КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Трэба нахіліцца, каб з ручая напіцца. 76 Ты граеш, як знает, а я скачу, як хачу. 28 Тым жа салам ды па тых жа ранах. 192 У У адно вуха ўпусціць, у другое — выпусціць. 20 У Бога дзён многа. 70 У вочы з мілым тварам, а за вочы крутым варам. 123 У даўгу як у шаўку. 124 Удача i бяда не прыходзіць адна. 81 Удзень — як каты, у начы — як галубы. 87 У запас не пад’ясі і ў запас не выспішся. 176 У зубах завязла. 192 Узяўся за гуж — не кажы, што не дуж. 102 У каго баліць, той i крычыць. 16 У каго дурная галава, у таго ногі няшчасныя. 48 У каго сумление чыстае, той спіць спакойна. 103,120 У каламутнай вадзе добра рыбу лавіць. 106 У крыніцу ваду ліць — толькі людзей смяшыць. 134 У крыніцу ваду не носяць. 136 У лес дровы не возяць, a ў калодзезь ваду не льюць. 136 У лесе людзі дзічэюць, а на людзях люднеюць. 54 У магілу загнаць. 31 Умее блыху падкаваць. 73 Умелая прыказка, як пры мяшку привязка. 15 У меру еш, у меру ni, у меру i дружбу вадзі. 176 У муту рыбу ловяць. 106 У прыказцы праўда святая. 15 Упусціў з рук, то i бяжы за ветрам. 55 У п’янага язык доўгі, а розум кароткі. 147 У разумней галавы сто рук. 63 Ураз усё робіцца толькі ў казках. 72 У родным краю, як у раю. 167 Усе памром, ды па адном. 32 Усё добра ў меру, а праз лад і свінні не ядзяць. 179 Усё добра, што добры канец мае. 65 Усё забыта, што зямлёй закрыта. 170 Усімі праўдамі і няпраўдамі. 206 Усімі сіламі. 206 Усім не ўласціш. 201 Устаць з левай / не з той нагі. 207 Усюды добра, а дома лепей. 167 Усякаму сваё мілей. 165 Усякаму свая рана баліць. 166 Усякі грош харош. 128 Усякі ліс свой хвост хваліць. 161 Усякі сам рабі сваю справу. 167 Усялякае бывав: жук рыкае, а карова лятае. 199 У сям’і не без вырадку. 91 У сямі нянек дзіця без носу. 182 Ухапіць шылам кашы. 134 У ціхім віры / балоце чэрці водзяцца. 17 Учарашняга дня не вернеш. 170 У чужой парафіі няма чаго ўказваць. 160 У чужой царкве абедню не служаць. 162 У чужой царкве не папраўляй свечак. 162 У чужым воку бачым пылінку, a ў сваім не заўважаем бервяна. 165 У чужым воку i порах відна, a ў сваім i калода не відна. 165 У чужым двары ніхто не ўказчык. 160 У яго залгаць, як арэх раскусіць. 122 У яго сем пятніц на тыдні. 24 Ф Франт: салам боты вымазаў i шкурку з’еў. 149 X Хай згарыць тая карова, што вала збарола. 93 Хай таго вала воўк з’есць, што кароўка б’е. 93 Хвалі мяне, а я цябе. 140 Хвалі мяне сёння, а я цябе заўтра. 137 Хітры чалавек гаворыць як лістом сцеле, a ў кішэні гарачы камень трымае. 152 Хлеб i на ногі паставіць, i з ног зваліць. 176 Хлусня, як аліва, — эаўсёды выйдзе наверх. 121 Хмель не вада чалавеку бяда. 148 Ходзіць ціхенька, а думав ліхенька. 27 Ходзіць цішэй вады, ніжэй травы. 25 Хоць тарам тары. 164 Хоць еш крапіву ды салому, але пры дому. 167 Хоць крычы, хоць не крычы, а быць Пахому такому. 21 Хоць такі-сякі мужчына, абы дровы і лучына. 92 Хоць трава не расці. 164 Хоць трэсні, сініца, не ўзляцець жураўлём. 22 Xoijb у шалашы, абы мілы па душы. 88 Хоча выдраць з вулля мёду і каб не ўкусіла ніводная пчала. 68 Хоча і ў пост аскароміцца, і ў святыя трапіць. 68 Хочацца смачнага есці, a зарабіць не хочацца. 68 Хочаш есці калачы, дык не сядзі на пячы. 74 Хочаш многа знаць — трэба мала спаць. 44 Хочаш прыяцеля страціць, • ворага нажыць — грошы пазыч. 94 Хто аглядаецца, той не каецца. 52 Хто апарыўся малаком, той і на халодную ваду дуе. 57 Хто батата абяцае, той мала дае. 12 Хто батат усім брат, хто ж нічога не мае, тато ніхто не энае. 128 Хто высока лятае, той нізка сядае. 174 Хто высока нос задзірае, той на лобе туз набівае. 37 Хто вязе, тато i паганяюць / на тым едуць. 79 Хто таворыць сее, хто маўчыць — жне. 7 Хто тарэлку любіць, той сам сябе губіць. 148 Хто гоніць, той здатоніць. 73 Хто дае, той сам мае. 82 Хто да сонца ўстае, таму Бог дае. 75 Хто даўняе паміне, той ліха не міне. 208 Хто дзяцей балуе, вяроўку ім на шыю гатуе. 88 Хто дурнем нарадзіўся, дурнем i памрэ. 159 Хто жыве без запасу, той гіне без часу. 186 Хто за сто работ бярэцца, ніводнай не зробіць.-72 Хто з грашыма, той i пан. 131 Хто змоладу ўзвычаіўся красці, той i пад старасць не мусіць перастаць. 106 Хто каго любіць, той таго чубіць. 87 Хто каго нагне, той таго i паб’е. 84 Хто кажа на глум, а ты бяры сабе на вум. 52 Хто куры краў, у таго і рукі трасуцца. 153 Хто любіць арбуз, а я — Кацярыну. 157 Хто любіць выпіць, а я — новыя боты. 157 Хто людзям дабра жадае, той i сабе мае. 83 Хто мала жадае, той многа мае. 83 Хто многа жадае, гтой) нічога не мае. 52,145 Хто мяняе, у таго хамут гуляе. 24 Хто на каго яму капае, той сам у яе ўваліцца. 78 Хто нарадзіўся ваўком, той лісою не стане. 20 Хто нарадзіўся, той і паміраць мусіць. 30 Хто не бачыў гора, таму шчасце не прынясе радасці. 46 Хто не бачыў новага, i старому дзівіцца. 186 Хто не беражэ малое, у таго вялікага не бывав. 61 Хто не еў печані, той i вантробе рад. 186 Хто не зведаў горкага, не пазнае i салодкага. 115 Хто не рызыкуе, той не мае. ПО Хто не чыніць ліхога, таму не страшна нічога. 104 Хто пад’еўшы кладзецца, таму сала эавядзецца. 75 Хто пад’еўшы не аддыша, таго Бог за свінню запіша. 75 Хто паношанае адзенне выкідае, у таго новага не бывав. 61 Хто піша, хлеб арэ, хто барануе — зямелька ўсіх зраўнуе. 32 Хто позна прыязджае, той косці абгрызае. 181 Хто позна ходзіць, сам сабе шкодзіць. 169,181 Хто п’е, той доўга не жыве. 148 Хто раз украў, а навек славу замараў. 106 Хто раз украў, таго і цягне. 106 Хто раз украў, той яшчэ ўкрадзе. 187 Хто рана ўстае, у таго хлеба стае. 75 Хто рахуе, той не псуе. 61 Хто салоўку не слухаў, той і дзеркачовай песні рад. 186 Хто сам сябе хваліць, няхай таго лярун спаліць. 143 Хто сам такі, на другога кладзе знакі. 175 Хто спяшыць, той i спатыкаецца. 60 Хто спяшыць, той людзей смяшыцъ. 168 Хто старае памінае, той шчасця не знае. 208 Хто ў боб, хто ў гарох. 207 Хто ў бядзе і ў вялікім няшчасці не быў, той і праўдзівых прыяцеляў не знае. 96,132 Хто ў бядзе не быў, той шчасця не зведае. 115 Хто ў лес — хто па дровы. 207 Хто ўперад заедзе, той уперад змеле. 107 Хто ў пятніцу спявае, той у нядзелю плача. 117 Хто хоча, каб яго хвалілі, той сам сябе ганіць. М3 Хто хоча надта многа, той не мае i мала. 143 Хто хоча рыбкі, таму трэба з вудай пасядзець. 71 Хто хоча ўдарыць сабаку, той палку знойдзе. 84 Хто цярплівы, той шчаслівы. 62 Хто шукае, той знаходзіць. 73 Хто яму капае, той сам туда пападае. 78 ц Ціха ходзіць, да густа месіць. 27 Ціхая вада берагі падмывае. 17 Шхая свіння глыбока рые. 17 Шхім крокам далей зойдзеш. 173 Ціхі сабака спатайка кусае. 17 Ці чуў, кум, сонца, ці бачыў гром? 58 Шшэй едзеш — далей будзеш. 173 Цыган апарыўся на капусце ў гаршку, то й на агародзе дэьмухаў. 57 Цярпенне і праца ўсё перамагаюць. 62 Цярпён — спасён. 56 Цярпі, Грышка, спасён будзеш. 56 Цярплівасць i праца ўсё перамагаюць. 72 ч Чабор палыном не пахне. 155 Чаго вочы не бачуць, аб тым не плачуць. 117,200 Чаго нельга, таго хочацца. 25 Чакалі, чакалі да ўсе жданкі паелі. 62,170 Чалавек без друга, што дрэва без карэння. 101 Чалавек без друга, што яда без солі. 101 Чалавек галодны да нічога не згодны / не годны. 132 Чалавек да сямі лет праўду гаворыць. 119 Чалавек не арэх: адразу яго не раскусіш. 66 Чалавек не сонца усіх не сагрэе. 201 Чалавек страляе, а чорт кулю носіць. 21 Часам i разумиага трэба перасцерагчы. 49 Часам i сляпы на дарогу навядзе. 196 Часам чалавек сам сабе торты непрыяцель. 50 Час лепшы / найлепшы / добры лекар / доктар. 171 Час не конь: не падгоніш, не спыніш. 181 Чорнага сабаля не вымые ні мыла, ні вада. 18 Чорную душу i залаты язык не схавае. 123 Чорны мак, ды смачны, белая рэдзька, да горкая. 144 Чорт чорта пазнаў i на вячэру пазваў. 19!) Чужая болька не баліць. 163 Чужая бяда вучыць. 112 Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць. 143 Чужое бачыць пад лесам, а свайго не бачыць пад носам. 165 Чужое дабро бярэ за рабро. 142 Чужое ўзяць свае згубіць. 160 Чужое ўсягда вочы коле. 142 Чужую хату тапіць свае вочы сляпіць. 166 Чуў звон, да не ведае, дзе ён. 15 Чуў, што звоняць, да не знае, у якой цзркві. 15 Чым больш маем, тым больш хціўшумі бываем. 142 Чым больш маеш, тым больш жадаеш. 142 Чым галей, тым смялей. 129 Чыя душа часнаку не ела, тая пахнуць не будзе, 103 Чыя сіла, таго i права. 84 ш Шапка на галаве расце. 108 Што баліць, пра тое i буду гаварыць. 16 Што было, быльнягом зарасло. 170 Што было, тое сплыло. 170 Што галава, то (i) розум. 43,48 Што глухому музыка. 140 Што два, то не адзін. 43 Што двор, то нораў. 28 Што дразду па чужому гнязду. 163 Што дурны папсуе, тое i разумны не паправіць. 45 Што злавіў у рукі, юе дзяржы. 55 Што каму рупіць, той тое і жупіць. 16 Што край — то абычай, што сяло то навіна. 28 Што край — то абычай, што сяло то нораў, што галава то розум. 28 Што летам збярэцца, тое падбярэцца. 53 Што маем не шануем, а як страцім плачам. 26 Што мінула, тое не вернецца. 170 Што мужык прыносіць мяшком, то гаспадыня выносіць гаршком. 92 Што пасееш, тое i пажнеш. 78 Што па той чэсці, калі няма чаго есці. 105,129 Што раз, то бліжэй да смерці. 36 Што робіць воўк, тое і ваўчаняты. 40 Што скора, то i не спора. 180 Што слёзы — раса. 137 Што сталася, тое не пераменіцца. 180 Што стары гаворыць на глум, тое малады бярэ на в ум. 86 Што ўмеем, тое за плячыма не носім. 67 Што ÿ мудрага на думцы, у дурнота на языку. 49 Што ўсяму міру, тое і бабінаму сыну. 26 Што цвярозы мысліць, п’яны скажа. 147 Шукай, дык знойдзеш. 73 Шукай сабе сябра ў бядзе. 96 Шукаць смерці не трэба, яна сама прыйдзе. 33 Шчасліваму і ў сне шчасце сніцца. 112 Шчасліваму шчасце. 114 Шчаслівы — у чапцу нарадзіўся. 22 Шчасце зменліва. 113 Шчасце і трасца — переходный свацці. 113,115 Шчасце не конь: у аглоблі не ўпражэш i не паедзеш. 114 Шчасце не салавей: у кішэнь не пасадзіш. 114 Шчасце не цукерка: у рукі не возьмеш. 114 Шчасце переходам жыве. ИЗ, 115 Шчасце, як шкло: легка разбіваецца. ИЗ Я Яго і доўбней не заб’еш. 35 Язык заўсёды трэцца аб хворы зуб. 29