КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
I ўсё адно дзівоты набягалі, як і на ўсякае паспольнае жыцьцё. Сярод іхнадарылася перажыць своеасаблівыя адчуваньні суцэльнага ахапленьня, якія акрамя фізычнага, эмацыйнага ўзьдзеяньня моцна паўплывалі на мысьлявыя працэсы. А пачалося ўсё ад Юнто. — Любаценьне, — неяк узбурылася яно і пачало ірміцца. — Што адбываецца? — усхвалявалася я, не знайшоўшы над яго адпаведных вылучэньняў. — Мяне так хораша запаўняюць нязнаныя кшталты... _ ? — I я здагадваюся, чые; проста чаруюць, намаўляюць... ? — Нейкіяістоты... Юлё... Юсо... зоры... Я дужа ўстурбавалася і ўзялося трэсьці друхна. Але нечакана і мяне забрала азяленьне: аднекуль у нутро забруілі вёрткія і гарэзьлівыя кванты, ад якіх зьнібела, яліла і жадалася. Цела абхапілі прыемныя дрыжыкі. — Колькі вас... абдоймы... пацалункі... вясельле... Калё... усё маё... — Даволі... досыць... годзе... Казалі-шапталі мы адначасна, млеючы ад салоджаньня, ахоцьця і задавальненьня. Сьведам’е прымала кудзебныя і кунежныя імпульсы, пераўтварала іх і ўзбагачалася, адчыняючы новыя далягляды. У нейкае імгненьне разам з сонечнымі болкамі яно вывергнула цудоўнае ноўніцтва: мы празерылі і ясна ўбачылі нутро адно аднаго, знайшлі глыбокае адзіноства і моцна абняліся. — Мы амаль як людзі, — засьмяялася Юнто, адступіўшы ўбок. — He, мы лепей, — узрадавалася і загарэлася я. — Яны ад гэтага марнуюць глузды, а мы, наадварот, удасканальваем. — I псыхічна застаемся паўнавартаснымі. — Так, адчыненымі для Сусьвецьця і здольнымі на суладзьдзе зь ім. “Віншуйма! Цудоўна! Прарваліся! Значыцца, можна і ад нашага асяродзьдзя, ад такога разьвіцьця! Гэтае трэба замацаваць і выпрабаваць у касмасовых умовах, каб пазьбегнуць непажаданага вяртаньня. Але фарсаваць ня будзьма. Пакуль адпачывайце”. Мы забыліся, і нам нагадалі пра слугаваньне. Занепакоілі. Наўкола завіхурыла, аднізу ўзьняліся шэрыя парушынкі. Моўчкі мы глядзелі ў вакно, думалі. 39 Знайсьці сябе і не аслабаніцца — што гэта? Запаланеньне? He. Толькі кантраляваньне. Фізычнае, эмацыйнае, разумовае... Суцэльнае? He! Ёсьць адно, да чаго не дабрацца і не прыладзіць путла, — духовае. Яно — Баговае і вечна недатыкальнае. Кожнае стварэньне носіць яго, але ня ведае, як выявіць, скарыстаць. Узьнікла ўзрушэньне, якое павярнула наўспроць: стала ясьней і цямлівей. Сканцэнтраваліся і ўлавілі староньняе прытымбыцьце. Безумоўна, за намі сачылі, нас сканавалі, але, мабыць, гонячыся за вынікамі, віжавыя сыгналы масавалі так заўзята, што мы іх успрымалі. Д а таго ж нашыя сынхронныя рэакцыі павялічвалі адчуваньне навакольля. “Пракол! Зглумілі! Зганьбілі! Кантралёры заслужылі вялікае прачуханкі!” — так абуралася кіравецтва, шукаючы вінаватых. Ну і няхай, нікога не шкада! Як і сябе ў такіх варунках. Але, калі трапіліся, трэба выбірацца. Што рабіць? Дзе тое ратавальнае духоўнае зярнятка? Раптоўна празерыўшы, ускрыкнулі як ачмурэлыя. — Мы ўсё чуем і ведаем! — гучнае маўленьне было, як ніколі, дарэчы. « » Пераглянуліся. « » Пакруцілі галовамі болып зьдзіўлена. « » Вырашылі гаварыць. — 3 намі адбылося пераўтварэньне. I на сьвядомым раўненьні. Мы ўбачылі сьвецьце поблізу да наўмянальнага. Словамі і вядомымі адчуваньнямі перадаць гэтага нельга. Нам дадзена вытлумачвацца толькі між сабой. Іншыя заўсёды будуць чуць адно бяссэнсавае балбатаньне. Мы ўсьведамляем, што ад нашых паводзінаў залежыць вельмі многае, у тым ліку плянэтарнага і касмасовага значэньня. Папярэдняе існаваньне нас навучыла і дало веды. Ніякага ліха ў душах і сэрцах яно не пакінула. Нашыя намеры выключна гуманныя і крывічэсьлівыя. А дзейнічаць мы будзьма. Просім не перашкаджаць, ня шкодзіць, а дапамагаць. Тады ўсе застануцца задаволенымі. Памятайце, што мы здольныя самастойна зьмяняць варыянты ілюзійнага, мройнага існаваньня, прадметамі якога зьяўляюцца ўсе фізычныя стварэньні, і карыстацца імі сьведама, без умяшаньня. 40 Рэагаваньня доўга не было. Вынікла яно гуляньнем дзіцяці. Мы скалануліся і зразумелі, што нас не адпусьцяць. Як жа далёка зайшло забыцьцё Вялікага Першаістага Нараджэньня Жыцьця! Цяпер колькі ні ўвасабляй, ні вучы, ні давай, ні дапамагай і ні засьцерагай — ego засланяе ўсё! — Зь імі размаўляць дарэмна. — Яны невінаватыя. Іх разьдзялілі і зрабілі няпамятлівымі ад стварэньня. Раструшчанае само не зьбіраецца. Яно такім уяўляе сябе заўсёды. Нанава, да маналітнага яго могуць сабраць толькі вонкавыя сілы. — I не абы якія, а, лепей, тыя, што іх раскрышылі. Немаўля пачало сьмяяцца. Весела зрабілася і нам. — А дзіцё здольнае на зьбіраньне, дый увогуле на стварэньне? — Трэба меркаваць, што мы пайшлі не ад дзіцячага свавольства?! — А сьпешчанае і разьбязуранае дзіцятка звычайна ня ўрымсьціць... — I бязладзьдзя ад яго не пазьбегнуць... — Тады толькі сілком! — Прымусова! Мы пераглянуліся, каб пераканацца, што рашэньне знойдзенае. Адверху энэргетычна лінула, як быццам накрыла. Такога поля яшчэ не зазнавалі: яно ахоўвала і ўпэўнівала. Зноў зірнулі адно на аднаго і зажмурыліся. Загудзела, загалсчэла, абвеяла. 41 Адкрыўшыся, знайшлі новае асяродзьдзе: немаўля і мы. Раней палічылі б гэта за цуда, як людзі, але цяпер успрыманьне было інакшае і вымагала нетрадыцыйнага дачыненьня. Наогул, мутакі, жывучы no634, перанялі ад хомаў шмат глупства, сама ўстой- лівае зь якіх — няверства ў дакладнае і імгненнае ажыцьцяўленьне думкаў.А што яны рэалізуюцца адразу і да дробязяў — мы пераканаліся неаднойчы, пры гэтым зьведалі адно непахіснае правіла: калі з кімсьці мысьлюеш аднолькава альбо знаходзісься ў судуманьні — усе перашкоды адыходзяць. Таму я і Юнто безь зьдзіўленьня, з замілаваньнем глядзелі на малога, як яно гулялася, сьмяялася, і захапляліся. Нашае аднадумства і трыадзінства было бясспрэчным, празначаным і не патрабавала аніякага староньняга тлумачэньня. I ўсё-такі нешта пабочнае ёкнула, нагадваючы і засьцерагаючы. Мы схамянуліся і схіліліся над сэрцайкам. Узялі яго, прытуліліся — і зноўку акрыліся лагодным і жыцьцядайным марывам. Нас павабіла ўвысь, да свайго сьвецьця. Сьведам’е адзначала зьмены і выяўляла этапныя моманты. За мройнымі межамі назіралася ашалелае і злоснае мітусеньне каляністаў, якія выраблялі немаведама што і душыліся ад сваіх жа чорных і смуродных вывяржэньняў. Збудаваньні выштурхвалі ўгору іскрыстыя стужкі, адны зь якіх хутка ніклі, другія тармазіліся і падалі ўніз, спрычыняючы бедзтва. Усё суправаджалася нудным і моташным гудзеньнем, якое, здавалася, ішло ад самога пекла. Акружэньне мільгацела і, дагаджаючы нутру, пакрысе адводзіла ад няўдалага і няўдумнага, набліжала да жаданых і прывабных мясьцінаў, дзе нас чакалі, радавалі й багомілі. Сярод мноства пранізьлівых энэргіяў мы ўлоўлівалі і прымалі менавіта свае, пранікаліся імі й выпраменьвалі абагачаныя. Іство насычалася, трымцела і палымнела: каноднае спраўджвалася! Жнівень—сьнежань 2017 году, г. Менск Альфабэтны тлумачальны паказьнік словаў A Абдуд — аблуднасьць, памылка абноўнік — абноўшчык аб’явеньне — адкрыцьцё, аб’ява, аб’яўденьне адвалочны — адцягнены адзабыль, адзабаль, адзабыді — насамрэч, сапраўды адзіноства — адзінства, еднасьць аднова — абноўленьне, адноўленьне, аднаўленьне адражняцца — адрозьнівацца адростак — адросьце, атожылак, гучок, галіна адэпт — чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-небудзь вучэньня, пасьлядоўнік якога-небудзь вучэньня азяленьне — стан, падобны да ап’яненьня аніман (ад лац. animans) — жывая істота з розумам асланяць — засланяць, абараняць, заскрываць, берагчы астоя — аснова, апірышча атайбавацца — агнездавацца, атабарыцца атаропець — збаяцца атхланьне — атхлан, кароткае палягчэньне ад цяжкай працы ахоцьце — ахвота, жаданьне, жарсьць, здавальненьне ачавісты — відавочны ачколечы — канечне, вядома ачхненьне — просып, абуджэньне ашчырваць — дбаць, рабіць шчырым ь Бабылства — зборня бабылёў, стан бабыля багавейлівасьць — пабожнасьць, пакорлівасьць Баго, Яно — Бог, Ён багоміць — абагаўляць, лічыць божышчам безразрожліва — абыякава болагі — добры, неблагі болка, балачына, балачынка, болачка — хмара, хмарка, воблака, воблачка болачна, боласна — шэра, воблачна, пахмурна безжурлівы — безжурботны бязмысны — бяздумны в Вакабуляр (стараж.) — слоўнік; слоўніцтва валваваньне — хваляваньне валшвец — вяшчун, вешчбіт, варажбіт вашае высокаснае (тытул) — вашая вялікасьць, вашая велячэсьлівасьць велягурны — велічны, велізарны велячэсьлівасьць — высокасьць ветны — прарочы, вешчы відомы — відзебны, бачны відзебна — бачна вужлак — пазванок, хрыбетка вужлаковы — хрыбетны вуземка — ячэйка, вочка, ячка выдыганьне — тут: паклон, пашанотнае прысяданьне, прывець, дыгі, рэвэранс вызрынаць — выкідаць, вызрыгаць вызьвярнуць — перакруціць, сказіць, выпачыць выракчоны — асуджаны, аддадзены, прызначаны, ахвяраваны выселак (мн. высілкі) — калёнія, асада вядзьмо — вядзьмак, знахар, чараўнік вярутнасьць — сутнасьць (як ірэальнае стварэньне) вярэі — вароты вятруг (ветруті) — парус, ветразь, вятрыла, сьцяжок, жагель, лаштыр Гаварыць на вей (узьвей) вецер — пускаць словы на вецер, дарма галамень — голае месца дрэва ад каранёў да гальля галсчэньне — зьява рэзанансу галсчэць — выражаць гукам паднятым, разгалосным, рэзанансным гальмо — тормаз ганодаць — псаваць, нядбайна зьнішчаць гаршэньне — разбэшчаньне, псута, скакуса гаршэць — рабіцца горшым маральна глумна — бязглузда, неабдумана, шкодна голскі — разгалосы, этэрны згук гузно, гузна — азадак, задніца гулявізна — вясёлая кабета, якая любіць сьпяваць і танцаваць гурны — горды, ганарлівы A Дабратлівы — дабрадушны, дабрасэрды дападаць — даходзіць да ўсяго, унікаць дасьведчаньне — тут: досьвед, практыка двухплоцевы — двухполы, двухродавы дзеваваць — хадзіць ў дзеўках доньне — дно друхно — друг, друхна духі зацяць — стаіць, перапыніць дыханьне ж Жарчысты — палкі, гарачны жыватроплівы — поўны жыцьцёвай энэргіі жытло — месцазнаходжаньне, дом, сяліба 3 Завада — перашкода, замінаньне, запінаньне, замін задзівеньне — зьдзіўленьне, неўразуменьне за-любкі — зь любоўю, з радасьцю, з задавальненьнем запаланеньне — паланеньне, навала, напад, нахлынь запамажэньне — спамаганьне, дапамога, падтрымка запамкі — забыцьцё, забудзь, забудкі, непрытомнасьць засаромленьне — сарамлівасьць, зьбянтэжанасьць заскрыць — засланіць, абараніць зашпунтаваць — закаркоўваць, каркаваць здаволеньне — прыемнасьць, уцеха зданьне — меркаваньне, погляд, паняцьце, сподумка земеньне — тоўшча зямлі зерыць — глядзець, узірацца зеціць — глядзець, унікаючы ў сутнасьць зьявы, рэчы, сузіраць