• Газеты, часопісы і г.д.
  • Энцыклапедыя Культура Беларусі У 6-і т. Т. 3.

    Энцыклапедыя Культура Беларусі

    У 6-і т. Т. 3.

    Выдавец: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі
    Памер: 688с.
    Мінск 2012
    581.47 МБ
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 1.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 2.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 4.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 5.
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    Энцыклапедыя Культура Беларусі
    У 6-і т. Т. 6.
    Дзе ты, краска, зорка Божая?
    Між народу ты свяцілася;
    У глухім кутку, між хвоямі, Па жыцці ты ўсё нудзілася.
    Эфект запаволення радка выкарыстала Д.БічэльЗагнетава ў вершы «Роднае слова», дзе не толькі рыфмы, а нават апорныя словы маюць дактылічны парадак:
    Я чула пяшчотнае, шчырасці поўнае. маё, беларускае, роднае, кроўнае, такое раптоўнае, такое чароўнае, такое ласкавае, цёплае, чыстае, як сонца, агністае, як Нёман, празрыстае...
    Часцей за ўсё Д.р. ўжываецца, чаргуючыся з жаночай ці мужчын
    341
    ДАКТЫЛЬ
    скай паводле правіла альтэрнансу. Асабліва моцны кантраст дае спалучэнне Д.р. з мужчынскай, як у вершы П.Макаля «Робаты»:
    Уваходзяць, як законныя, У кватэру жыхары.
    Хто вы, хлопцы электронныя?
    Вы рабы ні ўладары?
    Ю. В. Пацюпа.
    ДАКТЫЛЬ (грэц. daktylos, літар. палец), у сілабатанічным вершаванні трохскладовая стапа з іктам на першым складзе: — u u 1 агульная назва вершавых памераў, якія раскладаюцца на адпаведныя стопы. У антычнай метрыцы Д. называлася 3складовая стападаўжынёючатыры моры (адзінка часу, неабходная для вымаўлення аднаго кароткага склада) з першым доўгім складам і рэштаю кароткіх. Правілы антычнага вершавання дазвалялі замяняць стапу дактыля ізаметрычнай яму стапой спандэя. Д. пісалі антычныя гекзаметры і пентаметры. ПеранесціД. наслав. глебу ўпершыню паспрабавалі Л.Зізаній і М.Сматрыцкі. Д. прыйшоўубел. лру ў канцы 19 ст. Аднак 4акцэнтныя радкі з Д. як мерай паўтору рэгулярна трапляліся ў сілабічных вершах. Радок бел. і польск. сілабічнага дзесяціскладовіка дзеліцца на 2 паўрадкі, у якіх менавіта дактылічная схема рытму выступае інварыянтам (а ямбічная — варыянтам), утвараючы нешта накшталт 4стопнага Д., з абсячэннем на цэзуры: — u