Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў
Выдавец: Універсітэцкае
Памер: 255с.
Мінск 1993
Трэба нахіліцца, каб з ручая напіцца. 76
Ты граеш, як знает, а я скачу, як хачу. 28
Тым жа салам ды па тых жа ранах. 192
У
У адно вуха ўпусціць, у другое — выпусціць. 20
У Бога дзён многа. 70
У вочы з мілым тварам, а за вочы крутым варам. 123
У даўгу як у шаўку. 124
Удача i бяда не прыходзіць адна. 81
Удзень — як каты, у начы — як галубы. 87
У запас не пад’ясі і ў запас не выспішся. 176
У зубах завязла. 192
Узяўся за гуж — не кажы, што не дуж. 102
У каго баліць, той i крычыць. 16
У каго дурная галава, у таго ногі няшчасныя. 48
У каго сумление чыстае, той спіць спакойна. 103,120
У каламутнай вадзе добра рыбу лавіць. 106
У крыніцу ваду ліць — толькі людзей смяшыць. 134
У крыніцу ваду не носяць. 136
У лес дровы не возяць, a ў калодзезь ваду не льюць. 136
У лесе людзі дзічэюць, а на людзях люднеюць. 54
У магілу загнаць. 31
Умее блыху падкаваць. 73
Умелая прыказка, як пры мяшку привязка. 15
У меру еш, у меру ni, у меру i дружбу вадзі. 176
У муту рыбу ловяць. 106
У прыказцы праўда святая. 15
Упусціў з рук, то i бяжы за ветрам. 55
У п’янага язык доўгі, а розум кароткі. 147
У разумней галавы сто рук. 63
Ураз усё робіцца толькі ў казках. 72
У родным краю, як у раю. 167
Усе памром, ды па адном. 32
Усё добра ў меру, а праз лад і свінні не ядзяць. 179
Усё добра, што добры канец мае. 65
Усё забыта, што зямлёй закрыта. 170
Усімі праўдамі і няпраўдамі. 206
Усімі сіламі. 206
Усім не ўласціш. 201
Устаць з левай / не з той нагі. 207
Усюды добра, а дома лепей. 167
Усякаму сваё мілей. 165
Усякаму свая рана баліць. 166
Усякі грош харош. 128
Усякі ліс свой хвост хваліць. 161
Усякі сам рабі сваю справу. 167
Усялякае бывав: жук рыкае, а карова лятае. 199
У сям’і не без вырадку. 91
У сямі нянек дзіця без носу. 182
Ухапіць шылам кашы. 134
У ціхім віры / балоце чэрці водзяцца. 17
Учарашняга дня не вернеш. 170
У чужой парафіі няма чаго ўказваць. 160
У чужой царкве абедню не служаць. 162
У чужой царкве не папраўляй свечак. 162
У чужым воку бачым пылінку, a ў сваім не заўважаем бервяна. 165
У чужым воку i порах відна, a ў сваім i калода не відна. 165
У чужым двары ніхто не ўказчык. 160
У яго залгаць, як арэх раскусіць. 122
У яго сем пятніц на тыдні. 24
Ф
Франт: салам боты вымазаў i шкурку з’еў. 149
X
Хай згарыць тая карова, што вала збарола. 93
Хай таго вала воўк з’есць, што кароўка б’е. 93
Хвалі мяне, а я цябе. 140
Хвалі мяне сёння, а я цябе заўтра. 137
Хітры чалавек гаворыць як лістом сцеле, a ў кішэні гарачы камень трымае. 152
Хлеб i на ногі паставіць, i з ног зваліць. 176
Хлусня, як аліва, — эаўсёды выйдзе наверх. 121
Хмель не вада чалавеку бяда. 148
Ходзіць ціхенька, а думав ліхенька. 27
Ходзіць цішэй вады, ніжэй травы. 25
Хоць тарам тары. 164
Хоць еш крапіву ды салому, але пры дому. 167
Хоць крычы, хоць не крычы, а быць Пахому такому. 21
Хоць такі-сякі мужчына, абы дровы і лучына. 92
Хоць трава не расці. 164
Хоць трэсні, сініца, не ўзляцець жураўлём. 22
Xoijb у шалашы, абы мілы па душы. 88
Хоча выдраць з вулля мёду і каб не ўкусіла ніводная пчала. 68
Хоча і ў пост аскароміцца, і ў святыя трапіць. 68
Хочацца смачнага есці, a зарабіць не хочацца. 68
Хочаш есці калачы, дык не сядзі на пячы. 74
Хочаш многа знаць — трэба мала спаць. 44
Хочаш прыяцеля страціць, • ворага нажыць — грошы пазыч. 94
Хто аглядаецца, той не каецца. 52
Хто апарыўся малаком, той і на халодную ваду дуе. 57
Хто батата абяцае, той мала дае. 12
Хто батат усім брат, хто ж нічога не мае, тато ніхто не энае. 128
Хто высока лятае, той нізка сядае. 174
Хто высока нос задзірае, той на лобе туз набівае. 37
Хто вязе, тато i паганяюць / на тым едуць. 79
Хто таворыць сее, хто маўчыць — жне. 7
Хто тарэлку любіць, той сам сябе губіць. 148
Хто гоніць, той здатоніць. 73
Хто дае, той сам мае. 82
Хто да сонца ўстае, таму Бог дае. 75
Хто даўняе паміне, той ліха не міне. 208
Хто дзяцей балуе, вяроўку ім на шыю гатуе. 88
Хто дурнем нарадзіўся, дурнем i памрэ. 159
Хто жыве без запасу, той гіне без часу. 186
Хто за сто работ бярэцца, ніводнай не зробіць.-72
Хто з грашыма, той i пан. 131
Хто змоладу ўзвычаіўся красці, той i пад старасць не мусіць перастаць. 106
Хто каго любіць, той таго чубіць. 87
Хто каго нагне, той таго i паб’е. 84
Хто кажа на глум, а ты бяры сабе на вум. 52
Хто куры краў, у таго і рукі трасуцца. 153
Хто любіць арбуз, а я — Кацярыну. 157
Хто любіць выпіць, а я — новыя боты. 157
Хто людзям дабра жадае, той i сабе мае. 83
Хто мала жадае, той многа мае. 83
Хто многа жадае, гтой) нічога не мае. 52,145
Хто мяняе, у таго хамут гуляе. 24
Хто на каго яму капае, той сам у яе ўваліцца. 78
Хто нарадзіўся ваўком, той лісою не стане. 20
Хто нарадзіўся, той і паміраць мусіць. 30
Хто не бачыў гора, таму шчасце не прынясе радасці. 46
Хто не бачыў новага, i старому дзівіцца. 186
Хто не беражэ малое, у таго вялікага не бывав. 61
Хто не еў печані, той i вантробе рад. 186
Хто не зведаў горкага, не пазнае i салодкага. 115
Хто не рызыкуе, той не мае. ПО
Хто не чыніць ліхога, таму не страшна нічога. 104
Хто пад’еўшы кладзецца, таму сала эавядзецца. 75
Хто пад’еўшы не аддыша, таго Бог за свінню запіша. 75
Хто паношанае адзенне выкідае, у таго новага не бывав. 61
Хто піша, хлеб арэ, хто барануе — зямелька ўсіх зраўнуе. 32
Хто позна прыязджае, той косці абгрызае. 181
Хто позна ходзіць, сам сабе шкодзіць. 169,181
Хто п’е, той доўга не жыве. 148
Хто раз украў, а навек славу замараў. 106
Хто раз украў, таго і цягне. 106
Хто раз украў, той яшчэ ўкрадзе. 187
Хто рана ўстае, у таго хлеба стае. 75
Хто рахуе, той не псуе. 61
Хто салоўку не слухаў, той і дзеркачовай песні рад. 186
Хто сам сябе хваліць, няхай таго лярун спаліць. 143
Хто сам такі, на другога кладзе знакі. 175
Хто спяшыць, той i спатыкаецца. 60
Хто спяшыць, той людзей смяшыцъ. 168
Хто старае памінае, той шчасця не знае. 208
Хто ў боб, хто ў гарох. 207
Хто ў бядзе і ў вялікім няшчасці не быў, той і праўдзівых прыяцеляў не знае. 96,132
Хто ў бядзе не быў, той шчасця не зведае. 115
Хто ў лес — хто па дровы. 207
Хто ўперад заедзе, той уперад змеле. 107
Хто ў пятніцу спявае, той у нядзелю плача. 117
Хто хоча, каб яго хвалілі, той сам сябе ганіць. М3
Хто хоча надта многа, той не мае i мала. 143
Хто хоча рыбкі, таму трэба з вудай пасядзець. 71
Хто хоча ўдарыць сабаку, той палку знойдзе. 84
Хто цярплівы, той шчаслівы. 62
Хто шукае, той знаходзіць. 73
Хто яму капае, той сам туда пападае. 78
ц
Ціха ходзіць, да густа месіць. 27
Ціхая вада берагі падмывае. 17
Шхая свіння глыбока рые. 17
Шхім крокам далей зойдзеш. 173
Ціхі сабака спатайка кусае. 17
Ці чуў, кум, сонца, ці бачыў гром? 58
Шшэй едзеш — далей будзеш. 173
Цыган апарыўся на капусце ў гаршку, то й на агародзе дэьмухаў. 57
Цярпенне і праца ўсё перамагаюць. 62
Цярпён — спасён. 56
Цярпі, Грышка, спасён будзеш. 56
Цярплівасць i праца ўсё перамагаюць. 72
ч
Чабор палыном не пахне. 155
Чаго вочы не бачуць, аб тым не плачуць. 117,200
Чаго нельга, таго хочацца. 25
Чакалі, чакалі да ўсе жданкі паелі. 62,170
Чалавек без друга, што дрэва без карэння. 101
Чалавек без друга, што яда без солі. 101
Чалавек галодны да нічога не згодны / не годны. 132
Чалавек да сямі лет праўду гаворыць. 119
Чалавек не арэх: адразу яго не раскусіш. 66
Чалавек не сонца усіх не сагрэе. 201
Чалавек страляе, а чорт кулю носіць. 21
Часам i разумиага трэба перасцерагчы. 49
Часам i сляпы на дарогу навядзе. 196
Часам чалавек сам сабе торты непрыяцель. 50
Час лепшы / найлепшы / добры лекар / доктар. 171
Час не конь: не падгоніш, не спыніш. 181
Чорнага сабаля не вымые ні мыла, ні вада. 18
Чорную душу i залаты язык не схавае. 123
Чорны мак, ды смачны, белая рэдзька, да горкая. 144
Чорт чорта пазнаў i на вячэру пазваў. 19!)
Чужая болька не баліць. 163
Чужая бяда вучыць. 112
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць. 143
Чужое бачыць пад лесам, а свайго не бачыць пад носам. 165
Чужое дабро бярэ за рабро. 142
Чужое ўзяць свае згубіць. 160
Чужое ўсягда вочы коле. 142
Чужую хату тапіць свае вочы сляпіць. 166
Чуў звон, да не ведае, дзе ён. 15
Чуў, што звоняць, да не знае, у якой цзркві. 15
Чым больш маем, тым больш хціўшумі бываем. 142
Чым больш маеш, тым больш жадаеш. 142
Чым галей, тым смялей. 129
Чыя душа часнаку не ела, тая пахнуць не будзе, 103
Чыя сіла, таго i права. 84
ш
Шапка на галаве расце. 108
Што баліць, пра тое i буду гаварыць. 16
Што было, быльнягом зарасло. 170
Што было, тое сплыло. 170
Што галава, то (i) розум. 43,48
Што глухому музыка. 140
Што два, то не адзін. 43
Што двор, то нораў. 28
Што дразду па чужому гнязду. 163
Што дурны папсуе, тое i разумны не паправіць. 45
Што злавіў у рукі, юе дзяржы. 55
Што каму рупіць, той тое і жупіць. 16
Што край — то абычай, што сяло то навіна. 28
Што край — то абычай, што сяло то нораў, што галава то розум. 28
Што летам збярэцца, тое падбярэцца. 53
Што маем не шануем, а як страцім плачам. 26
Што мінула, тое не вернецца. 170
Што мужык прыносіць мяшком, то гаспадыня выносіць гаршком. 92
Што пасееш, тое i пажнеш. 78
Што па той чэсці, калі няма чаго есці. 105,129
Што раз, то бліжэй да смерці. 36
Што робіць воўк, тое і ваўчаняты. 40
Што скора, то i не спора. 180
Што слёзы — раса. 137
Што сталася, тое не пераменіцца. 180
Што стары гаворыць на глум, тое малады бярэ на в ум. 86
Што ўмеем, тое за плячыма не носім. 67
Што ÿ мудрага на думцы, у дурнота на языку. 49
Што ўсяму міру, тое і бабінаму сыну. 26
Што цвярозы мысліць, п’яны скажа. 147
Шукай, дык знойдзеш. 73
Шукай сабе сябра ў бядзе. 96
Шукаць смерці не трэба, яна сама прыйдзе. 33
Шчасліваму і ў сне шчасце сніцца. 112
Шчасліваму шчасце. 114
Шчаслівы — у чапцу нарадзіўся. 22
Шчасце зменліва. 113
Шчасце і трасца — переходный свацці. 113,115
Шчасце не конь: у аглоблі не ўпражэш i не паедзеш. 114
Шчасце не салавей: у кішэнь не пасадзіш. 114
Шчасце не цукерка: у рукі не возьмеш. 114
Шчасце переходам жыве. ИЗ, 115
Шчасце, як шкло: легка разбіваецца. ИЗ
Я
Яго і доўбней не заб’еш. 35
Язык заўсёды трэцца аб хворы зуб. 29
КНІГІ ОНЛАЙН
