• Газеты, часопісы і г.д.
  • Энцыклапедыя Культура Беларусі У 6-і т. Т. 6.

    Энцыклапедыя Культура Беларусі

    У 6-і т. Т. 6.

    Памер: 488с.
    Мінск 2015
    411.42 МБ
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 1.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 2.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 3.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 4.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 5.
    Да арт. Плакат. Ю.Тарэеў. 130 год з дня нараджэння Казіміра Малевіча. 2008.
    якія адлюстроўвалі ваен. ліхалецце і адыгралі значную ролю ў арганізацыі барацьбы супраць фашызму. У ваен. і пасляваен. час у бел. плакатнай графіцы актыўна працавалі мастакі В.Букаты, М.Гуціеў, Б.Звінагродскі, Д.Красільнікаў, С.Раманаў, У.Салаўёў, Я.Тарас, А.Шаўчэнка. 3 сатыр. графікай выступалі З.Азгур, І.Ахрэмчык, А.Волкаў. У канцы 1950х гг. мастакі імкнуліся змяніць выяўл. архітэктоніку П. У іх працах пачала прасочвацца графічная ўмоўнасць, сімволіка, абагульненні. Разам з вопытнымі мастакаміплакатыстамі воблік бел. П. фарміравалі і маладыя мастакі Я.Бусел, Ф.Выпас, Р.Ганцэвіч, Л.Замах, П.Калінін, Л.Кароль, А.Кашкурэвіч, І.Крэйдзік, М.Моўчан, В.Мурашоў, І.Радунскі, Я.Хайрулін, А.Чуркін, А.Чысцякоў, М.Чэпік, В.Шматаў і інш. У 1960—70х гг. адбылося фарміраванне бел. школы П., што было абумоўлена стварэннем паліграфічнай і выдавецкай базы для сістэмнага развіцця плакатнай графікі, мерапрыемствамі па ўдасканаленні сістэмы падрыхтоўкі маст. кадраў, узаемадзеяннем маст. школ.
    паспяховым выхадам П. на міжнар. арэну. П. стаўдзейсным сродкам камунікацыі. Для яго былі характэрны афарыстычнасць, метафарычны вобраз, асацыятыўныя ўяўленні, абвостраная лагічнасць. У гэты час у П. прыйшлі І.Владычак, Р.Данчанка, Л.Кальмаева, У.Крукоўскі, М.Стома, В.Філімонаў, Л.Чурко і інш. Феномен бел. мастацтва П. 1980—90х гг. сфарміраваўся дзякуючы існаванню асяроддзя прафесіяналаў, якія імкнуліся ўмацаваць сваю грамадзянскую пазіцыю і данесці яе да людзей. 3 сярэдзіны 1980х гг. П. стаў актыўным жанрам, набыў большую дэмакратычную накіраванасць (М.Анемпадзістаў, У.Васюк, С.Войчанка, Т.Гардашнікава, У.Дубавецкі, А.Кітаева, Г.Мацур, Р.Найдзен, К.Ракіцкі, С.Саркісаў, В.Смаляк, Д.Сурскі, У.Сытчанка, К.Хацяноўскі, У.Цэслер, В.Цярэнцьеў, А.Шалюта, С.Яўлампіеў і інш.). Пановаму адлюстроўвалася сац., гіст. тэматыка, праблема таталітарнай ментальнасці грамадства. Пасля распаду СССР у пач. 1990х гг. мастакі сталі больш развіваць дызайнерскую канцэпцыю, чым значна ўзбагацілі магчымасці бел. візуальнага мастацтва. П. набылі новую прасторавасць, пачалі стварацца складаныя інсталя
    Да арт. Плакат. Л.Замах. Мінск, Зліпеня 1944. 1969.
    •МінекЗАІП€НЯІ^^І
    4;Л€РАМАГЛІ'МЫ'ЯСНЫЛА'РАНКАЛЛ^ e»»w • ЗАСЛАЛА'ТЫ  С Ы НАМ"АБРУ«'<=№«1 ®КШ> • ЛЛАЯ • КРАІНА • ПАРТЫЗАН КА' <«ti Ж*Ж» • ЛЛАЯ • РАДЗІЛЛА’Б€ААРУСЬ’<йт«>
    183
    ПЛАНЕТА
    рлллплрі. KajonCnc ' ricpwjcwt. К&ал&ля
    "IZt^WVKjc Kuijtlpb 1^3 ’ У^ ^«A**