• Газеты, часопісы і г.д.
  • Выбраныя творы  Павел Куляшоў

    Выбраныя творы

    Павел Куляшоў

    Памер: 399с.
    Мінск 1956
    159.6 МБ
    Гэты вывад у адносінах да доўгашэрсных англійскіх парод доследная аўчарня лічыць не падлягаючым ніякаму сумненню іменна таму, што такія-ж здзіўляючыя па свайму практычнаму значэнню вынікі дало скрыжаванне курдзючных матак з лінкольнамі і каствольдамі на доследнай станцыі ў Дакоце (Злучаныя Штаты).
    У адносінах мерыносаў доследы па скрыжаванню грубашэрсных матак з мерыносавымі баранамі і мерыносавых матак з раманаўскімі і мангольскімі баранамі (апошнія скрыжаванні былі пастаўлены з-за адсутнасці на доследнай аўчарні ў 1923 годзе мерыносавага барана) далі яснае дамініраванне характару мерыносавай воўны без усякага ўхілення да змяшанай воўны грубашэрсных парод.
    Найбольш выражаны тып мерыносавай воўны атрымаўся ў метысаў ад раманаўскіх матак. Воўна метысаў атрымалася ўжо ў першага пакалення лепшай якасці, чым цыгайская або кароткашэрсная англійская, што з’яўляецца нечаканым вынікам, таму што меркавалася, што такая воўна можа атрымацца ад грубашэрсных авечак толькі ў 3-й і 4-й генерацыі. Відавочна, што гэтыя здзіўляючыя вынікі атрымаліся таму, што ў воўне поўночных кароткахвостых авечак пераважае пух, часам у размеры 4/б усяго руна, і яшчэ таму, што мерыносавы баран быў складкаваты, г. зн. густашэрсны мерынос. Практычная ажыццявімасць такой метызацыі не можа сустрэць ніякіх перашкод, таму што поўночных кароткахвостых матак у нас многа, а таксама дастаткова і мерыносавых бараноў мазаеўскага і новакаўказскага напрамку.
    Бараны нямецкія негрэці і амерыканскія інфантадо або
    рамбулье будуць таксама вельмі прыгодны для такога скрыжавання.
    Гэты спосаб метызацыі можна з упэўненасцю рэкамендаваць як практычны прыём, які мае вялікае значэнне для авечкагадоўлі нашага Саюза, адчуваючай вялікую недастачу ў воўнах мерыносавага характару.
    Апрача аднароднасці і якасці воўны, метысы ад мерыносаў адрозніваюцца вельмі самкнутым руном, якое добра ахоўвае жывёлу ад усякіх атмасферных уплываў. 3 прычыны гэтага метызацыя грубашэрсных матак з англійскімі кароткашэрснымі пародамі, якія маюць самкнутае руно, павінна даць вельмі добрыя вынікі як у адносінах шэрснай, так і мясной прадукцыйнасці. Гэтая метызацыя на доследнай аўчарні будзе пастаўлена і ў гэтым годзе (1925); але пажадана, апрача таго, яе паставіць на некалькіх сотнях авечак на Поўночным Каўказе.
    Мясная авечкагадоўля, 1926 г.
    ЗМЕСТ
    Творчае развіццё асноў дарвінізма ў працах прафесара
    П. Н. Куляшова	 3
    1.	НАВУКОВЫЯ I ПРАКТЫЧНЫЯ АСНОВЫ ПАДБОРУ ПЛЕМЯННЫХ
    ЖЫВЁЛ У АВЕЧКАГАДОУЛІ 1890 г.	27
    Раздзел першы. Аб спадчыннасці наогул	29
    Спадчыннасць ёсць агульная ўласцівасць жывёл. — Усе асаблівасці здольны перадавацца ў спадчыну. — Недахопы практычных назіранняў. — Біялагічны і статыстычны метады даследавання. — Тэорыі О. Гертвіга і Брукса. — Доследы адваротнага скрыжоўвання. — Г'ібрыды ад асла і каня. — Законы спадчыннасці ...	29
    Раздзел другі. Розная здольнасць адзнак перадавацца ў
    спадчыну	  43
    Дзяленне адзнак па Г. Натузіусу. — Адзнакі заалагічныя і гаспадарча карысныя. — Адзнакі набытыя.— Няяснасць у падраздзяленні адзнак. — Індывідуальныя варыяцыі. — Атрыманне ў спадчыну заалагічных адзнак. — Атрыманне ў спадчыну нармальных індывідуальных варыяцый. — Індывідуальная патэнцыя. — Прычыны слабага атрымання ў спадчыну адзнак. — Набытыя адзнакі: нармальныя і паталагічныя; здольнасць гэтых адзнак перадавацца ў спадчыну 	 —
    Раздзел трэці. Уплыў бацькоў на перадачу адзнак патом-
    ству	 83
    Гісторыя пытання і тэорыі жывёлазаводчыкаў. — Атрыманне ў спадчыну росту, масцей і форм цела.—Аднабаковае атрыманне ў спадчыну бывае часцей за двухбаковае. — Бастарды і метысы.— Думкі жывёлазаводчыкаў. — Аднабаковае атрыманне ў спадчыну характару воўны 	 —
    Раздзел чацвёрты. Атавізм	98
    Вызначэнне паняцця. — Прыклады атавізма розных адзнак.— Некаторыя з адзнак вяртаюцца часцей і трымаюцца даўжэй, чым другія,-—Малая прыгоднасць метысаў для племянной жывёлагадоўлі. — Значэнне выпадкаў атавізма для практыкі жывёлагадоўлі. — Прыклады Зетэгаста і Сансона. — Магчымасць утварэння
    Вызначэнне паняцця. — Прыклады атавізма розных адзнак. З’яўленне новых варыяцый пад уплывам скрыжавання .... Раздзел пяты. Скрыжаванне	114
    Вызначэнне паняцця. — Значэнне скрыжавання па Бюфону.— Думкі іншых вучоных аб скрыжаванні. — Выпадкі, у якіх скрыжаванне прымяняецца найчасцей. — Скрыжаванне ў авечкагадоўлі.—
    змест
    Прычыны частага карыстання гэтым метадам. — Скрыжаванне ў шарсцяной авечкагадоўлі. — Прыклады парод авечак, атрыманых скрыжаваннем. — Гісторыя ўтварэння англійскіх культурных парод. — Прыклады з птушкагадоўлі. — Уплыў скрыжавання на моцнасць канстытуцыі, пладавітасць, здольнасць да адкорму і малочную прадукцыйнасць.— Скрыжаванне тыпаў адной і той-жа пароды.—
    Заключэнне	114
    Раздзел шосты. Сваяцкае, або кроўнае, развядзенне .	.	.	164
    Розныя вызначэнні гэтага паняцця. — Растлумачэнне прычын шкодных з’яў у жывёл, атрыманых ад бацькоў, якія з’яўляюцца сваякамі паміж сабой. — Думкі пісьменнікаў аб карысці і шкодзе кровазмяшэння пры развядзенні коней, буйной рагатай жывёлы, авечак, свіней і курэй. — Факты, якія выклікаюць сумненне. — Сваяцкае развядзенне ўзмацняе ў патомстве розныя недахопы. — Доследы Крампэ, Роо, Кінера і іншых. — Вывады	—
    Раздзел сёмы. Падбор племянных вытворнікаў або банітыроў-
    ка авечак	194
    Паляпшэнне парод ішло ўпсрад павольна. — Спароўванне падобных паміж сабой жывёл ёсць галоўная прычына прагрэсу ў жывёлагадоўлі. ■— Мстад падобнага спароўвання павялічвае здольнасць перадаваць у спадчыну. — Метад ураўноўвання. — Выпраўляючыя бараны. — Практыка падбору ў авечкаводаў Англіі, Францыі, Аўстраліі і Амерыкі. — Крытыка метаду ўраўноўвання. — Лепшае з лепшым дае лепшае. — Падбор па прадукцыйнасці. — Мазаеўскі напрамак. — Думка Скіядана і Мерцалава.—Тры перыяды ў гісторыі банітыроўкі авечак у Германіі. — Банітыровачныя ключы.—Заводская вартасць.—Доказы непрыгоднасці метаду ўраўноўвання ў воўнавых і племянных аўчарнях. — У якім абмсжаваным сэнсе можна дапусціць выпраўленне недахопаў ураўноўваннем.—Заключэнне .	—
    II.	МЕТАДЫ ПЛЕМЯННОГА РАЗВЯДЗЕННЯ СВОЙСКІХ ЖЫВЁЛ
    1922—1932 гг.	241
    III.	ПАРОДЫ СВОЙСКІХ ЖЫВЕЛ У ГІСТАРЫЧНАЙ ПАСЛЯДОУНАСЦІ
    IX РАЗВІЦЦЯ 1926 г.	265
    IV.	РОЗНЫЯ АРТЫКУЛЫ	281
    Уплыў кармлення на формы цела жывёлы і на характар прадукцыйнасці	283
    Адносіны ўбойнай вагі да жывой, як сродак для ацэнкі мясной жывёлы	292
    Аб заводскіх кнігах наогул і аб заводскай кнізе арлоўскіх рысакоў у прыватнасці	303
    Як захаваць арлоўскую рысістую пароду і палепшыць яе вартасці .	314
    Ці не пара спыніць метызацыю арлоўскага рысака	328
    Бельгійскія цяжкавозы і значэнне іх для мэт паляпшэння нашай конегадоўлі	335
    Распаўсюджанне і паходжанне цыгайскай пароды авечак . .	. 360
    Заалагічныя і гаспадарчыя асаблівасці цыгайскай пароды . .	. 366
    Мікраскапічная будова цыгайскай	воўны	374
    Авечкагадоўля Расіі	378
    Доследы скрыжавання авечак у аўчарні Маскоўскага вышэйшага зоатэхнічнага інстытута	393
    На белорусском языке Павел Нйколаевйч Кулешов
    Іізбранные пронзведення Государственное нздательство БССР
    Мянск 1956
    •
    Рэдактар КЛазарчык
    Мастак Л. Прагін.
    Тэхрэдактар Н. Сцяпанава Карэктар Р. Мяцеліца
    AT 06337. Падп. да друку 25/X1 1955 г
    Тыраж 5 000 энз. Фармат 60/921,в. Фіз.
    друк. арк. 25. Уч.-выд. арк. 27.
    Цана 10 р. 15 к. Зак. 473.
    Друкарня Імя Сталіна, Мінск, праспект імя Сталіна, 105.