• Газеты, часопісы і г.д.
  • Кароткая граматыка нідэрландскай мовы

    Кароткая граматыка нідэрландскай мовы


    Выдавец: Радыёла-плюс
    Памер: 116с.
    Мінск 2010
    20.79 МБ
    Ік voel те echt аі тое.
    Я сапраўды адчуваю стомленасць.
    Je zalie іп het schrijven oefenen.
    Ты будзеш практыкавацца ў пісьме.
    Wii hebben ons eewassen.
    Мы памыліся.
    U kleedt u /zich goed.
    Вы апранаецеся з густам./ Ты апранаешся з густам.
    Jullie zullen/zult zich aankleden.
    Вам трэба будзе апрануцца.
    Ze interesserden zich voor de Nederlandse letterkunde.
    Яны цікавіліся нідэрландскай літаратурай.
    Herinner je!
    Узгадай!
    Заўвага: як відаць з прыведзеных прыкладаў, зваротныя часціцы звычайна стаяць непасрэдна за спрагальнай формай дзеяслова.
    Катэгорыя часу
    Цяперашні час
    Цяперашні час у нідэрландскай мове звычайна ўжываецца, каб выразіць дзеянне, што адбываецца цяпер, напрыклад:
    De jongen spelt met een bal.
    Хлопчык гуляе ў мяч.
    Цяперашні час ужываецца таксама для выражэння дзеяння ці стану, якія адбываюцца або маюць месца заўсёды, без дапасавання да пэўнага часу; напрыклад:
    De planeten draaien от de zon.
    Планеты круцяцца вакол сонца.
    Нярэдка цяперашні час ужываецца ў значэнні будучага, напрыклад:
    Morgen котеп zij іп Minsk аап.
    Заўтра яны прыбудуць у Мінск.
    Цяперашні час выкарыстоўваецца таксама як стылістычны сродак для выражэння прошлага часу ў звязным апавяданні, да прыкладу:
    Gisteren ga ік langs de straat en daar ontmoet ik mijn vriend.
    Іду я ўчора па вуліцы i сустракаю свайго сябра.
    У цяперашнім часе як слабыя, так і моцныя дзеясловы спрагаюцца паводле аднаго і таго самага ўзору.
    Асабовыя канчаткі дзеяслова ў цяперашнім часе абвеснага ладу незалежнага стану можна паказаць у выглядзе наступнай табліцы:
    Асоба
    Адзіночны лік
    Множны лік
    1.
    —
    -en
    2.
    -t
    -t / -en
    3.
    -t
    -en
    Пакажам гэта на прыкладзе спражэння слабога дзеяслова werken (працаваць) і моцнага дзеяслова lezen (чытаць):
    ik werk / lees;
    jij, u, gij werkt / leest;
    hij, zij, het werkt / leest;
    wij werken / lezen;
    jullie werkt (werken) / leest (lezen); u, gij werkt / leest;
    zij werken / lezen.
    Заўвага: y так званай «інтымнай» форме другой асобы множнага ліку часам замест канчатка -t ужываецца канчатак -еп (асабліва ў пытальных сказах): jullie werkt, werken werken jullie?
    Калі аснова дзеяслова заканчваецца на зычны t, то асабовы канчатак -t да асновы не дадаецца, прыкладам:
    zetten (ставіць, садзіць):
    ik zet;
    jij, u, gij zet;
    hij zet;
    jullie zet, zetten.
    Калі ж аснова дзеяслова заканчваецца на -d, дык канчатак -t дадаецца, напрыклад:
    baden (купацца):
    ik baad;
    jij, u, gij baadt;
    hij baadt;
    jullie baadt, baden.
    Прошлы час
    Для выразу дзеяння ці працэса, што адбываўся ў мінулым, а таксама адпаведнага стану ў нідэрландскай мове існуюць тры формы, а менавіта: просты прошлы (ці прэтэрыт), завершаны прошлы (ці перфект) і перадпрошлы (ці плюсквамперфект) час.
    Просты прошлы час у нідэрландскай мове звычайна ўжываецца для апісання дзеяння, што адбылося у апавяданнях і апісаннях (часта з указаннем паслядоўнасці дзеянняў у мінулым), асабліва ў тых выпадках, калі не падкрэсліваецца іх сувязь з цяперашнім часам, напрыклад:
    Toen ік nog een schooljongen was, vond ік het wissen heerlijk.
    Калі я яшчэ быў школьнікам, мне вельмі падабалася вудзіць рыбу.
    У простым прошлым часе абвеснага ладу незалежнага стану дзеясловы маюць наступныя суфіксы і канчаткі (гл. табліцу):
    Асоба
    Адзіночны лік
    Множны лік
    1.
    -te, -de
    -ten, -den
    2.
    -te, -de
    -te(n), -de(n)
    3.
    -te, -de
    -ten, -dun
    Пакажам узор спражэння на прыкладзе слабых дзеясловаў werken (працаваць) і leren (вучыць), а таксама моцнага дзеяслова lezen (чытаць):
    ik werkte / leerde / las;
    jij(u) werkte / leerde / las;
    hij, zij, het werkte / leerde / las;
    wij werkten / leerden / lazen;
    jullie werkte (werkten) / leerde (leerden) / las (lazen);
    zij werkten / leerden / lazen.
    Ніжэй падаюцца мадэлі спражэння дапаможных дзеясловаў hebben, zijn, zullen, worden y простым прошлым часе:
    ік had / was / zou / werd;
    jij, u had / was / zou / werd;
    hij, zij, het had / was / zou / werd;
    wij hadden / waren / zouden / warden;
    jullie had (hadden) / was (waren) / zou (zouden) / werd ( warden);
    zij hadden / waren / zouden / warden.
    Нідэрландскі завершаны просты час (перфект) ужываецца:
    а)	у гутарцы (найчасцей у дыялогах) і пры канстатацыі дзеяння, якое адбылося ў мінулым, напрыклад:
    Hebt u dit boek gelezen?
    Ці чыталі вы гэтую кнігу?
    Ja, ік heb het gelezen.
    Ага, чытаў.
    б)	у звязным апавяданні для абазначэння дзеяння ў мінулым, сэнсава спалучанага з цяперашнім часам, напрыклад:
    lk heb door de oude stad gewandeld.
    Я блукаў па старым горадзе.
    У нідэрландскай мове перфект утвараецца як складаная дзеяслоўная форма, з дапаможных дзеясловаў hebben або zijn у цяперашнім часе і дзеепрыметніка 2 асноўнага дзеяслова. Пры гэтым змяняецца толькі дапаможны дзеяслоў.
    Дзеясловы werken (працаваць) і копіеп (прыходзіць) спрагаюцца, напрыклад, наступным чынам:
    ik heb gewerkt, ік ben gekomen;
    jij hebt gewerkt, jij bent gekomen;
    hij / zij / het heeft gewerkt, hij, zij, het is gekomen;
    wij hebben gewerkt, wij zijn gekomen;
    jullie hebt (hebben) gewerkt, jullie bent (zijn) gekomen; u hebt (heeft) gewerkt, u bent (is) gekomen;
    zij hebben gewerkt, zij zijn gekomen.
    Мадальныя дзеясловы kunnen, mogen, willen, moeten, як правіла, не ўтвараюць дзеепрыметніка ў перфекце, а захоўваюць замест яго форму інфінітыва ў спалучэнні з інфінітывам іншага дзеяслова, які выступае ў ролі дапаўнення, напрыклад:
    Ік heb niet kunnen werken.
    Я не мог працаваць.
    Hij heeft het willen doen.
    Ён хацеў зрабіць гэта.
    3	дапаможным дзеясловам hebben формы завершанага прошлага часу ўтвараюць:
    а)	усе пераходныя дзеясловы незалежнага стану, напрыклад:
    Uhebtdatalgedaan.
    Вы ўсё гэта зрабілі.
    Ік heb de postzegels gekocht.
    Я купіла паштовыя маркі.
    Zij hebben brandende problemen besproken.
    Яны абмеркавалі надзённыя праблемы.
    б)	безасабовыя, зваротныя і мадальныя дзеясловы. Параўнайце:
    Het heeft gerggend.
    Прайшоў дождж.
    Ік heb те daarvoor geinteresseerd.
    Я цікавіўся гэтым.
    Martinus heeft het niet kunnen zeggen.
    Марцінюс не мог гэтага сказаць.
    в)	непераходныя дзеясловы, якія выражаюць пэўны стан спакою (вынятак складаюць дзеясловы zijn і blijven, што ўтвараюць перфектную форму з дапаможным дзеясловам zijn). Да прыкладу:
    Wij hebben voor het huis lang gestaan, Мы доўта стаялі перад домам.
    Але:
    Zij ШН thuis gebleven.
    Яны засталіся дома.
    3 дапаможным дзеясловам zijn формы перфекта ўтвараюць:
    а)	непераходныя дзеясловы, якія абазначаюць змену стану, напрыклад:
    Gerard is ingenieur geworden.
    Герард стаў інжынерам (вучыўся, а потым стаў інжынерам).
    Het kind is ontwaakt.
    Дзіця прачнулася (спала, а потым перастала спаць).
    б)	непераходныя дзеясловы, якія абазначаюць рух, перамену месца. Напрыклад:
    Ronald Snijders is іп Antwerpen voor zaken aangekomen.
    Роналд Снейдэрс прыехаў y Антверпен па справах.
    Заўвага: калі дзеясловы руху абазначаюць дзеянне без выразнага ўказання на яго мэту або кірунак, перфектная форма ўтвараецца з дапаможным дзеясловам hebben.
    а Параўнайце:
    Ze zijn naar Utrecht gereden.
    Яны ездзілі ў Утрэхт.
    * I:
    Ze hebben de hele dag gereden.
    Яны раз’язджалі (па розных месцах) цэлы дзень.
    Перадпрошлы час (плюсквамперфект) выступае як адносная часавая форма і абазначае дзеянне, якое скончылася перад іншым прошлым дзеяннем, перададзеным формай простага або завершанага прошлага часу; напрыклад:
    Toen hij binnenkwam (просты прошлы час), waren reeds allen verzameld (перадпрошлы час).
    Калі ён увайшоў, усе ўжо былі ў зборы (сабраліся перад тым).
    Радзей перадпрошлы час сустракаецца ў самастойным ужыванні для выразу завершанасці дзеяння ў мінулым, напрыклад:
    Hij was reeds lang uit deze stad vertrokken.
    Ён ужо даўно пакінуў гэты горад.
    Перадпрошлы час утвараецца ў нідэрландскай мове з дапаможных дзеясловаў hebben і zijn, якія стаяць у простпым прошлым часе, і дзеепрыметнікаў 2 асноўнага дзеяслова. Дапаможныя дзеясловы пры гэтым ужываюцца аналагічным чынам, як і ў перфекце. Параўнайце:
    ik had gewerkt / was gekomen;
    jij had gewerkt / was gekomen;
    hij, zij, het had gewerkt / was gekomen;
    wij hadden gewerkt / waren gekomen;
    jullie had (hadden) gewerkt / was (waren) gekomen;
    u had gewerkt / was gekomen;
    zij hadden gewerkt / waren gekomen.
    Будучы час
    Для таго каб выразіць будучы час, у нідэрландскай мове маюцца чатыры формы, а менавіта: будучы 1, завершаны будучы 2 і будучыя ў прошлым 1 і 2.
    Будучы час 1 ужываецца для абазначэння аднаразовага ці паўторнага дзеяння, якое павінна адбыцца ў будучым, напрыклад:
    Ік zal dit boek lezen.
    Я прачытаю гэтую кнігу.
    Hij zal elke zondag bij ons komen.
    Ён будзе прыходзіць да нас кожную нядзелю.
    Форма будучага часу 1 можа мець мадальнае значэнне і выказваць магчымасць, напрыклад:
    Het zal wel mijn broer ziin, Гэта, відаць, мой брат.
    Будучы час 1 утвараецца праз спалучэнне дапаможнага дзеяслова zullen у цяперашнім часе і інфінітыва 1 асноўнага дзеяслова. Параўнайце:
    ік zal werken (я буду працаваць, я папрацую і г.д.);
    jij zal (zult) werken;
    u zult (zal) werken;
    hij, zij, het zal werken;
    wij zullen werken;
    jullie zult (zullen, zal) werken;
    zij zullen werken.
    Завершаны будучы час 2 утвараецца праз спалучэнне дапаможнага дзеяслова zullen у цяперашнім часе і інфінітыва прошлага часу (інфінітыва 2) асноўнага дзеяслова. Напрыклад:
    ік zal gewerkt hebben;
    jij zult (zal) gewerkt hebben;
    u zult (zal) gewerkt hebben;
    hij, zij, het zal gewerkt hebben;
    wij zullen gewerkt hebben;
    jullie zult (zulten, zal) gewerkt hebben;
    zij zullen gewerkt hebben.
    Завершаны будучы час 2 ужываецца досыць рэдка, звычайна ў пісьмовай мове, і належыць да адносных часавых формаў. Ён абазначае будучае дзеянне, якое мае скончыцца да пачатку іншага будучага дзеяння. Апошняе выражаецца звычайна цяперашнім часам ці будучым 1, напрыклад:
    Wanneer ік kotn, zal hij reeds vertrokken ziin.
    Калі я прыйду, ён ужо пойдзе.
    Часцей гэтая часавая форма ўжываецца ў мадальным значэнні, для выказвання меркавання, якое адносіцца да мінулага, прыкладам:
    Hij zal geen tijd gehad hebben, denk ik.
    Я мяркую, што ў яго не было часу.
    Заўвага: ужыванне дапаможных дзеясловаў hebben і zijn у будучым часе 2 грунтуецца на тых жа правілах, што рэгламентуюць ужыванне гэтых дзеясловаў у складаных формах прошлага часу.