чалавечы поваз I беззаконнага ты паганца спапялі ды спалі як чашу 113II адымі у Сонца вяшчуне кола грознай сваёй патугай I адвязі проці Шушны зброю ты для Кутсы на конях Ветру 114II найбуяны ты ў ап'яненьні з найбліскучаю сілай духу I врытрабойчай прасторадаўчай слынеш ты найздабыўцам коней 115II ты быў для пярэжніх апеўцаў о Індра нібыта вада для асмаглага мужа I таму прызываю цябе я сягоньня хай будзе грамада насытнай і шчодрай II6II TVS' 6 Агастйа, сын Міпгры й Варуны I Індра I ануштубг, 6 трыштубг ап'яняйся на скарбаздобыч Індру сядру насыць напоўні I ты бушуеш быком і гоніш супара сабе не знаходзіш 111 II у яго ўвядзі нашы песьні што адзіны на ўсе народы I за каторым сеецца сіла нібы бык узорвае поле II2II ты ў чыіх руках добрабытак балаго ўсіх пяці плямёнаў I варагоў ты высачы нашых перуном нябёсным забі іх 113II непрыступнага невыжымцу ты забі што табе ня мілы I нам аддай ты яго набытак хоць уладцам ён нават будзе 114II памагаў ты двойчыцьвярдому апяванаму безупынна I у спаборы о сядру Індру памагай і далей асілку 115II ты быў для пярэжніх апеўцаў о Індра нібыта вада ддя асмаглага мужа I таму прызываю цябе я сягоньня хай будзе грамада насытнай і шчодрай II6II Гт7 5 Агастйа, сын Мітры й Варуны I Індра I трыштубг напоўнік народаў бык люду прыемны ўладар плямёнаў многапрызыўны Індра I услаўлены славашукалец з падмогай едзь гэтуль буланых запрогшы стаенцаў 111 II сядлай жа о быча быкоў многадужых малітвай запрэжаных мужнакалёсных I едзь гэтуль о Індра на конях імклівых мы клічам на выжым гатовага Сомы II2II сядай жа о мужны на поваз свой мужны гатовы ўжо Сома наліты мяды ўжо I о быча плямёнаў запрогшы быкоў двух імчы да мяне на буланых стаенцах 113II гатовы дабожны аброк із заколам гатовы малітвы о Індра ды Сома I прыедзь жа о могут мурог пасьцялёны сядзь гэтуль напіся распрогшы запрэжку 114II едзь гэтуль о добрапраслаўлены Індра хутчэй на малітвы хвалатворцы Манйі I памож нам адведаць Зары пад апевы хай будзе грамада насытнай і шчодрай 115II 5 Агастйа, сын Мітры й Варуны I Індра I трыштубг калі ты о Індра уважны калісьці яшчэ памагаеш мужом песьнятворчым I то нашаю вельбаю ты не пагрэбуй я песьняй шукаю цябе не адправай 111 II ня нішчы о Індра ты нашай надобы што ў лоне сваім дзьве сястры сутвараюць I заплынулі й воды для яго патокам хай Індра адорыць жывіцай і дружбай II2II з мужамі ён Індра змагае ў змаганьнях уважны да просьбаў пяўца-малітоўцы I ён гоніць наперад да ўгодніка поваз зьявіўшыся сам падхапляе хвалебен II311 з мужамі так Індра жадаючы славы змагае і зьвязы паядун жаротваў I на вучце славіцца на словаспаборы хвалітва аброчніка дзеяч нястомны 114II з табою шчадроўча о Індра паганцаў змагайма заўсёды варагоў пыхлівых I ты наш абаронца будзь нам падмацункам хай будзе грамада насытнай і шчодрай 115II ГтЛ ( 6) 1-2 Лопамудра, 3-4 Atacrmia, сын Мітры й Варуны, 5-6 Агастйаў вучань I любоўная ўцеха I трыштубг, 5 брыгаці Лопамудра: каторую восень зь відна да сутону труджуся старэючы з кожнай Зарою I уроду ж у цела адбірае старасьць хіба не павінен муж з жонкай любіцца? Ill II і ладаслужбоўцы прадаўнія рушы што ісьціны ладу вяшчалі з багамі I спыніліся ўрэшце канца не сягнуўшы хіба жонка з мужам любіцца ня мае? II2II Агастйа: ня марніцца справа дзе богі спрыяюць ва ўсякіх супорах мы выстаім разам I здалеем і ў гэтым стахітрым спаборы як будзем заўсёды змагацца у згодзе 113II уздыбіўся конь абняла мяне жада аднекуль узьнікла адкуль невядома I быка Лопамудра змушае струменіць някемная кемнага смокча стагнальца 114II Агастйаў вучань: Сому выпітага у сэрцах я прашу як блізкага сябра I хай даруе грахі нам што мы учыняем многім жарсьцям адданы сьмертны 115II капаючы глебу капачом Агастйа патомства ды сілы сабе захацеўшы I у станах абодвух спасьпеў грозны сызеўца пайшоў да багоў давяршыўшы жаданьні II6II 10 Агастйа, сынМітры й Варуны I Ашвіны I трыштубг вось вашы слухмяныя коні ў паветры калі над патокам ваш поваз кружляе I абады залатыя пырскаюць жырам напіўшыся мёду мчыце за Зарою 111 II вы гонам каня здаганяеце дзівы лятучага мужнага вартага вучты I калі ўсеапеўных прыносіць сястра вас заве на сыту вас на дар мёдапіўцаў II2II вы ўклалі ў карову малако каровы у сырую вараны спрат старадаўні I які у карчазе вам птахабліскучы аброчыць ладавідным жаротвадаўца 113II вы горач прыемнай зрабілі для Атры загацілі сьпёку як бурныя плыні I вось вашы Ашвіны каровашуканьні імкнецца к вам мёд нібы поваза колы 114II мне б вас на дарэньне схіліці о дзівы аброкам малака як стары сын Туграў I у водах на Небе й Зямлі ваша помач тупы о Ашвіны для вас нож атугі II5II запрогшы запрэжкі о многадароўцы адвольна раскошу праліваеце шчодра I усьцешаны ўладнік памчыцца як вецер той дарапрыемца хто дарападаўца II6II мы вашы запраўдныя хвалебнатворцы скупы ж на хвалебны скупее й на славу I таму й бездакорнымі слынеце дзівы што богумілага бароніце мужа II7II то вам ён Ашвіны аброчыў штодзённа бяз Рудраў плыннага здабыўшы напою I слыве між мужоў мужаслаўны Агастйа як рог баявы прывяртае вас сотняй II8II калі прыедзеце на велічным возе да нас о сьпешныя як жрэц чалавечы I надзельце ўладнікаў выдатнымі коньмі здабудзьма о Спасы і мы долю ў скарбе II9II ваш поваз мы зноў прызываем сягоньня на шчасьце хвалебнамі небааб'езны I вялічны Ашвіны нязломнаабодны хай будзе грамада насытнай і шчодрай II10II 9 Агастйа, сын Мітры й Варі/ны I Ашвіны I трыштубг што ж вы найвялікшыя любцы жаротвы як тыя абраднікі дасталі з водаў? I на славу вам гэта учынена вучта памочнікам люду багацьцепадаўцам 111 II хай вашы чыстыя пітуны малокаў як вецер шпаркія нябёсныя коні I як мысьль хуткія са сьпінай прамою хай самапраўныя прывязуць Ашвінаў II2II хай воз ваш прыедзе шырокасядзенны прымчыцца патокам багацьцепрыносны I хутчэйшы за мысьль о вы клапатліўцы сам-першы магутны дастойны аброку 113II радзіліся розна адзіныя воляй у целе бязганныя ў сваіх імёнах I адзін з вас адольца аброчніка ўладца другі сынам Неба ўважаецца шчасным 114II хай вашы уважлівы буйвал самохаць сягне залацісты сюды на пасады I насычаны дарам буланкі другога прымчацца шумныя праз усе прасторы 115II блукае ваш буйвал як бык пераможны шмат пырскае ён шматасеньні сытою I насычаны дарам і гонамі коні прымчалі як рэкі што рэюць угору 116II ліецца трыкроць вам ураднікам песьня густая Ашвіны струменіць магутна I паможце прасільцу што творыць хвалітву ў дарозе ці не вы пачуйце прызыў мой II7II для вас гэта песьня бліскучая сыціць мужоў на пасадзе трыкротнамурожным I набухла вашая бычыная хмара каб людзям даіцца нібы сырадоем 118II для вас о Ашвіны нібыта для Агні нібы для Зары як Пушан і Раскоша I пяю жортвадаўца я дзеля прывольля хай будзе грамада насытнай і шчодрай II9II 8 Агастйа, сын Мітры й Варуны I Ашвіны I джагаці, 6,8 трыштубг вось і знаменьне ўсьцешцеся мудрыя мыслам будзьце ж гатовыя іх ляціць калясьніца I мысьленатхняльных шматклапатліўцаў Вішпалы чадаў Неба празарліўцаў чыстазаконных 111 II Індру Марутам о Спасы вы найпадобны най-дзівадзеі о дзівы вазьніцы з вазьніцаў I поўны воз везяце вы напоўнены мёдам добрачыннаму шанатварцу о Ашвіны II2II што вы там робіце дзівы? што ж седзяце вы покуль муж безаброчны сябе праслаўляе? I адалейце ж скнару дых ягоны састарце