КНІГІ ОНЛАЙН
•патужэць,—см. под тужэць. •патужыць,—см. под патужаваць. •патўлецька,—см. под патуль. •патуляцца,—см. под туліцца, туляцца. •патўль, нареч.—ДО тех пор. Нсл. 486; Шсл. Патуль піў, пакуль сунуўся. Нсл. •патўль, пакўль—до тех пор, пока. Ар. Патуль кляваў, пакуль і прымерз. Дзяніс-кавічы НЗ(Шэйн, II, 163). Патуль чапіўся, пакуль не надавалі ў каршэнь. Ст. Уменьш. патулецька—до тех только пор. Нсл. 486. Патулецька ты й жыў на сьвеце. Нсл. •патўп-ла, предл. й зват.—пе, м.—топот. Шайтане, цела твае хто растопіць, чым і чым? Шайтан рэк: "Рыцарскія коні ржаньням і патупам коньскім. ” Кіт. 5964. •патураньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-ні-няў, отгл. ймя суіц. к патураць, 1. потворство-ваняе. Гсл. 2. потворство. 3. снйсхожденйе. 4. потачка. БНсл. 5. поблажка. БНсл. 6. попустйтельство. БНсл. патураць 851 павадьір •патураць-