У танцы ліхтароў = im lichtertanz
Сучасная нямецкая паэзія
Выдавец: Тэхналогія
Памер: 167с.
Мінск 2004
Калі яго звольнілі
Калі яго звольнілі, ён завітаў у свой кабінэт Апошні раз, прыбраў усё з стала і з сэйфа I шнур апусьціўся аслаблы ў скрынку зь пячаткай Калі ён зьняў зь сьцяны Дзяржынскага й вазон Былі пры гэтым ад грамадзкага камітэту Муляр і медсястра закаханая пара Сачылі кожны рух, цягалі ўжо непатрэбныя акты Зьбянтэжана пасьміхаліся. Дзяўчына ніякавата Забрала ў яго рэвальвэр, ключы, пячатку
Тут афіцэр усьміхнуўся таксама, выдыхнуў спрактыкавана Сіняватыя колцы дыму парачцы ў твар Цыгарэта дрыжэла ў пальцах, між вялікім і спаказным Ён сказаў: неўзабаве наш вернецца час
I ваша гадзіна праб’е, маладыя шчасліўцы
Kleines Lied von den bleibenden Werten
1
Die großen Lügner, und was na, was Wird bleiben von denen?
Von denen wird bleiben
daß wir ihnen geglaubt haben
Die großen Heuchler, und was na, was Wird bleiben von denen?
Von denen wird bleiben
daß wir sie endlich durchschaut haben
2
Die großen Führer, und was na, was Wird bleiben von denen?
Von denen wird bleiben
daß sie einfach gestürzt wurden Und ihre Ewigen großen Zeiten na, was Wird bleiben von denen?
Von denen wird bleiben
daß sie erheblich gekürzt wurden
3
Sie stopfen der Wahrheit das Maul mit Brot Und was wird bleiben vom Brot?
Bleiben wird davon na, was? -
daß es gegessen wurde
Und dies zersungene Lied na, was Wird bleiben vom Lied?
Ewig bleiben wird davon
daß es vergessen wurde
Песенька пра вартасьці, якія застаюцца
1.
Бялікія хлусы, дык што ну, што
Застанецца ад іх?
Ад іх застанецца
тое, што мы верылі ім
Вялікія фарысэі, дык што ну, што Застанецца ад іх?
Ад іх застанецца
тое, што ўрэшце іх раскусілі
2.
Вялікія фюрэры, дык што ну, што Застанецца ад іх?
Ад іх застанецца
тое, што іх проста зьверглі
А іхны Вечны вялікі час ну, што Застанецца ад яго?
Ад яго застанецца
тое, што яго скарацілі
3.
Яны хочуць хлебам заткнуць глотку праўдзе Дык што застанецца ад хлеба?
Ад яго застанецца ну, што? -
тое, што яго зьелі
А гэта абрыдлая песьня ну, што Застанецца ад песьні?
Ад яе застанецца навечна
тое, што яе забылі
Nachricht
Noch findet er statt der Sonnenaufgang Die dunkle Nacht, noch wird sie veranstaltet
Erstaunlich! Auch diese Früh fand ich mich wieder am Leben. Erleichtert auch merkte ich auf den Atem dicht neben mir: die Erde ist also noch immer bevölkert
Den Radiomeldungen über die neuesten Fortschritte der kleineren Kriege kann ich beruhigt entnehmen: Noch dauert an die Existenz der Gattung Mensch
Ausgerottet, lese ich in der Abendzeitung hat sich heute noch nicht, was da alltäglich nach Frieden schreit
Noch findet er statt der Sonnenaufgang Die dunkle Nacht, noch wird sie veranstaltet
Паведамленьне
Яшчэ адбываецца ўзыход сонца
Цёмная ноч, яе яшчэ
ўтвораць.
Дзіўная рэч! I гэтым ранкам я знайшоў сябе зноў жывым. Прыслухаўся з палёгкаю да дыханьня побач са мной: на зямлі ўсё яшчэ ёсьць людзі
3 радыёлаведамленьняў пра найноўшыя посьпехі маленькіх войнаў магу супакоена зрабіць выснову: яшчэ працягваецца існаваньне чалавечага роду
У вечаровай газэце, чытаю я, яшчэ ня вычарпалі сябе штодзённыя заклікі да міру
Яшчэ адбываецца
ўзыход сонца
Цёмная ноч, яе яшчэ
ўтвораць.
Thomas Brasch
Lied
Was ich habe, will ich nicht verlieren, aber wo ich bin will ich nicht bleiben, aber die ich liebe, will ich nicht verlassen, aber die ich kenne will ich nicht mehr sehen, aber wo ich lebe, da will ich nicht sterben, aber wo ich sterbe, da will ich nicht hin: Bleiben will ich, wo ich nie gewesen bin.
Томас Браш
Песьня
Што я маю, не хачу губляць, але дзе я ёсьць, застацца не хачу, але тую, што кахаю, не хачу кідаць, але тую, што я ведаў, бачыць не хачу, але дзе жыцьцё прайшло, памерці не хачу, але і туды, дзе сьмерць, шлях не выбірай: Я хачу навечна ў невядомы край.
Rolf Dieter Brinkmann
Einen jener klassischen
schwarzen Tangos in Köln, Ende des Monats August, da der Sommer schon ganz verstaubt ist, kurz nach Laden Schluß aus der offenen Tür einer
dunklen Wirtschaft, die einem Griechen gehört, hören, ist beinahe
ein Wunder: für einen Moment eine Überraschung, für einen Moment
Aufatmen, für einen Moment eine Pause in dieser Straße, die niemand liebt und atemlos macht, beim Hindurchgehen. Ich schrieb das schnell auf, bevor der Moment in der verfluchten dunstigen Abgestorbenheit Kölns wieder erlosch.
Рольф Дзітэр Брынкман
Тое клясычнае
чорнае танга ў Кёльне, у канцы
доўгага жніўня, калі лета ўжо
зусім запылена, ласля закрыцьця крамаў, з шырока адчыненых дзьвярэй
цёмнага грэцкага рэстаранчыку
раптам пачуць гэта як нейкі
цуд: толькі на адзін момант
неспадзяванку, толькі на адзін момант
уздых, толькі на адзін момант перадышку на той вуліцы,
якая нікога ня любіць, дзе
цесна і млосна ўсім. Я
хуценька занатаваў гэта, пакуль
дзіўнае імгненьне ў абрыдлай
змрочнай зьмярцьвеласьці Кёльна ня згасла ізноў.
Hölderlin-Herbst
Auf
den Baustellen wird jetzt Tag und Nacht gearbeitet. Auch die Gärten werden nicht geschont.
Sie werden
mit rostigen Harken durchkämmt nach den letzten Möhren und Kartoffeln.
(Der Grünkohl darf stehenbleiben bis der erste Frost gekommen ist.) Weiter draußen schlachten sie Schweine.
Frisch gewaschen und gebürstet hängen die offenen Leiber weiß an den Leitern.
Восень паводле Гёльдэрліна
На
будаўнічых лляцоўках цяпер кожны дзень і ноч працуюць.
Нават гародаў не шкадуюць. Зь іх вычэсваюць іржавымі граблямі апошнюю моркву і бульбу.
(Кармавая капуста можа заставацца да першых маразоў.) Далей на вуліцы колюць сьвіней.
Сьвежа памытыя і паскрэбеныя вісяць разваленыя тушы, бялеючы на драбінах.
Wolfgang Bächler
Erwartung
für Michael Krüger
Die Schiffe fahren ohne mich aus.
Ich bleibe auf den Landungsstegen zurück, umzingelt von Möwen.
Sie öffnen die Schwingen
wie Fenster, durch die ich das Meer mit anderen Augen sehe.
Langsam entfaltet der Himmel
ein mächtiges Segel über dem Steg.
In der Abendbrise
beginnt die Fahrt
auch für mich.
Вольфганг Бэхлер
Чаканьне
Міхаэлю Кругеру
Караблі выпраўляюцца ў мора безь мяне. На прычале я застаюся у атачэньні чаек.
Расхінаюць крылы яны, што вокны, празь якія мне бачыцца мора ня гэтак, іначай.
I паволі распроствае неба над прычалам ветразь магутны.
Неўзабаве пачатак вандроўкі у вечаровым брызе і для мяне.
Uljana Wolf
übersetzen
mein freund: das ist unsere schlaglochliebe unser kleiner grenzverkehr holprig unter zungen
unser zischgebet
und jetzt streichel mich auf diesem Stempelkissen bis der zoll kommt
mein freund: oder wir schmuggeln alles geschmacksknospen gazeta wyborcza und
münzen münzen
in einer gemutmaßten mundhöhle randvoll zur Stoßzeit
Ульляна Вольф
перакладка
мой сябра: гэта
нашае калдобістае каханьне
нашыя памежныя зносіны
выбоіны пад языкамі
шчыра за хлеб наш повшэдні дзенькуем а зараз лашчы мяне
на гэтай штэмпэльнай падушцы
неўзабаве мытня
мой сябра: а можа
правязем ўсё кантрабандай
смакавыя рэцэптары
gazetu wyborczu і
манэткі манэткі
здагадаецца хто
пра з коптурам напханы рот
у гадзіны пік
naheliegen
im grünen zimmer
geht der mond nicht auf halt an] das licht liegt nahe es trägt uns in der dunklen faust
im grünen zimmer
geht die faust nicht auf halt ein] das wort liegt nahe
es hält uns hinterm halben mond
im grünen zimmer
geht der küss nicht auf halt wort] was nahe liegt das fällt uns dunkel durch den münd
(fürh.k.)
просіцца
пакой зялёны
поўня там ня ўсходзіць
счакай ] сьвятло што просіцца сюды
скавала нас ў цёмным кулаку
пакой зялёны
не расьцісьнецца кулак
стрымай ] і слова што так просіцца сюды зьмяшчае нас па-за паловай поўні
пакой зялёны
не удаўся пацалунак
ты ж абяцаў ] усё што просіцца сюды
нам цёмна сыплецца праз рот
(прысьвячаецца г. к.)
Ulla Hahn
Endlich
Endlich besoffen und ehrlich und immer noch’n Sonett Reißt mir den Himmel auf legt mir die Welt ins Bett: Ich hab genug ich steh mir selbst bis oben und werd dies Leben nicht vor seinem Tode loben.
Jaja ich weiß ihr habt mir keinen Grund für dieses Wutund Wehgeschrei gegeben Mir geht es gut, ich halt ja schon den Mund nur eine Frage sei noch zugegeben Seid ihr ganz sicher daß ihr lebt und heißt Nichttotsein schon Leben?
Уля Ган
Нарэшце
Шчырая і п’яная і ўсё яшчэ санэт Вы разарвіце мне неба пакладзіце мне ў ложак сьвет: Даволі я сабе абрыдла аж дасхочу і не ўхвалю жыцьця перад ягонай ноччу.
Не, ня вы віноўнікі прычын чаму душа ў шалёны крык сарвецца. Мне добра я ўжо змоўкла толькі чым калісь вам сон наяве адгукнецца: Хіба жывымі можаце сябе лічыць няўжо “ненаўембыць” Жыцьцём завецца?
Für einen Flieger
Wenn du in Bausch und Bogen vorwärtsschreitend das Erdreich mit den Füßen trittst bis weich du abhebst in die höheren Regionen und dir die Erde leicht wird oder seicht
erscheint beim Anblick dieser Millionen Toten der Sisyphos der Tantalos die schwer
einander in den offenen Armen hängen glaubst du von fern: sie liebten sich so sehr.
Als Lied erreicht ihr Stöhnen deine Ohren
Kains Hand scheint dir führt Abel hin zum Tanz ein Abendlicht quillt allen aus den Poren
vergoldet dir die Sicht die Wiederkehr zur Erde die du fast wie mich verloren flieg höher nicht: du findest uns nicht mehr.
Лётніку
Калі ты штурхаеш наперад плянэту ўсю цалкам нагамі ажно пакуль ня ўздымешся ўвысь то зямля табе здасца надта дробнай і надта лёгкай адтуль ты здаля як неба жыхар агледзіш мерцьвякоў мільёны Сызыф Тантал для якіх ланцугамі сталі абдымкі што табе іх ўзаемнай любові жар?
Іх стогны сьпевам далятуць да вуха міраж на скокі Каін Абэля вядзе і водбліск вечара усіх залоціць Духам зямлю ты ледзь ня страціў як мяне і самалёт вышэй ужо ня рухай бо нас ня знойдзеш больш хіба ў сьне.
Ich bin die Frau
Ich bin die Frau
die man wieder mal anrufen könnte
wenn das Fernsehen langweilt
Ich bin die Frau
die man wieder mal einladen könnte wenn jemand abgesagt hat
Ich bin die Frau
die man lieber nicht einlädt
zur Hochzeit
Ich bin die Frau
die man lieber nicht fragt
nach einem Foto vom Kind
Ich bin die Frau
die keine Frau ist
fürs Leben.
Я тая жанчына
Я тая жанчына
якой можна затэлефанаваць
калі абрыд тэлевізар
Я тая жанчына
КНІГІ ОНЛАЙН
