• Газеты, часопісы і г.д.
  • Тэхналогія стварэння свята Вучэбны дапаможнік

    Тэхналогія стварэння свята

    Вучэбны дапаможнік

    Памер: 224с.
    Мінск 2008
    56.94 МБ
    П.А. Гуд
    Е»0
    
    р
    Al
    Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Беларускі дзяржаўны універсітэт культуры і мастацтваў
    П.А.Гуд
    ТЭХНАЛОГІЯ СТВАРЭННЯ СВЯТА
    Вучэбны дапаможнік
    Мінск 2008
    УДК 79(476) (075)
    ББК 85.34 (4Бен)я7
    Г935
    Рэцэнзенты
    У.А.Мішчанчук, дэкан тэатральнага факультэта Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, заслужаны артыст РБ, пра-фесар
    Ю.М. Чарняк, кандыдат мастацтвазнаўства, дацэнт кафед-ры рэжысуры абрадаў і свят Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры
    Рэкамендаваны да друку прэзідыумам вучэбна-метадычнай рады Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры
    Гуд, П.А.
    Г935 Тэхналогія стварэння свята: вучэб. дапам. / П.А.Гуд. -2-е выд., стэрэатып. - Мн.: Бел. дзярж. ун-т культуры і мас-тацтваў, 2008. - 224 с.
    ISBN 985-6798-34-5.
    Вучэбны дапаможнік адпавядае праграме курса “Арганізацыйны план свята”. У ім разглядаюцца арганіза-цыйныя, вытворчыя, матэрыяльна-тэхнічныя, фінансавыя і іншыя аспекты ўвасаблення святочных дзеянняў.
    Для студэнтаў і педагогаў ВНУ культуры і мастацтваў, усіх, хто займаецца пытаннямі падрыхтоўкі і правядзення свят.
    ББК 85.34 (4Бен)я7
    ISBN 985-6798-34-5
    © П.А.Гуд, 2004
    © П.А.Гуд, 2008
    ПРАДМОВА
    У нашай краіне заўсёды надавалася ўвага развіццю новай святочнай культуры і святочных абрадаў, якія адлюст-роўваюць этнічную спецыфіку і мастацкія традыцыі белару-скага народа. Сёння мы з упэўненасцю можам сказаць, што гэта праблема ў многім вырашана. Па-першае, у краіне скла-ліся ўстойлівыя традыцыі правядзення народных свят калян-дарнага цыкла, такіх як Каляды, Масленіца, Вялікдзень, Ку-палле, Дажынкі. Штогод ва ўсіх раёнах праводзяцца святоч-ныя кірмашы як абрадава-гульнёвая форма завяршэння сель-гасработ. Па-другое, шырокае распаўсюджанне атрымалі свя-ты мастацтваў рэгіянальнага і рэспубліканскага ўзроўняў, a такія, як “Славянскі базар” (Віцебск), “Сожскі карагод” (Го-мель), “Музычная восень” (Мінск), “Залаты шлягер” (Магілёў ), “Звіняць цымбалы і гармонік” (Паставы) і іншыя, набылі міжнародны статус, шырокавядомы ў нас і за мяжой. Па-трэцяе, у выніку самаадданай творчай работы дзеячаў куль-туры і мастацтва з’явіліся новыя унікальныя святочныя фор-маўтварэнні: Свята беларускага пісьменства (Полацк, Тураў, Навагрудак, Орша, Заслаўе, Мір), Дзень незалежнасці, Да-жынкі, Свята нацыянальных культур Беларусі (Гродна), Усе-беларускае свята народнага гумару ў Аўцюках, святы народ-ных рамёстваў, фестывалі ў гонар юбілеяў выдатных дзеячаў беларускай літаратуры, культуры і мастацтва і інш. Пачалося станаўленне хрысціянскіх містэрый і духоўных свят, новай студэнцкай абраднасці (дзень ведаў, інаўгурацыя ВНУ, святы выпускнікоў). Вялікай папулярнасцю карыстаюцца святы га-радоў і вёсак, феерверкі, пабудаваныя на піратэхнічных тра-дыцыях XVII—XVIII стст.
    Усё гэта сведчыць, што святочная культура Беларусі жыве і развіваецца. Плённая работа Міністэрства культуры РБ, Бе-ларускага дзяржаўнага універсітэта культуры, Саюза фальк-ларыстаў Беларусі, Беларускага інстытута праблем культуры,
    3
    абласных навукова-метадычных і раённых цэнтраў культуры садзейнічае вырашэнню многіх задач творчага характару.
    Але ў працэсе станаўлення новай святочнай культуры ра-зам са шматлікімі творчымі знаходкамі выявіўся і шэраг тэх-налагічных праблем, звязаных з матэрыяльна-тэхнічным, ад-міністрацыйным і фінансавым забеспячэннем свята. Новыя эканамічныя ўмовы патрабуюць і новых падыходаў да ўвасаблення свята. У адрозненне ад практыкі мінулых гадоў зараз любая творчая задума можа быць рэалізавана толькі та-ды, калі мае значную эканамічную базу. Рэжысёр сёння вы-ступае не толькі ў якасці творцы, як гэта было раней, але і ў значнай ступені ў ролі арганізатара, эканаміста, адміністратара, які павінен умець суадносіць маштаб творчай задумы з рэаліямі матэрыяльна-тэхнічных і фінансавых срод-каў, выдзеленых на пастаноўку.
    Аналіз паказвае, што пераважная большасць рэжысёраў свят краіны не валодаюць або слаба знаёмы з ведамі ў галіне арганізацыі свята. На гэтую тэму творчыя семінары, на жаль, не праводзяцца ніводнай дзяржаўнай структурай. Курс “Арганізацыйны план падрыхтоўкі свята”, які чытаецца на кафедры рэжысуры абрадаў і свят Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры, забяспечвае толькі невялікую коль-касць будучых рэжысёраў і не можа пакуль што вырашыць пастаўленую задачу ў масштабе ўсёй дзяржавы.
    Між тым якасць свят у многім змяншаецца з-за няведання рэжысёрамі функцыянальных абавязкаў членаў структурных падраздзяленняў аргкамітэта, спосабаў стварэння перадсвя-точнай атмасферы, адсутнасці навыкаў арганізацыйна-вытворчага аналізу сцэнарыя і стварэння на гэтай аснове ра-бочага плана падрыхтоўкі свята, яго творчага і матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння. У многіх раёнах святы літаральна “правальваюцца” з прычыны недакладнага вырашэння вы-творчых аспектаў арганізацыі абслугоўвання запрошаных гасцей і творчых калектываў, рэкламы свята, работы дапа-
    4
    можных службаў, дрэннага гукавога і мастацка-дэкаратыўнага афармлення.
    Таму ў бліжэйшыя гады вышэйшым і сярэднім навучаль-ным установам культуры і мастацтва, метадычным падраз-дзяленням сістэмы Міністэрства культуры Беларусі трэба звярнуць увагу на распрацоўку методыкі арганізацыі свята і шляхам пастаянна дзеючых семінараў узбагаціць гэтымі ве-дамі работнікаў культуры і мастацтва краіны.
    Аўтар дапаможніка “Тэхналогія стварэння свята” прапануе шляхі вырашэння арганізацыйных, матэрыяльна-тэхнічных, фінансавых і асобных творчых аспектаў увасаблення святоч-нага дзеяння. Кніга пабудавана на матэрыялах разнастайных літаратурных крыніц, нарматыўных актаў і дакументаў, улас-ным 40-гадовым творчым вопыце аўтара па пастаноўцы больш за 400 свят, тэатралізаваных прадстаўленняў, відовішчаў, абрадаў і канцэртаў. Паколькі на сучасным этапе многія святы набылі міжнародны і рэспубліканскі статус, ма-тэрыялы дапаможніка раскрываюць найбольш складаныя пы-танні рознабаковага характару, а пры неабходнасці набытыя веды можна спраектаваць і на меншыя па маштабе святочныя дзеі.
    “Тэхналогія стварэння свята” — першы ў нашай краіне да-паможнік па названай тэме. Важна, каб работнікі культуры і мастацтва, студэнты і навучэнцы, усе, хто цікавіцца арга-нізацыяй свята, прааналізаваўшы матэрыялы кнігі, змаглі не толькі выкарыстаць іх у сваёй працы, але і творча пераасэн-саваць, выявіць новыя гіерспектыўныя кірункі ў вырашэнні праблем далейшага развіцця святочнай культуры з улікам уласнага вопыту.
    I.	ПАЧАТКОВЫ ЭТАП ПАДРЫХТОЎКІ ДА СВЯТА
    Нараджэнне свята можа адбывацца па-рознаму: з сацыяль-нага ці прыватнага заказу, абумоўленага неабходнасцю ад-люстравання падзеі ў жыцці грамадства, калектыву, асобы; са з’яўлення новай аўтарскай ідэі, у якой прапануюцца святоч-ныя формаўтварэнні або новыя рашэнні і творчыя падыходы да ўжо існуючых святочных дзеянняў. Але ў любым выпадку на пачатковым этапе перад яго ініцыятарамі паўстае шэраг арганізацыйных пытанняў. Перш за ўсё гэта стварэнне ініцыятыўнай групы з ліку творчых работнікаў і заказчыкаў (або прадстаўнікоў арганізацыі, прадпрыемства, дзе мярку-ецца ўвасобіць нрапануемую ўрачыстасць), якія ў далейшым будуць займацца распрацоўкай, арганізацыяй і правядзеннем свята.
    Работа любой ініцыятыўнай групы, незалежна ад маштабу ўвасабляемай дзеі, складаецца з абгрунтавання выбранай тэ-мы, распрацоўкі агульнай канцэпцыі свята (творчай заяўкі), a таксама пастаноўкі агульных задач яе рэалізацыі.
    Творчая заяўка на правядзенне свята раскрывае наступнае:
    1)	актуальнасць і сацыяльную значнасць адзначаемай падзеі;
    2)	мэту і задачу свята;
    3)	навізну (або пераемнасць) у творчым адлюстраванні дзей;
    4)	праграму, састаўныя фрагменты або разгорнуты план ці агульны сцэнарый свята;
    5)	агульны план або пералік задач творчага, матэрыяльна-тэхнічнага, арганізацыйнага і фінансавага забеспячэння свята.
    На аснове творчай заяўкі члены ініцыятыўнай групы рас-працоўваюць палажэнне аб правядзенні свята. У палажэнні вызначаюцца мэты і задачы свята, умовы яго правядзення, склад аргкамітэта з пералікам галоўных адказных асоб. Часам у палажэнне ўключаюць комплекс заданняў, якія неабходна вырашыць вызначаным арганізацыям, установам і прадпры-емствам.
    6
    Калі святочнае дзеянне праводзіцца ў форме фестывалю або ў структуры свята ёсць конкурсы пэўнай накіраванасці, то ў палажэнні павінны знайсці адлюстраванне крытэрыі ацэнак выступлення ўдзельнікаў, а таксама склад журы. У журы неабходна ўключаць найбольш аўтарытэтных спецыя-лістаў у тым жанры мастацтваў або відзе народных рамёст-ваў, спорту, конкурсаў прафесійнага майстэрства, па якіх праводзіцца спаборніцтва ўдзельнікаў. Гэта неабходна для таго, каб выніковае рашэнне аб пераможцах было мак-сімальна аб’ектыўным і не выклікала спрэчных пытанняў.
    Самай цяжкай справай з’яўляецца складанне каштарыса выдаткаў на правядзенне свята. У тым выпадку, калі кашта-рыс складаецца “пад сцэнарый” (гэта значыць спачатку вы-значаюцца ўсе аспекты фінансавання, што з’яўляецца най-лепшым варыянтам), а затым выдзяляюцца сродкі для твор-чага, вытворчага, матэрыяльна-тэхнічнага і арганізацыйнага забеспячэння свята, члены аргкамітэта ў першую чаргу пра-водзяць арганізацыйна-вытворчы аналіз сцэнарыя, каб можна было задаволіць усе патрэбы падрыхтоўкі і правядзення свя-та. Затым фінансавыя пытанні зводзяць у агульны каштарыс, які зацвярджаецца яго заказчыкамі поўнасцю або з папраў-камі. У сучасных умовах з прычыны складанага эканамічнага становішча дзяржавы такі спосаб складання каштарыса свята ажыццяўляецца рэдка.
    Звычайна выдзяляюць сродкі, загадзя распланаваныя Міністэрствам культуры РБ асобнымі сумамі на кожнае кан-крэтнае свята, якое мяркуецца ўвасобіць на працягу фінансавага або каляндарнага года. Існуе практыка долеваіа ўдзелу ў святах, калі зацікаўленыя арганізацыі, установы, прадпрыемствы выдзяляюць на яго правядзенне пэўную суму грошай або фінансуюць у адпаведнасці з калектыўнай да-моўленасцю вызначаную частку работ.
    Каштарыс выдаткаў уваходзіць асобным раздзелам у па-лажэнне аб правядзенні свята і складаецца з назвы выдаткаў, іх агульнага кошту, вызначэння адказных за аплату. Гэты
    7
    агульны каштарыс затым ( у працэсе падрыхтоўкі свята) дэ-талізуецца па асобных пазіцыях. Але пры такіх умовах фінансавання пры ўвасабленні свята сустракаюцца значныя цяжкасці, таму што творчыя ідэі даводзіцца рэалізоўваць у запланаваных рамках каштарыса.