Выбраныя творы
Павел Куляшоў
Памер: 399с.
Мінск 1956
18. Натузнус Г. Лекцнн о скэтозаводстве п познаннн пород, СПБ, 1872.
19. Н. П. Б. Мернносы в Рамбулье «Журнал сельского хозяйства н лесоводства», 1889.
20. Р п б о Т. Наследственность душевных свойств, 1884.
21. Скнадан М. «Журнал овцеводов», 1833.
22. Спенсер Г. Основы бнологіш, 1870.
23. Тнмнрязев К. А. «Русская Мысль», 1889.
24. Тнхомнров A. А. «йзвестня О-ва любнтелей естествознання», 1879, т. 25.
25. Уоллес. Естественный подбор, перевод Вагнера, 1878.
26. Фндлер. Зашіскн опытного хозянна об овцзвэдгтве, ч. 1, 1861.
27. Чнрвннскнй. «Журнал сельского хозяйгтва п лесоводства», 1887, № 10 н 11.
28. Ш л е х т е р 14. Наследственная передача роста по женской лнннн на
потомство у лошадеіі, «Журнал коннозаводства», 1883, т. 2.
29. Шмндт Ф. Овцеводство н шерстоведенне, 1863.
II. На замежных мовах
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
«Agricultural Gazette Almanac», 1885.
» » » 1886.
Allen L. History of Shorthorn, Buffalo, 1883.
Arnold. American Dairying, 1879.
Bates T. H. History of Shorthorn, 1871.
Bohm. Die Schafzucht, B. II, 1878.
» Settegast‘s Lehre von der Individualpotenz, 1879.
Bonnet K. «Biologische Zentralblatt», 1889, № 7.
Braun and Hays. «Bulletin of Wool-Manufacturers», 1880.
«Breeder's Gazette», 1882.
» » 1883.
» » 1886.
» » 1887.
Brooks V. R. The law of Heredity, 1883.
«Buffon's Samtliche Werke», B. I. 1837.
«Bulletin of National Association of Wool-Manufacturers». Boston, 1877.
» » » » » » » » 1880.
» » » » » » » » 1881
» » » » » » » » 1887.
Clark. «Journal of the Royal Agricultural Society», 1859.
Cramp e. Untersuchungen fiber die Vererbung der Farbe etc. «Landwirtsch.
Jahrbiicher», 1884.
Crampe. «Landwirtsch. Jahrbiicher», 1885.
D a r e s t. Comptes Renduesde l'Academie des Sciences. Paris, 1867, T. VLX1V, p. 423, 669, 743, 822, 1101; 1869; T. VLXVIII, pp. 618, 733, 834.
Darwin Ch. The Variation of animals and plants ^under domestication, Second edition, 1875.
Darwin Ch. Gesammelte kleinere Schriften, 1887.
55. Denno Martin y. Die Milchviehzucht, 1887.
56. Doderlein. Phylogenetische Betrachtung. «Biologisches Zentralblatt», 1887, № 13.
57. Dunkelberg. «Landwirtschaftliche Jahrbiicher», 1881.
58. D ii r i g e n B. Gefliigelzucht, 1885.
59. E i m e r T. Die Entstehung der Arten, 1888.
60. G a 11 o n Fr. Natural Inheritance, London, 1882.
61. Gayot. «Journal d-Agriculture Pratique», 1887, v. II.
62. Graham. Australian Merino, 1870.
63. Griienhagen. Physiologie der Zeugung, 1888.
64. Haeckel E. Natiirliche Schopfungsgeschichte, 1874.
65. Hartmann. Darwinismus und Tierproduktion, 1886.
66. Helm H. T. American Trotting Horses, 1878.
67. Hensen Н. Handbuch der Physiologie von Dr. Hermann, B. VI, t. 11,1881.
68. » » » » » » » S. 211, 1882.
69. Her twig O. Das Problem der Befruchtung. Eine Theorie der Vererbung, 1884.
70. «Hippologische Revue», 1888.
71. «Jahrbiicher der Viehzucht», 1868, H. 1.
72. » » » 1869.
73. Janke H. Die Grundsiitze der Schafzucht, 1867.
74. «Journal de 1‘Agriculture Pratique», 1885, v. 2.
75. «Journal of the Royal Agricultural Society of England», 1865.
76. » » » » » » » » 1883.
77. » » » » » » » » 1888.
78. Kirchner. Jahresberichte d. Landwirtschaft, 1888.
79. K 6 r t h e. Fleischschaf, Breslau, 1885.
80. » Heischaf, Breslau, 1885.
81. Krampe. «Landwirtschaftliche Jahrbiicher», 1883.
82. «Landwirtschaftliche Jahrbiicher», 1884.
83. » » 1888.
84. L a Perre de Roo V. La consanguinite et les effets d‘Heredite, Paris, 1881.
85. Laurence T. Generale Treatise on Cattle, 1809.
86. L e F o u r. Le Mouton.
87. Lehndorf. Handbuch fur Pferdeziichter, 1882.
88. L‘E 1 e v e u r. «Journal hebdomadaire», 1888, N 174.
89. » » » 1888, N 177, 178, 179.
90. Lemoine. «Live Stock Journal», 1885.
91. «Live Stock Journal», 1885.
92. » » » 1887.
93. «Live Stock Almanac», 1885.
94. Low. The Breed of domestic animals, 1842.
95. Macdonald. Cattle, 1872.
96. May G. Die Schafzucht.
97. Menzel. Handbuch der Razionellen Schafzucht, 1861.
98. «Milch-Zeitung», 1872.
99.
100.
»
»
»
»
1875.
1877.
101.
»
»
1878.
102.
»
»
1879.
103.
»
»
1881.
104.
»
»
1882.
105.
»
»
1886.
106.
»
»
1887, № 52 (Witt).
107.
M i 1
e s. Stock-breeding, 1879.
108.
M i t s c h k
e-Col lan de. Der practische Merinoziichter, 1883.
109.
Mor
ton.
Live Stock of the Farm, 1885.
110. Na t h u s i u s H. Kleine Schriften und Fragmente, 1880.
111. » » Schafzucht, 1800.
112. Nathusius W. «Landwirtschaftliche Jahrbiicher», 1885.
113. Norner. Das Fleckvieh der Schweiz, 1888.
114. Orton. Principles of breeding, p. 78.
115. Parri ng ton. «Journal of Royal Agriculture Society», 1883.
116. «Pferdezucht», 1884.
117. Powers S. The American Merino, 1887.
118. Randall H. Fine-Wool Sheep Husbandry, 1863.
119. » » Practical Shepherd, 1863.
120. Ranke J. Der Mensch, 1887.
121. Rhode. Die Schafzucht, 1879.
122. Roth E. Die Tatsachen der Vererbung, 1885.
123. Sanders. Horse-breeding, 1887.
124. Sanson A. Traite de Zootechnie, tome II, 1888.
125. » » » » tome V.
126. Schwarznecker. Die Pferdezucht, 1884.
127. Settegast. Die Schafzucht Norddeutschlands, 1869.
128. » Die Tierzucht, 1888.
129. » Die Viehzucht Frankreichs und die Internationale Tierschau
zu Paris, 1878.
130. Si Iberer. Turf-Lexicon.
131. Smiths. Holstein Cattle. Syracuse.
132. Spelter P. Die Vererbung von Krankheiten und Missbildungen, 1881.
133. Spencer H. The factor of organic evolution, 1887.
134. Spooner. «Journal of Royal Agriculture Society of England», 1854.
135. » » » » » » » » 1859.
136. » The Sheep, 1878.
137. Steiger A. Ueber die Schafzucht, 1885.
138. » UebSr Norddeutschland, 1869.
139. Steward H. Shepherd Manual, 1883.
140. Sturtevant. Ayrshire Breed of Cattle, 1875.
141. T a y o n. «Comptes Rendues de l'Academie des Sciences», 1800.
142. «The Turf, Field and Farm», 1888.
143. Tragardt G. «Schmidt's Jahrbiicher», 1880, B. 188.
144. «United States Consular Reports». «Cattle and Dairy Farming, 1887».
145.
«Wallace‘s Monthly»,
1882.
146.
» »
1884, N 5.
147.
» »
1885, N 5.
148.
» »
1886, N 5.
149.
» »
1887, N 3.
150.
» »
1887, N 6.
151.
» »
1887, N 10.
152.
» »
1888, N 2.
153.
Weiske. Die Fiitterungslehre, 1878.
154. Weismann A. Bedeutung der Sexuellen Fortpfianzung, 1886.
155. » » Die Darwinische Tneorie, 1838.
156. » » Lieber die Vererbung, 1883.
157. «Wiener Landwirtschaftliche Zeitung», 1878.
158. » » » 1880.
159. Wilkens. Briefe iiber Landwirtschaftliche Tierzucht, 1887.
160. » «Landwirtschaftliche Jahrbiicher», 1884, H. 4, u. 5.
161. » » » 1888.
162. Wirch ow. «Archiv fiir Path, tmd Anatomies, 1876.
163. » » » » » » 1886.
164. Wr angel. Das Buch vom Pferde, 1888.
165. Wright L. The Book of Poultry, Revised edition.
166. Youatt. The Cattle, 1876.
167. » The Scheep.
■ « J J »
МЕТАДЫ ПЛЕМЯННОГА РАЗВЯДЗЕННЯ СВОЙСКІХ ЖЫВЁЛ
1922—1932 гг.
АД АЎТАРА
У сістэме мерапрыемстваў па паляпшэнню жывёлагадоўлі СССР пастановамі ўрада важнае месца адведзена племянной справе або племянному развядзенню ўсіх відаў сельскагаспадарчых жывёл.
Гэтая спецыяльная галіна жывёлагадоўлі патрабуе для свайго абслугоўвання і спецыяльных кадраў спецыялістаў па племянной справе, якія павінны авалодаць абшырнымі ведамі, неабходнымі для адказнай практычнай работы на важным участку зоатэхнічнага фронта.
Складаннем гэтай брашуры я маю на ўвазе дапамагчы тым, хто ў гэтым мае патрэбу, азнаёміцца з галоўнейшымі дапаможнікамі і творамі па пытаннях племяннога развядзення, указаць на іх істотныя вартасці і недахопы, а таксама даць найбольш дакладныя вызначэнні саміх паняццяў аб метадах заводскага развядзення.
Пры вызначэнні паняццяў і ўстанаўленні тэрміналогіі метадаў заводскага развядзення я амаль выключна кіраваўся ўказаннямі твораў Дарвіна, прафесараў Маільса, Дытрыха, Давенпорта, а таксама віднейшых прадстаўнікоў вучэння Дарвіна.
Рашучае прыцягненне дарвінізма ў якасці асноўнага прынцыпу пабудовы сістэмы племянной справы павінна даць тыя вынікі, якія нам цяпер так неабходны.
Я шчэ ў першай палавіне XIX стагоддзя з'явілася многа цікавых твораў аб спадчыннасці наогул і аб спадчынных хваробах у асаблівасці (Люка, Гальтона, Піоры, Гульда і інш.), але толькі са з’яўленнем выдатнай кнігі Дарвіна «Аб прыручаных жывёлах і раслінах» жывёлазаводчыкі і зоатэхнікі зацікавіліся сур’ёзна пытаннямі спадчыннасці. У гэтым творы на дзіва таленавіта быў выкарыстан не толькі літаратурны матэрыял, але і багаты практычны вопыт жывёлазаводства, чаго не было зроблена нікім раней Дарвіна.
Прызнаючы, што ў вучэнні аб спадчыннасці застаецца яшчэ вельмі многа цёмных бакоў, Дарвін усё-такі адважыўся ўстанавіць 5 законаў спадчыннасці, на якія, як ён сам гаварыў, «можна пакласціся толькі з некаторай доляй імавернасці» (стар. 89, т. II).
Некалькі пазней такую-ж спробу да ўстйнаўлення законаў спадчыннасці робяць нямецкі натураліст Гекель і француз Рыбо. Але амаль у той-жа самы час асцярожны і грунтоўны нямецкі натураліст і жывёлавод Герман Натузіус выказаўся рашуча ў тым сэнсе, «што закон атрымання ў спадчыну яшчэ не вывучан і што з дрэва пазнання яшчэ не ўпаў яблык, які прывёў да адкрыцця гэтага закону».
* *
Законы атрымання ў спадчыну карысных адзнак у жывёл тэарэтычна не былі вядомы не толькі жывёлаводам старажытнага свету, але і жывёлаводам апошніх двух стагоддзяў. Усё-такі, карыстаючыся ўмелым адборам і падборам лепшых асобін, чалавеку практычна ўдалося вывесці з патомкаў прыручаных ім і мала карысных дзікіх жывёл пароды жывёлы вельмі прадукцыйныя па воўне, мясу, малаку і здольнасці да бегу і работы, г. зн. і тут, як у многіх іншых галінах, практыка апярэдзіла тэорыю.
Першабытна$ь буйная рагатая жывёла была прыгодна толькі для павольнай работы, давала грубавалакністае мяса і тоўстую скуру; яна дрэнна адкормлівалася, не адзначалася скораспеласцю, а каровы былі маламалочныя. Такія-ж недахопы мелі і першабытныя пароды свіней. Авечкі першабытпых парод не ад-
значаліся ні многашэрснасцю, ні якасцю руна, якое прадстаўляла рознастайную сумесь пуху і грубага асцюка. Першабытныя пароды коней здольны былі задавальняць сяк-так непераборлівыя патрэбы чалавека; пароды-ж коней спецыялізаваныя, культурныя ўзніклі толькі дзякуючы заводскаму падбору, добраму догляду, кармленню і адпаведнаму выхаванню.
КНІГІ ОНЛАЙН
