• Газеты, часопісы і г.д.
  • Вялікалітоўска - расійскі слоўнік  Ян Станкевіч

    Вялікалітоўска - расійскі слоўнік

    Ян Станкевіч

    Выдавец: Lew Sapieha Greatlitvan (Byelorussian) Foundation
    Памер: 1329с.
    Нью Йорк
    626.59 МБ
    •забрахаць—с.х. под брахаць.
    •забразкатаць— см. под бразкатйць.
    •забраньне[субраньне, Аш.]-ня, предл.-ню;
    мн. ч.-ні-няў, ср.—собранне. Нсл. 117. Неправеднае забраньне. Нсл.
    •	забрасьнёлы, -лая-лае —заплесневе-лый. Нсл. 160; БНсл. Забрасьнелая капуста. Нсл.
    •забрасьнёпь t x под брасьн'ець.
    •забрасьнявіць— см. под брасьнявіць.
    •забратаць—< под братаць.
    •забраіша—см. под бёрціся.
    •забрудзёць - см. под брудзёць.
    •забрудзяніць—под брудзяніць.
    •забрудзяніцца——см- под гартаваць.
    •	загартавацца,—см. под гартавацца. •загартаць, с« под гортаць.
    •загасГць,—см. под гасіць.
    •загаспадарстваваць,—<«. под гаспадар-стваваць.
    •загаспадарыць,—см. под гаспадарыць.
    •загаспадарыцца, -см. под гаспадарыцца. •загасьцявацца, -с« под гасьцяваць.
    •	загата-ты-це, ж.—обкладка на знму стен нзбы нз купнн, соломьі н досок. Шсл. Ha зімў хату абклалі загатаю. Ст.
    загавайла
    396
    загўба
    •загавайла, загавала-лы, обіц.—непово-ротлнвый-вая, Растсл. тяжелый на подьём. Нсл. 165. Загавайлу гэтага нікўды не павернеш. Нсл. Am! Загавала, а не работнік. Нсл.
    •зягявець-ёю-ёеш-ёе—начать постнться, прекратнть скоромную еду на время поста, заговеться. Шсл.; Варсл. Заўтра трэба й нам загавець. Ст.
    загавёць душою—умереть. Шсл. Ен працаваў, стараўся, а наапошку душой загавеў. Варсл. Каб ты душою загавеў! (кляцьба). Ст. Гэтак можна й душою загавець. Ст.
    •загаўкаць,—см. под гаўкаць.
    •загаціць,—<ч под гаціць.
    •загачынь, г« под гачыць.
    •зпгбаць,—под гбаць.
    •загбацца,—см. под гбацца.
    •загібёць,—см. под гібець.
    •загіклі'вы-вая-вде— косноязычный, зан-ка. Ар.
    •зягіня-ны-не, ж.—гнбель. Нсл. 164. Хагіна нам тут за табою. Нсл.
    •загін-йньне-аць-ў^ь,—под гбаць.
    •зягін-яць-ёньне-уць,— см. под гінуць. •зягіп-япця-ўцца,—см. под гбацца.
    •	зягінкя-нкі-нцы, ж.—загнб. Адвярні загінку гвазда. Нсл. 164.
    •загінулы-лоя-лае, 1. погнбшнй.
    2.	пропавшнй.
    •заглабаньне-ня, предл.-Рю, ср.—грабёж. См. заглабаць.
    •заглабаць,—см. под глабаць.
    •заглабацца,—под глабацца.
    •зяглям-язьдзіпз>-ажджаць,—см. тд гла-мазьдзіць.
    •	заглям-язьдзіцця-ажджацца, —см. под гламазьдзіцца.
    •загл-ёдзець-я<)<іць,—см. под глядзець.
    •зягл-ёдзейця-ядацца,— см. под глядзецца. •зяглядухя-ухі-усе, ж.—краснвая, строй-ная женіцнна, Нсл. 164. женіцнна — загляденне. Узяў жонку заглядуху. Нсл. •заглузьдзі'ць,—см. под глузьдзіць.
    •заглузьдзіцца,—см. под глузьдзіцца. •зяглуы-йзь-ляць.—см. под глуміць. •зяглумАйця-ляцЦа,—см. под глуміцца. •загмўрыць,—под гмурыць.
    •загмўрыцца,—см. под гмурыцца.
    •загнаіцца,—см. под гнаіцца.
    •загнёсьці,—под гнесьці.
    •	зягнёз-ёту, предл.-ёце, м.—передняя наружная часть дна в печн, Гсл.; Растсл. шесток (, плоіцадка между устьем н топкой кухонной печн, С.), очаг прн печн, куда выгребают жар. Нсл. 165. Печ без загнету нябывае. Нсл. Пастаў на загнеце. Тм. Уменьш. загнецік—очажое прн печн. Тм. Загнецік малёнькі. Тм. Стаяла калінка колькі лет; сячыце, рубіце на загнет; каб наш загнецік быў ясен, каб каравай наш быў красен, Нз свад. песнн. Нсл.
    •зягнезя-ёты-ёце, ж.—середннная часть "прыпека”, протнв устья печн. НК: Очеркн, 243.
    •загнётавы, загнётны-ая-ае—относя-іцнйся к очагу. Нсл. 265. Загннетны, загнетавы под няроўны, гаршка паста-віць ня можна роўна. Нсл.
    •загнёцік-пса, м. І. прнспособленне для трепання льна, пенькн. НК: Очеркн.
    2.—СМ. под загнет.
    •загнявіць,—см. под гнявіць.
    •зягтлы-лая-лае—загннвшнй. Гсл.; БНсл. Гэта трупік сіўкі-варонкі, ужо добра загнілы. зсд 181.
    •загнюсіць,—см. под гнюсіць. •заграбаць,—см. под грабаць.
    •заградка-дкз-дг/ь/, ж.—полка с выре-замн для втыканм ложек. Шсл. Вірок ляжыць у заградцы. Ст.
    •загракацца,—под гракаць II.
    •заграць, < м. под граць.
    •заграцца,—под грацца. •загрэбаваць,—сл. под грэбаваць. •загрэць,—см. под грэць.
    •загрудкі, нареч.—брать за платье у грудн во время дракн. Ар.; Шсл. Сьпярша так сварыліся, а потым і загрудкі схапіліся. Ст.
    •загрукатаць,—см. под грукатаць. •загрукацёць,под грукацець.
    •загрўкаць,—сл. под грукаць.
    •загрыбёньне-ня-ню, ср.—льняное воло-кно худшего сорта, остаюіцееся прн чесаннн за гребнем. Ксл. Із загрыбеньня ткуць палатно, якое йдзець на мяхі. Навікі Віц(Ксл.).
    • загрыбённы-ноя-нае—сотканный нз худшего, грубого льняного волокна. Ксл. Загрыбеннае палатно таўстое. НавіюВіц. (Ксл.). Ср. загрыбеньне.
    •загрыбзоніць,—см. под грыбзоніць. •загрыз-аць-ьці, — см. под грызьці.
    •загрымацёць,—см. под грымацець.
    •загрымёць,—см. под грымець.
    •загваздка-дкі, дат.. предл.-дцы, ж. 1. чека. Ласкат. Пясочак Куз. (Ксл.); Шслл ПНЗ: Раст.: Северскк 135; Гсл.; Нсл. 164. Зь пярэдняе вОСІ згубілася адна загваздка. Ст. Як воз без загваздкі не паедзе, так няхай малады да Маладое НЯ ПОІІдзе. Трасьцянкі Н. (Демцц.: Веров. п, 1896, 123). Моцна скрыгаталі буксы.рэжучы па няроўнай дарозе зя-лезныя загеаздкі ў калёсах. Дудзіцкі С’Бацьк.”, Но. 1-2/437-438).