Вялікалітоўска - расійскі слоўнік
Ян Станкевіч
Выдавец: Lew Sapieha Greatlitvan (Byelorussian) Foundation
Памер: 1329с.
Нью Йорк
езьдзіць[ хадзіць] па пагарэлым—нй-іценствовать по прнчнне пожара. Ар.
прасіць на пагарэлае—собнрать пожер-твованне, пострадав от пожара. Гсл.
•пагарэльле-ля, предл.-лю, ср.—место, где был пожар. Гсл.
•пагарэлы—погоревшлй.
•пагарэлы-лая-лае, 1. пострадавшйй от пожара. Ар.
2. в см. суіц. пагарэлы-лага—погорелец. Ар. даваць, даць на пагарэлых—жертво-вать, оказывать(оказать) помоіць пост-радавшйм от пожара, погорельцам.
•пагарэць—ся. под гарэць.
•пагарбацець см. под гарбацець.
•пагарбаціць—см. под гарбаціць.
•пагарбаціцца—с«. под гарбаціцца.
• пагар’е-р’я, предл.-р’ю, ср.—большое пространство выгоревшего торфа. Русі-нава Сян. (Ксл.)
•пагардзецьс.н под гардзець.
•пагарка-кі, дат., предл. пагарцы, ж.—вы-горевшее место в торфяном болоте(во-обіце место чего-л. выгоревшего, С.) Ксл. Усе пагаркі вадою заліты. Латышы Беш. (Ксл.).
•пагарлаць сл« под гарлаць.
•пагарш-эньне-ьгць—см. под гаршыць.
•пагартаць см. под гортаць.
•пагарчэць с.м под гарчэць.
•пагас-нуць-ьці—с« под гаснуць, гасьці. •пагаспадараваць см. под гаспадараваць. •пагаспадарыць см. под гаспадарыць.
•пагатове, нареч.—тем более, (Шсл.) тем паче. Гсл.; Ар.; Пятніцкая Беш. (Ксл.). Ен І пагатове ня пойдзе, калі яму яшчэ й не сказалі. Ст.
•пагэтуль, нареч. 1. доселе(до снх nop, С.) Нсл. 435.
2. до этого места. Нсл. 435.
•пагб-аны-аць—см. под гбаць.
•пагбацца—см. под гбацца.
•пагіна-ны-не, ж.—гнбель, rope. Нсл. 435. Пагіну церпім тут. Нсл. Пагіна з табою, а ня жыцьцё. Нсл.
•пагін-аць-уць—ся. под гінуць.
•паглабаць—см. под глабаць.
•пагладзіць— см. под гладзіць.
•паглёдзіць—см. под глядзёць.
•пагляд-ду, предл. й зват.-дзе, м.—взгляд. Нсл. 436; Ксл.; Гсл. Благі маець пагляд. Нсл. Кажнае маладое баіцца пагляду. Нсл.
на пагляд—на взгляд. Гсл. На пагляд ён дужа добры. Ноўка Віц. (Ксл.).
•паглядаць—ову, предл.-ве, м.—похороны. НК: Старцы, Но. 40; Пасоб., Но. 88; НК: Очеркн, Но. 282.
•пахоўны-ная-нае (НК: Под. пос., Но. 95) —похоронный. НК: Очеркн, Но. 282.
•паха, дат., предл. пасе, ж.—мышка, Вост. (Даль) мышка, впаднна под плечем, Нсл. 394. подмышка. Ар. Вазьмі падхапі яго пад адну паху, а я пад другую вазьму. Нсл. Пад пахі падхапілі й павялі. Нсл.
пад пахаю—под мышкой.
узяць пад паху—взять под руку. •пахадня—см. под паходня.
•пахадзГць см под хадзіць.
•пахадзяка-кі, обіц.—Нйіцйй-ая, бродяга. Ксл. Я падараваў пахадзяку. Крывое Сяло Беш. (Ксл.).
•пахаджалы-лая-лае, 1. всегда употреб-ляемый, будннй(об одежде). Нсл. 487. Пахаджалае адзецьце. Нсл. Пахаджалая сьвітка. Нсл.
2. часто находяіцлйся в г.утн, путешест-вуюіцнй. Пахаджалы чалавек. Нсл. 487. •пахаджаць—см. под хадзіць.
•пахап-авацца-нўцца—см. под хапацца.
•пахапаць см. под хапаць.
•пахап-ацца-ляцца—см. под хапацца.
•пахіплівы-вая-вае, 1. усердный, скорый на подьём. Нсл. 486. Хлапец пахаплівы, не засьпіць свае пары. Нсл. См. пахоплівы.
2. увлекаемый жадностью, нмеюіцнй страсть прежде другнх. Нсл. 486. Дужа ты пахаплівы, не пажджэш іншых. Нсл.
•пахапны-ная-нае—скорый, заботлнвый о работе. Нсл. 486. Хлапец пахапны! Нсл. Пахапнага работніка маю, ня жджэць зацеву. Нсл.