Выгнаны патрыцый Кніга пра Міхася Стральцова

Выгнаны патрыцый

Кніга пра Міхася Стральцова
Выдавец: Лімарыус
Памер: 432с.
Мінск 2017
105.66 МБ
Напншн колькі слоў. Обнммаю тебя.
Твой Міхась.
32.	Валянціну Аскоцкаму
[Без даты] Дорогой старнк!
йзвннн меня, недотёпу, за всяческне промедлення: внноват.
Поздравляю твою семью с Новым годом. Будь здоров н счастлнв.
Твон Мйхась н Лена.
«ТЫ САМАЯ ДАЛІКАТНАЯ ДУША Ў ГЭТЫМ ЧЭРСТВЫМ СВЕЦЕ...» Лісты Міхасю Стральцову
1.	Павел Кабзарэўскі — Міхасю Стральцову
9 декабря 1968 г. Ленйнград Дорогой Мнханл Леонтьевмч!
Простате, пожалуйста, что с такмм непростнтельным опозданнем посылаю Вам перевод вашего «От Максмма Кннжннка начало»1. Ваша ннтересная, очень янтересная работа о моём любнмом поэте меня очень увлекла, но я, к сожаленню, неожмданно захворал н, не желая больше затягнвать завершення работы над переводом, попроснл помочь мне моего друга н неоднократного соавтора по переводам ленннградского пмсателя А. Белова.
Когда Вы прочнтаете перевод н автормзуете его, прошу от моего нменн передать его редакцнн «Немана», как н договорнлнсь, для 3-го номера.
Еслн у Вас будут сушественные замечання по переводу, пожалуйста, сообшнте мне, мы всё, что Вы посчмтаете нужным, выправнм.
Перевод цнтаты на страннце 68 нашей рукопнсн прншлю Вам через несколько дней, как только начну работать.
Надеюсь, что новую Вашу кннгу я переведу однн н с такмм же большнм мнтересом, с какмм я переводнл «Макснма Кннжннка».
Очень жду Вашего гшсьма. Желаю Вам всего доброго. Дружескн всегда Ваш — П. Кобзаревскйй.
1	Гаворка пра эсэ, якое пазней атрымала назву «Загадка Багдановіча».
2.	Марыя Стральцова — Міхасю Стральцову
19марта [1972 г.] Здравствуй, мой дорогой сын Мйша!
Ты, наверное, й не ждёшь от меня пйсьмэ, но зато я жду от тебя неустанно1.
Поздравленйе твоё з спразднйком 8 марта я получйла. Сердечно благодарю тебе, сынок. Как твоя пояснйцэ?
Всё я тебе прошаю й простйла, вот только не могу просйть за одно — за то, что ты продолжаешь беспорядочно тратйть здоровье, т. е. ты продолжаешь пйть. Вот это, сынок, не очень прйятно.
Твой нервы совсем сдают. Ты несдержанно сябя ведёшь, а это очень некрасйво й нйчтожно. А главное, гробйшь своё здоровье без оглядкй. Радйкулйт — это нервная болезнь, й он тебя скрючйт совсем, еслй ты не бросйшь выпйвать.
Прйезжай домой йз Ммнска, пожйвй дома, полечйсь деревенскнм воздухом, попей молока. В больнйцу ты не хочешь, то нужно находйть другой выход йз такого кошмарного положення.
Да надо й самому себя й нервы взять в рукй. He раздражай свой нервы водкой. Без водкй ешё нй одйн не умер, а вот от водкй-то й умйрают. Еслй ты от всей душй дорожйшь мать, то ты непременно послушаешь меня. Ну, об этом пока хватат.
В январе месяце 14 чйсла умер Антон. Переношу тяжёлую скорбь по брату. Жена его прйсылала телеграмму, как он умер, на моё ймя. Надо было сьезднть, провестн его в последнйй путь, но вот беда, что я не могу доехать нйкуда, еслй бы блйже хотя бы. Так нйхто й не ездйл. Я напйсала пйсьмо жене й детям Антошй, что не смогла прйехать. Очень обйдно й тяжело, что нйхто не был на похоронах. Пусть уже отдыхает й не обйжается на меня. Он был всегда добр ко мне. Поэтому тяжела утрата его. Умер он от дйабетаческой комы.
Ну вот, пйсьмо моё подходйт к концу. Крепко целую тебя. Пйшй. Жду. Твоя мать М. Стрельцова.
1	Марыя Міхайлаўна Стральцова (з Кузьміцкіх) — маці М. Стральцова.
3.	Еўдакія Лось — Міхасю Стральцову
26ліпеня 1973 г.
Дарагі Міхась!
Сардэчна віншую цябе, прызнанага празаіка і крытыка, з выхадам у свет першай кніжкі вершаў1! Аж зайздросна: ты — малады паэт! Спрабуй, вярніся ў маладосць!..
Чытаю і за радкамі бачу цябе, чую цікавы мужчынскі голас. Пазнаю чалавека, мужчыну — страдаюіцего, у добрым разуменні гэтага слова. Гутару з асобай тонкай, узнёслай. Цікавы твой стыль, чыстыя вобразы. Канешне, ты бачыш, дзе «ляжыць» паэзія... I значыць — ты такі. Пакуль што. У паэзіі. (Дарэчы, мне падабаецца рыцарская адданасць першаму твайму жанру. А зрэшты, і ў першым ты едзеш звычайна і на Расінанце2, і на Пегасе!)
Але я спадзяюся, што з гадамі ты «разгонішся», пазначнееш, перажывеш і выкажаш у радках нешта па-грамадзянску большае. Сугучнае гэтаму вялікаму часу. Інтым уступіць месца матывам больш важкім... Ды ты, я думаю, і сам гэта разумееш. Таму прабач за заўвагу. Я не пішу рэцэнзію, а толькі гэты сяброўскі ліст. Бо падумала, як забываем мы гаварыць адзін аднаму добрыя словы. (Дзякуй богу, гэта не тычыцца нашых з табой адносін!) Сама чытаю прыязныя артыкулы таго ж Гамолкі, таго ж нашага слаўнага Пысіна — і выціраю слёзы...
Будзем трымацца! Хай жыве паэзія, хай жывуць сябры. Шчыра — Еўдакія Лось.
1	Маецца на ўвазе кніга «Ядлоўцавы куст» (1973).
2	Расінант — конь Дон Кіхота, сярэднявечнага рыцара, героя аднайменнага рамана іспанскага пісьменніка Сервантэса.
4.	Сяргей Баруздзін — Міхасю Стральцову
5марта 1974 г.
Дорогой Мнхась Леонтьевнч!
Спасмбо Вам за хорошее пмсьмо, за кннгн! А с выходом «Куста можжевельннка» поздравляю особо: первая Ваша поэтнческая кннга!
Так что теперь в «ДН»1 мы вправе вндеть Вас в трёх нзмереннях. Ждём новый рассказ, который Вы пншете. Ждём стнхн. Ждём крнтнку. В обшем — ждём! Хорошо?
Всего Вас самого доброго н хорошего! Добрый поклон всем белорусскнм друзьям н знакомым!
Нскренне Ваш — С. Барузднн.
1	Сяргей Баруздзін быў галоўным рэдактарам маскоўскага часопіса «Дружба народов».
5.	Мікола Федзюковіч — Міхасю Стральцову
4лютага 1975 г.
Дарагі Міхась, добры дзень!
Пішу табе з вёскі, дзён дваццаць ужо сяджу тут. Ты, відаць, ведаеш што з «Чырвонкі»1 я пайшоў і добра зрабіў, a то зусім здзічэў бы. Тут мне добра, ніякіх клопатаў, ніхто не замінае — адна матка, вершы ідуць — як арэхі. Якой спеласці гэтыя арэхі — не мне судзіць...
9 лютага (нядзеля) буду ўжо ў Мінску. Калі ты не надта заняты, калі да 9-га атрымаеш гэты ліст, пазвані мне: 66—19—80. Лепш адразу ў нядзелю. Здарыцца, што пазней — калі ласка, увогуле ж, трэба сустрэцца.
Купіў у Драгічыне тваё выбранае2, перачытаў — яшчэ раз атрымаў задавальненне.
Ну, цісну руку. Добрага табе здароўя! Мікола.
1	Гаворка пра газету «Чырвоная змена».
2	Маецца на ўвазе кніга выбранай прозы «На ўспамін аб радасці» (1974).
6.	Янка Сіпакоў — Міхасю Стральцову
12мая 1975 г.
Дарагі Міхась!
Зайдзі, калі ласка, да нас у «Маладосць» і прачытай карэктуру твайго цудоўнага артыкула пра Гарэцкага1, якім усё яшчэ захапляюцца ўсе твае сябры.
3 любоўю — Янка Сіпакоў.
1	Эсэ «Чалавек з Малой Баганькаўкі», апублікаванае ў № 6 «Маладосці» за 1975 г.
7.	Мікола Федзюковіч — Міхасю Стральцову
Плістапада 1975 г.
Дарагі Міхась, прывітанне!
Атрымаў твой ліст, дзякуй! У мяне тут усё па-ранейшаму — як быццам нармальна, хонь таксама цяпер без грошыкаў. Але тут яны і не дужа трэба. Толькі на цыгаркі. Вось канчаюцца, заўтра схаджу ў сельмаг, разжывуся.
Праўда, мне ў гэтым сэнсе раптам пашэнціла. Узяў быў з сабой 1-шы том Куляшова, разгарнуў, а там — тры чырвонцы. Хаваў неяк ад жонкі, ды і сам забыўся. Назаўтра ж гайсануў у райцэнтр Іванава, пагуляў з хлопцамі тры дні, цяпер зноў дома, натхняю сябе, каб нешта зрабіць.
Учапіўся за паэму пра «Граніт» (ужо даўно ездзіў ад «Маладосці» ў камандзіроўку, паабяцаў напісаць). Гэта нешта накшталт таго майго дзённіка пра нафту. Вядома, лухта, але штосьці вырысоўваецца. Цяжка таму, што ўсё дакументальна, але раблю з большым абсягам. Думаю дабіць да свята, а там будзе відаць...
Надакучыла і тут, адразу ж пасля свята і прыеду, пазваню табе. Суседка абяцала прынесці пляшку ці дзве самагону, сам піць не буду — няма з кім, прывязу, паспытаем. Разбалеліся зубы, можа, датрываю. Тут ёсць нейкі дзед-урач, але не хочацца
8.	Ніна Мацяш — Міхасю Стральцову 30 красавіка 1977 г. Белаазёрск 373 вылазіць. У Мінску мне надакучылі суседзі — Капыл1 і Шлег, ледзь уцёк ад іх.
Ведаю, што ў Маладосці (здаецца, у № 10) ёсць твой артыкул пра «Я з вогненнай вёскі»2. He бачыў, але думаю — добра.
Надвор’е тут някепскае. Відаць, тое ж, што і ў Мінску. Але, чуецца, скора будзе снег. Рыхтуйся. Ну, пакуль! Твой Мікола.
1	Відаць, маеіша на ўвазе празаік Мікола Капыловіч.
2	Гаворка пра рэцэнзію М. Стральцова на кнігу А. Адамовіча, Я. Брыля і У. Калесніка «Я з вогненнай вёскі» «Забыць — небяспечна» («Маладосць», 1975, № 10).
8.	Ніна Мацяш — Міхасю Стральцову
30 красавіка 1977г. Белаазёрск Дзеньдобры, Міхась!
Захацелася павіншаваць Вас са святамі маёвымі. Тыдзень таму пісала рэцэнзію на Пабла Нэруду, надзвычай спадабаліся Вашы пераклады'. Такія паэтычна эквівалентныя — ва ўсім! — арыгіналам! Віншую Вас! I як падарункам, хочацца падзяліцца з Вамі сваім нядаўнім вершам.
Лякаюцца — вярнулася зіма...
А ў доказ гэтай з’явы абуральнай
Паказваюць на снег, як на замах
На жаўруковы спеў світальны.
На кані крык і на бусліны крок
Па ўчора адагрэтай лугавіне, —
А сёння покавак зялёных кроў
Ад маразоў раптовых гіне.
Вярнулася зіма? Так, зацвіла
Натхнёнай, апантанаю завеяй!
Ды ў халады працяглыя, з крыла
Буслінага страсаныя, не веру!
He марна прагнуў распусціцца бэз,
На ледаход так галасілі кані
He марна: каб прачнулася ўтабе, Што сонца ўсё-такі цябе шукае!
Жадаю Вам, Міхась, светлых пор году! Ніна.
1	Для кнігі чылійскага паэта П. Неруды «Крыві бунтоўнай кропля» (1976) М. Стральцоў пераклаў шэсць ягоных вершаў.
9.	Рыгор Барадулін — Міхасю Стральцову
12лютага 1982 г. Мінск
Любы мой і назаўсёды дарагі дружа Міхась!
Калі ласка, напішы — і хутчэй — назву сваёй кнігі па серыі «Бібліятэка беларускай паэзіі»1. Дамо і са старых кніг тваіх, і новыя вершы. Пад вершамі пажадана паставіць даты.
Што магу сказаць? He хапае цябе. Часта ў думках і гутару з табой, і раюся з табой, самая далікатная душа ў гэтым чэрствым свеце. Пішы вершы! Пішы мне.
Мой адрас: 220113, Мінск, Мележа, 4, кв. 256, тэл. 692829.
Абдымаю цябе. Твой Рыгор.
'Кніга М. Стральцова ў названай серыі выйшла пад назвай «Яшчэ і заўтра» (1983).
10.	Іван Шамякін — Міхасю Стральцову
25 сакавіка 1982 г.
Дарагі Міхась!
Прашу прабачыць, што не адразу адказаў на тваё пісьмо. Атрымаў яго, уважліва прачытаў. Разумею цябе, разумею ўсю сітуацыю, што ўзнікла. He магу цалкам апраўдваць цябе, ведаючы пэўную слабасць. Хоць у каго яе няма, слабасці? Але цалкам веру тваёй споведзі [...].
Ці звяртацца ў С[аюз] п[ісьменнікаў]? Да каго? Аўрэшце, не варта табе гэтага высвятляць. Упэўнены, што подпісу свайго ніхто з нашых ні на якім дакуменце не ставіў. He мог паставіць.