Вялікалітоўска - расійскі слоўнік
Ян Станкевіч
Выдавец: Lew Sapieha Greatlitvan (Byelorussian) Foundation
Памер: 1329с.
Нью Йорк
•пазасьмйглы-лйя-лае—запекшнйся, за-сохішій от жара внешнего нлн влутрен-него. Нсл. 454. Пазасьмяглыя ад гарачыні, ад хваробы папокаліся. Нсл.
•пазаўсёгды, пазаўсёды, нареч.—всегда. Нсл. 452. Пазаўсхды я бачу яго п ’яным. Нсл. •пазаўтра, нареч.—после завтра. Ар.
Пазаўтра будзе сьвята. Ар. См. пазаў-тры.
•пазаўтры, нареч.—после завтра. Нсл. 452. Пазаўтры возьмеш, а не цяпер. Нсл.
•пазаўчора, нареч.—третьего дня (тому назад), Ваніна Ржэўск. у., Грннькова: Тудовляне; Растсл.: Северск. 77; Шсл. четвертого ДНЯ ТОМу назад. Ср. заўчора. Пазаўчора езьдзілі ў лес. Ст. Пазаўчора гэта было. Застарыньне Віц. (Ксл.).
•пазачын-яны-я^ь,— см. под чыніць.
•пазгодніцку, нареч.—прнмнренческн, соглашательскн. Ср. згоднік.
•паздароваць,—см. под здароваць. •паздароўкацца,—под здароўкацца.
•паздаравёньне-ня, предл.-ню, отгл. ймя суіц. no знач. глаг. паздаравець,—-выздоровленне (до некоторой степенн, С.) Нсл. 455. Застанься ў час да паздаравеньня. Нсл. •пазём-ліу, м.—суперфосфат. Барсукі Аз. (Ксл.). Пазему з коопэратыву прывёз. Тм. •пазябці,—см. под зябці.
•пазяхяць-аю-аеш-ае; повел.-ай-айма, несо-верш.—непронзвольно глубоко вдыхать воздух пшроко раскрытым ртом, сразу же затем его выдыхая (прн желаннн спать, прн усталостн), зевать. Ар.; Mix. Пазяхаеш — спаць хочаш. Ар. Абы вечар, дык ёнужо й пазяхае. Ст. Пара спаць, калі пазяхаеш. Ст. Отгл. й.чясуш. пазяханьне-ня, предл.-ню, ср.—зевота. Забурчэў сонным сіпатым голасам скрозь магутнае пазяханьне. зсд 189. Однкрат. пазяхнўць-нў-нёш-нёць-нём-ніцё—зевнуть. Ар. •пазязюлёць,—см. под зязюлець.
•пазжыцца, см. под жыць.
•пазіраць, см. под зерыць.
•пазГрна, нареч.—так блнзко, чтоб пос-матрнвая можно было вндеть. Барс. (Ю.). Глядзі, каб было пазірна. Барс. (Ю.). Ср. cm. пазірнёй. Барс. (Ю.).
•пазнака-аю-ацчы> ж-—отлнчнтельный прнзнак. Азан (араб., гуканьне на маліт-ву) ісламскай веры вялікая пазнака. кіт. 88а!5. Дай пазнаку ім прычыны сваей, калі хочаш, штоб тваім уммэтам (араб., вернікам) быў. Тм. 11261.
•пазіць, пажу, пазіш-зе, несоверш.—делать в длнну выемку, паз в чем-л. Mix. Соверш. прыпазіць. Сталяры прыпазілі ўсі дошкі. Mix. Цесель пазіць бярно. Mix.
•пазнаньне-ня, предл.-ню, 1. действне по глаг. пазнаць.
2. вступленне в брак. Нсл. 455. Перад сваім пазнаньням яны любіліся. Нсл.
•пазнаны,—с.м под знаць.
•пазната-тьг, ж.—позднее время. Гсл.
.пазнацьцё
813
пазычаць
•пазн-аваць-ді^ь,— см. под знаць.
•пазнацьцё-ця, предл.-цю, ср.—знакомс-тво. Нсл. 455.
•пазрадніцку, нареч.—предательскй. мгсл. •пазвоннае-нага, в знач. суіц.—перезвон по покойнйке. Растсл.
•пазв-аньне-аны-аць,—см. под зваць. •пазуха-ухі-усе, ж. 1. нйша в печке. Ксл. Гаршчок пастанавілі ў пазуху. Варашылы Куз. (Ксл.).
2. пустота между боковымй стенамй овйна й сторонамн крытого гумна йлй крытого тока. Нсл. 390. Жыта ў староны кладзіце, а ячмень у пазухі. Нсл. He закладайце сусім аднае пазухі; за асецьцю мякіну трэба сыпаць. Нсл.
•пазур-pä, предл.-рў, зват. пазўру; мн. ч.-ры-роў-ром-рамі-рох, м.—большой ноготь. Ар.
•пазьбёгчы, пазбёгці, ( област.)-бягў-бяжыш-бяжыць, соверш. ад чаго—йзбе-жать чего-л., йзбавйться от чего-л. йсподволь. Нсл. 454. Пазьбег яадбяды. Нсл. Несоверш. пазьбяі аць-дю-йеш-«
КНІГІ ОНЛАЙН
